[[ FiC ]] รักร้อนหนุ่มพาณิชย์

ลำดับตอนที่ #1 : ร้อนรัก 1

ณ โรงเรียนพาณิชย์อินเตอร์แห่งหนึ่ง
      
       วัน ทู ทรี ดาวอัพ เสียงการซ้อมเชียร์ดังมาจากในโรงยิม
อ่ะๆ วันนี้เลิกซ้อมได้แล้ว ดีมากทุกคนวันนี้ทำได้ดีมาก งั้นพรุ่งนี้ไม่ต้องซ็อมสักวัน
" จริงหรอพี่ พี่พูดจริงอ่ะ " เสียงใสๆได้ดังออกมา นั่นคือเสียงของ"แบ้ง"หนุ่มหน้าสวย นักเรียนปวช 1ที่มีฐานะยากจนแต่ได้ทุนมาเรียนเนื่องจากความสามารถในการเต้น
"เฮ้อดีใจจังเลยเนอะว่ามั้ย พรุ่งนี้ไม่ต้องซ้อม"แบ้งพูดกับกบ เพื่อนอีกคนนึงที่ได้มาเรียนที่นี่เนื่องจากได้ทุนเหมือนกัน
"อืม ดีใจดิแกรู้มั้ยนานๆทีจะมีสักวันที่เลิกเรียนเเล้วกลับบ้านเลย"กบตอบ
ทั้งคู่เดินคุยกันไประหว่างทางเดินไปโรงอาหารของตึก ปวส
"โอ๊ย!!!" เสียงร้องดังขึ้นจากเบื้องหน้าร่างบาง
"เดินยังไงของ มรึงเนี่ยะ" เสียงตวาดแบบไม่พอใจของร่างสูงก้อเปล่งออกมา
เสียงของคนๆนั้นคือรุ่นพี่ ปวส ชื่อปืน ที่หน้าตาติดอันดับคนหน้าตาดีของโรงเรียน แถมยังได้ชื่อว่าเพลบอยของ รร.
"ขอโทดนะ ขอโทดๆๆ ขอโทดจิงๆ เราเดินไม่ดูเอง"แบ้งเอาแต่ก้มหัวขอโทดร่างสูงผู้นั้นโดยไม่ได้มองเลยว่าเค้าคนนั้นเป็นใคร
"ไม่เป็นไรคับ ผมก็เดินไม่มองเอง"ร่างสูงพูดปลอบ
พอรู้ว่าเจ้าตัวไม่ว่าอะไรแบ้งและกบก็ได้แต่เดินจ้ำอ้าวหนีไปด้วยความกลัว
"ไอแบ้งแกรู้ไหมเมื่อกี้แกเดินคนใคร"กบทำหน้าตาสยิวระหว่างพูด
"จะไปรู้ได้ไงวะ ฉันไม่ได้มองหน้านี่หว่า คนอะไรไม่รู้ตวาดซะเสียงดังเลยทำอย่างกับฉันตั้งใจชน แล้วทำไมแกต้องทำหน้าอย่างงั้นด้วยหล่ะ คนเมื่อกี้มีอะไรนักหนาหรอ" แบ้งตอบพร้อมทำหน้างิ่วๆด้วยความสงสัย
"อู๊ยอีโง่เอ้ย เมื่อกี้แกเดินชนพี่ปืนรุ่นพี่ที่หน้าดีมากๆ รู้ไหมว่าใครๆก้อพากันปลื้มเค้า"
กบบอกด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น
"แล้วไงอ่ะ คัยจะปลื้มปล้ามฉันไม่เห็นสนใจเลย ทำไมมีอะไรตื่นเต้นหรือไง"แบ้งถาม
"ก้อใช่อะดิ"กบตอบอย่างเร็ว "ทำไมมีอะไรบอกมาซักที"แบ้งย้อนถาม"
"ก้อเมื่อกี้อ่ะ ตอนที่แกไปเดินชนอ่ะ ชั้นเหลือบไปเห็นพี่เค้ามองแกด้วยท่าทางที่ไม่โกรธเลยซักนิดเเถมยังยิ้มๆอีก"กบตอบแบบตื่นเต้นสุดๆ
