เรื่องเล่าของอัครเสนาบดี (อ่านฟรีถึงวันที่ 11 ก.ย. 67)

**คำเตือน เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ในบางช่วงและบางตอนเป็นเนื้อหาที่มีความรุนแรง ขอให้นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และผู้ที่อายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำอย่างเหมาะสมนะคะ

เรื่องเล่าของอัครเสนาบดี

..............

เรื่องมีอยู่ว่า เพราะบิดาไม่ใคร่ต้องการให้บุตรีเกิดมาในตระกูล จึงจำต้องเติบโตขึ้นโดยใช้ชีวิตเยี่ยงบุรุษเพื่อให้บิดาชายตามอง ทั้งที่ความจริงแท้อยากใช้ชีวิตดั่งสตรีนางหนึ่งใจจะขาด แต่ที่กล่าวมามันหาใช่เรื่องของข้า...

เพียงแต่... เป็นความฝันอันเพ้อเจ้อที่เกิดขึ้นตลอดหลายสิบปีนับตั้งแต่ได้พบกับคุณชายผู้นั้น

ทว่าช่างน่าขันเสียจริง... ที่ความฝันซึ่งตัวข้าคิดว่าเพ้อเจ้อมันกลับกลายเป็นความจริงทุกประการ

.............

?

"ถ้าหากข้ามิได้ละเลยความฝันนั้น...."

.............

ซ่งเฉินอี้

"หากเจ็บปวดข้าต้องพูดว่าเจ็บหรือ มิใช่ว่าบุรุษต้องแข็งแกร่งและอดทนหรอกหรืออาฉิง"

..........

"นางช่างเป็นสตรีที่งดงาม" ดวงตาสีดำจับจ้องอาภรณ์งามบนเรือนกายสตรีในหัวข้อสนทนา ริมฝีปากกระจับอิ่มแสยะยิ้มราวกับเย้ยหยันโชคชะตา ผินใบหน้ามองร่างสูงข้างกายแต่กลับพบว่าอีกฝ่ายมิได้ให้ความสนใจสตรีนางนั้นดังคาดหมาย

"มิรู้หรือว่าใบหน้าของเจ้านั้นงดงามเสียยิ่งกว่าสตรีหรือบุรุษคนใดในใต้หล้านี้เสียอีกเฉินอี้"

"เกรงว่าเพราะตัวเจ้าอยู่ในค่ายทหารนานเกินไป รสนิยมชมชอบคงมิได้เปลี่ยนไปตามแล้วหรืออาเซี่ย"

............

สวัสดีค่ะ แพรพรรณราย พบกันอีกแล้วนะคะ

เรื่องเก่าจบแล้วก็ต้องมาพบกันเรื่องใหม่ นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีแพลนว่าจะลงจนจบหรือไม่เพราะยังเขียนไม่จบค่ะ จึงไม่ได้ส่งให้สำนักพิมพ์ใดพิจารณาทั้งสิ้น แต่หากใครมีข้อเสนอใด ๆ ก็สามารถติดต่อเข้ามาได้เลยนะคะ เพราะยังว่างอยู่ค่ะ

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ใดทั้งสิ้น และเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียวค่ะ

หวังว่าทุกคนจะสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับการอ่านผลงานของเราและได้ข้อคิดดี ๆ กลับไปด้วยนะคะ

ขอบคุณค่า

***ภาพทุกภาพที่ถูกนำมาใช้เป็นภาพประกอบไม่ว่าจะเป็นภาพแสดงอิมเมจตัวละครหรือภาพใด ๆ ไรท์ได้นำมาจาก Pinterest ทั้งหมดเลยนะคะ หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