คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Round 3 - บทลงโทษ
Round 3
วันนี้วันจันทร์ ใช่…วันจันทร์จะเป็นวันที่นักศึกษาทุกคนอิดโรยและหน้าเหี่ยวเป็นพิเศษ เพราะมันเป็นวันจันทร์ไง จิตใจมันยังอยู่กับวันหยุดอยู่เลย! ยิ่งถ้ามีเรียนเช้าจะยิ่งห่อเหี่ยวใจเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเด็กปีหนึ่งที่จู่ๆโดนพี่เฮ้ดว้ากปีสามเรียกประชุมด่วนตอนเที่ยง
แดดกำลังดีเลยจ้า!! มังกรประชดในใจ
มังกรเองก็มีเรียนเช้า และต้องหงุดหงิดแต่เช้าเหมือนกันเมื่อพี่ปีสามเรียกประชุมด่วนตอนเที่ยงวัน แถมยังต้องไปนั่งกลางแจ้งอีก เพื่อนๆเดาว่าน่าจะคุยเรื่องการประกวดดาว-เดือนมหาวิทยาลัย คงอยากให้ไปเชียร์เยอะๆแหละมั้ง แต่ลางสังหรณ์มันบอกว่าไม่ใช่เรื่องนี้น่ะสิ….
“เชี่ย ดูแดดดิ กูจะเกรียมมั้ยเนี่ย” แก๊กบ่น ขณะที่กำลังต่อคิวซื้อข้าวในโรงอาหาร ดีนะ พวกเขาเรียนถึงสิบโมงครึ่ง เลยมีเวลากินข้าวก่อนจะไปประชุม ตอนนี้โรงอาหารคนไม่เยอะมากด้วย
“พี่เค้าบอกคุยแป๊บเดียว ไม่เกรียมหรอกมึง” มังกรปลอบใจเพื่อน แต่ตัวเองก็กังวลไม่ต่างกัน ยิ่งช่วงนี้ร่างกายพังอยู่ด้วย โดนแดดแรงๆก็กลัวจะไม่สบายเอา ยิ่งใกล้วันประกวดแล้วด้วย อยากทำให้เต็มที่ ไม่ได้การ….เขาต้องหาเวลาไปฟิตเนสที่คอนโดเสียแล้ว
พูดถึงคอนโด ตั้งแต่มีเรื่องกับแทนวันศุกร์ เขาก็หมกตัวอยู่ห้องพี่จอยตลอดวันหยุดโดยคืนวันศุกร์ เขาเข้าคอนโดไปหยิบเสื้อผ้าของใช้จำเป็นแล้วบึ่งไปห้องพี่จอย จนเขากลัวว่าพี่จอยจะเข้าใจผิด คิดว่าเขามีใจให้ เขาเลยให้เหตุผลว่าเพื่อนกลับบ้านกันหมดไม่มีใครไปเที่ยวเล่นด้วย ทั้งคู่เช่าหนังมาดูกันทั้งสองวัน แล้วอาทิตย์เย็นมังกรค่อยกลับคอนโด จะเรียกว่าไม่กล้าไปเผชิญหน้ากับแทนมั้ย ก็ไม่เชิง ถ้าเจอกันจริงๆเขาก็พร้อมจะตั้งรับเพราะแทนไม่ปล่อยเขาไปแน่ๆ
แต่เขาต้องรักษาเบ้าหน้าไว้ แค่ไม่อยากเสียโฉมวันประกวด…. แค่นั้นจริงๆ ถ้าหลังจากประกวดเสร็จ จะมาท่าไหนมังกรคนนี้ก็พร้อมพ่นไฟเหมือนกัน!
พอกินข้าวเสร็จ มังกรกับแก๊กก็ไปสมทบกับเพื่อนในกลุ่มอีกสามคนที่ศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเอง ไปสูดแอร์เข้าปอดก่อนจะต้องไปเผชิญแดดประเทศไทยอันแรงกล้า
มังกรเลือกจองคอมพิวเตอร์เบอร์ 28 พอเปิดอินเตอร์เน็ตได้ก็เช็คนู่นนี่ไปเรื่อย เพื่อนๆเขาก็จองคอมพิวเตอร์ตัวติดๆกับเขาและนั่งติดกันไปทั้งแถว
มังกรเพิ่งสังเกตว่าวันนี้คนน้อยเป็นพิเศษ คงเพราะส่วนใหญ่เลิกเรียนเที่ยง ส่วนวันนี้เขามีเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่แปดโมงครึ่งพอสิบโมงครึ่งก็เลิกคลาส แถมวันนี้อาจารย์ปล่อยเร็วอีก ก็เลยมีเวลาว่าง เพื่อนๆในเซคภาษาอังกฤษตั้งใจว่าจะคุยกับอาจารย์ให้เลื่อนสอนเป็น สิบโมงตรงแทน เพราะจะได้ไม่ต้องตื่นเช้ากันมากนัก วันจันทร์….ใครจะอยากตื่นเช้ากัน
