ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็ผมรักพี่ (perthsaint)

    ลำดับตอนที่ #14 : สัมผัสที่อบอุ่น NC

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 62


    เมื่อเปิดประตูเเละมองเข้าไปด้านในก็พบว่า ห้องนี่ถูกเเบ่งออกเป็น 2 ส่วนอย่างชัดเจน
    ส่วนเเรกเป็นโต๊ะทำงานที่ตอนนี้มีหนังสือกระจัดกระจายเต็มโต๊ะ เหมือนจะทำโปรเจคเล็ก ๆ ตามงานที่อาจารย์สั่ง ส่วนอีกทางเป็นเตียงขนาดใหญ่ที่นอนได้ประมาณ 2 คน ห้องนี้ตกเเต่งด้วยสไตล์น่ารักๆ

    เซ้นต์วางกระเป๋าไว้บนโต๊ะทำงานของตนก่อนท่จะหันมองน้องที่ตอนนี้กำลังกวาดตามองสำรวจทั่วบริเวณอยู่ 

    "นี่ห้องพี่ ตามสบายเลยไม่ต้องเกรงใจนะ ^__^ ห้องน้ำอยู่ทางด้านโน้นนะ เพิร์ธอาบน้ำก่อนได้เลย"
    "เเล้วพี่เซ้นต์ไม่อาบก่อนหรอ0__0?"
    "อ่อ เดี๋ยวพี่ทำงานที่อาจารย์สั่งก่อนหนะ"
    "งั้นผมอาบก่อนนะ"

    เมื่อพูดจบคนผิวเข้มก็เดินเข้าห้องน้ำไป
    .
    .
    .
    .
         หลังจากนั้นไม่นานเพิร์ธก็เดินออกจากห้องน้ำ เเต่งกายด้วยชุดนักศึกษาตามเดิมเเต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ เค้าไม่ได้ติดกระดุมสักเม็ดเผยให้เห็น กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ที่หน้าท้อง

    "พี่เซ้นต์มีขุดให้ผมยืมยืมก่อนไหมอ่าา ตัวเก่ามันเหม็นเหงื่อ"

    คพี่ที่กำลังก้มหน้าทำงานอย่างขมักเขม้นก็เงยหน้ามองหาที่มาของเสียงนั้นก่อนจะตอบกลับ

    "0///////0 อ...เอิ่ม...รองดูในตู้เสื้อผ้าดูนะ"

    เค้ารีบหันมาที่โต๊ะตามเดิม ใบหน้าของชายหนุ่มเเดงระเรื่อเสียงหัวใจเต้นเเรงเเปลกไปจากทุกวัน
    'ทำไมเรา...ถึงต้อง..ทำไมหัวใจเราต้องเต้นเเรงขนาดนี้ด้วย ทำไม...หน้าเราถึงเเดงขนาดนี้...??
    หรือว่า...เราจะ...ชอบน้องเพิร์ธ'
    ชายร่างสูงที่นั้งอยู่โต๊ะทำงานนึกคิดในใจ ก่อนที่จะรูสึกถึงสัทผัสอุ่น ๆ เเสนสบายจากด้สนหลัง

    "พี่เซ้นต์..."

    เด็กหนุ่มยังพูดไม่ทันจบประโยค คนพี่ก็ชะเง้อดูด้านหลังด้วยความตกใจ

    "หื้ม~ มี...อะไรป่าว"
    "ป่าว...ผมเเค่อยากนวดให้พี่เฉย ๆ...นั้งนาน ๆ จะปวดเมื่อยนะ"

    เมื่อมือหนาสัมผัสไหลทั้ง 2 ข้างของคนพี่ก่อนที่จะลงมือบีบเบา ๆ อย่าชำนาน หัวใขของชายหนุ่มร่างสูงก็พองโตเมื่อรู้ว่า คนน้องที่ตน 'เเอบชอบ' ใส่ใจเค้าขนาดนี้ 
    เซ้นต์จับมือคนนวดไหลของตนพร้อมหันไปมอง

    "เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวจะให้เพิร์ธนวดต่อ"
    "คับ...งั้นผมนอนรอนะ"

