Under wave of aquarium. กระเบนใต้คลื่นสมุทร - นิยาย Under wave of aquarium. กระเบนใต้คลื่นสมุทร : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    Under wave of aquarium. กระเบนใต้คลื่นสมุทร

    ติดเหล้า ติดเที่ยว จนไม่ไปเรียนป.โทตามที่ตนร้องขอไว้ ลุงสุดที่รักผู้เป็นอดีตสส.เลยเตะโด่งเขาไปอยู่กับพี่ชายที่ภูเก็ตเพื่อไปบำบัด 1ปี กะไปอยู่สบายๆ แต่'กระเบน'ต้องบ้าตายเพราะเพื่อนพี่ชายอย่าง'ใต้สมุทร'

    ผู้เข้าชมรวม

    32

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    32

    ผู้เข้าชมรวม


    32

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ก.ย. 67 / 10:37 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เนื้อเรื่องย่อ

    ผม...อกหักจากอดีตดาวมหาวิทยาลัยคณะสัตวแพทยศาสตร์ เลยชวนเพื่อนไปกินเหล้าให้ลืมซะหน่อยเผื่อจะช่วยได้...

    แต่ลุงสุดที่รักดันโทรมาตามที่ผับของเพื่อนตอนตี 3 เพราะไม่กลับบ้านกลับช่อง หึๆ เป็นไงล่ะ! เพราะไม่ไปเรียน ไม่ทำงานส่งอาจารย์ ไม่ทำห่าอะไรสักอย่าง เลยโดนตบร่วงจากการเป็นนักศึกษาปริญญาโทคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สาขาชีววิทยาประมงตอนอายุ 23

    และแล้วการต่อรองของลุงกับหลาน ทำให้ผม...'กรนันท์ ชโลธร' หรือ 'กระเบน' กลายเป็นใครไม่รู้ในภูเก็ต!!?

    ชีวิตช่างรันทด...ต้องมาทำงานหาเงินเองด้วยวุฒิปริญญาตรี ห้ามโทร ติดต่อ หาลุงโดยไม่จำเป็น โดยเฉพาะโทรมาขอตังค์เพิ่มครั้งแรกนี่ไม่ได้เลย ครั้งที่สองนี่ยิ่งไม่ควร

    แต่แค่นี้มันยังไม่รันทดเท่ากับต้องมาเจอไอ้คุณคนนี้หรอก?!!

     

    'ช่วยด้วยครับคุณตำรวจ เขามาป้วนเปี้ยนหน้าบ้านนี้ พยายามจะขโมยของเป็นอาทิตย์แล้วครับ!'

    ขโมยบ้าอะไร นี่มันบ้านพี่ผมมั้ยล่ะ!? แล้วตำรวจก็ไม่ฟังกูเล๊ยยยย

    ...................

    "อ้าว!? แล้วคุณไม่ไปกับผมเหรอ? รถก็มี" กรนันท์ออกปากถามเพื่อนพี่ชาย

    ใต้สมุทรเบ้ปาก "ไม่เอา! ผมไม่อยากไปกับคุณ เดี๋ยวเขารู้ว่าผมอยู่บ้านเดียวกับโรคจิต"

    เอ้า ว่ากูโรคจิตอีกเมื่อวานก็เพิ่งเป็นโจรเพราะปีนเข้าบ้านตัวเองไป

    ...................

    "โห...หน้าแบบคุณเป็นหมอสัตว์เหรอครับ?" ชายหนุ่มอายุน้อยกว่าถามคนข้างๆ ที่เขาเพิ่งรู้ว่าเป็นสัตวแพทย์

    "แล้วหน้าแบบคุณนี่จบเกลียดนิยมใช่ไหมครับ?" คนข้างๆ ก็ไม่ได้ยอมกันไปเลยแม้แต่น้อย

    ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้แต่กูก็แพ้ไม่ได้เช่นกัน

    ...................

    'ใส่เสื้อกาวน์ไม่เหมาะหรอกครับ ปากแบบหมอใส่เสื้อผู้ป่วยในโรง'บาลน่าจะเหมาะกว่า'

    'ผมยอมใส่เสื้อนักโทษคดีพยายามฆ่าเลยก็ได้ถ้าเพื่อให้คุณได้ใส่เสื้อผู้ป่วย'

    ใครต่อไม่ได้ก็ถือว่าแพ้ สรุปพวกผมแซะกันทั้งวันเลยครับ

    ...................

    "เวร... นี่ผมต้องทำงานกับหมอสัตว์เหรอเนี้ย?"

    "เงียบไปเลย...อย่างกับผมอยากทำงานกับนักเลงแบบคุณนักแหละ ความรับผิดชอบไม่มี ฝีมือแย่ๆ แบบคุณ..."

    โดนจับทำงานด้วยกันได้ไงผมถามจริง

     

    แค่นี้ก็เหมือนจะรู้ชะตากรรมผมแล้วครับ...กูน่าจะเน่าตายอยู่ภูเก็ตนี่แหละ ไม่ต้องกลับแม่งแล้วมั้งกรุงเทพอะ!!?

     

    เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใด หรือมีความต้องการให้กระทบต่อสิ่งใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และหากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

    ROSEM. W. WINTER

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น