ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2 สวนสนุก
>>>เวลา10.30<<<
ณ ร้านมาจิเบอเกอร์
"รุ่นพี่ฮะ ไปนั่งก่อนเลยฮะ จะทานอะไรเดี๋ยวผมซื้อมาให้"คิเสะพูดพลางดันหลังคาซามัตสึให้เข้าไปในร้าน
"ซื้ออะไรก็ซื้อมา...ยังไงฉันก็ไม่ใช่คนจ่ายอยู่แล้ว...หึ!"คาซามัตสึพูดแบบไม่ใส่ใจนักก็จะเดินไปหาที่นั่งซึ่ง...ไม่มีที่ว่างเลย ก่อนจะเหลือบไปเห็นคนสองคนที่โวกเวกโวยวายอยู่มุมนึงของร้าน...
"อาโอมิเนะ...?"คาซามัตสึเดินเข้าไปทักคนผิวสี
"เอาชีสเบอเกอร์ชั้นคืนมานะโว้ยย ไอ้บ้ามิเนะ"คางามิพูดพร้อมๆกับเอามือไปยื้อแย่งของกินกับอีกคน
"หืม..?รุ่นพี่ที่ไคโจนี่น่า...นั่งด้วยกันมั้ย"อาโอมิเนะเชิญคนตัวเล็กร่วมโต้ะด้วย คางามิเลยหันมองตาม
"นั่งสิ...ครับ"คางามิพูดก่อนจะหันไปสนใจของกินต่อ
"บากะงามิ แกก็เขยิบให้เค้านั่งสิฟะ"อาโอมิเนะโวยวายใส่คางามิ
"หืมม เออๆ"คางามิเขยิบให้อีกคนเข้ามานั่งด้วย
"ฮะแฮ่ม...รุ่นพี่ฮะ!"นายแบบหนุ่มเรียกเสียงดัง
"หืมม คิเสะแกมาด้วยกันหรอ?"
"ฮะผมมาเดตกับรุ่นพี่ แล้วคางามิจจิล่ะ มากับอาโอมิเนจจิหรอ"นายแบบหนุ่มถาม แล้วไปนั่งข้างๆอาโอมิเนะ
"หมอนี่บอกขี้เกียจทำอะไรกิน ก็เลยลากออกมากินอะไรข้างนอก"อาโอมิเนะตอบก่อนจะหันไปหาคนที่กำลังยัดเบอเกอร์อันที่สี่ คาซามัตสึเลยพยักหน้าเป็นเชิงตอบเล็กน้อย
"รุ่นพี่ฮะ...รีบกินสิฮะผมอยากไปสวนสนุกแล้วน้าา"คิเสะที่กินเร่งคนตัวเล็กให้รีบกิน
"คิเสะแกจะรีบไปทำไมว่ะ สวนสนุกมันไม่วิ่งหนีแกหรอก หรือว่าจะวิ่งเพราะรำคาญแกว่ะ ฮ่ะๆๆๆ"อาโอมิเนะพ่นเสียงหัวเราะที่ได้จิกกัดคนข้างๆเล็กน้อย
"ชั้นก็ว่าอย่างนั้นแหละอาโอมิเนะ/จิงของแกว่ะ"คาซามัตสึและคางามิพูดพร้อมกันอย่างเห็นด้วย
"คางามิจจิ! อาโอมิเนจจิ! รุ่นพี่ก็ด้วยอ่ะ รุมผมหมดเลยอ่ะฮะ! เชอะ!"
"เลิกโวยวายได้แล้วน่า"คนตัวเล็กจับเบอเกอร์ที่เพิ่งกัดไปสามคำยัดใส่ปากคนผมเหลือง
"อิ่มล่ะ กินไปล่ะกัน หึๆๆ"คาซามัตสึยัดเบอเกอร์เข้าปากอีกคนรัวๆ
"อุ้ก!! อุ่นอี้!!(รุ่นพี่) อออ่อนอ๊ะ(พอก่อนฮะ)"
"ฮะๆๆๆ แกมีแววกลัวเมียว่ะคิเสะ"อาโอมิเนะพูดพลางขำไปด้วย
"อ้วยอันอ่อยอิอ้ะอุ้กอน(ช่วยกันหน่อยสิฮะทุกคน)"
"โห่ยไอ้อาโฮ่ แกกลัวชั้นบ้างป่ะ"จู่ๆคางามิก็ถามขึ้น
"อย่างแกหรอ...ไม่น่ากลัวหรอกว่ะ"
"เหอะ!! เย็นนี้ไม่ต้องกินข้าวและคืนนี้นอนหน้าห้องไปเลยแก!"
