ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องที่2 ทายาทอาถรรพ์(ไทรงาม)
พ.ศ2536 ้นไทร
"แม่อโทษนะลู ที่แม่ทิ้ลูไปนะไทราม แม่้อทิ้ใรบานริๆ แม่ส่เสียไม่ไหว"
เสียใรบานที่อุ้มเ็ทารนนึ ร้อไห้อาลัยอาวร์ แล้ววาทารไว้ใ้้นไทรแล้วเินออไป อนลาืนที่หนาวเหน็บ แวมไพร์นานึไ้มาอุ้มเ็ทารไปเลี้ยในปราสาทอันว้าให่
"ลูมนุษย์ั้นหรอ มนุษย์่าี้ทิ้ี้วานั ลูัวเอแท้ๆลับมาทิ้่ายๆอย่านี้หรือ"
เสียแวมไพร์สาวพูึ้นพร้อมอุ้มเ็ไปเลี้ย แวมไพร์สาวั้ื่อให้ไทรามว่า ไทรแ้ว ผ่านไป20ปีไวเหมือนโห ไทรทอผู้ที่อยู่ับสาวนนั้น ำลันั่เล่นที่้นไทรนั้น
"้นไทรนี้่าสวยริๆ ถ้าน้อไทรามยัอยู่ รารึมิน้อย"
ไทรทอพูอย่ามเย ระหว่านั้นไทรแ้ว็ผ่านมาแถวนั้นแล้วมอเห็นไทรทอเลยแอบแ้นใเล็ๆ ท่านุนโศล พ่ออไทรทอมาพอี ไทรแ้วทนไม่ไหวบหน้าไทรทออย่าแร พ่ออไทรทอเห็นเลยโรธอย่ามา เลยสั่ไทรแ้วไปประหาร
"มึื่ออะไร ทำไมหยามหยาบับลููอย่านี้ มึ้อาย!!"
พ่ออไทรทอสั่อย่าแล่วลาับไทรแ้วเมินพ่ออไทรทอ ับไปมอไทรทอเอ ไทรแ้วพูอย่าเือแ้น
"ันื่อไทราม แ่แม่ันบอว่าื่อนี้ไม่เป็นมล เลยเปลี่ยนเป็นไทรแ้ว่ะ"
ท่านุนใที่ไ้ยินื่ออไทรแ้วแ่่อน สาวนนั้นไ้ยินเลยอึ้ไปอีน นาภา สนมอท่านุนเลยยุให้ประหาระ ท่านุนเลยสั่ประหารไทรแ้ว พร้อมัุ้แมือ ลานประหารให้ ่อนที่เพราะัอไทรแ้ว ไทรแ้วท่อนลอนว่า
"ลูแท้ๆ แม้ท่านะ ประหารไ้
แล้วนอื่น สิ้นยื้อ ไร้เยื่อใย
อทวแ้น เ็บนี้ ้อำระ
สิ้นเวรรรม ่อเมื่อ ายามัน"
เพราัอไทรแ้วทันทีลัสิ้นบทลอนนั้น ไทรทอรีร้อเหมือนายทั้เป็น ที่เสียน้อัวเอไป ท่านุนว่าะรู้ัวไทรแ้ว็สิ้นีพะแล้ว ท่านุนเสียใและสั่ำุนาภา สาวนนั้นร้อไห้แทบะาใ
พ.ศ2567 โรพยาบาลสิริรา
.ร โรยไทรทอ ราวิทธี หมอผ่าัหัวใในโรพยาบาล ที่หอพั ไทรทอูรูปไทรแ้วและไทรทออนเ็ เผลอน้ำาไหลนอเอ่ออีรั้ วิาไทรแ้ว้อมอไทรทออย่าริษยา
"ถ้าเรายัไม่ายามัน พี่็ะไม่มีวันมีวามสุอีเลย รู้ไหมะพี่ไทรทอ"
ไทรแ้วพูอย่าเือแ้น ไทรทอไ้ยิน็ไปหลบที่ำแพ พร้อมับน้ำาล้นเอ่อไหลนออย่าหวาลัว ไทรแ้วบีบอไทรทอแน่น นไทรทอไร้ทาหนีามเี้ยวน้อัวเอไ้
"ปล่อยพี่ไปเถอะนะ พี่ไม่รู้เรื่อเลยนะไทรามนะ"
ไทรทอพูล่อมไทรแ้ว แ่ไร้ทาหนีาแรที่อไ้เลยสัวิธี ไทรแ้วยิ่บีบแรึ้น
"อย่ามาเรียูว่าไทราม ูไม่มีวันนับาิับมึ อีไทรทอ"
ไทรแ้วพูพร้อมับเผาห้อหอที่ไทรทออยู่ ไทรทอร้อไห้อย่าสิ้นหวันัับเพลิ่วยันับ แ่ไม่สามารถับไ้เลย ไทรทอะเียะายหนีหาทาออ นัับเพลิมา่วยไทรทอที่ประูห้อ
"อีไทรทอ ราวนีู้่ามึไม่ไ้ราวหน้าู้อ่ามึให้ไ้!!!"