"ประสาทกินหรอ  ไม่เห็นตื่นเต้นเลย ไปเหอะอยากกลับแล้ว" แบ้งตอบด้วยท่าทางปกติ
ทั้งคู่เดินผ่านโรงอาหารไป แบ้งก็ยังคุยจ้อกับกบไม่หยุด พอเดินผ่านโต๊ะอาหารโต๊ะหนึ่ง อยู่ดีดีก็มีมือที่แสนจะอบอุ่นมาจับแขนของร่างบางเอาไว้
"มานั่งด้วยกันเอาไหมคับ"เสียงที่คุ้นเคย แต่ดูอ่อนนุ่มกว่าได้เปล่งออกมา เสียงของร่างสูงนั่นเอง
"คนนี้แหละไอแบ้ง แกแกนั่งเลยพี่เขาชวนแล้ว"กบพูดพร้อมผลักแบ้งลงไปนั่งที่เก้าอี้
"เมื่อกี้ขอโทดนะคับที่เสียงดังไปหน่อย"ร่างสูงพูด
"ไม่เป็นไรอ่ะ เราเองก้อเดินไม่ดูเองแหละเอาแต่คุย"
"พี่ชื่อปืนใช่มะ ผมชื่อกบนะคับ ขอถ่ายรูปพี่หน่อยได้มะ"กบพูดพร้อมหยิมโทรศัพท์
"ได้ครับ"
"มาด้วยกันดิมา" ร่างสูงพูดพร้อมดึงตัวแบ้งโอบแล้วยิ้มให้กล้อง
แบ้งก็ดิ้นใหญ่เรยคราวนี้
"อะไรเนี่ยะ ปล่อยดิ อย่ามาโอบไม่ชอบ"แบ้งพูด
"พี่ปืนอย่ามาโอบไม่ชอบนะเนี่ยะรู้มะ"แบ้งพูดพร้อมยังดิ้นไม่หยุด
"...?...." กบงงกับว่ามันทำอะไรกันวะคู่นี้
กบเลยถ่ายมันทั้งอย่างงั้นเลย
มัวแต่ถ่ายจนเพลินกบก้อเดินไปชนเข้าให้กับหนุ่มเศรษฐีของอันดับต้นๆของ รร. เค้าชื่อ พี่เบิร์ด คนที่กบแอบปลื้มมาอยู่แล้วตั้งนาน
"ขอโทดนะ"กบพูดพร้อมหันไปมองหน้า
"ฮะ" กบร้องทักด้วยความตกใจพร้อมบอกแบ้งว่า"เค้ากลับก่อนนะ"แล้วกบก้อวิ่งกลับไปเลยโดยไม่ได้รอแบ้ง
"ไปไหนวะ กบ กบ กบ ไปไหนรอด้วย"แต่พี่ปืนก้อยังไม่ยอมปล่อยตัวแบ้งจากอ้อมกอด
"ไม่ต้องไปหรอกเดี๋ยวพี่ส่ง"พี่ปืนพูด
"ไม่หล่ะขอบคุณ ฉันคงไม่กลับบ้านกันคนที่ยังไม่รู้จักกัน"แบ้งตอบ
"งั้นเราก้อมารู้จักกันซะซิ"พี่ปืนพูด
"....เป็นบ้าอะไรของนายปัญญาอ่อนหรอวะ ไคจะไปยอากรู้จักนาย...."แบ้งบ่นพึมพำ
"พี่ชื่อปืน เรียน ปวส1 สายการตลาด ยังไม่เคยมีแฟน แต่ก้อเริ่มอยากมีแล้ว"ร่างสูงพูด
"ไม่อยากรู้"แบ้งพูด
"และน้องอ่ะนายอ่ะชื่ออะไรเรียนปีไร สายอะไร"ร่างสูงถาม
"ประสาทแน่เรยนายคนนี้นิ"แบ้งเริ่มพึมพำพร้อมตอบไปแบบห้วนๆว่า"ชื่อแบ้ง ปี1 สายบัญชี"
"อืม"แค่นี้ก้อจบ ไปเร็วกลับบ้านกันเด๋วพี่ขับรถไปส่ง แล้วไม่ต้องดื้อด้วยเพรายังไงก้อจะต้องกลับกับพี่
"เออๆๆๆ รูแล้ว"
