จับพลัดจับผลูอยู่ๆก็ได้มาเป็นแฟนอ๋อง

เมื่อกระจกทองเหลืองคือประตูเชื่อม ระหว่างสองภพ ที่ทำให้เขาและเธอได้มาเจอกันอย่างไม่คาดคิด  เหมยลี่ที่เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา  ที่ต้องหาเลี้ยงตนเอง กับบุรุษสูงศักดิ์ที่เป็นถึงชินอ๋อง บุรุษที่ไม่เคยมอบใจให้กับสตรีใด  ได้มาตกลงเป็น"แฟนกัน" เรื่องราวความรักถูกถักทออย่างมีความสุขคล้ายกับว่าจะไม่มีอุปสรรคใด  แต่แล้วเมื่อในวันหนึ่ง  แฟนสูงศักดิ์ของนางก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย และเมื่อเขากลับมาอีกครั้ง ก็ไม่ได้มาเพียงลำพัง... และความทรงจำที่มีเกี่ยวกับนาง ก็ได้เลือนหายไป แล้วเช่นนี้   นางจะยอมสูญเสียเขาไป อย่างง่ายดาย ได้จริงๆหรือ... 

"เจ้าก็อยู่ที่นี่กับข้า นางก็อยู่ในที่ของนาง ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้นางมายุ่งวุ่นวายกับเจ้า พวกเราสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสมานฉันท์ มันอยู่ที่ความรู้สึกของเจ้าเพียงเท่านั้น เจ้าคงไม่ต้องการให้ ลูกในครรภ์ขาดพ่อตั้งแต่ยังไม่ทันได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกกระมัง"

เหมยลี่ฟาดฝ่ามือลงไปที่ใบหน้าของเกาเจี้ยนหานอย่างแรง ใบหน้าของนางแดงก่ำ เต็มไปด้วยแรงของโทสะที่กำลังกรุ่นโกรธ หญิงสาวหอบหายใจแรงอย่างไม่สามารถควบคุม

"ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดประโยคเหล่านี้ออกมาจากปากของท่าน เหตุผลของข้านั้น เคยได้พูดกับท่านไปหมดแล้ว แต่หากท่านต้องการจะได้ยินมันอีกครั้ง ข้าก็ยินดีที่จะอธิบายให้ท่านได้ทราบ เพื่อที่จะได้เป็นการเปิดโลกกะทัดใหม่ให้กับบุรุษที่เห็นแก่ตัวเช่นท่านได้เข้าใจโลกมากขึ้น"

.................................

"หากข้าว่ายน้ำไม่เป็นป่านนี้คงจมลงไปในสระบัวนั่นแล้ว ขอบใจท่านมากที่ทำให้ข้าสามารถตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ท่านก็เห็นอยู่ว่าเป็นนางที่ผลักข้าตกลงไปในน้ำแต่ก็ยังเลือกที่จะช่วยนางก่อน และปล่อยให้ข้าจมดิ่งลงไปอย่างไร้ซึ่งความห่วงใย แล้วเช่นนี้ ยังจะบอกว่าสามารถจัดการทุกอย่างได้โดยที่ให้ข้าวางใจอยู่ในตำหนักแห่งนี้อย่างนั้นหรือช่างน่าขันสิ้นดี"

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้เขียนจินตนาการขึ้นเพียงเท่านั้น มันเป็นความฝันของผู้เขียนเอง  ที่คิดว่าหากตัวเองได้ย้อนไปทั้งตัว  ไม่ได้ไปแต่วิญญาณเหมือนกับเรื่องอื่นๆ จะทำอย่างไร เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เกิดจากความมโนล้วนๆ  ไม่ได้อ้างอิงจากหลักการ  หรือความเป็นจริง  หรือความเชื่อใด ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ

หากพอใจหรือชอบนิยายเรื่องนี้ ก็ช่วยกดเลิฟ  ❤❤❤❤  เป็นกำลังใจให้กับนักเขียนเพื่อขับเคลื่อนนิยายต่อไปด้วยขอบคุณค่ะ