คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Round 2 - หนีไม่พ้น
Chapter 2 – หนีไม่พ้น
การที่ต้องตื่นเช้ามาเรียนมันช่างน่าเบื่อหน่ายสำหรับแทนและผองเพื่อนเสียจริงๆ แทนนั่งเคาะปากกาเล่น ตาก็มองโปรเจคเตอร์ แต่สมอง shut down ไปเรียบร้อย แต่เขาก็เอามือถืออัดเสียงอยู่ เขาชอบที่จะอัดเสียงอาจารย์ไว้เพราะกลัวจะพลาดจุดสำคัญ(เพราะปกติหลับบ่อย) แต่บางวิชาก็อัดไปเพราะความเคยชิน ตอนสอบไม่เคยเปิดฟังหรอก
“โอ้ย ขี้เกียจเรียนอิ้งชะมัด ต้องถ่อไปตึกนู้น ถ้าไม่มีควิซนะ กูโดดไปนอนละ ตื่นมาจะออกท่องราตรีเลย” มาร์คบ่นอุบ ปากก็หาวแล้วหาวอีก แทนพยักหน้าหงึกๆ รับรู้ว่าได้ยินที่เพื่อนบ่นแล้ว แม้สติจะไม่ค่อยมีก็ตาม ทำไมอาจารย์ถึงสอนได้ชวนหลับเหลือเกิน เหมือนกำลังฟังเพลงกล่อมเด็ก แต่ข่าวดีคือ วันนี้วันศุกร์ ถ้าไม่มีอะไรมาขัดเขาคงไปนั่งร้านเหล้าชิวๆให้หัวโล่ง ?
“อาทิตย์หน้าควิซนะครับ เตรียมตัวมาด้วย” เหมือนเสียงดังจากสวรรค์ สมองแทนตื่นตัวทันที อาจารย์เลิกคลาสแล้ว!
“หิวว่ะ อยากกินแกงเขียวหวานพี่แขก” โย่งผู้เพิ่งฟื้นจากนิทราบ่นพลางลูบท้องป้อยๆ โรงอาหารวิศวะถูกยกยอว่าอร่อยที่สุดในมหาลัย แต่ไม่รู้ว่าที่คณะอื่นถ่อมากินเพราะอาหารปากหรืออาหารตากันแน่
“พวกมึงทั้งสามตัวหยุด!!!” เสียงแปร๋นๆผสมกับทุ้มต่ำร้องเรียกขึ้น ทั้งสามหยุดชะงักอยู่ที่หน้าประตูตามเสียงทันที
“ว่าไงจ๊ะ น้องพลายแก้ว” โย่งหันไปยิ้มหวานใส่คนแรก
“กิ่งแก้วพอมั้ยมึง เรียกพลายแก้วอีกรอบกูกระโดดทับมึงตรงนี้แน่” กิ่งแก้ว หรือชื่อเดิมตอนเป็นชายคือ ‘กล้า’ เป็นสาวประเพศสองร่างยักษ์ใจดี แต่เพราะพวกแทนไปกวนทีนนางบ่อยๆ นางเลยไม่ป้อคำหวานเหมือนตอนเจอกันแรกๆ โย่งได้แต่ยิ้มแห้งๆและหลบมาอยู่หลังมาร์คแทน
“มีอะไรให้พี่ช่วยหรอจ๊ะคนสวย” แทนรีบหยอดคำหวานก่อนที่เพื่อนร่างยักษ์จะตกมัน กิ่งแก้วที่มองแรงจิกตาแรงไปที่โย่งก็หันขวับมายิ้มแย้มให้แทนทันที
“มีแน่นอนจ๊ะที่รัก พอดีวันนี้กลุ่มกระเทยเพื่อกระเทยมีนัดกับพี่ศิษย์เก่าก็ขาดคนคุมน้องซ้อมประกวดดาว-เดือนมหาลัยน่ะสิ พวกผู้หญิงก็มีกันน้อย เอาพวกแกสามคนไปก็น่าจะเหมือนมีกระเทยสวยๆถึกๆอย่างพวกฉันอยู่ยี่สิบคน”
เว่อร์จริงๆยัยคนนี้….แทนคิดในใจ แต่เดี๋ยวนะ! เดือนคณะงั้นหรอ
“แล้วคนอื่นไปไหนหมด ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องเป็นพวกเราด้วย” แทนถาม คืนนี้ได้มีเลือดตกยางออกกันบ้างแหละ ถ้าให้เขาไปคุมนะ
“ก็ฉันเห็นพวกแกเคยทำกิจกรรม แทนก็เคยคลุกคลีกับวงการดาว-เดือนนี่ ไม่มีใครเหมาะไปกว่านี้แล้ว”
“น้าๆ แค่ 2-3 ชั่วโมงเอง พอพวกฉันเสร็จธุระจากพี่ๆศิษย์เก่าแล้วจะรีบกลับมาเลย” กิ่งแก้วออดอ้อน ไม่พอ เดินมาเขย่าแขนเขาอย่างถือวิสาสะอีก
“นะค้า แทนสุดหล่อล่ำของกิ่งแก้ว”
“ทำไมไม่มาง้อพวกฉันบ้างละ ได้ข่าวขอช่วยหมดสามคนไม่ใช่หรอจ๊ะ” มาร์คแซว กิ่งแก้วหันไปค้อนวงใหญ่ใส่
“ถ้าแทนยอมตกลงปลงใจ พวกมึงก็ติดสอยห้อยตามเป็นลูกแหง่อยู่แล้วนี่ยะ!!” กิ่งแก้วแหวใส่แล้วหันมาอ้อนแทนต่อ โย่งกับมาร์คเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ สองมาตรฐานชัดๆ!