ไทรแ้วเียแ้นไทรทอมา ไทรทอามหมอผีมาปราบน้อัวเอ ไทรทอร้อไห้น้ำาไหลนสลบไป ส่วนไทรแ้ว็ถูำัแล้ว
"ที่นี่ที่ไหนัน ไทรแ้วไปไหนอ่ะไทรแ้วายไปแล้วหรอ"
ไทรทอเพ้อถึน้อัวเออย่าทรมานใสามีอไทรทอามมาถึ ูแลอย่าีนหายีาอาารวูบ
พ.ศ2568 บ้านสอั้นแถวอุรธานี
"แม่ไทรทอลาออาานหมอ และหนีไปอยู่ับพ่อที่อุรธานี มีลู2นือ ไทรเพร พี่ายที่แสนเเร ไทรวี ัวหนูที่แสนเ่และเรียนี แ่ทว่าัวหนูือไทรแ้วลับมาเิ ีวิที่แสนสุอแม่ไทรทอนั้น ่าน่าอิามาๆเลยแหละ"
ไอารี่า....ไทรวี พ.ศ2589(อนา)
น.ส โรยไทรวี ราวิทธี
อายุ21ปี
เรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสร์
-------------------------
บแล้ว่า
"แม่อโทษนะลู ที่แม่ทิ้ลูไปนะไทราม แม่้อทิ้ใรบานริๆ แม่ส่เสียไม่ไหว"
เสียใรบานที่อุ้มเ็ทารนนึ ร้อไห้อาลัยอาวร์ แล้ววาทารไว้ใ้้นไทรแล้วเินออไป อนลาืนที่หนาวเหน็บ แวมไพร์นานึไ้มาอุ้มเ็ทารไปเลี้ยในปราสาทอันว้าให่
"ลูมนุษย์ั้นหรอ มนุษย์่าี้ทิ้ี้วานั ลูัวเอแท้ๆลับมาทิ้่ายๆอย่านี้หรือ"
เสียแวมไพร์สาวพูึ้นพร้อมอุ้มเ็ไปเลี้ย แวมไพร์สาวั้ื่อให้ไทรามว่า ไทรแ้ว ผ่านไป20ปีไวเหมือนโห ไทรทอผู้ที่อยู่ับสาวนนั้น ำลันั่เล่นที่้นไทรนั้น
"้นไทรนี้่าสวยริๆ ถ้าน้อไทรามยัอยู่ รารึมิน้อย"
ไทรทอพูอย่ามเย ระหว่านั้นไทรแ้ว็ผ่านมาแถวนั้นแล้วมอเห็นไทรทอเลยแอบแ้นใเล็ๆ ท่านุนโศล พ่ออไทรทอมาพอี ไทรแ้วทนไม่ไหวบหน้าไทรทออย่าแร พ่ออไทรทอเห็นเลยโรธอย่ามา เลยสั่ไทรแ้วไปประหาร
"มึื่ออะไร ทำไมหยามหยาบับลููอย่านี้ มึ้อาย!!"
