ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดแรกเริ่ม
สวัสีรับ ผมื่อ แบฮยอนรับ ผมอายุ18 อยู่ม.6/1 รับ ผมอยู่โรเรียน โลschool รับ *ื่อรร.มั่วนะะ>
<* ผมมีเพื่อยสนิทื่อ โ ยอู ื่อเล่นอเ้าือ ีโอรับ เราสนิทันมารับ
ผมเป็นพวไร้ัวน สำหรับในห้ออะรับ สำหรับนในห้อ ผม็เป็นแ่ ไอหน้าื ใส่แว้นนนึอะรับ ผมะโน
เพื่อนแล้ หรือมอ้ามลอเวลา อนแร็เสียในะรับ แ่อนนี้ผมินแล้วรับ มันายเป็นเรื่อปิ
สำหรับผมไปแล้ว แ่ะมีนนึที่ไม่มอ้ามผมือ ุนมยอน หรือ ูโฮ เาีับมารับ เาเป็นหัวหน้าและ
ประธานนัเรียรับ ห้ออเราะเป็นห้อิ ที่สอบันเ้ามา ใรเรียนไม่ี็ะสอบไม่ไ้ ผมสอบไ้รับ ูโฮ
สอบไ้ที่1 ผมไ้ที่2 ีโอไ้ที่3 รับ
ผมและีโอ เราทั้2มีวามลับ ที่ไม่สามารถบอใรไ้ ือ... เราแอบอบเพื่อนห้อ6/2รับ!!>///<
นที่ผมแอบอบนั้นเาื่อ ปาร์ านยอล รับ เาเป็นนัฟุบอลอโรเรียนรับ ผมอบเาเพราะอนนั้น
ลับไปเมื่อเหุารนั้น
วันนี้ผมื่นสายเลยรีบวิ่ึ้นรถ และวิ่มาที่โรเรียน่อ
ปึ!!
ผมวิ่นไม่มอทา นไปนใรเ้า
"ะ..อโทษนะรับ พอีผมรีบ ละ..เลยวิ่ไมู่ทา อโทษนะรับ!!"
ผมอบไปแบบนั้นเพราะ รู้สึผิ และลัวเาะโรธ้วย
"
อืม..ไม่เป็นไร ัน็ผิที่เินไมู่เหมือนัน อนายหมแล้วเี๋ยวัน่วยเ็บ"
เา่วยผมเ็บ แล้วอนนั้น หน้าเราใล้ันมา และผมพึ้รู้ว่า เาือ านยอล ผมเยเห็นหน้าอเาใล้มาๆ็
รั้นี้ เาหล่อมา
"
อะ เสร็แล้ว ันไปละ"
"ะ..อบุรับ"
เายิ้มแล้วส่อมาให้ผม ผมรู้สึหน้าแึ้นมาเลย
ลับมาปัุบัน
นั่นละรับ ผมเลยอบเา มันอาะไม่มีเหุผล แ่ผม็อบเาไปแล้ว
ส่วนอีโอ เาอบ อิน หรือไ เาเล่าให้ผมฟัว่า เาไ้มาส่เอสารอรูที่ห้ออเรียนอไ เายืน
รอรูเนอยู่ ็หันไปเห็นไหันมามอเาแล้วยิ้ม ึ่ีโอบอว่า เินมา เา็เลยอบอิน
15:30น.
อนนี้ไ้เวลาลับหออผม ผมอยู่หอในนะ ผมเินลับหอไปเลื่อยๆ นอยู่ๆ็มีรถันหรูหนึ่มาอ้าๆผม แล้ว
็เลื่อนระรถ พอผมเห็นหน้าอเา ผมแทบ็อ. เ้าือานยอล
"นี่ นายใ่นเมื่อวัน่อนใ่ไหม"
"ใ่"
"
นายไ้อยู่หอในหรือป่าว"
"อยู่"
"ั้นึ้นมาสิ"
"ึ้นทำไมอะ"
"เี๋ยวันไปส่"
"มะ..ไม่ เอา เี๋ยวันเินไปเอ"
"มาเร็วๆสิ ันมีเรื่อะุย้วย"
"
......."
อยู่เา็ะมาส่ผมสะั้น ผม็มีหวั่นๆอายๆบ้านะ แ่็้อไป เพราะเาบอว่ามีอะไระุย้วย
"มานั่้าสิ"
"...."
"ห้อนายเลอะไร"
"1224"
"อยู่ห้อใ้ลๆันเลย OK "
"ือ...นายมีอะไระุยับันหรอ?"
"อ๋อ ็ที่นายวิ่มานันอะ นายรีบอะไรนานั้น?"
"็ันื่นสาย เลยมาโรเรียนสาย้วย ันเลยรีบ"
"อ๋อ~"
เรานั่รถไปประมา10นาที็ถึหอ เา็อรถที่โรรถ. แ่พอผมะออารถ เาะรั้แนผมไว้
"อย่าพึ้สิ นายื่ออะไร?"
"บยอน แบฮยอน"
"อ๋อ ัน ปาร์ านยอลนะ"
"อืม"
"นายอยู่ห้ออะไร?"
"ม.6/1"
"ว้าว เ่ั ัน ม.6/2นะ"
"อืม"
"รอ้วย เี๋ยวไป้วยะน"
ผมอยาออารถั้นานแล้วเพราะหัวใอผมมันเ้นนะ ระเบิออมาอยู่แล้ว แ่พอออมาารถเา็
"ันว่านายหน้าเ็ แล้ว็เี้ย ัวเล็เหมือนผู้หิ นายอายุเท่าไหร่"
"18"
"นาย...เป็นทอมหรอ 0o0!?"
-_-
"ป่าว ันเป็นผู้าย"
"หนัเท่าไหร่อะ?"
เายัไม่เื่อว่าผมเป็นผู้ายอีหรอ
"57"
"สูอะ?"
"174"
"เี้ย-_-"
"=_="
"ถึห้อบาย"
"อืม บาย"
อนเราเินและึ้นลิฟมา้วยัน เา็เอาแ่ถามผม ผม็ีในะที่เราุยัน
ผม้อทำารบ้านและรีบนอน เพราะพรุ้นี้ผม้อรีบส่านให้รู ฝันีนะรับทุน
ิามอน่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น