“นะคะ คนดี เดี๋ยวจบงานนี้จะพาไปเลี้ยงชาบู” พอได้ยินเรื่องกินเท่านั้นแหละ แทนหูผึงทันที ของฟรีแทนไม่เคยพลาดอยู่แล้ว
“จริงหรอ” แววตาเป็นประกายระยิบระยับจนกิ่งแก้วอดใจสั่นไม่ได้ปนเอ็นดูไม่ได้ หวงกินจริงพ่อคุณ
“จริงสิจ๊ะคนดี อันเชิญพวกมึงด้วยนะ” ประโยคหลังหันไปพูดกับอีกสองคนที่เกือบจะเป็นหมาหัวเน่าแล้ว จริงๆสามหนุ่มนี้ก็ฮอตพอตัวเลยแหละ สาวๆกรี๊ดกันใหญ่ แต่เพราะแทนสุภาพกับสตรีและสาวประเภทสองมากกว่าอีกสองตัวหลัง แทนเลยฮอตเป็นพิเศษ แต่อย่าให้เจ้าพ่อคุณโมโหเชียว บอกตรงๆมีเละ กิ่งแก้วรู้เพราะเคยเห็นแทนไปช่วยเพื่อนในชมรมฟุตบอลคนหนึ่งกำลังโดนเด็กเทคนิครุมกระทืบ พอแทนเข้าไปช่วยเท่านั้นแหละ กลุ่มนั้นวิ่งหนีกระเจิง แล้วยังมีหน้ามาบอกอีก ‘ห่างหายจากวงการมานานแล้วนะ ไม่จำเป็นไม่ทำหรอก’ อื้ม! ขนาดห่างหายไปนานนะเนี่ย
“ก็ได้ครับ แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น ผมไม่รับผิดชอบนะ” แทนกล่าวยิ้มๆ กิ่งแก้วพยักหน้างงๆ ไม่เข้าใจความหมายของแทน ส่วนแทน ใจลอยไปอยู่ที่ชาบูแล้ว เขาคิดว่าถ้าต่างคนต่างอยู่คงไม่มีอะไร อีกอย่าง เห็นอย่างนี้ไอ้มังกรก็ถือเป็นคนมารยาทดีพอตัวเวลาอยู่กับรุ่นพี่ (สังเกตมาจากตอนม.ปลาย)
“ไอ้แทน! แน่ใจหรอวะ ว่ามึงจะข่มอารมณ์ไม่เข้าไปซัดไอ้เดือนมันได้อะ” โย่งถาม ปากยังเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ มาร์คพยักหน้าเห็นด้วยกับโย่ง
“หรือมึงมีแผนอะไร” มาร์คหรี่ตาจับผิดเพื่อน ยิ่งเห็นท่าทีสบายๆของแทนแล้วอดหวั่นใจไม่ได้
อย่าไว้ใจทะเลสงบ เพราะพายุลูกใหญ่กำลังมา!!
“เอาเป็นว่ากูจะพยายามไม่ยุ่งกับมัน เห็นแก่พลายแก้ว เอ๊ย กิ่งแก้ว” แทนรับปาก แต่ในใจกลับวุ่นวาย ถึงจะห้ามตัวเองแค่ไหน เอาเข้าจริงก็ไม่รู้จะทนได้มั้ย ถ้าไอ้มังกรมากวนประสาทเขาก่อน จริงๆแทนไม่ได้เห็นแก่ชาบูอย่างเดียวหรอก แต่กิ่งแก้วให้เลคเชอร์ก่อนสอบบ่อยๆเลยอยากตอบแทนบ้าง
“กูนี่รู้สึกร้อนๆหนาวๆยังไงไม่รู้ว่ะ คืนนี้คงต้องเตรียมทำแผลให้ไอ้แทน เหล้าไม่ต้องกินมันละ” โย่งบ่นพลางทำท่าขนลุงซู่ซะเว่อร์
“เล่นใหญ่ตลอดนะมึงเนี่ย รีบๆแดกเข้าไป เดี๋ยวอาจารย์ล็อคห้อง อดควิชกันพอดี” แทนพูดขำๆก่อนจะรีบกินบ้าง
18.30 น.