เขาท่องอินเตอร์เน็ตไปเรื่อยเปื่อยจนแก๊กสะกิดถาม
“มึงไม่เล่น facebook หรอวะ”
“กูเล่น แต่ตอนนี้กูปิดไว้ชั่วคราวว่ะ” มังกรตอบ
“อ้าว ทำไมวะ”
“เรื่องไร้สาระน่ะ เดี๋ยวถ้ากูพร้อม กูจะเล่าให้ฟัง”
“อ๋อ โอเคๆ” แก๊กพยักหน้าเข้าใจ ไม่เซ้าซี้ต่อ ด้วยความที่เพิ่งรู้จักกันและมังกรก็เป็นเด็กซิ่วมีอายุมากกว่าเขา เลยไม่อยากไปยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวอะไรมาก ถึงเวลามังกรก็คงจะเล่าเอง
เสียงเปิดประตูบานเลื่อนดังบอกว่ามีผู้มาเยือนแต่พวกมังกรไม่ได้หันไปมองเพราะทุกคนต่างใส่หูฟังอยู่ในโลกของตัวเอง คนกลุ่มนั้นเลือกจะนั่งโต๊ะคอมพิวเตอร์ตรงข้ามกลุ่มของมังกร
แทน มาร์ค โย่ง ผู้ไม่มีเรียนคาบเช้า ถ่อมาถึงศูนย์การเรียนรู้เพราะต้องการหลบร้อนและไม่ต้องเปลืองแอร์ที่คอนโด เวลานี้มีเพียงหน้าจอขนาดใหญ่กั้นระหว่างพวกเขาเท่านั้น ตอนทั้งสามเดินเข้ามาก็ไม่ทันได้สังเกต ว่าใครนั่งอยู่บ้าง
“มึงเห็นข่าวนักการเมืองจีนซื้อตัวน้องโรลาของกูหรือยังวะ กูใจสลายเลย ต่อจากนี้ใครจะมาเป็นเพื่อนแก้เหงาให้กูละเนี่ย” โย่งโอดครวญ เสียงอาลัยอาวรณ์จนน่าหมั่นไส้ พร้อมเปิดลิ้งค์ต้นตอของข่าวให้เพื่อนทั้งสองดู โรลาคือนางเอกหนัง AV ในดวงใจของโย่ง
แล้วมันใช่เรื่องจะมาพูดในที่สาธารณะมั้ยเนี่ย…แทนเอือมระอากับความขี้โวยวายเสียงดังของเพื่อน แต่มันก็เป็นสีสันของกลุ่มดี ไปไหนใครๆก็รู้จัก
“มึงก็ไปซื้อตัวเขากลับมาสิ ต้อง 300 ล้านขึ้นไปนะ” แทนแซว
“กูขายตัวทั้งชาติยังไม่ได้เศษเสี้ยวของเงิน300 ล้านเลยว่ะ” โย่งพูดขำๆ
“มึงก็ให้ไอ้แทนแก้เหงาไปก่อนสิ เปลี่ยวกันทั้งคู่ไม่ใช่หรอ ฮ่าๆ”
“ไอ้เชี่ยมาร์ค กูไม่ใช่เสือไบโว้ย” โย่งแหว พร้อมตบกะโหลกเพื่อนหนึ่งที
“กูก็ไม่เปลี่ยวถึงขั้นหน้ามืดไปเอาเพศเดียวกันหรอกโว้ย ถ้าถึงขั้นนั้นจริง ไอ้มาร์คไม่ใช่ตัวเลือกแน่นอน” แทนปฎิเสธบ้าง
“เหอะ! อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้เว้ย รู้จักมั้ย รักไม่จำกัดเพศอะ”
“แหม แสดงว่ามันเกิดกับมึงแล้วสินะไอ้โย่ง เกริ่นมาขนาดนี้” มาร์คหันมาเล่นงานโย่งบ้าง
“ตลกละ กูก็พูดไปอย่างนั้นแหละ เมื่อคืนช่องเคเบิ้ลเปิดรักแห่งสยาม กูเลยอินไปหน่อย”
“ระวังอินมากจนอยากเสียประตูหลังนะคร้าบบบบ” มาร์คแซวพลางหัวเราะดังลั่น จนเจ้าของโต๊ะตรงข้ามแทนถึงกับขมวดคิ้ว เมื่อกี้ฟังเพลงในยูทูปอยู่เลยไม่ค่อยได้ยินอะไร แต่เสียงเมื่อกี้มันคุ้นหูชอบกล เขาเลยกดหยุดเพลงและแอบฟัง
