หยางกุ้ยเฟย เมาสุรา

เนื้อเรื่อง

         
                  ฉาก : ในสวน ที่ตำหนักของพระนางหยางกุ้ยเฟย
                   แวดล้อมด้วย ขันที และนางสนมในมือถือถาดเหล้า 

                  หยางกุ้ยเฟย
                  
                  เงยหน้าขึ้นมองฟ้า  เห็นดาราเต็มไปหมด 
                  อีกจันทราที่งามงด   มีชะมดอยู่กลางจันทร์ 
                 
                  สองมือข้าถือเหล้า    รอองค์เจ้า มาตามนัด 
                  นางสนมมาช่วยผัด    ปัดแต่งแก้มด้วยรองพื้น 
       
                  แต่งองค์ทรงเครื่องครบ  เตรียมรอพบพระจักรพรรดิ์ 
                  คืนนี้เรามีนัด               ดื่มสุราพาใจเพลิน 

 
                  ต่อมาเป็นเวลาเที่ยงคืน ก็ไม่มีวี่แววของพระจักรพรรดิ์ 
                  ปรากฎตัวมา 

                  เงยหน้าขึ้นมองฟ้า      เห็นดาราเต็มไปหมด 
                  ตัวข้าที่งามงด             ไม่อาจเทียบเปรียบจันทรา 
                  เสื้อผ้าที่เลือกใส่          ทั้งฝ้ายไหมปักมุกดา 
                  ปักปิ่นดอกบุษบา          หารู้ไม่มารอเก้อ 
        
                 สองมือข้าถือเหล้า           ด้วยจิตเศร้าและโหยหา 
                 ไม่เคยนึกเลยว่า              สนมอย่างข้าก็มีวัน 

                 มีวันจะถูกทอด                ทิ้งให้กอดหมอนรำพัน 
                 นัยว่าถูกเย้ยหยัน             นอนกัดฟันทั้งน้ำตา 
                 
                 บัดนี้จะขอดื่ม                  ดื่มให้ลืมไปหมดสิ้น 
                 หทัยข้าจะโผบิน             ไปยังที่ไกลแสนไกล 
        
                 ความงามที่เลอโฉม          มีคนชมไม่ขาดสาย 
                 สักวันก็ มลาย                  หายไปกับกาลเวลา 

                 ถูกปล่อยอยู่ลำพัง            ข้าก็นั่ง ดื่มสุรา 
                 โอ้ ท่านรู้ใหมว่า               คนอย่างข้าก็เหงาเป็น 

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แม้แต่สนมเอกที่สวยที่สุดอย่าง หยางกุ้ยเฟยยังมีวันผิดหวังเป็นธรรมดา เกิดเป็นคนย่อมมีทั้งผิดหวังสมหวังคละเคล้ากันไป