พ่ออไทรทอสั่อย่าแล่วลาับไทรแ้วเมินพ่ออไทรทอ ับไปมอไทรทอเอ ไทรแ้วพูอย่าเือแ้น
"ันื่อไทราม แ่แม่ันบอว่าื่อนี้ไม่เป็นมล เลยเปลี่ยนเป็นไทรแ้ว่ะ"
ท่านุนใที่ไ้ยินื่ออไทรแ้วแ่่อน สาวนนั้นไ้ยินเลยอึ้ไปอีน นาภา สนมอท่านุนเลยยุให้ประหาระ ท่านุนเลยสั่ประหารไทรแ้ว พร้อมัุ้แมือ ลานประหารให้ ่อนที่เพราะัอไทรแ้ว ไทรแ้วท่อนลอนว่า
"ลูแท้ๆ แม้ท่านะ ประหารไ้
แล้วนอื่น สิ้นยื้อ ไร้เยื่อใย
อทวแ้น เ็บนี้ ้อำระ
สิ้นเวรรรม ่อเมื่อ ายามัน"
เพราัอไทรแ้วทันทีลัสิ้นบทลอนนั้น ไทรทอรีร้อเหมือนายทั้เป็น ที่เสียน้อัวเอไป ท่านุนว่าะรู้ัวไทรแ้ว็สิ้นีพะแล้ว ท่านุนเสียใและสั่ำุนาภา สาวนนั้นร้อไห้แทบะาใ
พ.ศ2567 โรพยาบาลสิริรา
.ร โรยไทรทอ ราวิทธี หมอผ่าัหัวใในโรพยาบาล ที่หอพั ไทรทอูรูปไทรแ้วและไทรทออนเ็ เผลอน้ำาไหลนอเอ่ออีรั้ วิาไทรแ้ว้อมอไทรทออย่าริษยา
"ถ้าเรายัไม่ายามัน พี่็ะไม่มีวันมีวามสุอีเลย รู้ไหมะพี่ไทรทอ"
ไทรแ้วพูอย่าเือแ้น ไทรทอไ้ยิน็ไปหลบที่ำแพ พร้อมับน้ำาล้นเอ่อไหลนออย่าหวาลัว ไทรแ้วบีบอไทรทอแน่น นไทรทอไร้ทาหนีามเี้ยวน้อัวเอไ้
"ปล่อยพี่ไปเถอะนะ พี่ไม่รู้เรื่อเลยนะไทรามนะ"
ไทรทอพูล่อมไทรแ้ว แ่ไร้ทาหนีาแรที่อไ้เลยสัวิธี ไทรแ้วยิ่บีบแรึ้น
"อย่ามาเรียูว่าไทราม ูไม่มีวันนับาิับมึ อีไทรทอ"
ไทรแ้วพูพร้อมับเผาห้อหอที่ไทรทออยู่ ไทรทอร้อไห้อย่าสิ้นหวันัับเพลิ่วยันับ แ่ไม่สามารถับไ้เลย ไทรทอะเียะายหนีหาทาออ นัับเพลิมา่วยไทรทอที่ประูห้อ
"อีไทรทอ ราวนีู้่ามึไม่ไ้ราวหน้าู้อ่ามึให้ไ้!!!"
ไทรแ้วเียแ้นไทรทอมา ไทรทอามหมอผีมาปราบน้อัวเอ ไทรทอร้อไห้น้ำาไหลนสลบไป ส่วนไทรแ้ว็ถูำัแล้ว
"ที่นี่ที่ไหนัน ไทรแ้วไปไหนอ่ะไทรแ้วายไปแล้วหรอ"
ไทรทอเพ้อถึน้อัวเออย่าทรมานใสามีอไทรทอามมาถึ ูแลอย่าีนหายีาอาารวูบ
พ.ศ2568 บ้านสอั้นแถวอุรธานี
"แม่ไทรทอลาออาานหมอ และหนีไปอยู่ับพ่อที่อุรธานี มีลู2นือ ไทรเพร พี่ายที่แสนเเร ไทรวี ัวหนูที่แสนเ่และเรียนี แ่ทว่าัวหนูือไทรแ้วลับมาเิ ีวิที่แสนสุอแม่ไทรทอนั้น ่าน่าอิามาๆเลยแหละ"
ไอารี่า....ไทรวี พ.ศ2589(อนา)
น.ส โรยไทรวี ราวิทธี
อายุ21ปี
เรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสร์
-------------------------
บแล้ว่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น