ห้องนอนของลูกหลาน

ลำดับตอนที่ #1 : Varupaksha | Destinesia [Y]

Application

"เลิกพูดจาอ้อมค้อมแล้วมาเข้าเรื่องของเรากันเลยดีกว่าครับ"

 

(เครดิตเว็บzerochan)

ชื่อ - นามสกุล: Chanoir Amourre | ชานัวร์ อะมอร์เร่

ชื่อเล่นหรือชื่อให้เรียก: Chanoir | ชานัวร์

เพศ: ชาย

อายุ:19

ลักษณะเมื่อดูจากภายนอก: หนุ่มแว่นเรือนผมสีม่วงเข้มผู้มีดวงตาสีเขียว(ที่ดูเหมือนกับกำลัง)ดูถูกคนทั้งโลกอยู่ตลอดเวลา บนใบหน้ามักจะปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เห็นอยู่บ่อยๆ(ทั้งที่จริงๆแล้วเป็นยิ้มปกติของพ่อหนุ่ม) รูปร่างสมส่วนตามมาตรฐานชายหนุ่มทั่วไป

ลักษณะการแต่งกาย:ชอบใส่เสื้อแขนยาวสีขาวไว้ข้างในแล้วทับด้วยเสื้อแขนยาวสีดำโดยไม่ติดกระดุมหรือรูดซิปเสื้อตัวนอก กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าบูทหนังสีน้ำตาลเข้มหุ่มข้อ เครื่องประดับมีกิ๊ฟสีแดง(ตามรูปจ้า)สร้อยคอ(ก็ตามรูปเช่นกัน)และถุงมือ(ตามรูปเลยค่ะ)

เผ่าพันธุ์:มนุษย์ 

ความสามารถพิเศษทั่วไป:เชี่ยวชาญด้านการใช้พิษ(การผสมยาพิษ/การวางยาพิษ/การรักษาอาการติดพิษ)

ทัศนคติต่อโลกใบนี้และแนวทางที่อยากให้เปลี่ยนแปลง:โลกใบนี้มีเรื่องน่าสนุกให้ลิ้มลองอีกเยอะแยะ มันจะเปลี่ยนไปทางไหนก็น่าสนใจทั้งนั้นแหละครับ

ทัศนคติต่อพวกคนซีด: คนซีดก็คือคนซีดจะเป็นอย่างอื่นได้ไงละครับ ไม่ว่าจะซีดหรือเข้มก็มีเรื่องน่าสนใจพอๆกัน

นิสัย: เป็นหนุ่มหน้าด้านมีความมั่นใจสูง เป็นคนพูดตรงๆ บางครั้งก็ชอบพูดจากวนบาทาอย่างนุ่มนวล(?) เป็นคนพูดมากพอๆกับชอบฟังคนอื่นพูด เป็นคนชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่น(เรียกสั้นๆว่าชอบเจือกจ้า555) ชอบอยากรู้อยากลองสิ่งใหม่ๆ เมื่อสนใจอะไรแล้วจะพุ่งเข้าใส่และตามตื๊อไม่เลิก เห็นเรื่องเครียดของอื่นเป็นเรื่องสนุก ชอบแกล้งคนที่ชอบหรือถูกใจ ค่อนข้างระแวงพวกเผ่าพันธุ์แห่งปีก(สาเหตุอยู่ที่ข้อมูลทางการแพทย์ค่ะ)เวลาจะคุยกับคนที่เป็นเผ่าพันธุ์แห่งปีก มักจะไปหลบหลังเผ่าพันธุ์อื่น(ให้เป็นที่กำบัง)หรือต้องยืนคุยห่างๆกันพอที่จะไม่เกิดอาการ ไม่ชอบคนพูดจาอ้อมค้อม คลุมเครือและไม่ชอบคนไม่ชัดเจนหากใครพูดหรืออธิบายไม่ชัดเจน เจ้าตัวจะถามออกไปตรงๆจะถามไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้คำตอบหรือคำอธิบายที่ชัดเจน

ข้อมูลทางการแพทย์:แพ้ขนนก (มีอาการจาม)

ประวัติส่วนตัว: เกิดในครอบครัวคนเข้ม รู้สึกเบื่อที่ครอบครัวให้ใช้ชีวิตอยู่แต่ในกรอบของคนเข้มและเบื่อที่ครอบครัวไม่ยอมให้ออกจากเมืองใหญ่ ด้วยความที่อยากออกไปท่องโลกกว้างอยากพบผู้คนเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องราวต่างๆ(จริงๆอยากหาเรื่องสนุกๆทำเฉยๆ) จึง(หนีออกจากบ้าน) ออกเดินทางหาคำตอบชีวิต(หาเรื่องสนุกให้ชีวิต)

ภูมิหลังเหตุการณ์ที่ตัดสินใจมาเข้าร่วมกับตัวเอก:บังเอิญเดินทางมาเจอกับกลุ่มของตัวเอกด้วยความที่ตัวเองเป็นพวกชอบเจือกเรื่องชาวบ้าน จึงได้แลกเปลี่ยนพูดคุยกับกลุ่มของตัวเอก และเกิดสนใจว่าตัวเอกจะทำเป้าหมายได้สำเร็จมั้ยและสำเร็จอย่างไรจึงขอติดตามกลุ่มตัวเอกมา(จริงๆนึกสนุก อยากรู้อยากลอง)