กิ่งแก้วบอกว่านัดน้องไว้หกโมงครึ่ง ทั้งมังกรและจูนมาตรงเวลาเป๊ะ มังกรแปลกใจที่พอเดินมาบนลานกิจกรรม กลับมีแต่พี่ผู้หญิง 5- 6 พี่ๆแก๊งใสใสไปไหนหมด (ใสใสคือชื่อแก๊งกระเทยในคณะวิศวะ)
“พวกพี่แก้วไปไหนกันหรอครับ” มังกรถามพี่คนหนึ่งซึ่งเขาจำชื่อไม่ได้
“พอดีแก๊งนั้นมีธุระนิดหน่อยจ้ะ แต่เดี๋ยวมีพี่ผู้ชายปีสองมาช่วย เออ…จะว่าไป ทำไมพวกมันยังไม่มากันอีกนะ” ประโยคหลังพี่บ่นพึมพำกับตัวเองและคงก่นด่าในใจไปเรียบร้อย มังกรหยักหน้ารับรู้ก่อนจะไปเตรียมหยิบกีต้าร์คู่ใจมาลองดีดเล่น จูนมองตาละห้อย มังกรดูมีเสน่ห์เข้าไปอีกตอนดีดกีต้าร์ร้องเพลงเนี่ยแหละ
“ขอโทษที่ให้รอนานคร้าบบบบบ สาวๆ พอดีแวะเซเว่นซื้อของเซ่นไหว้เอ๊ย ขนมกินเล่นมาฝากทุกคน” โย่งตะโกนมาตั้งแต่ลานจอดรถ เสียงก็ดังไปทั่ว พอสาวๆเห็นขนมก็เลยหายเคือง เดินมายิ้มแย้มรับของเซ่นกันใหญ่
“แหม คุณโย่ง คุณแทน คุณมาร์ค มาสายด้วยเหตุผลน่ารักแบบนี้ ให้อภัยก็ได้” พริกไทย อดีตดาวคณะที่ต้องรับหน้าที่ดูแลน้องต่อ ยิ้มแย้มมารับถุงขนมคนแรก
“ไงพริก” แทนทัก พร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่มไปให้
“ไง แทน” พริกไทยยิ้มทักทายตอบ ไม่มีใครสังเกตสายตาของทั้งคู่ที่มองกัน ยกเว้น มังกร! เขาช็อคตั้งแต่แทนปรากฏตัวแล้ว นี่หรอ ? พี่ปีสองที่จะมาช่วยแทนพวกพี่กิ่งแก้ว แถมยังมาส่งยิ้มหวานหยดย้อยให้ดาวคณะปีสองอีก มังกรอุตส่าห์เล็งๆไว้ด้วยเชียว ! ด้วยเพราะตอนนี้รุ่นพี่อยู่กันเยอะเกินไป มังกรจึงเลือกที่จะเงียบ แทนเองก็ดูจะไม่ได้สนใจเขาเท่าไหร่ เพราะมัวแต่คุยกับพริกไทยอย่างออกรส
“เดี๋ยวนี้ไม่เห็นโทรหาเลยนะ ไม่คิดถึงเราหรอ” พอเห็นว่ามาร์คกับโย่งเดินไปม่อสาวๆอีกทาง พริกไทยเลยกระเซ้า
“คิดถึงดิ แต่เรารู้ว่าพริกทำกิจกรรมอยู่ เลยไม่อยากกวน” แทนกระซิบ
“แต่สำหรับแทน เราว่างเสมอนะ” พริกกระซิบข้างหู ทำเอาแทนขนลุกเกรียว ใช่แล้ว…เขากับพริกมีความสัมพันธ์แบบ friend with benefit กัน สปาร์คกันตอนประกวดดาว-เดือนนี่แหละ วิน-วินทั้งสองฝ่าย พริกไทยเป็นผู้หญิงรักอิสระ ไม่ชอบผูกมัด แค่ความสัมพันธ์ทางกายเท่านั้น จริงๆพริกไทยตรงสเปคเขาทุกอย่างนะ โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง อยากบอกว่าเผ็ดสมชื่อพริก เผ็ดจนต้องร้องขอชีวิต แต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอในแบบคนรักเลย พริกเองก็เช่นกัน
หารู้ไม่ว่า แทนอยู่ในสายตามังกรตลอด!
“ชิ…” มังกรสบถเบาๆ แล้วพยายามจดจ่อกับกีต้าร์ต่อ
“น้องจูน น้องมังกร ไหนลองแสดงให้ดูหน่อย ที่คิดๆกันมาอ่ะ” มาร์คเปิดฉาก เป็นงานเป็นการทันที ส่วนพวกผู้หญิง….นั่งล้อมวงกันขนมกันเรียบร้อยไม่แคร์เวิลด์อีกต่อไป!