"เห้ยไรว่ะแกมันน่ารักหรอก ชั้นเลยไม่กลัวน่ะ"(พอๆนี่มันฟิคkikasaไม่ใช่aokaga//ไรท์)
"เหอะ-///-"หน้าแดงไปแล้วเรียบร้อย...
"อ่อก!! แคกๆ!"และแล้วเบอเกอร์ก็โดนยัดเข้าไปจนหมด
"สวีตกันไม่ช่วยผมเลยนะฮะ อาโอมิเนจจิ คางามิจจิ!"ร่างสูงโวยวายพร้อมกับดูดโคล่าไปพลางๆ ส่วนคาซามัตสึก็นั่งอมยิ้มที่ได้แกล้งอีกคน
"เหอะสมน้ำหน้า"คนผิวสีพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ
"ป่ะรุ่นพี่ไปกันเถอะ"นายแบบหนุ่มลุกขึ้นดึงแขนอีกคนให้ลุกตาม
"อื้อ ไปดิ่"
"เดี๋ยวๆๆอย่าเพิ่งๆ ไองั่งมิเนะ ชั้นอยากไปสวนสนุกบ้างอ่ะ"คางามิหันไปพูดกับคนผิวส่ี
"ไปทำไมว่ะ"อาโอมิเนะถามด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
"น้าาไดกิ...นะๆๆ"คางามิส่งสายตาอ้อนๆใส่คนผิวสี
"ม...ไม่"อาโอมิเนะตอบเชิงปฏิเสธแล้วเบนสายตาไปทางพวกคิเสะ
"ได้...คืนนี้แกนอนเฝ้าหน้าห้องเป็นหมาไปเลยนะ ไอ้งั่งมิเนะ!"คางามิพูดอย่างโมโหแล้วทำหน้าอย่างอารมณ์เสีย
"เอ่อ...เออๆ ไปก็ได้ๆ"คนผิวสีตอบรับอย่างช่วยไม่ได้ ก็แหมวันหยุดทั้งทีอาโอมิเนะก็อยากจะนอนสบายๆอยู่ที่ห้อง(ของคางามิ)บ้างนี่น่า
"นี่คิเสะขอพวกชั้นไปด้วยได้ม่ะ ไปด้วยกันเนี่ยสี่คน"คางามิหันไปพูดกับนายแบบหนุ่ม
"ได้ยังไงล่ะฮะ ไปสี่คนอย่างนี้ก็ไม่ใช่เดตสิ ผมจะมาเดตกับรุ่นพี่นะฮะ"
"เอาน่าคิเสะ ไปกันเยอะๆสนุกดีออก"คนตัวเล็กพูดเสริม
"เยอะๆนี่ต้องชวนพวกอาคาชิจจิ คุโรโกจจิด้วยเลยมั้ยฮะ!"คิเสะพูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสียนิดหน่อย
"ก็ดีนะ หึ!"
"อ่าา รุ่นพี่อย่าโกรธผมสิฮะ"
"เอางี้คิเสะ ไปด้วยกันแต่ต่างคนต่างเล่นok?"อาโอมิเนะเสนอ
"เอางั้นก็ได้ฮะ/ไม่มีปัญหา/ไม่เกี่ยงอยู่แล้ว"ทั้งสามคนตอบ
>>>15.50<<<
ณ ที่สวนสนุก
"รุ่นพี่เล่นแก้วกาแฟหมุนอีกสักรอบกันน"นายแบบหนุ่ม(ที่ใส่แว่นใส่หมวกพลางตัว)ลากคนตัวเล็กไปนู่นไปนี่
"ฉันอยากเล่นอันนั้นน่ะ"คนตัวเล็กชี้ไปยังบ้านผีสิงที่ใหญ่มากๆซึ่งเค้าบอกว่าเป็นเครื่องเล่นใหม่ คิเสะหันมองตามก่อนจะกลืนน้ำลายลงอึกใหญ่
"เอ่อ..ก็ได้ฮะ เดี๋ยวผมไปซื้อตั๋วมาให้ล่ะกัน"
"รุ่นพี่...จะเล่นจริงๆหรอฮะ"นายแบบหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"นั่งมาบนเครื่องขนาดนี้แล้วยังจะถามอีกหรอ?"คาซามัตสึหันไปถาม
"ฮะๆนั่นสินะฮะ"นายแบบหนุ่มหัวเราะแห้งๆ ก็ตอนแรกเค้าคิดว่าจะเป็นแค่บ้านผีสิงธรรมดาๆนี่น่า กะจะใช้โอกาสแต๊ะอั๋งอีกคนสักหน่อย แต่ที่ไหนได้!! นี่มันบ้านผีสิง+รถไฟเหาะชัดๆ!มิน่าล่ะ ทำไมมันถึงใหญ่กว่าบ้านผีสิงทั่วไปตั้งหลายเท่าแน่ะที่แท้...ข้างในมีเครื่องเล่นรถไฟเหาะอยู่ด้วย ฮืออ แค่บรรยากาศบ้านผีสิงก็กลัวแล้ว อย่าให้รู้นะ ใครสร้างเจ้าเครื่องนี้! พ่อจะเอาระเบิดไปปาหน้าบ้านมันเลย
