คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ธนูอัคคี ตอน 1 ใจสลาย
หมู่บ้านแรน์ ัานวิวาห์อย่ายิ่ให่ หนุ่มสาวมาร่วมานมามายทุนแ่ายสวยามและมีใบหน้ายิ้มแย้มแ่มใส ลิ่นอาหารลอยอบอวลไปทั่ว อไม้ป่าถูนำมาประับประามามาย เนรมิให้ในลาหมู่บ้านสวยัสวนสวรร์ ีล่าและทัสเ็มเปี่ยมไป้วยวามสุ
ทัส้มลุมพิเ้าสาวอย่าอบอุ่น ับพลันพายุหิมะ็เริ่ม่อัว และเริ่มพัระหน่ำอย่ารุนแร ทัสโอบอีล่าไว้แนบแน่น หันมามอเธออย่าห่วใย แ่ใบหน้าีล่าลับยิ้มแย้ม วาเิ้าเรือแสสีาว รอบัวีล่าเปล่แสสีาวราวเล็หิมะ
ทัสใับภาพที่เห็น ปล่อยมือาีล่า ลมหิมะพัพาร่าอีล่าลอยึ้นไปบนท้อฟ้า
ทัสพยายามเอื้อมมือไปไว่ว้าไว้และะโนเรียื่อเธอ
"ีล่า"
ภาพับหายไปในวามมื ทัสลุึ้นาเียและหล้มล สิอทัสลับืนมา
นี่เราฝันอีแล้วหรือ ทัสถามัวเอเหื่อแเ็มใบหน้า แ่ใหนาวสะท้าน
แสันทร์เ็มวส่อผ่านระเบียเ้ามา บนเียว่าเปล่าไม่มีีล่าบนนั้น ีล่าหายไปไหน ทัสถามัวเอ บ่อยรั้ที่ทัสื่นึ้นมาพบว่า นเอนอนอยู่เพียนเียว ภรรยาสุที่รัหายไปาห้อนอน ีล่าออไปไหนในเวลาึื่นเ่นนี้
เาลุึ้นยืนและ้าวอย่าแผ่วเบา ไปที่ประูออไปสู่ระเบียอห้อนอน ีล่าอาออมายืนมแสันทร์ เพราะืนนี้พระันทร์เ็มว แสันทร์ผ่านผ้าม่านสีาวบาเบา ูนุ่มนวลและอ่อนโยน ทัสยมือึ้นแหวผ้าม่านออาัน สายาอเาพบแ่วามว่าเปล่า ีล่าไม่ไ้อยู่บนระเบีย แสันทร์ระ่าสว่าไสวทาบแสบนพื้นระเบียราวับมีเปลวไฟสีาวลุโน
วามิแวบเ้ามาในหัวอทัส เาเยเห็นแสันทร์แบบนี้ที่ไหน
สวยแ่ลึลับ แอบแฝบาอย่าไว้
ิ้วอทัสมวเ้าหาัน
"ทะเลสาบพระันทร์" ่าเหมือนืนในวันที่เา ีล่า และเหล่านัรบ่วยเ็น้อย 99 นออมาาทะเลสาบพระันทร์ ผ่านมาเือบ 10 ปี เ็น้อยเหล่านั้นเิบโเ้าสู่วัยหนุ่มสาว พวเาลา แ็แร มีวามสามารถในารรบอย่ายิ่ ีล่าเป็นรูที่ี นัรบหนุ่มสาวลายเป็นอำลัสำัอทุเผ่าในินแนแห่นี้
ทัสวามือบนอบระเบียทอสายาออไปรอบๆ ทุบ้านมืสนิท มีเพียแสไฟอบเพลิในมือยามเฝ้าระวัภัยอหมู่บ้านที่ผลัันเินรวราโยรอบทุืน ลอ 10 ปีที่ผ่านมา ไม่เยเิเหุร้ายใๆ อีเลย ทุหมู่บ้านเียบสบ สามัีปรออัน วามสุสบรอบลุมินแนนี้ยาวนาน นทุนลืมเหุาร์ร้ายที่เยเิึ้นเมื่อหลายปี่อน
ทัสำลัถามนเอว่า อนนี้ีล่าอยู่ที่ไหน
ทันในั้น ลมหนาว็พัเ้ามาในหมู่บ้านพร้อมหมอสีาวเลื่อนัวอย่า้าๆ ผ่านป่าที่รายล้อมำแพหมู่บ้าน แทรึมาม่ออำแพเ้ามาทุทิศทา
ทัสรู้สึสัหร์ใทันที เาะโนเรียนัรบเฝ้ายามอหมู่บ้านที่เินเ้าไปูสายหมอ้วยวามแปลใ
"ถอยออมา" ทัสะโนสุเสีย
