คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ขนมชิ้นสุดท้าย
"ขนมชิ้นสุดท้าย
คือ ลูกอม ส่งลูกอมยังไงก็ได้โดยไม่ใช้มือ"
รุ่นพี่คนหนึ่งตะโกนดังลั่น
เซนต์มองหน้าคนพูดด้วยทีท่าตกตะลึงอย่างมึนงง
เซนต์รับลูกอมใส่มือแล้วหันมามองคนรุ่นน้องที่ยืนอยู่อีกฝั่ง ทำให้ทั้ง 2 สบตากัน
แววตาที่กำลังร้องขอความช่วยเหลืออีกฝ่าย
เพิร์ธเห็นแววตาของคนเป็นพี่นึกยิ้มในใจ
ก่อนที่จะทำท่าทำทางเหมือนเอาลูกอมใส่ปากเพื่อให้คนพี่ทำตาม
เซนต์ก็ทำตามอย่างไม่ขัดข้อง ใด ๆ และค่อย ๆ เดินมาหารุ่นน้องอย่างงง ๆ พร้อมกับสงสัยว่าคนน้องจะเอาลูกอมออกจากปากของตนได้อย่างไร เเล้วเค้าก็ได้คำตอบ
เมื่อปากนุ่ม ๆ
ของเพิร์ธประกบเข้ากับริมฝีปากของของตน คนพี่ถึงกับนิ่งอึ้ง
ส่วนคนน้องที่กำลังประกบปากของคนพี่อยู่นั้นค่อย ๆ ดูดลูกอมออกมาช้า ๆ
ความหวานหอมซอดแทรกผ่านน้ำลายที่กำลังแลกเปลี่ยนกัน
ไม่รู้ว่ามาจากรสหวานของน้ำตาลที่อยู่ในปาก
หรือมาจากริมฝีปากของอีกฝ่ายกันแน่ เมื่อลูกอมเข้ามาอยู่ในปากของคนน้อง เพิร์ธค่อย
ๆ ถอนริมฝีปากออกก่อนที่จะที่จะยิ้มน่ารักให้กับคนพี่แล้วเดินเอาขนมไปใส่ไว้ในแก้วแล้วเดินกลับมาหาคนพี่อีกครั้ง
คนเป็นพี่หน้าแดงอมชมพูตั้งแต่ใบหน้าจนถึงใบหู
เอามือจับปากของตนแล้วเผลอยิ้มน้อย ๆ ออกมาไม่รู้ตัว
“พี่เซนต์ลูกอมหวานดีนะคับ”
เพิร์ธถามพร้อมกับยิ้มให้
“อะ...อื้ม”
เซนต์ตอบด้วยท่าทางขวยเขินเล็กน้อย
แต่ก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพ
คำพูดของเพิร์ธทำคนพี่กลับมาหน้าแดงอีกครั้ง
.
.
.
.
เมื่อกิจกรรมจบลง
.
.
.
.
“นี้คือกิจกรรมสุดท้ายของการรับน้องของคณะเราและยินดีต้อนรับสู่คณะวิศวกรรมศาสตร์อย่างเป็นทางการ
เห็นพี่ๆที่ไหนก็ทักกันได้นะ วันนี้พอแค่นี้แยกย้ายกันได้”
รุ่นพี่กล่าวปิดกิจกรรม ทุกคนต่างเเยกย้าย
ในคืนที่เงียบสงบทำให้ชายหมุ่นร่างเตี้ยมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามราตรีที่แต่งแต้มด้วยดวงดาราและจันทราระยิบระยับเหมือนผ้าใบผืนใหญ่
ชายหนุ่มนึกย้อนกลับไปเมื่อเย็นเหตุการที่เกิดขึ้นในกิจกรรมสุดท้าย และเค้าก็หลุดยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“มึงยิ้มอะไรขอมึงวะ”
“ก็กูมีความสุขจะให้กูร้องไห้ไง ถามแปลกๆ”
“เออ เรื่องของมึง กูนอนแล้วนะ”
มาร์คบอกลาแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงด้านในอย่างสบายใจ
ทิ้งให้เพื่อนรักยิ้มอย่างมีความสุขอยู่คนเดียว นอกระเบียงของห้อง
เช้าวันต่อมา
“เมื่อวานมีนทำอย่างนั้นทำไมหรอ”
“ทำอะไร”
คำพูดเย็นชาทำให้คนถามรู้สึกหวั่นกับความรู้สึก
“ก็ที่มีน...เปลี่ยนกติกาไงคับ”
“นึกว่าอะไร ฉันก็อยากให้เกมมันสนุกขึ้นก็เท่านั้นเอง
นายก็หยุดเซ้าซี้ได้ละไปก่อนนะ”
เมื่อมีนพูดจบก็หันหลังเพื่อจะเดินจากไปแต่ทันใดนั้น ชายหน้าหวานก็พูดขึ้นอีกครั้ง
“มีน....เราถามตรง ๆนะ มีน...ยังรักเราอยู่หรือป่าว”
“คำตอบนี้นายก็น่าจะรู้นะ”
“แต่เราอยากฟังจากปากของมีนหนิ ตกลงมีนยังรักเราอยู่ใช่ไหม”
เซนต์ถามพร้อมกับน้ำตาที่กำลังคลอเบ้าที่พร้อมจะไหลได้ทุกเมื่อ
“ฉันไม่ได้รักนายแล้ว เรา เลิก กัน เถอะ พอใจไหม”
เมื่อสิ้นเสียงคนพูดก็เดินหันหลังจากไปทันที น้ำตาของชายหน้าหวานก็ไหลรินออกมาเป็นสายอย่างหยุดไม่ได้
pee
นามปากกา
เป็นกำลังใจให้ด้วยน้าา
twiter:@PmpFc
ฝากติดตามด้วยย
พีตั้งใจเขียนมาก
ติชมกันได้น้าา
เเจกรูปจ้าา
ความคิดเห็น