กลอนแด่คนอยากเหงา

เนื้อเรื่อง

              
                
                                            
จากวันผ่านเวลา เดินทาง
ยิ่งเดินยิง นานผ่านไป ใกลตา
ตัวฉันปราถนา กลับหัน ต้นทาง
ยิงเดินยิ่งเจ็บ ปวดร้าว
ฉันทำ อย่างไร ได้
ตัว ฉันทำตัว เอง
หากทำร้ายผู้คน ที่รัก
มิได้ตั้งใจ ไม่รู้ แต่มันทำไห้เธอต้องปวดร้าว
เธอเฉยชา หมางเมิน ฉันเหินห่าง
นั่งเหงาๆ เผ้าหน้าคอม ฉันเศร้า
ฉันปราถนา เหินห่าง ผู้คน
ฉัน ฦ อยากยู่ลำพัง เดียวดาย
ฉันกับความเหงา รู้จักกันมานาน
ก่อนฉันจะพบเธอ เหงาจากไป
วันนี้ฉัน พบเพื่อนเก่า คือเหงา
อีกครา

ทวนพล
รักหนอรัก เรารู้จักมินาน สุข เศร้า
หวั่นไหวไปกับดวงใจ
เมื่อใด ใจ จักสงบ อีกครา