“ได้ครับ” ถึงแม้จะอายุเท่ากัน แต่มังกรก็เคารพพี่ปีสองทุกคน ยกเว้นใครบางคน…
มังกรตั้งท่าจะดีดกีต้าร์เพลงที่เลือกมา จูนก็เตรียมร้องแม้จะเขินรุ่นพี่อยู่บ้างเพราะพี่มาร์คก็หล่อน่ารักใช่เล่น แทนเห็นดังนั้นเลยเดินมาดูใกล้ๆ มังกรต้องกระแอมเรียกความมั่นใจ ส่วนมาร์คก็ร้อนๆหนาวๆ กลัวจะมีเรื่องกัน
“อันนี้แค่เพลงร้องตอนปิดการแสดงนะครับ” มังกรบอก ก่อนจะเริ่มดีดกีตาร์
“มีเรื่องราวมากมาย ที่ไม่มีใครได้ฟัง…” เพลง ของขวัญ ของวง Musketeers ถูกคัฟเวอร์โดยมังกรกับจูน ต้องยอมรับเลยว่าหวานซึ้งมาก หวานซึ้งแบบที่ทั้งคู่ไม่ได้ร้องให้กัน แต่เหมือนร้องให้คนดูหรือให้คนที่อยู่ในใจ แทนใจกระตุกวูบ ปกติเห็นแต่ตอนมังกรเล่นเพลงเร็วที่งานโรงเรียนเพื่อให้พวกนักเรียนกระโดดกันให้สุดเหวี่ยง ไม่เคยเห็นมันร้องเพลงเบาๆซึ้งๆมาก่อน จนวันนี้ เสียงทุ้มหวานของมังกรทำให้เขา คนที่ไม่ได้อินกับเพลงรักเพลงไหนอีกแล้ว อมยิ้มได้โดยไม่รู้ตัว เหมือนหัวใจที่แห้งเหี่ยวถูกรดน้ำ เสียงน้องจูนก็หวานมีเสน่ห์แต่ก็หาได้ตามยูทูป ก็ยังสู้น้อง อิมเมจ เดอะว๊อยซ์ ขวัญใจแทนไม่ได้อยู่ดี
“เธอและฉัน….จับมือเคียงกันนับจากนี้ ผ่านความเดียวดายที่สองเรานั้นเคยมี…” มังกรเผลอไปมองแทน และต้องชะงักค้างเพราะอีกฝ่ายมองเขาด้วยสายตาชื่นชม แถมยังอมยิ้มน้อยๆอีก มังกรรู้สึกหวิวๆแปลกๆ เพราะอีกฝ่ายไม่เคยมองเขาแบบนี้มาก่อน สายตาคู่นั้นเขาไม่เคยอ่านออกเหมือนแทนเอาอะไรมาบังกั้นไว้ จนตอนนี้ สายตาของแทนบ่งบอกชัดเจนว่าพอใจมากๆ จังหวะที่แทนเสมองไปทางมาร์ค มังกรก็ก้มหน้ามองคอร์ดแล้วลอบยิ้มออกมา
“เธอทำให้ฉันรู้และเข้าใจคำว่าสองเรา ไม่ว่าจะร้อนหรือว่าจะหนาวก็ไม่กลัว…” มังกรกับจูนร้องจนใกล้จะจบแต่มีเสียงขัดขึ้นมาเสียก่อน
“หยุดๆ พอแค่นี้ก่อน” แทนแทรก มังกรกับจูนถึงกับเหวอ อะไรของมันอีก!