“กูแมนทั้งแท่งโว้ย สาวๆหลายคนการันตี หึๆ” โย่งพูดสองแง่สองง่าม และเป็นอันรู้กัน เรื่องผู้หญิงโย่งก็ไม่ใช่ธรรมดา
“จ้า พี่โย่งคนแซ่บแห่งวิศวะ” มาร์คแขวะ ล้อเลียนเสียงแหลมๆของผู้หญิง โย่งเลยเขกหัวมาร์คอีกหนึ่งที แทนคิดว่าอีกไม่นานเพื่อนรักทั้งสองจะต้องมีเรื่องกันเพราะความปากสุนัขแน่ๆ
“ชิบห-…” มังกรสบถเบาๆ ปีนี้ก็ไม่ใช่ปีชงของเขานะ แต่ทำไมช่วงนี้ไปไหนมาไหนก็เจอแต่ไอ้แทน คดีเก่าก็ยังไม่สะสาง ถ้าแทนเห็นเขาตอนนี้ มีหวังได้แผลแน่ๆ มังกรหดหัวให้ต่ำๆ ไม่ให้ไรผมโผล่พ้นหน้าจอเด็ดขาด
“เออมึง จะว่าไปแผลมึงก็จางไปเยอะแล้วนะ ได้พยาบาลดีละเซ่” โย่งเปลี่ยนหัวข้อสนทนา พลางจ้องไปที่มุมปากของแทน
“พยาบาลที่ไหนละ me myself and I นี่แหละโว้ย” แทนว่า คิดแล้วก็หงุดหงิด แอบไปอ้อนๆพริกไทยให้มาหา แต่เจ้าหล่อนดันไม่ว่างซะงั้น แถมยังงอนเขาอีกที่มีเรื่องกับไอ้มังกร คิดแล้วก็แค้นเคือง พริกไทยสรุปสั้นๆว่าเขาเองก็มีส่วนผิดก็ต้องถูกลงโทษเหมือนกัน….แต่ลงโทษโดยไม่ยอมมาหานี่ก็ใจร้ายชะมัด
“แหม ก็เห็นเงียบหายไปเลย นึกว่าอยู่กับใคร…” มาร์คแหย่ แทนส่ายหัวยิ้มๆเป็นคำตอบ
“ส่วนกูก็นึกว่าบุกไปฆาตกรรมน้องมังกรซะแล้ว” โย่งออกความเห็น ความคิดสร้างสรรค์สุดๆ คนแอบฟังถึงกับสะดุ้ง ทำไมอยู่ๆถึงวกมาเรื่องเขาได้ล่ะ
“เหอะ! อย่าพูดชื่อมันได้มั้ย แสลงหู!!” วันหยุดที่ผ่านเขาเป็นเอามากถึงขั้นมองผ่านตาแมวทุกๆครึ่งชั่วโมงเพื่อดูว่ามังกรออกมาจากห้องหรือเปล่า แต่ก็ไร้วี่แวว…คนขี้ขลาด
“เออน่า โตๆกันแล้วนะมึง ปล่อยวางบ้าง เรื่องในอดีตก็ปล่อยให้มันเป็นแค่อดีต” โย่งพูดจริงจัง บีบไหล่แทน
แทนถอนหายใจ
“มันมาหยามกูก่อน” แทนพูดสั้นๆก่อนจะใส่หูฟังเปิดเพลง One direction วงโปรดเพื่อตัดบทสนทนา เห็นแมนๆแบบนี้เขาก็เป็นแฟนบอยวงนี้นะ ใครๆก็บอกว่ารสนิยมไม่เข้ากับใบหน้าเอาเสียเลย ช่วยไม่ได้นี่นา เขาเป็นคนชอบฟังเพลงสากลทุกชนิด ไม่จำกัดประเภท และมันเป็นใบเบิกทางชั้นเยี่ยมเวลาไปคุยกับสาวๆ พอรู้ว่าเขาก็ชอบ One direction ก็เลยคุยกันง่าย เจ๋งไปเลยใช่มั้ย!
โย่งได้แต่พยักหน้าเออออไปกับแทน ขี้เกียจจะพูดต่อ ไฟกำลังสุมอก เอาน้ำสาดไปเยอะแค่ไหนก็ไม่พอ งานนี้รถดับเพลิงสิบคันก็เอาไม่อยู่แล้ว!
เขาอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว ขืนแทนเห็นเขาต้องมีเรื่องแน่ มังกรเริ่มหาทางออก เขายอมไปเผชิญอากาศร้อนข้างนอกดีกว่านั่งหวาดระแวงตรงนี้ ว่าแล้วเขาก็หันไปกระซิบบอกแก๊กว่าจะไปรอข้างนอก อ้างว่าปวดท้อง ข้าศึกกำลังจะบุกในไม่ช้า แก๊กพยักหน้ารับรู้ เจ้าตัวกำลังเมามันกับคลิปแคสเกมส์ดังๆ
แล้วประตูมันก็ดันอยู่ฝั่งไอ้แทนด้วยไง! จะมีมนุษย์ตนไหนบนโลกซวยกว่าเขาอีกไหม!
