ก่อนจะมารักคุณ ฉันเคยรักเขามาก่อน

“งั้นผมกลับก่อนนะครับพี่” น้องชายพูดน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ทว่าแววตาและสีหน้าที่แสดงออกมาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจและไม่พอใจพี่ชายตัวเอง

“อืมแต่จริงๆ แล้วแกไม่ควรมาบ้านฉันตั้งแต่แรกนะแกก็รู้ว่ามันไม่เหมาะสม” จอมจ้องหน้าน้องชายเอาเรื่องจนบัวเห็นต้องออกโรงปกป้อง

“ฉันเป็นคนโทรเรียกจินให้มาช่วยฉันเองค่ะถ้าคุณจะว่าก็มาว่าฉันอย่าไปว่าจิน”

“บัว!…อ๋อฉันลืมไปว่าเธอเคยคบอยู่กับมันไม่แปลกหรอกที่เธอจะปกป้องมันแบบนี้อ่ะ แต่เธอก็ควรจะจำใส่ไว้ในสมองหน่อยนะว่าฉันเป็นสามีของเธอไม่ใช่มัน”

“ค่ะฉันจะจำไว้ใส่สมองว่าสามีของฉันเป็นคนไม่เอาไหนมากที่สุด ภรรยาตัวเองเข้าโรงพยาบาลยังไม่คิดจะไปหาฉันเลยสักนิด”

“เอ๊ะ ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันติดประชุมสำคัญ”

“ติดประชุมสำคัญหรือติดคนสำคัญกันแน่ฉันโทรไปถามพ่อของคุณแล้วพ่อคุณบอกว่าวันนี้ที่บริษัทไม่มีประชุมแล้วคุณก็ไม่ได้เข้าบริษัทด้วย” ภรรยาตวาดกลับด้วยอารมณ์เดือดดาล

“…” จอมนิ่งอึ้งทำตัวไม่ถูกไม่แม้แต่จะมีหน้าสู้หน้าภรรยาได้

“ตอบมาสิคะว่าวันนี้พี่ไปไหนมา…ไปหายัยเมษาอะไรนั่นมาใช่มั้ย?”

“…” จอมก้มหน้าก้มตาไม่ยอมตอบนั่นเลยเป็นสิ่งกระตุ้นอารมณ์เดือดให้กับบัวเป็นสองเท่า

มือทั้งสองข้างสลับกันตีเข้าไปที่ใบหน้าและลำตัวหลายครั้งจนจอมทนไม่ไหวต้องรีบเงยหน้าขึ้นแล้วจับมือทั้งสองข้างห้ามเอาไว้

“นี่เธอเป็นบ้าไปแล้วหรือไงหะ!”

​