สวัสดีความรัก
แปลกใจนักที่ได้เห็น
ที่ฉันนั้นเคยเป็น
กลับกระเด็นแล้วหายไป
ใจจริงคือฉันเพ้อ
คิดถึงเธอเป็นไหนๆ
ทั้งสี่ห้องหัวใจ
หนึ่งข้างในฉันให้คุณ
ทางเดินแห่งรักนี้
ฉันยังมีคนเกื้อหนุน
สอมกอดอย่างละมุน
ก็คือคุณที่อยู่เคียง
นับดาวบนท้องฟ้า
ลมโชยมาได้ยินเสียง
ยืนอยู่ริมระเบียง
ก็แค่เพียงแหงนมองมองจันทร์
กระต่ายน้อยตัวนี้
ทำเต็มที่ก็เพียงฝัน
เพ้อถึงเธอทุกวัน
แต่ว่ามันไม่มีจริง
ความทรงจำสีจาง
มองหน้าต่างป่างามพริ้ง
สายลมพัดอ้อยอิ่ง
พลันนอนนิ่งแล้วหลับไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น