ก็ผมรักพี่ (perthsaint)

ลำดับตอนที่ #23 : พี่เเค่น้อยใจ

Part เพิร์ธ

     กลับมาจากร้านหมูกระทะก็จะงงหน่อยเพราะเเฟนผมไม่ธรรมดา กินหมูกระทะ 2 ชุดเเละดูท่าจะไม่อิ่มเลย ทำเอาผมอึ้งไปเลยรู้งี้ไปกินบุเฟ่ดีกว่าท่าจะคุ้ม เเต่วันนี้ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เพราะไม่ว่าจะทำอะไรลูกค้าโต๊ะอื่นก็มองแฟนผมตาเป็นมัน ผมได้ยินโต๊ะข้างๆบอกว่าแฟนผมน่ารัก สาวๆเเถวนั้นก็ไม่วายที่จะมาขอถ่ายรูป ผู้ชายก็ไม่เว้นที่จะเเอบกระซิบกันเป็นเเถว

     พอกลับห้องผมก็ขอนอนกกเเฟนให้สบายใจสะหน่อย

     "เพิร์ธเป็นไรป่าวคับ เห็นเหม่ออยู่พักใหญ่มีไรหรอ"

     

     คนพี่แต่งกายด้วยชุดนอนสบายๆที่ถูกผมเอาเเขนกับขารัดรอบตัวไว้ใต้ผ้าห่มนุ่มฟูหันกลับมามองผมพร้อมย่นคิ้วถมอย่างสงสัย

     "ก็พี่น่ารักไปหนะสิคนที่ร้านหมูกระทะมองพี่กันเต็มเลย"

     

     ผมพูดพลางเอามทออกจากผ้าห่มเเล้วเอื้อมไปหยิกแก้มของคนพี่เบาๆ

     "สรุปคือ"

     พี่เซ้นต์เริ่มทำเสียงเเข็งเหมือนใหม่พอใจ

     "ก็ของๆผม ผมก็ต้องหึงต้องหวงสิ"

    เมื่อได้ยินคำตอบ พี่ซ้นต์ก็หันหน้ากลับไปอีกฝั่งพร้อมกับทำหน้ามุ้ย

     "เเล้วเพิร์ธไม่เชื่อใจพี่เลยหรอ"

     "เชื่อสิ ผมเชื่อใจพี่เซ้นต์นะ เเต่ผมไม่เชื่อใจคนอื่น"

     ผมกระชับกอดให้เเน่นขึ้น

     "พี่โกรธผมหรอ"

     "ป่าว....พี่เเค่น้อยใจ พี่มีเเค่เพิร์ธใจคนเดียวในหัวใจ ไม่ต้องหวงพี่ขนาดในก็ได้"

     "ก็ผมรักพี่หนิจะไม่ให้หวงได้ไง"

     คนพี่หันกลับมาผมอีกครั้งเเต่ก็ยังคงทำหน้ามุ้ยที่สุดเเสนจะน่ารัก

     "อย่าทำหน้างี้สิเดี๋ยวผมก็อดใจไม่ไหวหรอก"

     

     ประโยคนี้ทำเอาผิวขาวนวลเปล่งปั่งกลายเป็นสีชมพูอมเเดงไปทั้งตัว

     

     "เพิร์ธอ่าพูดอะไรก้ไม่รู้ >///<"

    

     พี่เซ้นต์เอามือบางๆตีเเขนของผม

     เพี้ยยย!

     "โอ้ยย"

     "เจ็บหรอ พี่ขอโทษ"

          พี่เซ้นต์เอามือลูบรอยเเดงตรงเเขนเบาๆ

          ฟอดดด

     "ทำไมตัวพี่หอมจัง วันนี้ผมขอได้ป่าว"

     "ไม่เอา พรุ่งนี้มีเรียนเช้า"

     "เเต่เสือจะเอาวันนี้ จะเอาตอนนี้ จะเอาให้พรุ่งนี้ไปเรียนไม่ได้เลยคอยดู :)"

     "ไม่เอา..อุ๊บ"

     คนพี่ยังพูดไม่ทันจบผมก็เข้าไปประกบปากให้เถียงพลางขึ้นค่อมคนพี่ก่อนที่จะถอดริมฝีกปากออก ให้คนพี่ได้เก็บอากาศหายใจสักพักก่อนที่จะเริ่มประกบจูบร้อนเเรงอีกครั้ง เเละเลื่อนใบหน้าลงไปไซร์ เเละดูดเนื้ออ่อนๆเเถวซอกคอจนเกิดเป็นรอยเเดง 

     "อ..อือ..อย่า..ทำรอยสิ"

     "นิดหน่อยเอง"

     จากนั้นไม่นานบทเพลงเเห่งรักก็เริ่มต้นขึ้น

     เช้าวันรุ่งขึ้น

     "ตื่นเเล้วหรอคนดีของผม"

     "โอ้ยย เจ็บก้นอ่าา ไม่เอาเเบบนี้เเล้วนะ มันเจ็บ"

     "ก็เมื่อวานพี่น่ารักเกินไป ผมอดใจไม่ไหวหนิ"

     "อยากอาบน้ำอ่าา อุ้มเค้าไปหน่อย"

     "ค๊าบบบ  เเล้ววันนี้พี่ไปเรียนป่าว"

     "สภาพนี้คงไปไม่ไหวเเล้วอะ เเล้วเพิร์ธอะ"

     "ไม่ไปอยากอยู่ดูเเลเมียที่ห้อง"

     

     

pee

นามปากกา

     เป็นกำลังใจให้ด้วยน้าา

twiter:@PmpFc

ฝากติดตามด้วยย

พีตั้งใจเขียนมาก

ติชมกันได้น้าา