"ว้ากกกก!!"นายแบบหนุ่มตกใจจู่ๆก็มีมือ(ปลอม)ตกลงมาใส่ตักตัวเอง
"จะแหกปากกลัวอะไรเล่านี่เครื่องมันเพิ่งออกยังช้าอยู่เลย"คาซามัตสึหันไปถาม เมื่อเห็นสาเหตุแล้วก็ยิ้มออกมาบางๆแล้วเครื่องก็เริ่มออกตัวเร็วขึ้น ส่วนทางข้างหน้าเป็นทางโค้งตีลังกากลับหัว
"ว้ากกก"นายแบบหนุ่มร้องเต็มเสียง
"แว้กกก กรี้ดด บ้านผีสิงอะไรเนี่ยยทำไมมีไส้เดือนม่ายอ๊าววว!"มีไส้เดือนตกลงมาจากทางด้านบนใส่นายแบบหนุ่มสองสามตัว(ไรท์อยากให้มี-w-)
หลังจากลงมาจาเครื่องเล่นแล้ว...
"แหวะ อ้วกก"คิเสะก็เกิดอาการคลื่นไส้...โดยที่คาซามัตสึยืนหัวเราะนายแบบหนุ่มอยู่
"นั่งรอตรงม้านั่งล่ะกันนะ เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำมาให้"นายแบบหนุ่มรับคำแล้วไปนั่งรอที่ม้านั่งใกล้ๆ
จึกๆ มีมือๆนึงสะกิดที่ไหล่ข้างขวาของคิเสะ
"คิเสะคุง~"มิซากิ รินกะ เพื่อนร่วมงานที่ได้ทำงานด้วยกันบ่อยๆจนกลายคู่จิ้นของคิเสะสะกิดคนผมเหลือง
"เอ่อ...รินกะจัง...หวัดดีฮะ.."คิเสะทักนิดหน่อย
"คิเสะคุงมาคนเดียวสินะ ดีเหมือนกันรินกะก็มาคนเดียวเราไปเล่นอันนู้นด้วยกันมั้ย?"เธอไม่พูดเปล่าพลางลากคิเสะไปตรงมุมบ้านผีสิงมหาประลัยนั่นอีกรอบ คิเสะคิดในใจ...แค่รอบเดียวก็เกินพอแล้ว...
ทางด้านคาซามัตสึ...
"เอ้า...ไปไหนเนี่ยย"คาซามัตสึมองแก้วน้ำสองแก้วแล้วมองหาอีกคนรอบๆก่อนจะหันไปเห็นร่างสูงที่กำลังเดินจับมือกันผู้หญิงอีกคนไปทางอื่น...เมื่อเห็นแบบนั้นแก้วน้ำในมือก็ล่นลงไปตามแรงโน้มถ่วง ทำไมกันล่ะ...ทำไมถึงรู้สึกเหมือนไร้เรี่ยวแรง...คาซามัตสึไม่รู้หรอกว่านั่งอยู่ม้านั่งนั่นนานแค่ไหน...รู้ตัวอีกทีก็เพราะคางามิมาสะกิด
"เอ่อ...รุ่นพี่มานั่งอะไรตรงนี้ล่ะ...ครับ.."คางามิถามแต่ก็ไม่เสียงตอบรับ
"นี่ก็หกโมงกว่าแล้วนะ คิเสะไปไหน?"อาโอมิเนะถามบ้างแต่ก็ยังไม่การตอบรับจากคนที่ถามเลย....
นั่นสินะ...หายไปไหนกัน?
-------คุยกันสักนิด---------
แฮร่~มาแล้วๆแชปที่สองเป็นยังบ้างง คิดว่าตอนมันสั้นๆเลยพยายามจะแต่งให้มันยาวขึ้น(ยังไงมันก็ดูยังสั้นอยู่ดีแหะ)เลยที่จิงว่าจะอัพตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ มัวแต่งอยู่55
ไรท์ก็งี้แหละแต่งสดด้นสดไป55 ไม่โอเคหรือมีอะไรอยากแนะนำก็เม้นบอกได้นะ ขอบคุณคนที่มาเม้นด้วยล่ะ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
แต้งกิ้วนะงับบ เจอกันเมื่อเคาะสนิมความขี้เกียจออกได้....
#Punky_love
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น