มังกรพยายามคิดหาวิธี และทันใดนั้น…
“we’re only getting older baby and I’ve been thinking about you lately….” เสียงทุ้มๆของแทนดังขึ้น เขากำลังเคลิบเคลิ้มและร้องคลอกับเพลงวงโปรด มังกรเห็นแทนกำลังจดจ้องกับหน้าจอคอมพิวเตอร์ จึงรีบยกกระเป๋าสะพายและลุกขึ้นเดินเงียบๆ พยายามหันหน้าไปทางอื่นโดยแกล้งเกาหัว พอพ้นรัศมี มังกรก็ก้าวเท้ายาวๆรีบเดินออกประตูไปทันที
“เฮ้อ โล่งอกไปที” เขาถึงกับถอนหายใจยาว ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ชักอยู่ยากขึ้นทุกวัน จะซิ่วอีกรอบก็เกรงใจพ่อแม่ เกรงใจอายุตัวเองด้วย
มังกรรู้สึกสมเพชตัวอย่างบอกไม่ถูก ทำตัวเหมือนหนีเจ้าหนี้ กว่าจะประกวดดาว-เดือนเสร็จ เขาไม่ประสาทกินตายก่อนหรอ บทจะเจอก็เจอถี่เหลือเกิน แถมไอ้ประโยค ‘มันมาหยามกูก่อน’ ของแทนดังก้องอยู่ในโสตประสาท ไม่หายไปซักที ใจเขาอยากจะตะโกนกลับไปมากว่า ‘มึงก็คอยแต่จะหาเรื่องซ้อมกูตลอดแหละโว้ย’ ต่อยแทนไปสองหมัดไม่เทียบเท่ากับที่แทนต่อยเขาตอนมัธยมปลายเลย เพราะเขาเสียเปรียบเกือบทุกครั้ง
มังกรตัดสินใจไปรอเพื่อนที่ลานกิจกรรม ซึ่งแดดร้อนสุดๆ สาบานว่านี่หน้าฝนไม่ใช่หน้าร้อน(มากๆ) แต่ดีกว่าไปเจอไอ้ตัวบ้าพลังข้างบนศูนย์การเรียนรู้ก็แล้วกัน
12.00
ตอนนี้ลานกิจกรรมอันแสนกว้างใหญ่เต็มไปด้วยเด็กปีหนึ่ง เสียงซุบซิบ จ๊อกแจ๊กจอแจดังระงมไปทั่ว ต่างเดาไปต่างๆนาๆว่าพี่เขานัดมาทำอะไร
“สวัสดีครับปีหนึ่ง!” พี่เคน เฮดว้ากปีสามกล่าวทักทายผ่านโทรโข่ง ทุกคนจึงเงียบ
“สวัสดีครับ/ค่ะ” เด็กปีหนึ่งขานรับ พี่เคนเป็นผู้ชายหน้าดุ ผิวเข้มค่อนไปทางเข้มมาก ไว้หนวดและผมก็ยาวจนมัดเป็นหางม้าได้ ผมพี่แกสวยกว่าผมผู้หญิงบางคนเสียอีก
“ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่มาวันนี้นะ ผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทราบเพียงเรื่องเดียว ตั้งใจฟังดีๆ…” พี่เคนเว้นวรรค เด็กปีหนึ่งเริ่มหน้าซีดเพราะสีหน้าพี่แกเริ่มเข้าโหมดจริงจัง มังกรอดเสียวสันหลังไม่ได้ คิ้วขวาก็กระตุกไม่หยุด
“ผมได้ยินมาว่ามีเด็กผู้ชายปีหนึ่งคนนึง ไปมีเรื่องชกต่อยกับพี่ปีสองเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว…” มังกรเบิ่งตาโพล่ง แต่พยายามควบคุมสติ เพราะนอกจากจูน ก็ไม่มีใครในรุ่นนี้รู้ พี่พริกไทยก็กำชับจูนแล้วว่าห้ามบอกใคร แต่มันก็หลุดไปถึงหูพี่ปีสามจนได้
“ผมไม่ขอเอ่ยชื่อเขานะครับ เพราะเขาน่าจะรู้ตัวดี…” มังกรก้มหน้างุดด้วยความอับอาย แม้พี่เคนจะไม่ได้มองมาทางเขาเลยก็ตาม นับว่าให้เกียรติเขาสุดๆแล้ว
“จริงๆผมไม่ได้อยากลงโทษอะไรหรอก แต่ผมเห็นว่าพวกคุณยังไม่ได้รุ่น แม้กิจกรรมรับน้องจะจบไปแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ให้รุ่นกับพวกคุณอย่างเป็นทางการ ผมจะถือว่าพวกคุณยังอยู่ในระเบียบ ในเมื่อเกิดการทะเลาะวิวาทขึ้นแบบนี้ ถ้ารุ่นพี่ปีสองคนนั้นแจ้งความมันก็กลายเป็นคดีทำร้ายร่างกายได้และมันก็จะทำให้คณะเราเสื่อมเสียชื่อเสียง แล้วลามไปถึงสถาบัน! ดังนั้นผมก็ต้องลงโทษทั้งรุ่น!” คราวนี้เสียงฮือฮาดังไปทั่ว มังกรก็ตกใจไม่แพ้กัน เขาตั้งใจจะลุกขึ้นเพื่อยอมรับผิดคนเดียวแต่พี่เคนก็พูดแทรกมาเสียก่อน
“เงียบ!!!” ทั้งลานเงียบอีกครั้ง พี่เคนจึงพูดต่อ
“บทลงโทษจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็อยาก ฟังดีๆนะครับ พิธีมอบเกียร์จะเกิดขึ้นแน่นอนถ้าคนที่ก่อเหตุทะเลาะวิวาทยอม….” พี่เคนเว้นวรรคเล็กน้อย สีหน้ากระอักกระอวนชอบกล
“ยอมไปขอโทษคู่กรณีและขอคู่กรณีเป็นพี่เทคภายใน 7 วัน ถ้าทำไม่ได้ตามที่กำหนด ผมจะยกเลิกพิธีมอบเกียร์และพวกคุณก็จะไม่ได้รุ่น ที่คุณเหนื่อยมาทั้งหมดมันก็สูญเปล่า!” มังกรอ้าปากค้าง นี่มันคำสั่งให้ไปลงนรกขุมสุดท้ายชัดๆ!
“อ้อ ลืมบอก กฎเหล็กคือ ห้ามบอกพี่ปีสองคนนั้นเรื่องไม่ได้รุ่น ทุกคนต้องปิดปากเงียบ ถ้าจับได้ บทลงโทษเพิ่มเป็นสองเท่า! เข้าใจมั้ย!!”
