คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER ONE~ (-%)
CHAPTER ONE~
ผมชอบกินฮาร์ทบีท :)
และผมก็ได้รับฮาร์ทบีททุกๆวัน วันละสองเม็ดจากใต้โต๊ะของผม
ทุกๆวันผมจะกินหนึ่งเม็ด และอีกหนึ่งเม็ดก็เก็บไว้ในกล่องใบน้อยบนหัวเตียงของผม
ผมรำคานมั้ยนะหรอ? ก็นิดหน่อยนะ แต่มันก็ดีใช่มั้ยละ
แต่ถ้าถามถึงคนให้ อืมม.. ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่..
“บ แบค ไอ่แบค!!”
“….”
“ไอ่แบคคคคคค!”
“ครับๆ ว่าไงครับผม”
“ช่วงนี้เหม่อนะแบค”
“โทษนะเซฮุน คิดมากไปหน่อยนะช่วงนี้” ใครจะไปบอกเล่า ว่าคิดมากเรื่องลูกอมที่ได้รับทุกวันนะโถ่
“อืมช่างมันเถอะ ว่าแต่เรื่องหอพักนะ ได้รึยัง?”
“ยังเลยอ่ะ กะว่าถ้าให้ถูกใจม๊าไม่ได้คงต้องอยู่บ้านไปก่อนอะ” ถึงจะอยากมาอยู่ข้างนอกก็เหอะ T^T
“มีพี่ที่รู้จักอยู่คนนึงนะ สนใจไปอยู่กับเขามั้ยราคาก็ตามตกลงนะ” เห้ย น่าสนแฮะ มีรูมเมทด้วยวรั้ยย*^*
“ใครอ่ะเซคุง ไว้ใจได้รึเปล่า” ถามลองเชิงหน่อยซิโฮะๆๆๆ
“ปาร์คชานยอลม.6ไง” ห้ะ ห้ะะ ห้ะะะ!!!
“พี่ปาร์คคนหล่อคนแบดบอยอะนะ จริงดิกรี๊ดดดดด เราไปนะเซคุงงง” นี่ไม่ได้เห็นแก่ผู้ชายนะ แม่บอกว่า
เป็นผู้หญิง(?)ต้องรักนวลสงวนตัวอ่ะ ._.
“อีแบคเอ้ย เอานามบัตรไปละกัน-_-”
มีนามบัตรด้วยอะ แสดงว่าต้องมีเบอร์โทรศัพท์ใช่ม้ะ เขินจังT///T
“เลิกทำหน้ายังงั้นซักทีแบค อุบาทว์-_-” กรี๊ดดดด อิเซคุง นี่ใคร!? นี่น้องแบคดาวโรงเรียนเลยนะเห้ย
หยามมาก น้องแบคโกรธ!!!
“โกรธนะอิคุณโอ” หึ มาง้อเลยด้วย!
“เรื่องมึ.ง”
เหอะ!!! ครั้งนี้แบคไม่ยอมง้อก่อนแน่
๒ ชม. ผ่านไป ไวเหมือนนั่งพิมพ์
“นะโอเซ ดีกันนะ ถ้าตัวไม่ดีกันแล้วเค้าจะกลับบ้านยังไงเล่า TT TT”
“โตขนาดนี้แล้วอิแบค กลับบ้านเองได้แล้ว”
“น่านะ เอาเข้าจริงโอเซก็ไม่กล้าปล่อยเค้ากลับบ้านคนเดียวใช่ม้า”
“ก็..คงงั้น” แหงสิ โอเซฮุนไม่กล้าปล่อยคุณหนูแบคฮยอนกลับบ้านคนเดียวหรอก เกิดโดนฉุดไปขึ้นมา
ใครจะรับผิดชอบเล่า ยิ่งตัวเล็กๆอยู่ด้วย เฮอะ ไม่รู้ว่าชอบไปได้ไงปาร์คชานยอลนะ -_-
——
ความคิดเห็น