    Part เซ้นต์

    ผมพูดจบก็หยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่ที่ราวเเขวนเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

    ผมอาบน้ำอย่างสบายใจ ทำให้ลืมเรื่องเครียด ๆ ในหัวไปเพียงพริบตา จนลืมไปว่าวันนี้มีเเขกผู้น่ารักมาข้างด้วย

    ผมเดินออกจากห้องน้ำไปตู้เสื้อผ้าที่อยู่ข้างเตียงโดยมีผ้าขนหนูเพียงผืนเดยวพันรอบเอวเเบบหลวม ๆ ทำให้เห็นผิวสุขภาพดี ขาวเนียนอมชมพูอวบอิ่มทั้งตัว เเล้วเหลือบไปเห็นคนน้องที่หลับตานอนอยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์อยู่บนเตียง ก็รู้สึกโล่งใจจึงรีบเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อจะหยิบชุดนอนออกมา....เเต่เเล้วเสียงเเจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้าจากโทรศัพท์ของคนน้องรัว ๆ
    ('สวรรค์ชั้งไม่เป็นใจ...เสียเหลือเกิน') 
    ทำให้คนน้องตื่นเเล้วเอื้อมมือมาปิดเสียงโทรศัพท์นั้น ก่อนที่จะหันมองทางตู้เสื้อผ้า 
    ('ผมคาดว่าตอนนี้หน้าผมคงเเดงมากเเน่ ๆ เพราะตอนนี้หัวใจผมมันเต้นเร็วเเทบจะระเบิดออกมาเบิดออกมา')

    End Part เซ้นต์

    ทั้ง 2 หันมาสบตากันโดยบังเอิญ ทำให้คนพี่หน้าเเดงหนักกว่าเก่าจากนั้นก็ทำท่าจะเดินหนี้ไปห้องน้ำอีครั้ง ทันในนั้นเองหนุ่มผิวเข้มที่นอนอยู่ก็ลุกขึ้นนั้ง ก่อนที่จะเอื้อมมือทั้ง 2 ไปตว้าร่างบางมาวางไว้บนเตียง นุ่ม ๆ ก่อนที่จะขึ้นค้อม

    "พี่เซ้นต์ผมขอโทษนะ...ผมทนไม่ไหวเเล้ว"

    เมื่อพูดจบคนน้องก็ก้มหน้าลงมาใกล้ ๆ ก็ที่จะประทับจูบที่เเสนหอมหวานลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างนุ่มนวล เเล้วมือหนาก็เริ่มทำตามหน้าที่ทันทีเค้าทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจที่ไม่สามารถหยุดลงได้ เค้าเอามือหนาดึงผ้าขนหนูที่อยู่รอบเอวออกก่อนที่จะโยนมันไปกองกับพื้น เเละค่อย ๆถอดเสื้อผ้าของตนออก จนตอนนี้ร่างของทั้ง 2 ไม่มีเสื้อผ้าอาภาร์เลยเเม้สักชิ้น
    ภานใต้เเสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ที่ส่องประกาย ในตอนนี้พวกเค้าที่กำลังดำเนินกิจกรรมตามเเบบธรรมชาติสร้างสวรรค์ เพิร์ธมองหน้าร่างบาบอย่างหลงไหล ไม่สามารถจะควบคุมอารมณ์เเละสติของตนได้ เช่นเดียวกับร่างบอบบางที่ไม่เเม้เเต่จะขัดขืน เพราะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายมีความสุข 

    ความเงียบเข้าครอบคุมบรรยากาศ หนุ่มผิวเข้มเปล่งเสียงเเหบพร่าออกมาจากความต้แงการภายในจิตใจ...

    "ผม...รักพี่นะคับ"

    ก่อนที่จะเริ่มขับบทเพลงเเห่งรักขึ้น.....จนถึงเช้าวันใหม่

    Pee  
    นาปากกา


    เเต่ง NC ครั้งเเรกผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะค่ะ
    ติชมกันได้น้าาา

    ลงนิยายทุกวัน จันทร์กับพุธร นะ^^

    twitter:@FcPpm







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×