คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
INTRO
มหาลัยTJ
"เอเอม"
หิสาวหันไปมอามเสียเรียอเพื่อนเธอ พร้อมับส่รอยยิ้มหวานให้ับเพื่อนอเธอ หิสาวเินรไปหาเพื่อนอเธอที่โ๊ะหินอ่อน พร้อมับโบมือให้ับเพื่อน
"น้อเอเอมน่ารััเลยรับ"
ู่ๆผู้ายที่ำลัเินผ่านเธอ็พูออมาพร้อมับยิ้มหวานให้ับเธอ หิสาวไ้แ่้มหน้าลพร้อมับยิ้มหวานออมา้วยวามเินอาย
"แหม... เว้นสัวัน็ไ้มั้เพื่อนนสวย"
เมลินมอเพื่อนสาวอเธอ้วยวามหมั่นไส้ หิสาวอมยิ้มพร้อมับนั่ล้าๆเพื่อนอเธอ เมลินนั่อมยิ้มพร้อมับสะิให้หิสาวมอามเธอไป
"มาแล้ว... เฮียแบ์ ถืออไม้มาโน่นแล้ว "
เอเอมพยัหน้า้วยวามเินอาย หิสาวรู้ีว่าเธอะโนผู้ายที่ถืออไม้อเป็นแฟนวันนี้ เธอถึไ้อารม์ีนานี้
"มึวระบับเฮียแบ์นะ เฮียามีบมึมา็หลายเือนละนะ มึวรใอ่อนสัที "
เมลินเอื้อมับมือมอเอเอม้วยวามยินี ู่ๆหิสาว็ถอนหายใ และหุบยิ้มอเธอพร้อมับทำหน้าเศร้า ในใอเธอ็ยัิถึใรบ้านที่าเธอไปแล้ว
"มัน็ผ่านมาแล้วั้สอปี มันเป็นอุบัิเหุที่ไม่มีใรอยาให้เิึ้น ูไม่ไ้บอให้มึลืมเฮียิวเท แ่ถ้าเฮียยัอยู่ เฮีย็อยาให้มึมีวามรัที่ี " เมลินเือนสิเอเอม และยิ้มบาๆให้ับเธอ
"สอปีแล้วสินะ... ที่ไม่ไ้บใรเลย "
หิสาวพยัหน้าและยิ้มหวานให้ับเพื่อนสาวอเธอ ู่ๆ่ออุหลาบสีแ็ยื่นให้เธออยู่รหน้า หิสาวเยหน้าึ้นมอนที่ยื่นอไม้ให้ับเธอ้วยวามเินอาย
"ไ้โปรรับวามรัาเฮียะไ้ไหมเอเอม .. เฮียะูแลหนูเป็นอย่าี"
สายามอเาาหวัับำอบอเธอ นหิสาวเผลอยิ้มออมา้วยท่าทาที่สบประมาทอเา
"บเลย บเลย บเลย"
เสียแรเียร์อโ๊ะ้าๆัึ้นและทุนที่อยู่ในบริเวนั้นส่เสียแรเียร์ให้เาและเธอไ้บัน ใอหิสาวเ้นแรนเธอทำอะไรไม่ถู
หิสาวลุึ้นพร้อมับยื่นมือเรียวสวยอเธอว้า่อุหลาบที่อยู่รหน้าอเธออย่าไม่ลัเล ายหนุ่มที่ยืนอยู่รหน้าีในระโโลเ้นนลืมัว
"ฝาัว้วยนะะเฮียแบ์"
หิสาวยิ้มหวาน้วยวามเินอาย ู่ๆเา็เ้ามาอเธอพร้อมับยัวเธอึ้นและหมุนัว หิสาวอายหนุ่มเอาไว้แน่น พร้อมัยวามวามสุนี้้วยวามเ็มใ
วามรันี้ะทำให้เธอเ็บปวน้อยล และมีวามสุมาึ้น
อนโTJ
23:50
เปรี้ย!!!
เสียฟ้าร้อส่สัาบอว่าฝนะใน่วลาืนอวันนี้ หิสาวผวาลืมาึ้นมาพร้อมับเปิไฟบนหัวนอนอเธอ ใอเธอเ้นเเรระสับระส่ายนเธอลูบที่หน้าออเธอเบาๆ
" เลียัเสียฟ้าร้อแบบนี้" หิสาวพึมพำับัวเอและลุึ้นาเียนอนเพื่อไปื่มน้ำ
ู่ๆเสียมือถืออเธอ็ัึ้น หิสาวสะุ้้วยวามใ เธอถอนหายใเพราะวามโล่ใที่เสียนั้นเป็นเสียมือถืออเธอ เมื่อมีนโทรมาหาเธอ
"เฮียแบ์" หิสาวอมยิ้มพร้อมับรับทันที
"เฮียนี้น่ารัริๆเลยนะ รู้้วยว่าเอเมลัวเสียฟ้าร้อ แ่ะให้มานอน้วยไม่ไ้นะ " หิสาวพูหยอล่อแฟนอเธอ
"เอ ... "
หิสาวมวิ้ว น้ำเสียอแฟนเธอเปลี่ยนไป น้ำเสียทีู่ริัทำให้เธอเียบฟัในสิ่ที่เาะพู
"เฮียอโทษ"
"โธ่! เฮีย ! หนู็ใหมเลย นึว่าอะไร อโทษที่ไม่ไ้อยู่ับหนูอนที่ฟ้าผ่าเหรอเฮีย ไม่เป็น่ะ หนูโอเ เฮียอย่าิมานะ " หิสาวอบแฟนหนุ่ม้วยวามโล่ใ
เสียอเธอทำให้ปลายสายเียบอีรั้ แ่รั้นี้เธอลับใสั่นและเริ่มอึอัเมื่ออีฝ่ายลับไม่พูมาเหมือนเมื่อ่อน
เปรี้ย!