“อ้าว จะให้หยุดทำไม กูกำลังเคลิ้มได้ที่เลย” มาร์คบ่นอย่างขัดใจ เมื่อกี้เขาเผลอมองน้องจูนตาหวานเยิ้มค่อนไปทางหื่นไปหน่อย จนน้องจูนไม่มีสมาธิ ส่วนมังกร พอโดนตัดตอนก็ตั้งท่าจะหาเรื่องแล้ว
“ไอ้มาร์ค มึงไปยืนไกลๆเลย ทำน้องเสียสมาธิ จ้องขนาดนี้ แดกหัวน้องเลยมั้ย หื่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา” แทนหันเอ็ดเพื่อน
“หูยมึงก็เว่อร์ไป กูก็มองปกติ เนอะน้องจูน” ยังไม่วาย… แทนส่งสายตาพิฆาตไปให้มาร์ค โย่งที่นั่งทำพร็อบไปฟังไปอยู่ไกลๆเลยรีบลุกขึ้นมาลากเพื่อนจอมหื่นออกไปจากเฟลม
“มานี่เลยมึง ไปทำพร็อบกับพวกยัยพริกนู่น มึงเห็นมั้ย น้องจูนเค้าสะพรึงงูบนหัวมึงจนหน้าซีดแล้ว” โย่งลากคอเพื่อนไปหาพวกผู้หญิงที่นั่งทำอุปกรณ์การแสดงอยู่
สะพรึงหรือแกล้งไร้เดียงสากันแน่….มังกรคิดขำๆ เกือบแล้วมั้ยละมังกร เกือบอาละวาดเพราะคิดว่าแทนแกล้งเขาแล้ว
ส่วนแทน ก็อดขำในใจไม่ได้ เพราะมังกรทำท่าจะหาเรื่องเขาเต็มที่ แต่พอเขาหันไปด่ามาร์ค คนตัวขาวปรับโหมดแทบไม่ทัน
“ขอโทษทีนะครับ เดี๋ยวช่วยเริ่มใหม่แต่แรกได้มั้ย” แทนพูดกับน้องจูน ไม่มองมังกรเลยแม้แต่หางตา จูนพยักหน้ายิ้มๆ
“เห้อ…” มังกรเผลอถอนหายใจออกมา เขาไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แหม ก็มันเหนื่อยนี่ แต่พอดีผู้ชายตรงหน้าดันไม่เข้าใจ
“ไม่พอใจอะไรหรือเปล่า” แทนหันไปถามเสียงห้วน เอามือกอดอกอย่าถือดี
“เปล่านี่” เขายักไหล่ ตอบตามจริงนี่นา แต่สีหน้ากวนประสารทสุดๆ มันคงเป็นนิสัยที่แก้ยากไปแล้วจริงๆ ไอ้ท่าทางแบบนี้
“แล้วถอนหายใจทำไมไม่ทราบครับ….น้องมังกร” แทนเน้นประโยคหลังจนมังกรฉุนกึก วางกีตาร์ตัวโปรดลงเบาๆ แล้วลุกพรวดมาเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายทันที
“ใครน้องมึง”
แทนยิ้มเหยียดๆให้แทนคำตอบ ยิ้มแบบที่มังกรชอบยิ้มเย๊าะเย้ยเขาเวลาเจอหน้ากัน
“เอ้า ปีหนึ่ง อย่าหยาบคายสิ กูเป็นพี่มึงนะ” แทนยังพูดยิ้มๆ แต่อีกคนเดือดปุดๆแล้ว
“ถุย! ” มังกรฉุนขาดทันที ทุกคนบนโลกนี้สามารถมาหยามเขาก็ได้ เขายังพอทน แต่ไม่ใช่ไอ้แทน ต้องไม่ใช่มัน…
ผัวะ!!! หมัดหลุนๆของมังกรชกเข้าเต็มปากแทน จนเซไปอีกทาง เสียงวี๊ดว๊ายดังขึ้นและรีบกรูกันมาที่จุดเกิดเหตุ มังกรไม่ปล่อยให้แทนตั้งหลัก พุ่งไปผลักคนตัวใหญ่กว่าจนล้มลง มังกรขึ้นคร่อมทันที และซัดใส่อีกหมัด
“ไอ้เชี่ยเอ๊ย” แทนสบถอย่างโมโหก่อนจะใช้สองมือจับแขนทั้งสองข้างของมังกรไว้ และพลิกตัวคนตัวบางกว่าให้นอนหงายลงกับพื้นแทนที่ตน ก่อนจะง้างหมัดพร้อมจะซัดคืน
“หยุดนะแทน!!! ห้ามทำน้อง” พริกไทยตะโกนห้าม หมัดของแทนเลยค้างอยู่กลางอากาศ เขาใช้มืออีกข้างรวบข้อมือทั้งสองข้างของมังกรไว้ และบีบแน่นจนมังกรต้องกัดฟันเพราะความเจ็บ
“มันทำแทนก่อนนะ!” แทนตอบอย่างโมโห โย่งกับมาร์ครีบดึงเพื่อนให้ผละจากมังกร
“ใครเริ่มก่อนพริกไม่สน แต่แทนห้ามทำร้ายน้อง เราเป็นพี่นะ สำรวมหน่อยสิ”
“แต่พริก…”
“ไม่งั้นพริกจะไปเรียกปีสามมาเดี๋ยวนี้เลย”
