ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    That's my man ผู้ชายคนนั้นผมจอง(Kikasa)

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter3ชิงช้าสวรรค์

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ค. 58


          
                >>>มิซากิ รินกะ<<<
    "เหอะ ไหนบอกมาเดตกันไงว่ะ ไอ้เจ้าคิเสะนี่ทิ้งคาซามัตสึซังไว้งี้ได้ไง"คางามิพูดพลางลุกขึ้นจากม้านั่งหลังจากฟังคาซามัตสึเล่าให้ฟัง
    "เห้ย บากะงามิใจเย็น นี่มันไม่ใช่เรื่องของเรา มันเป็นเรื่องของเค้าสองคน"อาโอมิเนะดึงคางามิไว้
    "นั่นไงพูดถึงก็มา..."คนตัวเล็กที่นั่งเงียบมานานเหลือบไปเห็นคิเสะที่กำลังเดินมาจากทางด้านซ้ายกับผู้หญิงหน้าตาสะสวยน่ารักที่เกาะแขนกันมา ทางด้านคนตัวสูงเมื่อเห็นคาซามัตสึก็รีบวิ่งไปหาโดยที่พ่วงร่างขอผู้หญิงอีกคนมาด้วย
    "คิเสะคุง!~จะรีบวิ่งไหนล่ะคะ"
    "รุ่นพี่ฮะ...ยังดีจังที่ยังรอผมน่ะ"คิเสะสลัดแขนรินกะออกแล้ววิ่งไปใส่คนร่างเล็กที่นั่งอยู่บนม้านั่งดั่งหมาเจอเจ้าของ
    "เหอะ! หูกับหางโผล่มาเชียว"อาโอมิเนะพูดขึ้นมาลอยๆก่อนจะหันไปแย่งขนมคางามิมากินหน้าตาเฉยแต่คางามิไม่ได้โวยวายตามปกติกลับพูดเสริมขึ้นมาว่า
    "เหอะ เมื่อกี้ยังทิ้งเขานั่งคนเดียวตั้งนาน"
    "ก็รินกะจังลากผมไปนู่นนี่ตั้งนานนี่ฮะ"
    "เอ่อ...นี่ใครหรอคะ คิเสะคุง?"รินกะเหลือบตาไปมองบุคคลอีกสามคนแล้วไปเกาะแขนนายแบบหนุ่มอีกครั้ง
    "เอ่อนี่...อาโอมิเนจจิ นั่นคางามิจจิ นี่รุ่นพี่คาซามัตสึ"นายแบบหนุ่มแนะนำให้รู้จัก
    "อาโอมิเนะ ไดกิ"คนผิวสีแนะนำตัวอย่างไม่ค่อยใส่ใจอะไร
    "คางามิ ไทกะ...ครับ"คางามิบอกแล้วส่งยิ้มแห้งๆให้เธอ แต่เธอกลับยิ้มตอบแบบเหยียดๆ
    "คาซามัตสึ ยูกิโอะ"คนตัวเล็กพูดพลางแกะแขนนายแบบหยุ่มออกอย่างหงุดหงิด
    "มิซากิ รินกะ เป็นไอดอลหญิงอันดับ1ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"เธอพูดแล้วโค้งน้อยๆ ในขณะเดียวกันที่คาซามัตสึแกะมือของอีกคนออกได้แล้วก็วิ่งไปอีกทางนึง
    "เอ้า รุ่นพี่! รุ่นพี่คาซามัตสึฮะ!"นายแบบหนุ่มสลัดแขนของรินกะออกก่อนจะวิ่งตามออกไป รินกะที่ทำท่าจะตามคิเสะไปแต่มีเสียงของคนๆนึงเรียกเธอเอาไว้ก่อน
    "รินกะซังคะ แอบมาหนีเที่ยวอีกแล้วนะคะ เจ้ต้องรับหน้าทางผู้ใหญ่ไปก่อนเลยเนี่ย กลับได้แล้วนะคะ!!"เธอพูดแล้วลากรินกะออกไป
    "อาโอมิเนะ ชั้นว่าชั้นไม่ค่อยถูกชะตากับยัยนี่ว่ะ"หลังจากที่เธอไปแล้วคางามิก็พูดขึ้น
    "ิอย่างแกจะถูกชะตากับใครบ้างว่ะ...กลับห้องไปหาอะไรทำกันดีกว่า"คนผิวสีพูดพลางเอามือมาโอบเอวคางามิไว้แล้วพากันเดินจากไป
    "รุ่นพี่ หยุดก่อนสิฮะ! รุ่นพี่คาซามัตสึ"นายแบบหนุ่มวิ่งตามคนตัวเล็กมา
    "มีอะไร..."คาซามัตสึหยุดเดินแล้วหันหลังกลับมาถาม
    "คือ...ผมขอโทษนะฮะ ที่ทิ้งรุ่นพี่เอาไว้แบบนั้นน่ะ..คือรินกะเขามาเจอผมนั่งอยู่ก็ลากผมไปนู่นไปนี่ ผมเองก็ไม่กล้าปฏิเสธเธอเพราะกลัวจะเสียมารยาท ที่จริงผมกะว่าจะโทรบอกรุ่นพี่ตั้งหลายครั้วแล้วแต่ว่าก็ไม่มีโอกาสสักที พอมีจังหวะแบตก็ดันมาหมดก่อนสะได้ ผมดีใจมากๆเลยนะฮะที่กลับมาแล้วรุ่นพี่ยังอยู่ แต่พอกลับมาแล้วเห็นรุ่าพี่นั่งซึมแล้วโกรธผมแบบนี้ผมเองก็เลยยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ สมควรแล้วล่ะฮะที่รุ่นพี่จะโกรธผ---"
