ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็ผมรักพี่ (perthsaint)

    ลำดับตอนที่ #11 : เวลาพี่ยิ้ม

    • อัปเดตล่าสุด 19 เม.ย. 62



    เเปลน เจ้าของร้านหน้า ม. รุ่นพี่คนสนิทของเซนต์



    "พี่เซนต์ไปกินข้าวกัน"

    เพิร์ธเดินกลับมาหลังรับโทรศัพท์จากเพื่อนรักที่โทรชวนให้ไปกินข้าวที่ร้านหน้า ม.
    พร้อมกับตะโกนเรียกด้วยท่าทางดีใจ เเววตาเป็นประกายยิ้มอย่างมีเลห์ในเหมือนกำลังครุ่นคิด เรื่องอะไรบางอย่างอยู่ในหัว

    "หืม ??"

    คนพี่อุทานด้วยความสงสัย

    "อะ...เอ่อ..พอดีไอมาร์คมันชวนผมไปกินข้าว พี่เซนต์ไปด้วยกันน้า ไปกินข้าวกับผมน้าาาาา พี่เซนต์น้าๆๆๆ"

    เพิร์ธทำเสียงออดอ้อนคนพี่ พร้อมทำตาปริบๆ เหมือนเเมวน้อยท่กำลังอ้อนเจ้าของด้วยเเววตาเป็นประกายกับเสียงร้องหวานๆ 'เหมียว~~' ทำให้คนพี่ยอมเเบบหมดทางต่อรอง

    "อื้ม...ยอมก้ได้ เเต่เพิร์ธเลี้ยงน้าา"

    คนพี่ตอบกลับพร้อมหยอดถ้อยเล่นคำ ทำนองหยอกล้อ

    "ได้เลยคับ ผมเป็นเจ้ามือเอง"

    เพิร์ธตอบโดยไม่ต้องคิด เพราะยังไงเค้าก็ตั้งใจจะเป็นเจ้ามืออยู่เเล้ว










    ณ ร้านJapan

    "อ่าว....พี่เเปลนหวัดดีคับ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคับ"

    เซนต์ทักเมื่อเจอหน้ารุ่นพี่คนสนิทที่จบออกไปเป็นเชฟในภัตตาคารหรู ก่อนจะมาเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองชื่อ 'ร้าน Japan' เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่นักศึกษา 

    จะเรียกว่า 'ร้านหน้า ม. '








    part เซนต์

         ตอนนี้ผมนั้งตรงข้ามน้องเพิร์ธที่จะเป็นเจ้ามือในมื้อนี้ ที่โต๊ะตัวหนึ่งด้านในของร้านห่างจากประตูทางเข้าไม่มากนัก บนโต๊ะมีกล่องทิชชูเเละเครื่องปรุงว่างอยู่

    "หวัดดีเพิร์ธ เอาเหมือนเดิมป่าว"

    เจ้าของร้านถามขึ้นเหมือนรู้ใจอีกฝ่าย ว่าต้องสั่งเหมือนเดิม

    "อื้ม..ข้าวต้มกุ้งเหมือนเดิม"
    "เเล้วเซนต์หละ เอาอะไรดี"
    "เอา...ข้าวต้มกุ้งเหมือนเพิร์ธละกันคับ"

    ผมเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจสั่งตามคนน้องเพราะผมไม่ได้มาร้านนี้ร้านนี้นานมากจนผมไม่รู้ว่าควรกินอะไรถึงจะอร่อย.......อ่อ ลืมไป ร้านนี้ของเฮียแปลนเค้า อร่อยทุกอย่างอยู่เเล้ว

    "งั้น ข้าวต้มกุ้ง 2 ที่นะ"

    เมื่อพี่แปลนพูดจบก็เดินจากไปทำหน้าที่่ของตนตามเดิม

    ผมกับน้องนั้งอยู่ที่โต๊ะด้วยความเงียบไม่มีใครเอ่ยอะไร 
    มันเงียบเกินไป...ผมควรหาเรื่องคุยเเต่...จะคุยเรื่องอะไรหละ

    "เอ่อ.../คือ..."

    อีกฝ่ายก็คงเช่นเดียวกัน

    "เพิร์ธพูดก่อนเลย"
    "ไม่เป็นไรคับ พี่เซนต์ก่อนเลย"
    "งั้นพี่พูดก่อนนะ"
    "อื้ม"
    "เพิร์ธชอบกินข้าวต้มกุ้งหรอ??"
    "คับ....แต่ก็ไม่ขนานนั้นผมชอบกินกุ้งมากกว่า งั้น............(: "

    อยู่เพิร์ธก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ 

    "ตาผมพูดเเล้วนะ 'ผมชอบเวลาพี่ยิ้มนะ เวลาพี่ยิ้มน่ารักมากเลย' "








    -/////////////-











    'ผมชอบเวลาพี่ยิ้มนะ เวลาพี่ยิ้มน่ารักมากเลย'


    คำพูดของเพิร์ธกำลังก้องอยู่ในหัวเรา  
    ถ้าเราคิดเข้าข้างตัวเอง....
    ถึงเราจะพึ่งอกหักมาเเต่เจอเเบบนี้เราก็หวั่นไหวได้เหมือนกันนะ 



    "พี่เซนต์ไม่สบายหรอหน้าเเดงหมดเเล้ว"
    ".......-////////-......"

    ผมก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะหยิบน้ำขึ้นมาดื่มเเก้เขิน 

    "ข้าวต้มกุ้งมาเเล้ว เซนต์เป็นอะไรป่าวหน้าเเดงเชียวเอาไม่สบายหรอเอายาป่าว"

    พี่เเปลนเอาข้าวต้มกุ้ง 2 ที่มาว่าไว้ที่โต๊ะก่อนเหลือบมาเห็นใบหน้าของผมที่ผมขาดว่าตอนนี้คงเเดงระเรื่อๆกับคำพูดของเพิร์ธ

    "ป่าวคับ.."
    "ไม่เป็นไรก็ดีละ งั้นขอตัวก่อนนะ"

    แปลนพูดจบก็เดินไปรับออร์เดอร์ที่โต๊ะอื่นทันที
    ผมเลื่อนถ้วยข้าวต้มมาเเล้วลงมือกินมันอย่างเอร็ดอร่อย ผมเเอบมองน้องเป็นพักๆ ก่อนที่เค้าจะเเย้งกุ้งในถ้วยผมไป


    "เดี๋ยวผมเเกะให้"
    "..??..."


    Pee 
    นามปากกา






    สนุกกันป่าวว
    ติชมกันได้
    เดียวจะเอามาปรับปรุง

    1เม้น=1000กำลังใจ

    twitter: @FcPpm

    #ก็ผมรักพี่
    ฝากติดตามด้วยนะค่ะ



    เป็นกำลังใจห้ด้วยนะค่ะ



    เจอกันตอนหน้า




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×