ลักษณะการพูด:พูดจาสุภาพมีหางเสียง(เกือบ)ตลอด(แบบไม่น่าเชื่อ)กับคนทุกเพศทุกวัย เวลาพูดกับใครมักจะมีรอยยิ้ม(ที่ไม่ทราบว่าเป็นรอยยิ้มจริงใจหรือยิ้มเยาะ)ให้อีกฝ่ายเสมอ

แทนตัวเองว่า ผม แทนคนรุ่นเดียวกัน/คนอายุมากน้อยกว่าไม่กี่ปีว่า คุณ แต่ถ้าสนิทกันจะเรียกว่า คุณพี่/คุณน้อง แทนคนอายุน้อยกว่า(มาก)ว่า หนูน้อย/เด็กน้อย

-ปกติ-

“คำพูดของคุณฟังดูคลุมเครือจังเลยนะครับ ช่วยอธิบายให้ชัดเจนหน่อยได้มั้ยครับ”

“คุณน้องบอกว่าไม่ชอบคนแบบหมอนั้น แล้วแบบหมอนั้นมันแบบไหนกันครับ”

“แล้วคุณพี่คิดว่าไงละครับ”

“หนูน้อยกำลังคุยเรื่องสนุกๆอะไรกันอยู่หรอครับ(ขอร่วมวงด้วยสิ)”

“พวกคุณไม่ต้องสนใจผมหรอกครับ เชิญกล่าวต่อกันได้เลย ตอนนี้ผมขอเป็นผู้ฟังเฉยๆดีกว่า”

“แอบชอบคนๆนั้นอยู่หรอครับ ทำไมต้องแอบชอบด้วยละครับ ทำไมไม่บอกว่าชอบตรงๆไปเลยละครับ แค่บอกความรู้สึกจริงๆมันยากขนาดนั้นเลยหรอครับ”

“ถ้าอยากจะร้องไห้ก็ร้องออกมาเลยสิครับ”

“อย่าทำตาขวางสิครับ เดี๋ยวก็ไม่มีคนมาสู่ขอหรอก”

“ใครบอกว่าไม่ชอบกันละครับ(ยิ้ม)รังเกียจเลยตังหาก”

-เวลาคุยกับเผ่าพันธุ์แห่งปีก-

“ฮัดชิ้ว ขอโทษครับ ช่วยถอยไปอีกนิดนึงครับ ฮะ ฮัดชิ้ว ถอยอีกครับ ...โอเค...ห่างพอแล้วครับ มาเข้าเรื่องกันเลยครับ”

“คุณพี่เผ่าพันธุ์แห่งปีกครับ ผมไม่ได้รังเกียจคุณพี่เลยจริงๆนะครับ ที่ผมมาหลบหลังคุณน้องเผ่าแห่งเขาเนี่ย เพื่อป้องกันสวัสดิภาพของจมูกผมจากขนปีกคุณพี่เท่านั้นเองล่ะครับ”

-เวลาอยู่กับคนที่สนิทหรือชอบ-

“รู้สึกรำคาญผมหรอครับ รำคาญอยู่สินะ ถึงคุณจะรำคาญผม แต่ผมก็ไม่คิดจะเลิกติดตามคุณหรอกนะ เพราะคุณน่าสนใจมากๆเลยไงล่ะ”

-คุยกับคนที่รำคาญหรือเกลียดสุดๆ-

“ผมเกลียดคุณครับ(พร้อมรอยยิ้มสดใสปนสยอง)”

“อยากจะคุยกับผมหรอครับ อยากจะคุยทั้งๆที่ผมเกลียดขี้หน้าคุณอยู่หรอครับ อยากจะคุยกับผมจริงๆหรอครับ(ถามย้ำๆ) งั้นคุณช่วยถอยไปห่างๆเลยครับ ห่างอีกครับ ห่างอีก ห่างแค่ไหนงั้นหรอครับถึงจะคุยกับผมได้ ก็ห่างมากพอที่ผมจะปาเข็มพิษไปไม่ถึงตัวคุณน่ะครับ”

สิ่งที่คาดหวังกับวารูปักษ์:ได้พบเจอสิ่งใหม่ๆ(หรือเรื่องสนุกๆ)/ทำเป้าหมายได้สำเร็จ

อาวุธติดตัว:เข็มพิษ(ใช้โจมตีระยะไกล)/มีดสั้น(ใช้โจมตีระยะใกล้) 

อยากให้ลูกมีคู่ไหม:อยากค่ะ(ฮา) อยากให้คู่กับคนที่ดูลึกลับ มีความเป็นผู้ใหญ่ เงียบขรึมค่ะ(แต่ถ้าไม่สะดวก ไม่มีก็ได้ค่ะ)

สมัครบท:หัวหน้าฝ่ายขบวน / สมาชิกทั่วไป

เพิ่มเติม:เป็นหนุ่มวายค่ะ //โดนลูกตบ เอื้อกกกกก 

สำหรับผู้ปกครอง

1. ถ้าไม่ผ่านอยากจะเอาลูกกลับหรือให้เราหาบทอย่างอื่นให้รอคะ?

-อยากให้หาบทอื่นให้ค่ะ

2. ขอบคุณสำหรับความสนใจค่ะ :)

-ขอบคุณเช่นกันค่ะ อยากให้แก้ไขอะไรบอกได้นะคะ