คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ผมขอโทษ...
Part มาร์ค
"มาร์ค...ตั้งสติก่อน...เเกเมามากเเล้วนะ"
"......."
เสียงนั้นไม่ได้ทำให้สติของผมกลับมาเลยเเม้เเต่น้อย ในใจมีเเต่ความคิดที่ว่า.........ผมที่เคยอยู่เคยข้างมันมาลอดทำไม เพิร์ธมันถึงทำเเบบนี้ทำไมมันมองผมบ้าง ความรู้สึกเจ็บปวดทรมานอันเเสนเศร้าที่มันอยู่ภายในใจมาตลอดจนอยากหาที่ระบายมันออกไป อยากปลดปล่อยอารมณ์พวกนี้กลับใครสักคน ......
ผมค่อยๆเอามือปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก ก่อนที่จะเอาใบหน้าซุกไซร้ซอกคออุ่นๆ จนคนพี่ครางออกมาเบา ๆ
"อ...อาส์..อ..อ..อาส์"
เสียงนั้นมันกระตุ้นทำให้ผมเริ่มมีอารมณ์เข้าไปใหญ่
ผมลุกขึ้นมายืนก่อนี่จะช้อนตัวคนพี่เเล้วเดินไปห้องข้างๆ ที่มีป้ายเขียนไว้หน้าประตูว่า 'ห้องนอน' เเล้ววางคนพี่ลงบนเตียงอย่างเเรง
ปั้ก
end part มาร์ค
ก่อนี่จะขึ้นค่อมคนพี่อีกครั้ง เเต่ครั้งนี้พี่กันพยายามพักหน้าอกมาร์คสุดกำลัง เเต่คนน้องไม่ได้สะทกสะท้านเลยเเม้เเต่น้อย มือหนาข้างหนึ่งจับที่เเขนทั้ง 2 ข้างของคนพี่ยากขึ้นเหนือกหัวร่างบางเเล้วกดลงบนที่นอนอย่างเเรงจนเกิดรอยช้ำม่วงๆขึ้นใบหน้าคมเข้มซุกไซร์ซอกคอนั้นอีกครั้ง พลางเอามือหนาอีกข้างลูบไล้หน้าอกของคนพี่
น้ำตาของคนพี่ไหลเอ่อลงมาถึงซอกคอ ด้วยความเสีย เเละเสียงสะอื่นนั้นทำให้คนน้องดึงสติตัวเองกลับมา เเล้วดึงตัวเองมาขึ้นยืนตรงหน้าคนพี่
"พ...พี่กัน.."
"ออกไป"
"พี่กัน...ผมขอโท.."
คนน้องยังพูดไม่ทันจบคนพี่ก็ตะโกนไล่เสียงดังลั่น
คนน้องเดินออกมาจากห้องนอนก่อนที่จะเดินไปล้างหน้าเเละเดินออกจากห้อของคนพี่ไป
"ผมขอโทษ..."
เช้าวันรุ้งขึ้น
ณ ห้องเรียน
"วันนี้พอเเค่นี้"
อาจาร์ยเดินออกจากห้องไปเพิร์ธก็ทักคนที่อยู่ข้างที่ตอนนี้ฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะ
"มึงเป็นไรวะทำไมวันนี้เงียบๆ"
"เรื่องของกูป่ะ"
"กูถามดี ๆนะ หรือว่ามึงยังไม่หายโกรธกู เอ่อตกลงมึงโกรธกูเรื่องไรเนี่ยกูยิ่งคิดยิ่งงง"
"เอ้า กูก็คิดว่ามึงรู้เเล้วสะอีก เเต่ชั้งเหอะ กูหายโกรธมึงตั้งนานเเล้ว"
"ไรวะ เเล้วมึงนั้วซึมทำไมเนี่ย"
"เรื่องของกู"
"งงหวะ"
"มึงอยากรู้ใช่ป่ะ"
"อืม"
"ถ้ากูบอกมึงต้องช่วยกูนะเเล้วก็เก็บเรื่องนี้เป็น 'ความลับ' ด้วย"
"เออๆ"
มาร์คเราเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้เพื่อนคนสนิทฟังทั้งหมด
"ห๊า!!!!!!! มึงชอบกูหรอ"
"เบาๆ กูเคยชอบมึงเว้ย เเต่ดูก็รู้ว่าไม่มีหวัง ตอนนี้กูมีคนที่กูชอบเเละ อย่าลืมนะมึงๆต้องช่วยกูง้อพี่กันด้วย"
"เออ เเต่วันนี้ไม่ได้ กูมีนัด"
พูดจบก็เปิดโทรศัพท์เพื่อดูเวลาเเละลุกขึ้นคว้ากระเป๋าเตรียมวิ่ง
"นัดไรวะ"
"นัดกับคนของใจ กูไปก่อนนะ"
สิ้นเสียงนั้นเจ้าตัวก็หันหลังวิ่งอย่างเร็วออกนอกห้องไป
pee
นามปากกา
ความคิดเห็น