เด็กปีหนึ่ง dead air เพราะทุกคนกำลังงงกับคำสั่ง มีแต่มังกรเท่านั้นที่เข้าใจ เข้าใจถ่องแท้เลยล่ะ
“ผมถามว่าเข้าใจมั้ย!! ไม่ได้ยินหรือไง!!”
“เข้าใจค่า/ครับ”
“โอเค แยกย้ายได้” สิ้นคำสั่ง ทุกคนก็ลุกขึ้นและพูดคุยกับเรื่องนี้ทันที
เคนเดินเลี่ยงไปอีกทาง ก่อนจะกดโทรศัพท์หาผู้บงการตัวจริง
“เรียบร้อยแล้วนะยัยแก้ว”
‘ขอบคุณมากนะคะพี่เคน หนูซึ้งใจมากจริงๆ’ กิ่งแก้วกล่าวขอบคุณยกใหญ่
“ยังไงก็อย่าให้พลาดนะ ถ้าพลาดขึ้นมาพวกพี่ซวยกันหมดแน่ ไหนจะน้องๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีก เห็นสีหน้าแต่ละคนแล้วสงสาร” ใครจะรู้ พี่เคนตัวจริงอ่อนโยนอย่าบอกใคร
‘ก็ใช้แพลนบีสิคะพี่เคน บอกว่าทั้งหมดคือการทดสอบความอดทนอดกลั้นในด้านการเม้ามอย’
“จะดีหรอวะ แต่น่าจะได้แหละ เดี๋ยวพวกพี่ไปแถๆให้มันดูสวยหรูเอาก็ได้ แต่ภาวนาให้สำเร็จเถอะ ยังไม่อยากเอาปิ๊บคลุมหัว” เขาอุตส่าห์วางตัวดี น่าเกรงขามมาตลอด ขืนมาตกม้าตายตอนนี้ ภาพลักษณ์ที่สั่งสมมาหลายเดือนป่นปี้พอดี คงไม่มีหน้าไปเจอพี่ว้ากปีสูงแล้วล่ะงานนี้ ถ้าไม่เห็นแก่น้องรหัสนะ จ้างให้ก็ไม่ช่วยหรอก
‘หนูจะพยายามให้เต็มที่ค่ะ ถือว่าช่วยๆกันสร้างความสงบสุขแก่คณะนะคะ พี่เคนก็รู้ว่าแทนมันเป็นยังไงเวลาโมโห’
“เละ” เคนตอบสั้นๆได้ใจความ เขาอยู่ในเหตุการณ์รุมกระทืบครั้งนั้น ตอนนั้น 3 คน รุมแทนคนเดียวพวกนั้นยังสู้ไม่ได้ แล้วพอกิ่งแก้วมาเล่าว่าอริเก่าของแทนซิ่วมาอยู่คณะเดียวกัน เคนก็อดหวั่นใจไม่ได้ ก็เลยยอมตอบตกลงร่วมทำภารกิจปรองดองของกิ่งแก้ว น้องรหัสสุดที่รักและครั้งนี้ก็มีชื่อเสียงเขาเป็นเดิมพัน!
“ไอ้หน้าไหนวะ แม่งกล้าไปเหยียบหางรุ่นพี่ ทำซวยทั้งรุ่นเลยเนี่ย” แก๊กโวย มังกรหน้าเจื่อน อยู่นี่ครับ ตรงหน้ามึงไง วิชาคาบบ่ายกลายเป็นวิชาถกเถียงกันเรื่องบุคคลปริศนาทันที
“เออนั่นดิ อย่าให้รู้นะ…” บอล เพื่อนในแก๊งอีกคนทำหน้ามุ่งมั่นมากว่าจะหาตัวเฟรชชี่ปริศนาคนนั้น มังกรรู้สึกร้อนๆหนาวๆบอกไม่ถูก
“อ้าว ไอ้มังกร เป็นอะไรวะ หน้าแม่งซีดเชียว” แก๊กถาม
“สงสัยเมื่อกี้แดดแรงไปหน่อย กูเลยเพลียๆว่ะ ช่วงนี้นอนน้อย” มังกรโกหก….บนฐานความจริง ช่วงนี้ร่างกายเขาพังจริงๆ แต่ที่หน้าซีดคือคำสั่งนรกแตกนั่นต่างหาก!
ครื่ด….
เสียงไลน์ของมังกรสั่น ใครกัน…
จูเน่ : มังกรเป็นยังไงบ้าง… (สติ๊กเกอร์น่าเศร้า)
จูนนี่เอง…มังกรลอบถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ
Dragon : ก็ปกตินี่ (สติ๊กเกอร์หน้างง)
จูเน่ : จูนแค่เป็นห่วงน่ะ เรื่องที่พี่เคนประกาศ…
Dragon : จูนไม่ต้องห่วงหรอก เราจัดการได้
จูเน่ : วันนี้ตอนซ้อม เดี๋ยวเราสองคนไปคุยกับพี่ๆกันดีมั้ย เผื่อจะเจรจาได้
มังกรถอนหายใจแรงอีกรอบ ตอนนี้ใครมาเซ้าซี้อะไรเขาก็พาลอารมณ์เสียไปหมด โดยเฉพาะจูน เจ้าหล่อนเองก็กำลังจะสร้างปัญหาให้เขาในไม่ช้า ดูจากสีหน้าแฟนเจ้าหล่อนตอนมองเขาแล้วนะ เขามีศัตรูเพิ่มขึ้นอีกแน่ๆ มังกรสัมผัสได้!
