หัวขโมย แห่ง บารามอส กับ สงครามแห่งโรงเรียนพระราชา

ลำดับตอนที่ #2 : แยกจากกัน

“ม่าย…นายทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้น้า คาโล จะให้ฉันไปอยู่กับผู้หญิงพวกนี้ได้ยังไง ฉันเป็นผู้ชายน้ะ”เสียงโอดครวญดังมาจากป้อมอัศวิน ส่วนเจ้าของเสียงไม่ต้องถาม จอมยุ่งแห่งป้อมนี้นี่เอง เจ้าตัวโวยวายดังลั่นป้อมเพราะว่าต้องไปอยู่กับสามสาวแห่งป้อมอัศวิน แทนที่จะได้อยู่กับเพื่อนรักและคนรักของตน สามสาวจึงต้องลำบากลากเจ้าหล่อนที่ไม่รู้เพศของตนเองเข้าห้อง ภาพที่เห็นสร้างความขบขันให้แก่ทุกคนในป้อมได้ดีทีเดียว

“นายก็อยู่ๆไปเถอะ ฉันว่าดีออกน้ะ นายได้อยู่กับสาวสวยตั้งสามคนโชคดีจะตายไป ส่วนไอ้คาโลแกก็ได้เจอมันทุกวันอยู่แล้วอยู่ห่างกันแค่กลางคืนไม่เป็นรัยหรอก เดี๋ยวพอแต่งงานกันก็ได้เจอหน้ากันตลอด เดี๋ยวแกก็เอียนหน้ากันพอดีหรอก”เสียงจากเจ้าคนตาเดียว ครี้ด ธันเดอร์ นักรบแห่งไนล์ ช่วยทำให้สีหน้าของเจ้าคนที่โวยวายกับเจ้าคนหน้าตายขึ้นสีแดงแข่งกันเอง

“ใครบอกว่าฉันจะแต่งงานกับเจ้าน้ำแข็งบ้าเดินได้ก้อนนี้ล่ะ แล้วอีกอย่างน้ะถ้าฉันอยู่ห้องของสามสาวนี้ฉันไม่ถูกยัยแองจี้ตีฉันจนเสียโฉมเลยหรอ” เฟรินพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกเพื่อกลบเกลื่อนความอายของตนเอง

                “นายไม่อยากแต่งงานกับฉันหรอ เฟริน”คาโลกระซิบข้างหูเฟรินให้คนรอบข้างได้ยินด้วยน้ำเสียงตายอย่างเคย ถ้าทางตอนปิดเทอม คงไม่มีใครช่วยละลายน้ำแข็งให้มัน แทนเฟรินล่ะมั้ง เจ้าคนที่ถูกถามไม่ยอมตอบอะไร และวิ่งเข้าห้องนอนเก่าของตนเองหรือห้องนอนของเพื่อนของมันทั้งสองคน

เมื่อเจ้าตัวปัญหาจากไปทุกคนก็ไม่มีอะไรให้ทำ และต้องจำใจกลับเข้าห้องตัวเอง ส่วนสามสาวก็ตัดสินใจให้เฟรินมันอยู่ห้องเดิมของมันไปก่อนหนึ่งคืน แล้วพรุ่งนี้ค่อยหาทางลากมันมาอยู่ห้องของพวกตน

“แล้วคาโลกับคิลจะนอนที่ไหนล่ะเนี่ย เตียงของเฟรินก็ถูกย้ายมาอยู่ห้องของพวกเราแล้ว”เรนอน สาวสวยประจำป้อมอัศวินพูด

“ช่างมันเถอะเรนอน เดี๋ยวเจ้าคาโลมันคงหาที่นอนของมันได้แหละ เพราะยังไงมันก็ยอมสละที่ให้สุดที่รักของมัน พวกเธอไปนอนเถอะ”คิลตอบ พลางเหล่นัยน์ตาสีม่วงไปมองคาโล

“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปนอนกันเถอะ ปล่อยให้เฟรินมันอยู่อาลัยห้องของมันซักคืนเถอะ” มาทิลด้าตอบ แล้วจูงมือเพื่อนสาวทั้งสองคนของตัวเองกลับห้อง

“ไอ้คิล ฉันขอนอนกับนายคืนนี้น่ะ”คาโลพูดกับเพื่อนรักของตน เมื่อเห็นว่าเตียงของตนถูกบุกรุก

“ท่าทางจะไม่ได้วะคาโล เผอิญฉันนอนดิ้น เดี๋ยวไปเตะนายคงไม่ดีมั้ง เจ้าชาย แห่ง คาโนวาล ถูก นักฆ่า แห่ง ซาเรส เตะมีหวังมีเรื่องกันอีกยาววะ”คิลพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก

“ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่เอาเรื่อง”คาโลพูด พร้อมกับทำท่าว่าจะนอนเตียงคิล

“เฮ้ย…บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้สิวะ โน่น แกไปนอนตรงนั้นสิวะเตียงแกน่ะ”คิลคราวนี้พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแทน      

“ไม่ได้เว้ย นั่นมันผู้หญิง”คาโลตะโกน นัยน์ตาสีฟ้าเริ่มมีประกายความโกรธ แต่หน้าของเจ้าตัวยังคงขึ้นมีแดงระเรื่อ

“โอ๊ย แกจะเรื่องมากอะไรฟ่ะ เมื่อก่อนตอนมันเป็นหมาแกก็ยังนอนด้วยกันเลย นอนเฟ้ยนอน”คิลพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงไปนอนบนเตียง

“ก็ตอนนั้นมันเป็นหมานี่หว่า”เจ้าชายน้ำแข็งกำลังเริ่มละลายตนเองด้วยความโกรธ

“แต่ก็เป็นหมาผู้หญิงน้ะ คาโล”ตัวปัญหาลุกขึ้นจากเตียง พูดด้วยน้ำเสียงใสแจ๋ว

“งั้นนายนอนฝั่งนั้นฉันนอนฝั่งนี้ ห้ามเกินล่ะ”คาโลพูดให้เจ้าตัวดีฟัง หลังจากที่นิ่งไปซักพักและกำลังเอาหมอนข้างแบ่งอาณาเขตเตียงเล็กๆอยู่ เนื่องจากไม่รู้จะหาทางออกอะไรดี

“ได้เลยเพคะ เจ้าชายคาโล”น้ำเสียงใสแจ๋วดังขึ้นมาจากสาวน้อยจอมกวน