ระหว่างที่เดินไปที่รถแบ้งก็ได้แต่คิดว่านายนี่จะมาดีกับเราทำไม ทั้งๆที่เพิ่งจะรู้จักกันแล้วยังมีการไปส่งที่บ้านอีก
"ระวัง!!!!!" พี่ปืนร้องเตื่อนอย่างดัง
"โป๊ก"เเบ้งเดินด้วยความซุ่มซ่ามไปชนกันป้ายเหล็กที่ห้อยลงมา แถมยังมีเลือดไหลซิบๆอีก
พี่ปืนรีบเข้ามาดู พร้อมถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงว่า "ไม่เป็นอะไรใช่มะ"
ไปเร็วป่ะรีบไปขึ้นรถเด๋วกลับไปทำแผลที่บ้านพี่ละกันเลือดไม่เยอะนิ
ระหว่างทางแผลก้อเริ่มแห้ง แบ้งก้อหลับปุ๋ยด้วยความเจ็บแผล พอถึงบ้านพี่ปืนก้ออุ้มลงไปที่เตียงแล้วเอาน้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้ แล้วเปลี่ยนเสื้อคลุมให้ด้วย
โอ๊ย!!!แบ้งตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่มึนๆพร้อมดูที่เสื้อผ้าตัวเอง
"ตื่นเเล้วหรอ"เสียงที่อบอุ่นและดูเป็นห่วงก้อดังขึ้น
"อือ ทำไมแบ้งถึงมาอยู่ในนี้หล่ะแล้ว เสื้อผ้าแบ้งอยู่ไหน"
"อ๋อ พี่เอาน้ำมาเช็ดตัวให้อ่ะ พี่เรยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วย"
แบ้งทำท่าอายๆเมื่อรู้ว่าพี่ปืนเป็นคนเช็ดตัวให้
"เป็นอะไรทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ"พี่ปืนถาม
"ป่าวไม่มีอะไร"
"มาทำแผลดีกว่ามา"
"ทำไมถึงพี่ต้องมาดูแลเเบ้งด้วยหล่ะ เราเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงวันเลยนะ พี่ทั้งมาส่ง แถมตอนนี้ยังทำแผลให้อีก"แบ้งถามด้วยท่าทาง งงๆ
"พี่ไม่อยากให้คนที่พี่รักอ่ะต้องลำบากไง"พี่ปืนตอบพร้อมกับระหว่างที่ทำแผล
แบ้งได้แต่อึ้งและ งง กับคำตอบเป็นอย่างมาก
"พี่อ่ะไปดูแบ้งซ้อมทุกวันเลยนะ แบ้งคงไม่รู้ละสิว่าพี่รอโอกาสที่จะได้คุยกะเเบ้งมานานมาก"พี่ปืนพูดต่อ
"งั้นวันนี้นอนบ้านพี่ละกัน เด๋วพี่ไปนอนอีกห้องนึง รีบๆนอนซะนะ ฝันดีหล่ะ"พี่ปืนบอก
"อืม..ขอบคุนนะ"แบ้งพูด
...แบ้งได้แต่นอนคิดว่าทำไมตั้งแต่ที่ได้ยินพี่ปืนพูดว่า "พี่ไม่อยากให้คนที่พี่รักต้องลำบาก" นั้น ถึงทำให้ตัวเองต้องใจเต้นขนาดนี้....แถมทำยังไงก้อนอนไม่หลับซักที

                                  +++++++++++++++++++++++++++++++