Dead air กันหมดพอได้ยินคำว่าปีสาม แทนจึงไม่เถียงต่อ โย่งกับมาร์คก็ลูบไหล่เพื่อนยกใหญ่ เลือดก็กบปาก แถมยังไม่ได้ซัดคืนอีก เพื่อนคงแค้นจัดละคราวนี้
“ส่วนมังกร ไม่ใช่ว่าพี่จะเข้าข้างนะ เราก็ต้องถูกลงโทษเหมือนกันเข้าใจมั้ย” พริกไทยหันไปดุคนต้นเรื่อง
“มังกร ไปสงบสติอารมณ์ก่อน เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงมาซ้อมต่อ” มังกรพยักหน้ารับรู้ก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณพี่และเดินไปนั่งคนเดียวอีกฟาก
“นี่มันอะไรกัน แทน ทำไมจู่ๆถึงมีเรื่องกันได้” พริกยิงคำถามทันที
“เรื่องมันยาวอะพริก เราไม่อยากเล่าตอนนี้ เอาเป็นว่าที่มันต่อยแทนเมื่อกี้ แทนไปกวนตีนมันก่อนเอง โอเคมั้ย ไม่ต้องไปลงโทษมันหรอก” แทนตอบอย่างหงุดหงิด ไม่ใช่ว่าเขาจะยอมแพ้นะ แต่เขาไม่มีอารมณ์จะมาสาวความยืดอะไรอีกแล้ว เจ็บแผลด้วย
“แต่…”
“พริก…แทนขอละ แทนไม่อยากตอบคำถามอะไรทั้งสิ้น เอาเป็นว่าแทนขอโทษที่ทำให้วุ่นวายกันหมด แทนกลับก่อนนะ ไอ้มาร์ค ไอ้โย่ง ยังไงมึงดูน้องต่อให้ด้วยละกัน กูไปทำแผลก่อน” โชคดีที่วันนี้เขาเอารถมา ไม่งั้นต้องเสียเงินค่าแท็กซี่อีก มังกรลอบหันมามองคนถูกต่อยที่กำลังเดินไปลานจอดรถ อยู่ดีๆก็รู้สึกผิดในใจ…
เหอะ…. เขาเนี่ยนะ รู้สึกผิด คงเพราะไม่โดนต่อยกลับมากกว่าก็เลยรู้สึกแบบนี้ เหมือนเอาเปรียบคู่ต่อสู้ เหมือนเขาโกงยังไงไม่รู้
ครึ่งชั่วโมงต่อมา มังกรอารมณ์เย็นลงมาก จึงมาซ้อมต่อ พี่ๆก็ช่วยกันออกแบบ performance กันอย่างขะมักเขม้น
“พี่ว่านะ แค่เต้นลีลาศคู่ตบท้ายด้วยร้องเพลงมันยังธรรมดาไปนะ มังกรว่าไง” มาร์คหันไปถามความเห็น แต่คนถูกถามเหม่อลอยไปไกลแล้ว
“เห้ย! มังกร”
“หะ…ห๋า ครับๆ พี่ถามว่าอะไรนะครับ”
“คิดมากเรื่องไอ้แทนหรอ” มาร์คถามจี้จุด แม้มังกรกับแทนจะมีเรื่องบาดหมางกันมาตั้งแต่อดีต แต่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา เขาจึงไม่ได้อคติอะไรกับคนๆนี้ เขาไม่ใช่คนประเภท เพื่อนเกลียดใครก็พาลเกลียดไปด้วย
“เอ่อ…คือ เปล่าครับ” มังกรตอบอ้อมแอ้ม
“งั้นก็ดีแล้ว คือเมื่อกี้พี่ถามว่า….”
หลังจากนั่งคิด performance กันเป็นชั่วโมง พวกแก๊งใสใสก็กลับมา กิ่งแก้วช่วยแก้จุดนั้นจุดนี้จนการแสดงเป็นรูปเป็นร่าง พอหมดประโยชน์ กิ่งแก้วก็ไล่มาร์คกับโย่งกลับไปทันที ยิ่งมารู้ว่าแทนโดนน้องเดือนต่อยด้วย เลยยิ่งเป็นห่วงเพื่อนแทนเข้าไปอีก มาร์คกับโย่งไม่เคยโล่งใจเท่านี้มาก่อน เพราะพวกเขาเองก็เป็นห่วงแทนจะแย่ ป่านนี้อาละวาดคอนโดพังไปหรือยัง
“ฉันฝากขอโทษแทนหน่อยนะ ถ้ารู้ก่อนหน้านี้จะไม่ไปขอช่วยมันเลย” กิ่งแก้วพูดเสียงเบาหวิว
“เออน่า ไม่ต้องคิดมาก แกไม่ผิดหรอ” โย่งโบกไม้โบกมือ เป็นเชิงปลอบใจ กิ่งแก้วพยักหน้าเศร้าๆก่อนจะยิ้มอย่างหื่นกระหาย ปรับอารมณ์ไวจนน่าขนลุก
“สงสัยต้องจูบปลอบใจแทนซะแล้ว แทนจะได้อารมณ์ดี” โย่งกับมาร์คหน้าเหวอ ชักจะกลัวแทนเพื่อน
