คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : บทที่ 14 ชิม
"อันาอยู่ไ้ทั้ืนอยู่แล้ว ว่าแ่พี่เถอะไหวสู้อันาไ้หรือเปล่าะ" ไม่รู้ว่าเพราะวามเมาหรือเปล่าที่ทำให้อันาหลุำพูท้าทายผมออมา วาม้อารที่มันสูมาแ่เิมที่ร่าายอผมไ้สัมผัสับเนื้อัวนุ่มนิ่มลิ่นัวหอมละมุนั้แ่อุ้มเธอออมาารถเพื่อึ้นมาบนห้อ ่วล่าอผมมัน็พอยายให่ภายในเวลาไม่ี่วินาทีอย่าที่ไม่เยเิึ้นับผู้หินไหนมา่อน พออันาหลุพูท้าทายออมาอย่านี้ทำให้ลูายอผมยิ่ผาพร้อมัธรบ เี๋ยว็รู้ผมุและอึทนไ้มาแ่ไหนไม่เยมีสาวนไหนพูอย่านี้ับผม
"อย่าร้ออให้พี่หยุทำแล้วัน ห้ามร้ออ้อนวอนอีวิาพี่พอื่นเ้าึ้นมามีสิห้ามอแ ำืนอันแสนหวานนี้อันาเรียมเสียหวานๆไว้ราใ้ร่าพี่อย่าเียว อย่าิท้าทายอำนา้านมือพี่พี่ถ้าเธอไม่แน่ริ" ไม่ทันที่อันาะไ้อ้าปาพูผมใ้วามเร็วประบเ้าริมปาบาเวลาเมา่า่อล้อ่อเถียไม่หยุ
"อืม" อันาปิปาแน่นสนิทเธอิ้นัืนพร้อมใ้มือบาผลัผมอย่าไม่เ็มแรเท่าไหร่นััวเธอแ่นี้เอ
"ไหนบอให้พี่อยู่้วยทั้ืนอย่าื้อับพี่สิรับ"ผมผละปาออาริมฝีปาบาอมมพูระรื่อน่าิมอเธอเพื่อปรามเ็ื้อที่ไม่่อยให้วามร่วมมือสัเท่าไหร่ ผมไม่ปล่อยโอาสให้อันาพูอี่อไป ผมสอมือไป้านหลัท้ายทอยเพื่อล็อใบหน้าุ๊าหวานไม่ให้ยับหลบหลีริมฝีปาผมที่ำลัแทะเล็มสัมผัสลีบปาบาอันแสนนุ่มนิ่มเพียแ่ไ้สัมผัสมันทำให้ผมถึับเลิ้ม ผม่อยๆบเม้มเบาๆเพื่อให้อันายอมเปิปาให้ผมไ้ผมบรรูบระเลียิมวามหอมหวานาวามุ่ม่ำอย่าแผ่วเบา เมื่อลิ้นร้ายสอแทรเ้าไปในโพรปาอันหวาน่ำไ้ ลิ้นร้ายทำารสำรวเพื่อลิ้มลอวามหวาน ไล่้อนวาิมวามเอะะอลิ้นบาที่เอาแ่หลบหลี แ่วามำนาที่มีมาว่าทำให้เธอหลเลิ้มรสูบพร้อมอบสนอลับมา วามมแปร่อแอลอฮอล์ที่เลือบอยู่ในโพรปาและลิ้นบามันวนูิม้ำๆ เสียูบ๊วบ๊าบัลอเบาๆ พร้อมับสอลิ้นที่สอประสานันไ้อย่าลัว เมื่ออันาเริ่มเรียนรู้และเป็นนัเรียนที่ีเรียนรู้อย่ารวเร็ว ถึแม้อันาะึ่นั่ึ่เอนัวบนโฟา็ไม่อาหลบเลี่ยวามหอมหวานที่ผมมอบให้นเธอเลิ้มล้อยามอย่าว่า่าย นอาูบอันูื่มผมยัใ้มือ้าที่เหลือสอไปทา้านหลัรวบเอวร่าอรรเ้ามาแนบิับอแร่ เมื่อสอร่าายแนบิันอแร่ผมสัมผัสับหน้าอ้อนลมโลมลึและแสนะวามนุ่มนิ่มที่วนสัมผัส ระุ้นให้ร่าายอผมื่นัวอย่ารุนแร ผมเลื่อนมือาเอวบาล่ำมาเรื่อยหยุลูบลำสะโพแน่นลมลมลึ ลูายอผมมันื่นัวและื้อรั้นที่ะออมาสู้ภายนอเ็มทน ผมอยาับเธอระแทหนัๆให้มันรู้แล้วรู้รอไป ิที่อันาไม่เหมือนผู้หินอื่นที่มีหน้าที่ปรนเปรอวามสุให้ผม ผมไม่ำเป็น้อทะนุถนอมผู้หิพวนั้น แ่อันาทำให้ผมรู้สึว่าเธอแ่าาผู้หิพวนั้นที่ผมใ้เพื่อปลปล่อยวาม้อารทาร่าาย ผมอยาให้อันามีวามรู้สึและเ็มใร่วมรัับผม ผมึฝ่ายปรนเปรอให้เธอเอ
"อันาพี่ะทนไม่ไหวแล้วเราเ้าไป่อที่ห้อันนะ" ผมไม่รอให้เธออบำถามผม้อนร่าบาอุ้มึ้นในท่าเ้าสาวเินรไปที่ห้อนอนให่ที่มีเียิไ์นาเพื่อรอรับแรระแทหนัๆ่อานี้
"ะพาอันาไปไหนะ"เสียอ้อแอ้ยานาอนเมาที่พยายามะถาม อันาแสสีหน้าเหมือนนที่ำลัผิหวัที่ผมถอนริมฝีปาออาลีบปา่ำที่เ็มไป้วยน้ำลายเหนียวหนืาารแลลิ้นหวานที่เพิ่ผ่านไปไ้ไม่นาน ไม่ใ่แ่เธอเสียายเพียฝ่ายเียว ัวผมเอ็เสียายไม่่าันแ่้ออเปรี้ยวไว้ินหวานที่ะเิึ้นในไม่้า
"พี่ำลัะพาอันาไปึ้นสวรร์ับพี่รับรออันา้ออบและิใไปอีนานแสนนาน" ผมไม่พูพร่ำทำเพลรีบอุ้มอันาเปิเ้าไปที่ห้อและวาเธอลอย่าแผ่วเบา และามึ้นไปร่อมบนัวอันาทันทีไม่ปล่อยให้เสียเวลาเพราะเรื่ออผมมันสาร์ทิั้แ่สูมลิ่นายหอมรุ่นลูายอผมมันำลัมันสั่นสู้ ริมฝีปาหนาประบเ้าที่ปาบาเพื่อมอบูบทีู่ื่ม นำพาอันาให้เลิ้มและเินามทาที่ผมันำอย่าว่า่าย มืออี้าที่อยาสัมผัสภูเาลูโผมเล้าลึให้สมใปราถนา เสียราทั้อผมและอันาสอประสานรับัน้วยวามาบ่าน
"อืม~/อืม~" เสียรา้วยวามพอใทั้ผมและอันาที่อบสนอรสูบไ้อย่าน่าหลใหล มือหนาสอไป้านเพื่อปละอุเาะออเธอึอออย่ารวเร็ว มันไม่่อยทันใผม้วย้ำอยาระามันออทิ้ให้หม ผมเยหน้าึ้นมาเพื่อวาสายามอเรือร่าอันสวยามออันาไ้อย่าเ็มา ผมมึนเมาหลใหลร่าายอันสมบูร์แบบและวามหอมหวานเพียแ่ไ้สัมผัส เมื่อเาะอและบาร์ถูโยนทิ้อย่าไม่ใยี ผมทนไม่ไหวแล้วอยาเอาอันาสุๆ
"อืมสวยเหลือเิน" ผมใ้มือสำรวหน้าอลมโที่สัมผัสและลูบไล้เล้าลึสะิเม็บัวมพูใหู้ันึ้น
"อืม~ สะเสียว่ะ อันาเสียว อ๊าา~" เสียราหวาน่ำที่เิาารปรนเปรอ้วยมือบริเวอสวย ส่วนมืออี้าอผมรีบรูิบระโปรที่ยัหลเหลือพร้อมปราาร่านสุท้ายออนหม น้นอนสามเหลี่ยมสะอาาโว์หลาวามสวยามปราแ่สายาม
"สวยเหลือเิน ลีบปิแน่นสวยามามอมมพูน่าูลืนทุเม็พี่ะินเธอทั้ัวเลยอันา" ท่อนเอ็นผมมันเริ่มประท้วอยาออมา้านอ ไม่รอ้าให้เสียเวลาผมันัวลุึ้นถอเสื้อผ้าออนล่อน้อนามอันาไปอีน ผมรีบร่อมทับอันาเพื่อใ้ริมฝีปาิมเม็บัวสีมพูเ่รึละเลลิ้นเล่นนเสียราัอย่า่อเนื่อ