"เราเลิันเถอะ"
"เลิ!! ทะทำไม! "
หิสาวเบิาว้า้วยวามใ มืออเธอสั่นระริ้วยวามเสียใ ปลายสายเียบอีรั้ เสียสะอื้นอเธอัึ้นในวามเียบ
"เฮียเเบ์! อบหนูมา ฮื้อๆ"
"ูเบื่อมึ"
ู๊ๆ
สายปลายทาถูัไปทันทีเมื่อแฟนหนุ่มอเธอพูบ สอมืออหิสาวสั่นระรินมือถืออเธอลับพื้น น้ำาไหลอาบแ้มอหิสาว พร้อมับเสียร้อไห้ัึ้น
"ทำไมเฮียทำแบบนี้ ฮื้อๆ "
23:59
๊อๆ ๊อๆ
หิสาวผะู่ๆเสียเาะประูห้ออเธอ็ัึ้น เธอลุึ้นาพื้นและเินรไปที่ประูห้ออเธอ แ่เธอับะัเมื่อระาษสีำถูสอเ้ามาทา่ออประูห้อ
หิสาวเปิประูทันที แ่เธอลับไม่เอใร เอแ่อุหลาบสีำที่วาไว้อยู่หน้าห้ออเธอ หิสาวลืนน้ำลายลอ้วยวามลัว เธอรีบหยิบอุหลาบึ้นมาพร้อมับปิประูทันที
หิสาวว้าระาษเเผ่นนั้นึ้นมาเอาไว้ในมืออเธอ น้ำาที่อาบแ้มอเธอไ้หยุทันที แ่วามลัวลับรอบำเธอเอาไว้ เธอ่อยๆเปิประาษแผ่นนั้นออ
ึั ึั
ไม่ให้มีเ้าอ ไม่ให้ใรีบ ไม่ให้มีแฟน!!!!!!
"!!!!"
ึั ึั
เอเอมล้มทั้ยืนมอูแผ่นระาษที่อยู่ในมืออเธอ สอมือะเียะายรีบหามือถืออโทรเพื่อโทรหาเพื่อนอเธอ
แ่สัาปลายทาถูัออเมื่อเธอโทรออทันที หิสาวเริ่มสั่นไปทั้ัว พยายามที่ะโทรหาเพื่อนอเธอแ่ลับทำไ้แ่นั่มอทั้น้ำา
๊อๆ
เสียเาะประูห้ออหิสาวัึ้น เธอสะุ้เฮือพร้อมับมอ้วยวามหวาลัว
๊อๆ
เสียนั้นัอีรั้ ใอหิสาวเ้นระรัว เสียลมที่พัเ้ามาในห้ออเธอนนแนเธอลุเพราะวามลัวและวามเยือเย็น
๊อๆ
เปรี้ย!!!!!
หิสาวรีร้อทันทีเพราะวามใ เธอยันัวอเธอลุึ้นไปที่นอนอเธอ พร้อมับเอาผ้าห่มลุมโป หิสาวร้อไห้ออมาอย่าบ้าลั่ สอมืออเธอโอบอัวอเธอเอาไว้ และปล่อยน้ำาให้ไหลออมาเพราะวามลัว
ปิ๊!
หิสาวสะุ้เฮือ ู่ๆ้อวามในมือถือ็เ้ึ้นมา หิสาวลืนน้ำลายลอ เธอร้อไห้สะอื้น ้อวามที่เธอเห็นในมือถืออเธอือ้อวามที่ไม่มีเบอร์มือถือ
ห้ามมีแฟน!
เอเอมเบิาว้ามอู้อวามนั้นพร้อมับปิหน้าอล เธอไม่อยารับรู้อะไรทั้นั้น เพราะวามลัวมันทำให้เธอแทบะบ้าาย
ปิ๊
แอบมอเธออยู่
ปิ๊!
"โริแน่ๆ "
เสีย้อวามนั้นัึ้นอีรั้ หิสาวถึับสะุ้เพราะวามใ เธอเปิู้อวามนั้นอีรั้
ึั
อย่าื้อเ้าใไหมที่รัอผม
เพล้!!!
เอเอมเวี้ยมือถืออเธอทันทีเพราะวามใ เธอำลัเผิับอะไรไม่รู้ที่เธอไม่อาะาเาไ้ วามิฟุ้่านมันทำให้หิสาวน้ำาไหลออมา้วยวามลัว
ปิ๊! ปิ๊! ปิ๊!
้อวามนั้นถูส่มาเรื่อยๆ เสียมัน้อวามเ้ามันทำให้เธอแทบะสิไม่อยู่ับเนื้อับัว หิสาวเอามืออเธอปิที่หูอเธอทั้สอ้า และรีร้อออมา วามหวาลัวอเธอทำให้เธอหมสิลับที่นอนพร้อมับน้ำา
"ใร็ไ้่วยัน้วย... ฮื้อๆ"
######
น่าลัวววว~
*เล่นแรแบบนี้เอเอมอไรท์ไ้เาโรพยาบาลแน่ๆเลย ฮื้อๆ ามไหมถามเลย
*พระเอสายาร์ีไหมนะ
ฝาิามนิยายไรท์้วยนะะ
ความคิดเห็น