“ไอ้แทนคงขาดใจตายก่อน ฮ่าๆๆๆๆ” โย่งแซวทิ้งท้ายก่อนจะรีบจรลีออกไปจากรัศมีง้วงช้าง มาร์คก็วิ่งตามไปติดๆเพราะกลัวโดนลูกหลง เพราะเจ้าหล่อนค้อนวงใหญ่พร้อมจะตบเต็มที่
“หน็อย! ฝากไว้ก่อนเถอะ!!” กิ่งแก้วส่ายหัวอย่างระอาในความปากสุนัข ถ้าสงบปากสงบคำมากกว่านี้ ความหล่อคงเพิ่มขึ้นหลายเท่า แต่นี่อะไร ขี้โวยวายเสียงไม่พอ ปากยังสุนัขไม่รับประทานอีก
พอสองหนุ่มปลีกตัวออกไปแล้ว ชายหัวใจหญิงก็หันไปมองเจ้าตัวต้นเหตุอีกคน ตอนนี้ใบหน้าขาวผ่องฉายแววอิดโรย ไม่รู้เพราะซ้อมหนักหรือเพราะซ้อมชาวบ้านหนักกันแน่
“น้องมังกรคะ….” กิ่งแก้วตัดสินใจแล้ว กิ่งแก้วต้องทำให้ผู้ชายดองกัน เอ๊ย ปรองดองกันให้ได้ แล้วแผนการก็ผุดขึ้นมาในหัว
“ครับพี่แก้ว” มังกรตอบรับ พยายามทำน้ำเสียงให้ร่าเริง แต่ข้างใน เหนื่อยสุดๆ
“พี่จะไม่ถามนะว่าแทนกับเราไปมีเรื่องอะไรกันก่อนหน้านี้ และพี่ก็จะไม่โทษว่าเป็นความผิดเราด้วย เพราะพี่เชื่อว่าแทนเองก็มีส่วนผิด แต่….ในเมื่อเราเป็นคนลงมือก่อน และแทนเองก็ยังไม่ทันจะตอบโต้ พี่คงต้องลงโทษเรา เข้าใจใช่มั้ย?”
มังกรพยักหน้าเข้าใจ เขาไม่สนหรอกว่าจะโดนลงโทษอะไร แม้ลึกๆจะรู้สึกผิด(เพียงเล็กน้อย) แต่การได้ต่อยไอ้แทนก็นับว่าสะใจสุดๆ
“จะให้ผมทำอะไรก็บอกมาเลยครับ ผมพร้อมรับบทลงโทษ” มังกรรู้สึกผิด แต่ไม่ใช่กับแทน แต่กับพี่ๆอายุเท่ากันที่คอยดูแลเขามามากกว่า
“ตอนนี้ยังคิดไม่ออก คิดออกแล้วจะบอกทันทีนะ” กิ่งแก้วยิ้มหวาน มังกรรู้สึกว่ามันเป็นรอยยิ้มที่สยองและไม่น่าไว้ใจมากๆ ลางสังหรณ์บอกว่า บทลงโทษเขามันต้องเกี่ยวกับไอ้แทนแน่ๆ
พี่ๆปล่อย มังกรกับจูนกลับได้ พวกเขาจะทำพร็อบการแสดงต่อ และจะออกแบบชุดด้วย ง่ายๆคือ เขาหมดหน้าที่ในคืนนี้แล้ว
“จูนหิวจัง” จูนบ่นพลางเอามือลูบท้องป้อยๆ ทำหน้าแบ๊วๆส่งสายตามาที่เขา คนเจนจัดอย่างมังกรรู้ทันทีว่าสาวเจ้ารอเขาเอ่ยปากชวนไปกินมื้อดึกแน่ๆ
“จูน!! ทางนี้ๆ” แมน…แฟนตัวเป็นๆของจูนตะโกนโบกมือเรียกหยอยๆ จูนทำหน้าเซ็งทันทีแต่ต้องรีบปรับสีหน้า ยิ้มแย้มให้แฟนหนุ่มหน้ามน
“สวัสดีแมน” มังกรยิ้มทักทาย แต่แมนแค่พยักหน้ายิ้มๆให้ สายตาบ่งบอกว่าระแวงเขาขั้นสุด
กลิ่นเริ่มไม่ดีละ…
“ไปก่อนนะ” จูนโบกมือลา น้ำเสียงคนละเรื่องกับเมื่อกี้เลย มังกรพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะไปที่รถของตัวเองบ้าง
มังกรกะจะกลับคอนโดเลย แต่…พอนึกถึงหน้าคนที่เขาต่อยไปเมื่อกี้แล้วกลับรู้สึกไม่อยากไปเหยียบคอนโดซะงั้น แล้วไหนๆวันนี้ก็วันศุกร์ด้วย ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ที่คุ้นเคยและกดโทรออก
“ว่าไงจ๊ะ น้องมังกร กำลังคิดถึงอยู่พอดี” เสียงปลายสายทักทายหวานยด มังกรยิ้มกริ่ม
“วันนี้ผมไปห้องพี่จอยได้มั้ยครับ?” มังกรทำเสียงออดอ้อน
“ได้สิจ๊ะ สำหรับมังกร ได้เสมออยู่แล้ว” ประโยคที่มีนัยยะของพี่จอยทำให้มังกรกระตุกยิ้ม แม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อย แต่พักซะครู่เดี๋ยวก็หาย วัยหนุ่มมันดีแบบนี้เอง
“งั้นเจอกันครับ”
ก๊อกๆ!!
