ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คนธรรมดา 2
สวัสีรับ ผมอิายะ นานาโอะ เ้าเ่าเ้าเิมเพิ่มเิมือ่วมารับ หลัาที่ผมแยับรามเพื่อนสนิทอผมแล้ว ผม็เินลับบ้านวันนี้ะว่าะไม่ิน้าวเย็นเพราะ่วมาอยานอน แ่ทุอย่าที่ิมัน็ไ้แ่ินั่นแหละรับเพราะ....
"ี้า ไม่เอันนานเลยนะ"
"...มาทำไม?"
เพราะันมีแไม่ไ้รับเินั่หน้าสลอนอยู่ในห้อรับแผมไ...
"แหม อย่าเย็นานัสิะเอ เ้าบอบบานะแ่ิถึเลยมาหาไม่ไ้หรอ?"
"เลิอแหลแล้วบอธุระมารีบอร์น ถ้าไม่มี็ออไป"
ผมเอ่ยไล่อย่าเย็นา มาอนไหนไม่มามาอนผม่วมันใ่หรอรับ!?
ผม่วแทบายแ่ันมาวนันอยู่ไ้ไม่สสารันบ้าเลยหรอห้ะ!?
"เห้อ ให้มันไ้อย่าี้สินา ท่าทานายะหุหิอยู่ั้นันเ้าเรื่อเลยละัน"
ที่รินายวรเ้าเรื่อั้นานแล้วนะไม่ใ่มาวนันอยู่แบบนี้!
"อืม..."
่ว... เร็วๆอยานอนแล้ว...
"ที่ันมาเพราะอยาให้นายไปเรียนที่นามิโมริ ันอั๋วเรื่อบินให้แล้วไปพรุ่นี้อนเ้า แ่นี้ล่ะบาย้า"
...เี๋ยวนะมาแ่นี้? เอาริิ? เพื่อ?แล้วที่ว่าไปเรียนนามิโมริ..? อั๋วแล้วพรุ่นี้อนเ้า..? เห้ยเี๋ยวนะอย่าบอนะว่า!?
"เี๋ยวสิรีบอร์น! ันบอแล้วนี่ว่าไม่ไปน่ะเห้ย! ันเรียนมหาลัยแล้วเว้ยรีบอร์นนนน!!!"
อะไรวะเนี่ยย หืม ระาษไรอยู่วะ?
'ถ้าให้เา ันิว่านายหุหิอยู่พอสมวรเลยสินะ หึหึ ันรู้ว่าให้ายนาย็ไม่ยอมไปเลยลาออามหาลัยให้แล้วยัไล่ะ แล้วอีอย่าถึนายะไม่ยอมไปยัไ็้อไป เพราะพรุ่นี้เ้าันะให้นไปรับ อย่าิหนีไม่ั้นันะเป็นนไปลาอนายมาเอเ้าในะ?
้วยรัา รีบอร์นสุหล่อ'
ถุ้ยหล่อ!! ไอ้เผ็าร! ที่รีบออไปเพราะี้สินะ ไม่ยอมให้ันปิเสธไ้เลยสินะ แม่!!
วัน่อมา
เหอะ วันนี้สินะที่หมอนั่นบอว่ามีนะมารับน่ะ ฮึ้ม หุหิเอะอะๆสั่ น่ารำา
"สวัสีรับท่าน อิายะ นานาโอะ สินะรับ ท่านรีบอร์นบอให้ผมมารับรับ"
"อืม"
พอผมอบรับเสร็ผม็ึ้นรถเพื่อไปสนามบินทันที
สนามบิน
"ถึแล้วรับท่านอิายะ"
"อืม อบใ"
"รับ"
พอมาถึสนามบินผม็รู้สึเบื่อทันทีเลยรับ ไม่ใ่ไรนะรำารับ นเยอะมาๆทำอย่าับมีารามาไทยั้นแหละ เหอะ
เอ๊ะ หรือะมาริๆวะ?
"ท่านอิายะรับ ไ้เวลาึ้นเรื่อแล้วรับ"
"อืม"
ทุนสสัยสินะรับว่าทำไมเวลาพูับเวลาิอผมทำไม่าันัเลย ไม่ใ่ไรหรอรับ55 ผมี้เียพู ส่วนมาอบิมาว่าน่ะรับ ถ้าไม่สำัริๆหรือำเป็น ให้ายผม็ไม่พูหรอรับ555
สนามบินี่ปุ่น
อ่าา เหนื่อยัเลยนั่เรื่อมาั้นาน อยาลับบ้านไปนอนแล้วสิ ไหนนะนที่ะมารับเราน่ะ อ่ะนั่นไ
"ยินี้อนรับลับนะรับบอส"
บอว่าอย่าเรียแบบนั้นไ เรียื่อธรรมา็ีอยู่แล้วแท้ๆ ผมเป็นแ่นธรรมาเอนะรับ
"รับ ผมบอว่าอย่าเรียบอสไรับ เรียื่อผมเถอะ"
"รับบอ-- ท่านอิายะ"
เห้อ ให้ายสิ ทำไมยัไม่ินันอีนะบอให้เรียื่อมาั้นาน เห้ออ
"ลับเถอะ ผมอยาพัแล้ว"
"รับ"
ผ่านไปสัพั็ถึบ้านอผมรับ ็บ้านธรรมาๆเรียบๆเหมาะับนธรรมาแบบผมีนั่นแหละรับ
"ี้า ยิน้อนรับลับนะ"
อีแล้วหรอ!?
"อืม มีธุระอะไรไม่ทราบ?"
"แหมเย็นาอีแล้วนะ ลืมเรื่ออเราสอนไปแล้วหรอะเอ"
น่ารำา อยานอนแล้วนะ!
"ถ้าไม่มี็ออไป ะนอน" ผมเอ่ยไล่เสียเย็นเลยรับ แม่ ่วนะเว้ยย
"โอเๆ ไม่เล่นแล้วที่ันมา็เพราะะมาบอว่าพรุ่นี้ไปโรเรียนนะ ไปห้อผู้อำนวยาร้วย็แล้วันนะ แ่นี้แหละบาย้า"
เห้อ ไปสะที เรื่อแ่นี้โทรมาบอ็ไ้มั้ไม่เห็น้อมาหาเลยเหอะ เอาล่ะไปอาบน้ำนอนีว่า่ว
เพราะั้น ฝันีนะรับ:)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น