เด็กป่วน

#ป่วนที่1#

‘นาย พัทรเดช งามแก้ว เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยQ คณะแพทยศาสตร์’สิ้นเสียงพิธีกรประกาศจบลงแล้วก็มีเสียงปรบมือดังก้องไปทั่วหอประชุมแห่งนี้ และจะเป็นใครไปไม่ได้ครับ กระผมเองเอาเป็นว่าแนะนำตัวใหม่ดีกว่าครับ นายพัทรเดช งามแก้ว หรือเรียกว่า เลนส์ นั่นคือชื่อเสียงเรียงนามของผมครับ และขณะนี้ผมกำลังอยู่ในพิธีมอบใบประกาศณียบัตรนักเรียนชั้นมอสามและมอหกครับ เป็นอะไรที่ภูมิใจสุดๆไปเลยแต่ก็เป็นอะไรที่เศร้าอยู่พอตัวนะครับ ที่จะไม่ได้ตื่นไปเข้าแถวตอนเช้าด้วยความเร่งรีบสุดขีด ให้ตายเถอะน้ำตาจะไหล????????????????

“น้องเลนส์คนสวยกรุณาเนรเทศตัวเองมายืนข้างๆเพื่อนมึงคะ อย่าไปยืนสวยขว้างทางเขาคะ”นั่นไม่ใช่เสียงใครหรอกครับ อีปิ๊กเพื่อนผมเอง ดูคำพูดมัน อยากจะแหม๋….ให้ถึงพลูโต บังอาจว่าคนหล่อ

“สวยพ่องมึงหรอครับอีปิก กุหล่อครับบบบบ!!!!”แล้วผมก็ย้ายสังขารไปยืนข้างๆเพื่อนผม

“เออ!!!  เมื่อไหร่จะบอกพี่เขาอ่ะ มึงจะจบแล้วนะคะ”ผมรีบยกมือปิดปากมันแทบไม่ทัน ฮื่อออออ อีปิกอีบ้า!!!!

“ไม่ต้องหรอกกุว่าพี่แกก็ดูแฮปปี้กับแฟนแกดีส่วน กุก็อยู่แบบนี้ดีแล้ว กลับเหอะจบพิธีแล้วนื”

“ได้กลับกัน แต่!!!!!เย็นนี้ฉลองที่ผับเฮียกุนะจร้ะน้องสาว กิ้วๆๆๆ”

“เออๆ เจอกัน”เห้อออออ ผมล่ะเบื่อมัน มันชวนไปผับเฮียมัน(พี่ชาย)ตั้งแต่ขึ้นมอสี่แต่ผมไม่ไปซักครั้งที่มันชวน555+  แต่ครั้งนี้คงเลี่ยงไม่ได้แล้วล่ะ

….ผับY2V…..

สถานบันเทิงยามราตรี มันช่างแออัดไปด้วยผู้คนมันเยอะเกินไปแล้วววววววววววว วุ้ยยยย กว่าผมจะฝ่าดงผู้คนมาได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ที่บอกไม่ง่ายเพราะ ‘น้องสาวมาคนเดียวหรอ...นั่งตักพี่ไหม’และ ‘คนสวย...ไปต่อกันไหม’ และ ‘พี่เลี้ยงไปป่าว’ เอ่ออออ…..ผมผู้ชายครับเพ้ วันนี้การแต่งตัวก้อชุดธรรมดาๆนี้แหละครับ เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงยีนส์รัดรูปสีดำแต่งขาด(จะได้ดูจนๆเผื่อเฮียไอ้ปิ๊กเลี้ยง5555+)

“Hi~~ เพื่อนสาวมาช้านะ”

“อืมนิดหน่อยคนเยอะกว่าจะเบียดเข้ามาได้”

“มาแล้วก้อนั่งสิครับ ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่ไม่ดีนะน้องเลนส์????”