"อืม~ เสียว เสียวเหลือเิน" เสียราหวานๆยิ่เร่อยาให้ผมระแทใแทบา แ่ผมสะอารม์วาบหวานเอาไว้เพื่อิมวามหวานออันานรบทุารานิ้ว เพื่อไม่ให้สอเ้าสวยน้อยหน้าันผมสลับลลิ้นทั้สอเ้าอย่าเท่าเทียมัน นทำร่าบาบิไปมา้วยวามเสียว่านไม่่าาผม ผม่อยๆไ่ระับลิ้นล้าไล่มายัรอยบุ๋มรใลาระเลียิมไล่ลมา่ำ นใบหน้าอผมมาสัมผัสลีบ่ำที่มีน้ำใสไหลเยิ้มรปาทารอผมลอลิ้มิมวามหวาน ไม่รอ้าผมันาอันาให้แยออว้า เอาหน้ามุไปรลีบบัวใ้มือหนาแหวลีบ่ำลเพื่อลลิ้นละเลน่ำแะพร้อมเสียราที่ัลั่นามัหวะารรัวลิ้น
"เสียว ไม่ไหวแล้ว อืม~่วยที ่วยอันา้วย อยา" เสียร่ำร้อที่าๆหายๆพร้อมเสียหายใระเส่า ยิ่ระุ้นมัรร้ายที่อยาลไปเล่นับเ้าอเสียหวานเสียเี๋ยวนี้
"ใเย็นเ็น้อยอพี่อยาให้เสียวและสุเ็มเปี่ยม้วยลิ้นอพี่เสีย่อน" ผมผละหน้าออาลีบมพูเพื่อพูปลอบวั ผมเอ็อยาใะาแ่อยาให้เธอถึสวรร์้วยลิ้นเสีย่อน ผมไม่เยปรนเปรอผู้หินไหน้วยปาสัรั้ ผมอยาทำให้อันาหลใหลนถอนัวไม่ึ้น ผม้มลไปัารวามหวานาน้ำหวานที่ถูอันาปลปล่อยออมาูิ่สวาทอย่าหลใหล ลิ้นหนาห่อและุนันแหย่ลไปในร่อเสียวผุเ้าผุออนเสียราัลั่นพร้อมร่าายที่บิเร้าามอารม์ระสันเสียว อันายสะโพเพื่อประเนลีบหวานส่ให้ถึลิ้นที่ำลัละเล ผมสัมผัสไ้ว่าอันาำลัะเสร็เพราะร่อระุถี่ๆ ผมห่อลิ้นแยเ้าออเร็วและรัวเพื่อส่อันาึ้นสวรร์่อน
"อ๊าา~" อันาระุปลปล่อยน้ำหวานไหลเยิ้มออมาามร่อเพื่อให้ผมิมวามหอมหวานและทำวามสะอานหมทุหยาหย
"เสร็แล้วใ่ไหม ทีนี้็ถึาพี่บ้าแล้วนะ" ผมเอาหน้าอผมออาร่อ่ำ เพื่อสำรวใบหน้าแๆที่มีเม็เหื่อเล็ๆผุพรายึ้น่อนะเอ่ยวาม้อารที่อยู่ภายในใออมา เพราะลูายผมประท้วพร้อมปล่อยน้ำเยิ้มออมารหัวเห็ มันอยาะมุเ้าไปในถ้ำเ็มทีโยไม่้อเ้าอเอ่ยอนุา วาออันา่ำปรือ้วยวามสุสมที่ผมมอบให้ วาเหมือนะลุวาวเมื่อผมพูเสร็ นเมาเรียมะลุึ้นผมไม่รอ้ารีบึ้นร่อม พร้อมเอาาแร่ไปแทรรลาหว่าาเพื่อแยาอันาออให้ว้าเพื่อรอรับท่อนเอ็นที่ไม่้อรอารปลุเร้าใๆ เพราะเสียราหวานๆนั้นระุ้นให้ท่อนเอ็นนาเื่อพอโและยายนาให่อย่าเ็มที่
"ะทำอะไระ" นเมาที่เพิ่ออำลัายไปเหมือนะไ้สิลับมาไม่เ็มร้อย
"พี่ำลัะส่ัวเอึ้นสวรร์ามอันาไปและเราสอนะไปพร้อมันรอบนี้และอียาวนาน่ำืนหรรษานี้ยัอียาวไล"
ความคิดเห็น