แสเพลิอบไฟับลทีละวพร้อมร่าอนัรบที่ล้มล
"ทุนถอยออมา" ทัสะโนสุเสีย
นัรบบนหอเฝ้าระวั มีสีหน้าใาเสียะโนอทัส เายมือึ้นะีลอส่สัาเือนภัย แ่ลูธนูพุ่มาปัที่ออเา ทำให้เาทรุัวลสิ้นใ
ทัสมอามไปยัำแหน่อนที่ยิธนู
ีล่าในุาวยาว ถือันธนูไว้ ีล่าห้อมล้อมไป้วยนัรบหนุ่มสาวที่เธอฝึฝนมาเมื่อ 10 ปี่อน
ทัสสบาับีล่าในระยะไล เธอมอมาที่เา้วยสายาว่าเปล่า และยมือึ้นให้สัาบาอย่า
ทัสหน้าีเผือ รู้้วยสัาาทันทีว่าอะไระเิึ้น
"อย่าีล่า"
แ่ทุอย่าสายไปเสียแล้ว ธนูเพลิถูยิาเหล่านัรบหนุ่มสาวอีล่า ลบนหลัาอทุบ้าน ลิ่นวันไฟละลุ้ในวามมื
วามโลาหลเิึ้นทันที ผู้นหวีร้อ้วยวามใ ไฟไหม้อย่ารวเร็ว นในหมู่บ้านวิ่ออมาาบ้านที่ไฟลุท่วม้วยวามหวาลัว และบานวิ่ฝ่าเ้าไปในสายหมอและล้มล นแล้วนเล่า
ทัสหยิบาบและระโลาระเบีย วิ่รไปที่ีล่า นัรบอทัส่าหยิบอาวุธและวิ่มารวมัวัน ธนูเพลิลอยละลิ่วลมาราวฝนาฟ้า พวเาหันหลันันและยโล่ห์ึ้นบัลูธนูเพลิ ทัสวาาบในมือปัลูธนูเพลิออไปและมุ่รไปที่ีล่า เาะโนเรียื่อเธออย่าลุ้มลั่
"ีล่าหยุ ีล่าหยุ"
ีล่ามอมาที่ทัสและยลูธนูึ้นพาบนันธนู สบาทัส้วยสายาที่ว่าเปล่าเหมือนนแปลหน้า และปล่อยธนูออาสายพา้าๆ ธนูวิ่รมาที่ทัส ทัสยาบึ้นฟันลูธนูอแราระเ็น แ่ลูธนูอที่สอและที่สามที่ีล่ายิอย่า่อเนื่อไ้แระายออเป็นธนูอเล็ๆ เหมือนเ็มำนวนมาพุ่เ้าใส่ทัส ลูธนูปัลบนหัวไหล่ และาอทัส เาวนเล้มล นัรบอทัส่าวิ่มาล้อมเาไว้รลา ยโล่ห์ึ้นบัลูธนูไว้ แ่ลูธนูบาอ็เล็ลอผ่านเ้ามาไ้ พวเา่อยๆ ล้มลทีละน เสียฝีเท้าอฝูม้าวิ่รมาพร้อมนัรบอทัสเือบ 20 น ำลัวบม้าพร้อมยิลูอหน้าไม้ไปที่นัรบอีล่า ีล่ายมือึ้นสายหมอแผ่ปลุมีล่าและนัรบนมอไม่เห็น ลูอที่ยิาหน้าไม้เหมือนหายไปในสายหมอ ไม่สามารถทำอันรายีล่าและนัรบอเธอไ้
นัรบอทัส ่วยนำทัสและนัรบที่บาเ็บึ้นหลัม้าและหันหลัลับมุ่รไป้านหลัอหมู่บ้าน หมอหนาลอยัวสูวาทาพวเาไว้
ทัสบอพวเาให้หยุม้า
"อย่าฝ่าออไป ในสายหมอมีอสูรหิมะ พวเราะายันหม"
"เราะทำอย่าไร หาไม่หนี ้อายทั้หม" นัรบถามทัส
ทัสยมือเปื้อนเลือัวเอับไปบนสร้อยอและระานา ปลายสร้อยอมีลับไม้ ทัสเปิออ้าในมีลูแ้วสีเียว ส่ประายสีเียวนวล
"ลูแ้วปพี" เหล่านัรบอุทาน อย่ามีวามหวั
่อนพ่ออีล่าสิ้นใไ้มอบลับไม้ให้ทัสและสั่ให้เปิออในยามับัน
ทัสหยิบลูแ้วปพีวาบนหน้าไม้และยิออไปที่สายหมอ เสียระเบิัสนั่น แสสว่าสีเียวระายไปทั่วบริเว หมอแยออาันเปิทาให้ทัสและนัรบวบม้าออไปและหายไปในแนวป่าท่ามลาวามมื
ความคิดเห็น