Dragon : อย่าเลยจูน เรารับปากพี่ๆไปแล้วว่าเรายอมรับบทลงโทษทุกอย่าง จะไปต่อรองอีกมันก็ดูน่าเกลียดนะ
จูเน่ : ง่า (สติ๊กเกอร์จิงเกอเบลหน้าซึม)
Dragon : ขอบใจมากนะจูน เราเรียนต่อก่อนนะ
มังกรรีบตัดบทสนทนาและปิด 4G ทันที สายตาเขารีบสอดส่องที่นั่งของจูนทันที เขากลัวเหลือเกินว่าเจ้าหล่อนจะแอบมองเขาอยู่ที่ไหนซักแห่งในห้องบรรยายแห่งนี้
ชะเง้อมองหาซักครู่ก็เจอเจ้าหล่อนนั่งกับกลุ่มเพื่อนสาวแถวหน้าเขาถัดไปสามแถว
“มองหาใครวะ” แก๊กถามด้วยความสงสัย รู้สึกวันนี้เพื่อนเขาทำตัวพิลึกๆ ดูหลุดๆเหมือนไม่ได้ไขน็อตมาเรียน
“อ๋อเปล่าๆ กูว่ากูสายตาเริ่มสั้นแล้วว่ะ มองโปรเจคเตอร์ไม่ชัดเลย” มังกรเฉไฉ แก๊กขมวดคิ้ว
“มึงก็ดูตามชีทดิ”
มังกรสะดุ้ง ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้เพื่อน
“เออว่ะ โทษที ช่วงนี้กูเบลอๆ ฮ่าๆ” มังกรแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อน แก๊กพยักหน้ารับรู้ก่อนจะส่งสายตา ‘เอาที่มึงสบายใจ’ มาให้ มังกรเองก็คิดว่าตัวเขาช่วงนี้เริ่มมีอาการทางจิต ประสารทหลอน หวาดระแวงทุกอย่างที่ขวางหน้า ใครไม่เป็นเขาไม่มีวันเข้าใจหรอก มีศัตรูอยู่ห้องข้างๆ แถมยังโดนลงโทษแบบพิสดาร ต้องควรระวังไม่ให้ใครรู้อีกว่าเขาเป็นต้นตอ เป็นใครใครก็ประสาทกินทั้งนั้น
เสี้ยววินาทีของห้วงความคิด มังกรคิดว่าตัวเองไม่น่าเลือดร้อนไปต่อยไอ้แทนเลย แล้วซัดไปตั้งสองหมัด สร้างความแค้นเข้าไปอีก ชีวิตเขาถึงวุ่นวายขนาดนี้…..แต่ความคิดนี้ก็อันตธานหายไปอย่างรวดเร็ว คืนนั้นไอ้แทนมันกวนประสาทเขาก่อนจริงๆ ก็สมควรแล้วนี่….
หรอวะ...?
“โว้ยยยยยยยยยยยยย” มังกรร้องโหยหวนแบบไร้เสียง พลางขยี้หัวตัวเองแรงๆอย่างหงุดหงิด ทำไมชีวิตเขาถึงได้วุ่นวายตั้งแต่ปี 1 (อีกรอบ) แบบนี้
“เห้ย ถ้าไม่ไหวก็กลับไปนอนได้นะ แล้วตอนเย็นค่อยออกมาซ้อม” แก๊กพูดด้วยความเป็นห่วง เพื่อนเขาอาการหนักแล้วจริงๆ
“เอ่อ…ไม่เป็นไรๆ คือกูเครียดนิดหน่อย ใกล้ถึงวันประกวดแล้ว กดดันว่ะ” มังกรเฉไฉไปเรื่อยก่อนจะแสร้งฟุบหลับบนโต๊ะไปเสีย เพื่อนจะได้เลิกถาม แต่ในหัวทุกอย่างมันตีกันมั่วไปหมด บอกตามตรง เขาจะแบกหน้าไปขอแทนเป็นพี่เทคได้ยังไง อย่าว่าแต่แทนจะไม่รับเลย ตัวเขาเองก็รังเกียจที่จะทำเหมือนกัน!
แต่อนาคตทั้งรุ่นอยู่ที่เขานี่สิ….
ซิ่วตอนนี้ทันมั้ยฟร่ะ!!!!!!
ไม่….เขาจะไม่หนีปัญหาอีกต่อไปแล้ว เขาหนีมาแล้วครั้งหนึ่ง มันจะไม่มีครั้งที่สอง
แต่ปัญหานี้มันซับซ้อนจนสมองจะระเบิดอยู่แล้ว!!
