ก็ผมรักพี่ (perthsaint)

ลำดับตอนที่ #15 : ที่รักของผม^^

part เซ้นต์

พระอาทิตย์สาดเเสงสีทองอ่อน ๆ เข้ามาทางหน้าต่างบานใหญ๋ของห้องที่ในตอนนี้ยังอบอวนไปด้วยไอเเห่งความรัก ผมตื่นมาในออมกอดของคนน้องที่เมื่อคือทำภารกิจอย่างหนักหน่วงจนตอนนี้หลับตานอนพักอย่างอ่อนเพลีย หน้าของเราทั้ง 2 อยู่ใกล้จนได้ยินเสียงหายใจของอีกฝ่ายรดอยู่ต้นคอ ผมมองน้องพลางยิ้มเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ ผมประทับริมฝีปากลงปากของอีกฝ่ายเบา ๆ

 ทันใดนั้นก็มีรอยยิ้มเจ้าเลห์ผุดขึ้นมาบนใบหน้าคมเข้ม ที่ตอนนี้กอดผมไว้เเน่นกว่าเดิมพลางพลิกตัว จนผมนอนรบไปกับที่นอนนิ้ม ๆ โดยมีเค้าขึ้นมาค้อมผมเอาไว้เเละจับมือทั้ง 2 กดลงกับเตียง

"ลักหลับผมหรอ หื้ม"

"..0///0.."

ผมเริ่มหน้าอีกครั้งเมื่อเพิร์ธก้มหน้าลงมาใกล้ ก่อนที่จะซุกไซร์ซอกคอขาวเนียนของผม  

พร้อมพูดประโยคสั้น ๆ ขึ้นมา

"ผม...มีอะไร..จะบอก"

"...อือ..อาส์..อะ..อาส์...ไรหรอ"

ผมถามพลางครางเบา ๆ ก่อนที่น้องคนเก่งของผมจะหยุด เเล้วลุกข้นมานั้งหน้าเดงเเทน

"เขินอะไรเนี่ย...มีไรจะบอกหรอ"

ผมลุกขึ้นนั้งมองหน้าน้อง

"อ..เอ่อ..คือ..คบกับผมนะ คนกับเพิร์ธนะพี่เซ้นต์"

"เมื่อคืน..ขนาดนี้เเล้ว..จะต้องตอบว่าอะไรอีกหล่ะ"

"ตกลงคบไมอ่าาา"

"ค..คบ 0///0"

ผมยกเข่าขึ้นมากอดเเก้เขินเพราะตอนนี้ผมคงหน้าเเดงกว่าน้องเเล้วหล่ะตอนนี้

"จริงนะ...เเสดงว่าเรา...เป็นเเฟนกันเเล้วใช่ไหม"

"อ..อื้ม"

เสือพยัคฆ์ในเมื่อคืนตอนกลับกลายเป็นเจ้าเเมวน้อยขี้อ่อนไปซะงั้น

"วันนี้พี่จะไปส่งที่หอนะ"

"คับผม"

"งั้นเพิร์ธไปอาบน้ำก่อนเถอะ"

"อืม...ผมว่าไปอาบด้วยกันดีกว่านะ"

"หืม~~ ไม่เอาเดี๋ยวไม่ได้กับหอกันพอดี ไปอาบน้ำเลย >///< "

"^^"

พอพูดจบเพิร์ธก็เดินไปหยิบผ้าขนหนที่วางกองหยู่ข้างเตียงก่อนที่จะเดิรเข้าห้องน้ำไป ผมนอนรอน้องอาบน้ำอยู่บนเตียงเพราะตอนนี้ผมยังเจ็บ ... อยู่เลย-///-

End Part Saint

ณ หอพักชาย

ชายหนุ่มผิวเข้มนั้งอยู่ในรถของคนพี่มาอยู่ที่หน้าหอพักชายเเห่งหนึ่ง 

เพิร์ธที่กำลังนั้งจองหน้าคนพี่ จนคนพี่ที่นั้งอยู่ฝั่งขับรถหน้าเเดงระเรื่อ

"เพิร์ธหยุดมองได้เเล้ว พี่เขินนะ0///0"

"เขินทำไมคับ เมื่อคืนผมเห็นหมดทั้งตัวเเล้ว^^"

คำพูดนั้นทำให้คนพี่หน้าเเดงเเจ๋เป็นลูกตำลึงทันที

"เพิร์ธอ่าา>///<"

ตึดึงๆๆๆ

เสียงข้อความเข้ารัว ๆ ดังมาจากเสียงโทรศัพท์ของคนน้องจนต้องรีบหยิบมาดู

"132 ข้อความ 80 ใิสคอล เชี่ย!! มาร์คส่งไรมานักหนาวะ"

ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองจนคนพี่หันทามอง

"มาร์คอาจทีธุระก็ได้นะ"

คนพี่ปลอบประโลมใจคนน้องให้อารมณ์เย็นลง

"พี่ขึ้นไปห้องผมก่อนก็ได้นะ"

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปหาอาจารย์หนะ"

"หรอคับ T_T "

"งอเเงเป็นเด็กไปได้"

"งั้น ...."

ยังพูดไม่ทันจบเพิร์ธก็ดึงคนพี่ไปไกล้ ๆ ก่อนที่จะประทับจูบอุ่น ๆลงบนริมฝีปากีชมพูเเสนหวานเบา ๆ 

"ผมไปก่อนนะ บายคับที่รักของผม^^"

"0///0"

เมื่อคนน้องลงจากรถ รถที่จอดอยู่พักใหญ่ก็เเล่นออกไป เพิร์ธเดินขึ้นห้องของตนพลางยิ้มหวานเยิ้มจนถึงหน้าห้อง

ชายหนุ่มผลักประตูเปิดออก เพื่อนสนิทที่นั้งอยู่ที่เตียงนอนก็ลุกขึ้นมา ด่าทอ อย่างไม่ทันตั้งตัว

"เชี่ย!! เพิร์ธ มึงไปไหนมา ทำไมไม่มาหอ มึงรู้ไหมว่ากู........"

Pee

นามปากกา

twitter: @FcPpm

เม้นกันหน่อยน้าาาา 

1เม้นเท่า1000กำลังใจ