“เอ่อ..ครับๆพี่ปอ”ใช่ครับพี่ปอคือพี่ของไอ้ปิ๊กมัน หล่อนะสูง ตัวใหญ่ หุ่นก้อเกือบหมีแหละ แต่กล้ามงี้แน่น อะๆๆที่ผมรู้เพราะเคยไปเล่นที่บ้านไอ้ปิ๊กแล้วเห็นพี่แกว่ายน้ำ(นักกีฬาว่ายน้ำครับ)ส่วนอายุอานามก้อน่าจะสามสิบต้นๆ ได้ฤกษ์นั่งแล้วครับฮะๆ

พรึบ

“อ๊ะ!!! พี่ปอคือผมนั่งโซฟาดีกว่านะครับ”ไม่ใช่อะไรครับ จังหวะที่ผมกำลังจะนั่งพี่แกคว้าเอวบางๆผมไปนั่งตักแกเฉยเลย

“หืมมมม….นั่งตักพี่แหละดีแล้ว….ตัวหอมแหะเรา”

“ก้อได้ครับ”ผมหันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนก้อไม่เห็นมันแล้ว ไอ้นี้มันเร็วจริงๆ จริงๆแล้วผมก้อพอรู้แหละว่าพี่ปอแกชอบผม ก้อไอ้เพื่อนผมมันบอกว่าพี่แกจะจีบผม ผมก้อเลยตามเลย

นั่งดื่มไปนานพอสมควรผมก้อยังไม่ได้จากตักพี่แก แถมยังใช้แขนรวบกอดเอวผมอีกไหน จะหน้าที่คอผมอีก จร้ะกุเปลืองตัวชิบหายเลย ส่วนไอ้ปิ๊กไลน์มาบอกว่ากลับแล้ว(ผัวมันตามครับ5555+) ส่วนผมนั้นขอตัวกลับหลายรอบล่ะครับ แต่อีกแก้วนะครับน้องเลนส์ จนตอนนี้กุเมามากแล้วพี่

“อื้อ…..ง่วงจะนอน!!”

“หึๆๆ...ก้อนอนสิครับ อื้ม”

จุ๊บ...จ๊วบอื้มๆ

“อ่าห์ หวานจังแหะ ตัวคงหวานกว่านี้ หึๆ”

“โทดครับ...มีคนขอพบครับนาย”

“เออ ทีจะเอาน้องเลนส์ทีไรชอบจังขอพบกุ”

เช้า

จิ้บๆๆๆๆๆ

แสงแดดสาดส่องร่างทั้งสองที่นอนกอดก่ายกันบนเตียงกว้างเพียงแต่กายไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ รอบเตียงเต็มไปด้วยเศษซากถุงยางที่ใช้แล้ว ไหนจะเจลหล่อลื่น เสื้อผ้าวางเกลื่อนกราด ใครเข้ามาเห็นคงคิดว่าพึ่งผ่านสงครามศึกมาแน่ๆ แต่ก้อไม่ถูกไปซะทีเดียว ห้องนี้พึ่งผ่านการใช้งานกับการทำศึกปราบม้าน้อยที่แสนจะพยศ

“อื้อ~ทำไมน้องปวดสะโพกจัง อ๊ะ งื้อออออน้องเจ็บตูดแงง”

“หื้ม...ตื่นมาก้อร้องเลยนะเลนส์ ทีเมื่อคืนยังครางเสียงหวานอยู่เลยนิ”

“O0O”

ติดตามน้องหน่อย นิยายเรื่องนี้น่าจะอัพจนจบ เพราะเราปิดเทอมอยู่ เรื่องแรกที่ไรท์ลงไรท์คิดว่าจะไม่อัพลงแล้วเพราะไรท์ทำพอร์ตเรื่องทั้งหมดหาย5555+(ไรท์เขียนใส่กระดาษไว้มันเลยหาย)  ทั้งตอนนั้นต้องอ่านหนังสือสอบ ไรท์ก้อเป็นเด็ก62ที่รอดชีวิต มีที่เรียนเรียบร้อย เรื่องนี้น่าจะใช้เวลาสองเดือนในการอัพจบนะ เพราะมีเวลาแค่นี้จริมๆแล้วหลังจากเรื่องนี้คงไม่มีเวลาว่างมาทำเรื่องใหม่แล้ว(มั้ง)5555+

อ่านนิยายก้ออย่าลืมแบ่งเวลาอ่านหนังสือบ้างนะครับ ????????????????????????????????????????????

ติดตามทวงถามนิยายได้ที่ FB:Pyruvic Acid.