มังกรอยากจะตะโกน ‘โธ่โว้ยยยย!!!’ ดังๆเพื่อระบายอารมณ์ แต่ตอนนี้ทำได้แค่แกล้งหลับ
ในวันนั้นมังกรซ้อมการแสดงถึงเที่ยงคืนเพื่อความเป๊ะ จริงๆการแสดงทุกอย่างเรียบร้อยเกือบหมดแล้วล่ะ แค่ต้องซ้อมให้ชินเท่านั้นเอง สีหน้ามังกรฉายแววกังวลตลอดเวลาจนพี่ๆคนอื่นสังเกตเห็น แม้เขาจะพยายามทำตัวปกติ พูดคุยปกติก็ตาม กิ่งแก้วที่เป็นตัวต้นคิดบทลงโทษถึงกับรู้สึกผิดนิดๆ ยิ่งมังกรไม่ได้ปริปากพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องเมื่อตอนเที่ยง ยิ่งทำให้กิ่งแก้วรู้สึกผิดเข้าไปอีก
“น้องมังกร…” กิ่งแก้วเรียกเขาขณะที่เขากำลังจะเดินไปลานจอดรถ
“ครับพี่” มังกรขานรับ แม้จะอิดโรยเต็มทีแต่ก็พยายามทำเสียงปกติ
“พี่รู้ว่าเราเหนื่อยและอาจไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ แต่พี่จะบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีเหตุและผลของมันนะ….”
“ผมเข้าใจครับ” มังกรพูดแทรก
“เราเข้าใจว่าอะไรล่ะ”
“ผมก่อเรื่อง ผมก็ต้องถูกทำโทษ มันเป็นกติกาอยู่แล้ว ผมเข้าใจครับ” แม้ในใจจะว้าวุ่น หงุดหงิด ประสาทจะกินก็ตาม มังกรต่อในใจ
“มังกรเข้าใจคนละอย่างเลย….เรื่องนี้มันมากกว่าการลงโทษนะ พวกพี่มีเจตนาดี ไม่ได้คิดจะแกล้งมังกรเลย เพราะถ้าคิดจะแกล้ง แสดงว่าพวกพี่ตั้งใจจะแกล้งแทนด้วย”
“ครับ…” มังกรตั้งใจฟัง
“พี่ไม่รู้หรอกนะ ว่าเธอสองคนบาดหมางกันเรื่องอะไรตอนมัธยม แต่พี่อยากให้เก็บไปคิดนะว่า…ปัญหามันร้ายแรงขนาดที่ยอมแลกสิ่งดีๆในชีวิตที่อาจเกิดขึ้นในมหาลัยเพื่อแก้แค้นกันไปมาแบบนี้มั้ย?”
มังกรชะงักไปเล็กน้อย จริงๆกิ่งแก้วโทรไปคาดคั้นกับโย่งมาแล้วว่าปัญหามันคืออะไรกันแน่ ตอนแรกโย่งไม่ยอมบอกเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเพื่อน กิ่งแก้วแกล้งต้องแกล้งร้องไห้ฟูมฟายเรียกความสงสาร
‘ฮึก โย่ง…ถ้าแกบอกนะ จะถือว่าแกกำลังช่วยชาวโลกให้รอดพ้นความหายนะ ฮรือ’
‘ช่วยยังไงวะ แล้วนี่หยุดร้องฟูมฟายซักทีได้มั้ย มันน่ากลัวมากกว่าน่าสงสารอีกนะ!’
‘ก็บอกมาซักทีสิ! ฮรึก ถ้าแกไม่บอก ก็เท่ากับว่าแทนกับมังกรจะตีกันตลอดเวลาเจอหน้า แกไม่เหนื่อยบ้างหรือไง! ฮึก เวลาต้องห้ามเพื่อนไม่ให้ไปต่อยเขาอะ แล้วถ้ามันขึ้นโรงขึ้นศาลจะทำยังไง แทนก็จะถูกรีไทร์ เสียค่าปรับ เผลอๆติด…’
‘เออๆ! กูยอมแล้วๆ บอกก็ได้ แต่แกห้ามไปบอกแทนนะโว้ย แทนมันไม่ค่อยอยากรื้อฟื้น’
‘ฉันขอแค่ต้นเหตุยะ! รายละเอียดปลีกย่อยไม่ต้อง!’
‘อ้าว มึงไม่ร้องแล้วหรอ’
‘ฮรือออออ ฉันละเครียดมากแก คนนึงก็น้อง คนนึงก็เพื่อน กระเทยกลุ้ม ฮรือ’ โย่งเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ในความสตรอเบอร์รี่ของเพื่อน
‘โอเคๆ บอกก็ได้ คือพวกมันไม่ถูกกันเพราะแย่งผู้หญิง ศึกครั้งนั้นมังกรชนะ ก็เลยไม่ถูกกัน รายละเอียดกูก็ไม่ได้รู้ลึกขนาดนั้น ไอ้แทนมันเล่าไม่หมด’
‘ห๋า? เพราะชะนีคนเดียวเนี่ยนะ โธ่เอ๊ย กระเทยกลุ้มใจแป๊บ’
“ปัญหาของผมกับไอ้แทน มันสายเกินแก้แล้วครับ ผมเกลียดมัน มันก็เกลียดผม” มังกรอธิบาย ตอนพูดคำว่า ‘เกลียด’ เสียงของมังกรแผ่วลง มันพูดได้ไม่เต็มปาก กิ่งแก้วมองอย่างอ่อนใจ โตกันจนป่านนี้แล้วยังพูดว่า ‘เกลียด’ กับคนที่ยังไม่รู้จักกันอย่างลึกซึ้งอีกหรอ