“ไอ้แทนโว้ย ตายหรือยังวะ” โย่งเคาะประตูซะดังลั่น จนมาร์คต้องสะกิดแขนเพื่อนให้เบาเสียง กลัวคนจะเปิดประตูมาด่าบุพการี
“ก็กูเป็นห่วงมันนี่หว่า” โย่งพึมพำ ไม่กี่อึดใจ แทนก็เปิดประตูออกมา พร้อมกับสีหน้าบอกบุญไม่รับ มุมปากช้ำเลือด แต่ก็จางลงนิดหน่อย คงทำแผลไปแล้ว ดีนะที่ฟันไม่หัก
แทนไม่ได้พูดอะไร แต่ก็เปิดประตูกว้างๆให้เพื่อนซี้เดินเข้ามา มาร์คกับโย่งอ้าปากค้าง เพราะห้องสะอาดมาก! เป็นระเบียบสุดๆ เพราะปกติห้องไอ้แทนนี่ยิ่งกว่ารังหนู อยู่คอนโดหรูซะเปล่า ชอบทำห้องให้เป็นถ้ำผาเมือง หาทางเดินไม่เจอ
“นี่มึงระบายอารมณ์ด้วยการสวมบทพ่อบ้านหัวใจเปลี่ยวหรอวะ” โย่งมองไปรอบๆห้องด้วยความตะลึง แทนกรอกตากับคำว่า ‘พ่อบ้านหัวใจเปลี่ยว’
“สร้างสรรค์มากเพื่อน” มาร์คชมเปาะ ไอเราก็นึกว่าจะพังห้องเละ นี่เตรียมตัวเตรียมใจมาเก็บซากเต็มที่เลยนะ
“ม๊ากูโทรมาพอดี ม๊าบอกวิธีนี้ได้ผลชัวร์” แทนบอก
“แล้วได้ผลปะ” โย่งถาม
“ก็ไม่อะ ยังโมโหไม่หาย แต่พอได้คุยกับม๊า อารมณ์ก็เย็นลงนิดนึงแล้วมั้ง” แทนตอบแบบไม่มั่นใจนัก เพราะถ้าเจอหน้าไอ้คนข้างห้องตอนนี้ เขาอาจซัดคืนซักหมัดสองหมัดก็ได้
“ดีแล้วๆ ไปหาเหล้ากระแทกปากเถอะ…อุ่ย” โย่งรู้ตัวว่าพูดคำแสลงเลยรีบหุบปากฉับ แทนถอนหายใจก่อนจะตอบเนือยๆ
“หน้าหล่อๆกูเสียโฉมแบบนี้กูหมดอารมณ์จะไปท่องราตรีแล้วว่ะ อันเชิญพวกมึงเลย”
“โอเค ในเมื่อมึงไม่ได้เข้าขั้นวิกฤต พวกกูก็ขอตัว” มาร์คโบกมือลา
“เอ้อ เกือบลืม กิ่งแก้วฝากขอโทษนะ ที่ไปเซ้าซี้ให้มึงมาช่วย” มาร์คบอก
“เห้ย จะขอโทษทำไมเนี่ย เดี๋ยวกูต้องโทรไปเคลียร์ กลัวเพื่อนคิดมาก” แทนว่า ก่อนจะรีบควานหาโทรศัพท์
“เออๆ ส่วนไอ้คู่กรณีมึงอะ เดี๋ยวพวกกิ่งแก้วคงทำโทษมันแหละ มึงก็…ปล่อยๆแม่งไปเถอะ” มาร์คเกลี้ยกล่อมเพราะไม่อยากให้มีเรื่องกันไปมากกว่านี้ บอกตามตรง ขี้เกียจตามเช็ดขี้ แต่ดูจากท่าทางแล้ว คงจะปล่อยยาก
“เหอะ!” แทนสบถเป็นคำตอบ ซึ่งสองเพื่อนซี้ก็รู้อยู่แล้ว โดนต่อยไม่พอแถมยังไม่ได้เอาคืนด้วย ไอ้มังกรรอดยากแล้วงานนี้
“แล้วอีกอย่าง….น้องพลายแก้วบอกจะจูบปลอบขวัญมึงด้วย เตรียมใจดีๆนะ ไปละ” โย่งพูดจบก็รีบเปิดประตูหนีกันทันที ปล่อยให้แทนยืนอึ้งอยู่คนเดียว
..........................................................................................................................................................
ความคิดเห็น