ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ห้ามคบใคร 1
มหาลัยTJ
"เฮ้ย!! โริแน่ๆเลยเอเอม แบบนี้้อแ้วามนะเอเอม" มิลินเธอบอเอเอม้วยวามเป็นห่ว
หิสาวุมมือทั้สออเธอ้วยวามัวน มิลินถอนหายใและมอูระาษและ้อวามที่หิสาวไ้รับเมื่อืน
"เรา็ว่าั้นละ แล้วเฮียแบ์็บอเลิเราแล้ว้วย บรรยาาศเมื่อืนือน่าลัวมาเลย" หิสาวน้ำาลอ เมื่อเธอิถึเรื่อที่เิึ้นเมื่อืน
"แล้วะทำไับเฮียแบ์ อนนี้เฮีย็ลาออามหาลัยไปแล้ว ถ้าแะเลียร์ับเฮีย แ้อไปหาเฮียที่ะ" มิลินพยัหน้าให้ับหิสาวเพื่อเพิ่มวามมั่นใให้ับเธอ
"อืม.. เรา็ว่าะ้อไปุย มันแปลๆ เมื่อวานอบเป็นแฟน ยัไม่ทัน้ามวันเลย บอเลิละ เราไป่อนนะ เี๋ยวามเฮียไม่ทัน"
หิสาวรีบลุึ้นาเ้าอี้ เธอว้าระเป๋าอเธอและรีบวิ่ไปหาแฟนหนุ่มอเธอทันที สายาาเธอมอหาแฟนหนุ่มพร้อมับวามิที่ฟุ่่านอเธอ
ปึ!!
"โอ้ย! // โอ้ย!!"
เพราะวามลุลี้ลุลนอเธอทำให้เธอไม่ไ้ระวัให้ี ู่ๆเธอ็นับผู้ายใส่เเว่นนนึ พวเาทัู้่ล้มลทันที หิสาวลูบที่หน้าผาอเธอเพราะวามเ็บ
"ระเราอโทษ" หิสาวลุึ้นาพื้นพร้อมับ่ววเาเ็บ้าวอที่ลับพื้น
"เราเอ็อโทษ.. อะ เอเอม"
ายหนุ่มลุลี้ลุลนพร้อมับเ็บ้าวอัวเอที่ทำ หิสาวเอียอมอเา แ่มืออเธอ็ยั่วยเาเ็บอยู่
"อะนี้อนาย นายรู้ัเรา้วยเหรอ " หิสาวมอายหนุ่ม้วยวามสสัย
เาพยัหน้าพร้อมับลุึ้นยืนเ็มัว ยัไม่ทันที่เธอะไ้ำอบ ู่ๆเา็ะเินหนีาเธอไป หิสาวว้าแนเสื้ออเาเอาไว้ แ่เาลับสบัและหันมามอเธอ้วยวามใ
"อย่ายุ่ับผม "ำอบอเาทำให้หิสาวผะเล็น้อยพร้อมับมวิ้ว
"ทำไมละ! เราแ่.." ยัไม่มันที่เธอะถาม แ่เาลับมอเธอ้วยสีหน้าที่ไม่พอใ
"เอเอมมีนอบเยอะ ผมไม่อยาโนรัแ " ำพูอเาทำให้เอเอมใไม่ใ่น้อย
เอเอมเม้มริมฝีปาอเธอ และพยัหน้าเป็นารอบล แ่เธอลับว้าแนอเาอีรั้ ทำให้ายหนุ่มใสะุ้ทันที
"นี้เธอ! " เาุเธอ แ่เธอลับับแนอเาเอาไ้แน่น
"ไหน! ใรันะรัแนายเพราะัน " เอเอมพูเสียัพร้อมับมอูนรอบๆที่ำลัยืนหันมามอเธอ
"็ไม่นะ ... นายเวอร์ไปละ " หิสาวพูพร้อมับยไหล่ึ้น
ายหนุ่มถอนหายใและแะ้อมืออเธออาแนเสื้ออเา หิสาวถอนหายใ้วยวามไม่พอใ แ่เธอ็ยอมปล่อยเา
" นายื่ออะไร " หิสาวยิ้มหวานให้ับายหนุ่ม
เายืนมอูเธอยิ้มและอ้าปา้า หิสาวยื่นมือออมาเพื่อที่ะับมือทำวามรู้ั แ่เาลับยื่นเเ็ทื่อเป็นท่อนไม้
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ ว่าไนายะปล่อยให้ันยื่นมือแบบนี้อีนานไหม" หิสาวพยายามที่ะให้ายหนุ่มับมืออเธอ แ่เา็ไม่ยอมทำามที่เธอบอ นเธอเริ่มไม่อบใ
"ปล่อยผมไปเหอะ เธอำลัทำให้เราลำบาใ "เาถอนหายใและำลัที่ะเินหนี
แ่เอเอมลับไม่ยอม วิ่ไปวาทาไม่ให้เาไ้เินหนีาเธอไป เาถอนหายใะเินไปอีทาแ่เธอไม่ยอม ันวาทาเาอีรั้
"ทำไมนายไม่บอื่อันละ หยิ่ั" หิสาวัพ้อพร้อมับมอเา้วยวามาหวั
"แล้วแ่ะิ"
ายหนุ่มะเินหนีเธออีรั้ แ่เธอ็้มหน้าล้วยวามรู้สึผิ พร้อมับผิหวัที่เธอไม่สามารถะทำให้เาบอื่อับเธอให้ไ้เลย
"นายอบันเหรอ"
ำถามอเธอทำให้ายหนุ่มะัและหันมามอหน้าอเธอ้วยวามใ ้าวอที่เาถือเอาไว้ อนนี้ลที่พื้นทันที
"ถ้าะรินะเนี้ย เินละสิ ใ่ไหม? " หิสาวยิ้มหวานมอูายหนุ่มพร้อมับแอบหัวเราะับท่าทาอเา
"ถ้าไม่ไ้อบัน ็บอื่อันมา ไม่ั้นนะะันเหมารวมว่านายอบัน โอเ๊ ? " หิสาวอมยิ้มพร้อมับมอูท่าทาอเา
"ผมไม่ไ้อบุนะ!!! ริๆนะ!! "
หิสาวอ้าปา้า ู่ๆายหนุ่ม็ะโนออมาทันที ทำให้ทุนหันมามอพวเาทัู้่้วยสายาเียวัน หิสาวมอูรอบๆัวเธอ ทุนเริ่มที่ะุบิบัน
"นะนายะะโนทำไม ันล้อเล่น ันแ่อยารู้ันายเยๆ เออๆ่ามันเหอะ อโทษที่แล้นะ และอโทษที่นนาย"
หิสาว้มหน้าลพร้อมับถอนหายใ เธอรีบเินผ่านเา แู่่ๆเธอ็้อหยุะั เมื่อมืออเาับมือเธอระหว่าที่เธอำลัะเินผ่านเาไป
" ธามไท "
ึั ึั
หิสาวมอูสายามที่มอเธอ ใบหน้าอเธอร้อนึ้นมาโยไม่รู้ัว เธอพยัหน้าพร้อมับยิ้มหวานให้ับเา
"็แ่นั้นละ อีาบ้า "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น