“เกลียดกันจริงหรอ…ไม่ต้องตอบพี่หรอก ถามใจตัวเองดู ว่าเกลียดกันจริงๆหรือเปล่า”
มังกรก้มหน้างุด
“อีกอย่าง…เป็นคนขอโทษก่อนมันไม่ได้หมายความว่าจะเป็นผู้แพ้นะ พี่ไม่กวนแกแล้ว กลับไปพักผ่อนเถอะ” แค่นี้กิ่งแก้วก็โยนระเบิดไปหลายลูกจนมังกรหลบไม่ทันแล้ว โดนไปเต็มๆหวังว่าจะคิดได้บ้างไม่มากก็น้อยแหละน่า นานๆกิ่งแก้วจะเข้าโหมดจริงจังกับเขาบ้าง เหนื่อยใช่เล่น เป้าหมายต่อไปคือ ‘แทน’ แต่ยังไม่ใช่วันนี้หรอก ทุกอย่างมันมีจังหวะของมัน
ถ้าถามว่ากิ่งแก้วทำไปเพราะอะไร ตอบได้เลยว่า เพื่อประโยชน์ส่วนรวมล้วนๆ ตั้งแต่เขารู้จักกับมังกรมา คอยเป็นพี่เลี้ยงให้ เขาเห็นว่ามังกรเป็นคนนิสัยดี มีมารยาทกับรุ่นพี่มาก แม้จะเป็นเด็กซิ่ว ขนาดสนิทกันพอสมควรแล้วก็ยังพูดจาไพเราะ ไม่เคยแกล้งแซวเล่นเหมือนรุ่นน้องคนอื่น
ใครจะรู้.....ว่าสาวประเภทสองไม่ได้แพ้ผู้ชายหน้าตาดี แต่แพ้ผู้ชายที่ให้เกียรติคนทุกเพศต่างหาก เขาเลยประทับใจเป็นพิเศษ และความลับอีกอย่างคือ…
มังกรเป็นน้องรหัสของกิ่งแก้ว มังกรยังไม่รู้เรื่องนี้ มังกรรู้แค่ว่า พี่รหัสเป็นผู้ชาย และโชคดีที่มังกรไม่ได้คิดจะตามพี่รหัส ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน
ส่วนแทน…เป็นเพื่อนชายอีกคนที่เขาประทับใจ สุภาพกับทุกเพศเหมือนกัน และไม่เคยแซวเขาแรงๆเหมือนโย่งกับมาร์ค ถือว่าเขาสนิทกับแทนพอสมควร ดังนั้น เขาต้องนำความสงบสุขมาให้เพื่อนและน้องรหัสสุดที่รักให้ได้!
มังกรเดินเอื่อยๆมาถึงหน้าห้องตัวเอง หลังจากที่พี่กิ่งแก้วโยนระเบิดไว้ลูกใหญ่ เขาก็คิดไปถึงจุดเริ่มต้นของเรื่องราว…..มันเริ่มจากเขาชอบบลู ชอบมากด้วย แต่ใครๆก็บอกว่าบลูกำลัง ‘คุยๆ’ กับแทนอยู่ ตอนนั้นเขายอมรับว่าไม่มีหวังแต่ก็ขอแค่ได้บอก…ใช่ เพราะเขาไปสารภาพความรู้สึกกับบลู เรื่องราวก็พลิก บลูบอกว่าเธอกับแทนไม่ได้เป็นอะไรกัน บลูยังโสด
บอกแบบนี้ใครๆก็รู้ว่าโดนให้ความหวังเข้าแล้ว
และเขาก็กระโดดลงหลุมที่บลูขุดไว้ทันที โดยไม่ลังเล…หลังจากนั้นสงครามก็เกิดขึ้น ไม่สิ…เรียกว่า แทนค่อยๆถูกบลูผลักออกไปไกลเรื่อยๆน่าจะเข้าใจง่ายกว่า
“อย่างนี้นี่เอง…” มังกรยิ้มกับตัวเองเศร้าๆ กำแพงสูงใหญ่ค่อยๆพังลงทีละชั้น แม้จะไม่ได้พังทั้งหมดแต่กำแพงมันก็ร้าวไปแล้วโดยที่เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
มังกรสูดหายใจเข้าลึกๆ ค่อยๆก้าวเท้าเขยิบตัวจากหน้าห้องตัวเองไปอยู่หน้าห้องใครบางคนแทน เขาเม้มริมฝีปากอย่างประหม่า
“ท่องไว้ เราคือความหวังของคนทั้งรุ่น” เขาพึมพำกับตัวเอง มือขวากำหมัดแน่น ก่อนจะยกสูงเพื่อจะเคาะประตู ใจเต้นแรงจนมือเริ่มสั่น ชักไม่แน่ใจว่าจะมาเคลียร์กับคนหรือจะมาล่าท้าผี!
“เอาวะ!” ยอมเสียหน้าเพื่อส่วนรวมซักครั้งจะเป็นอะไรไป ขอเป็นฮีโร่ดีกว่าเป็นไอ้ขี้ขลาด! มังกรพยายามปลุกใจตัวเองและ…
ก๊อกๆ!
....................................................................................................................................................................
มังกรตรัสรู้อะไรบางอย่างได้แล้ว แต่คนเขียนขออุบไว้ก่อนนะคะ แล้วเจอกันตอนหน้าค่า
เห็นคนเข้ามาดูตอนนี้เยอะเป็นพิเศษเลย 55555 ยังไม่มี NC เน้ออ NC มีแน่ค่ะ รอให้ถึงเวลาอันเหมาะสม
ความคิดเห็น