    "เข้าใจแล้ว...พูดมากขนาดนี้หายใจทันรึป่าวเนี่ย"คาซามัตสึยิ้มบางๆ
    "เยส!! รุ่นพี่ผมรักรุ่นพี่นะฮะ"นายแบบหนุ่มดึงร่างเล็กเข้ามากอด
    "แน่นเกินไปแล้ว...ปล่อยได้แล้วน่า"คาซามัตสึดันร่างสูงออก
    "ปล่อยก็ได้ฮะ รุ่นพี่ฮะเราไปนั่งชิงช้าสวรรค์กันดีมั้ยฮะ"คิเสะปล่อยอีกคนออกจากอ้อมแขน
    "ไปก็ได้ ตามใจเลย"คิเสะได้ยินคนตัวเล็กบอกดังนั้นจึงไปซื้อตั๋วมาสองใบสำหรับขึ้นชิงช้าสวรรค์
    "โหวว สวยดีนะฮะรุ่นพี่"คิเสะพูดพลางมองไปข้างล่าง
    "นั่นสิ...สวยดีแหะ"คาซามัตสึมองไปรอบๆพลางยิ้มบางๆ
    "แต่เนี่ย...สวยกว่านะฮะ..."ทันทีที่ถึงจุดยอดของชิงช้าสวรรค์รอบที่สามคิเสะก็ประกบริมฝีปากลงไปยังปากเล็กนุ่มนิ่มของอีกคน มันไม่ใช่จูบจริงจังหรอก มันก็แค่เอาปากมาสัมผัสกันไม่มีการรุกล้ำเข้ามาในโพรงปาก แต่สามารถรับรู้ได้ถึงความอ่อนโยนที่ส่งถึงกันและกันได้...
    "พ..พอแล้ว..-//-"คาซามัตสึดันอีกคนออกไปพอดีกลับที่ชิงช้าลงมาถึงข้างล่างพอดี จึงรีบเดินออกไปคิเสะจึงลุกตามไป
    "ปากรุ่นพี่นี่...หวานดีนะฮะ ไว้ผมจะชิมบ่อยๆ"ร่างสูงยิ้มร่าตามสไตล์ตัวเองแล้วโฉยโอกาสจับมือของอีกคน
    "อ...อื้อ.."คนตัวเล็กยังคงมีอาการเขินอยู่จึงตอบรับไปแบบส่งๆ
    "งั้น..เดี๋ยวผมจะไปส่งรุ่นพี่ที่หอพักนะฮะ"
    "ก็...ได้..."คาซามัตสึรับคำ
    >>>หน้าห้องของคาซามัตสึ<<<
    "หวาา ถึงแล้วละฮะ"คิเสะถอนหายใจนิดหน่อยแล้วทำหน้าเหมือนหมาที่จะต้องจากกับเจ้าของ
    "อือ ถึงแล้ว กลับดีๆล่ะ"คาซามัตสึพูดแล้วหยิบกุญแจเตรียมเปิดห้อง
    "โหยย นี่ไล่กันเลยหรอฮะรุ่นพี่..."คิเสะทำหน้าบูด
    "ก็มันดึกแล้วนี่...รีบๆกลับไปได้แล้วน่า ดึกๆขับรถมันอันตราย"คนร่างเล็กพูดเตือน
    "ก็รู้นี่...ว่าดึกๆขับรถมันอันตราย ยังจะไล่กลับอีก"นายแบบหนุ่มบ่นนิดๆ
    "จะบอกว่าคืนนี้จะนอนที่นี่??"คาซามัตสึหันมาถาม
    "ใช่แล้วฮะ*-*"คิเสะพูดแล้วทำหน้าแบบหมาขึ้อ้อน
    "บ้ารึไง!! กลับไปได้แล้วไป เสื้อผ้าก็ไม่มีจะนอนได้ไง ไซส์ชั้นกับนายมันคนล่ะเรื่องเลยนะเห้ย"
    "ไม่ต้องห่วงฮะ ผมมีเสื้อผ้าอยู่แล้วในรถ เวลาผมไปถ่ายแบบไกลๆแล้วคอนโดไม่ทันเนี่ยก็จะหาที่พักแถวนั้นนอนฮะ เลยมีของใช้ติดรถ"
    "เออๆ ก็ได้ๆ"ร่างเล็กบอกเป็นเชิงอนุญาติให้พักด้วยได้
    'เยสส สำเร็จ คืนนี้ได้นอนกอดรุ่นพี่แน่ๆฮะ!!'แต่...มันจะจบแค่กอดเร้อ?
    ------------คุยก้นสักนิด-----------
    ฮรึกกก เพิ่งแต่งเสดมะกี้เลยยย นี่ถ้าตอนนั้นไม่ลืมเซฟคงมาอัพนานแล้วล่ะค่ะ ฮรึกกพรุ่งนี้คาดว่าคงจะไม่อัพนะคะ จะลองไปแต่งและอัพเรื่องlove to love ดูแทน555 --->แต่งสด ด้นสด<---- ยังไงก็มีอะไรอยากแนะนำและติชม...เม้นบอกไว้ได้นะคะ~
    --->เจอกันเมื่อเคาะสนิมความขึ้เกียจออก..
                                                         #Punky_love

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×