คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : No.17 - กลับสู่...
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เขามองแบล็คเบอร์รี่สตอร์มทู ที่กำลังส่งเสียงเป็นสัญญาณว่ามีคนโทรมาด้วยสายตาที่แปลกออกไป
ช่วงเวลานั้นที่รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนอย่างผิดแผก ความรู้สึกของเรื่องราวในอดีตเต็มเปี่ยมล้นทั้งสมองทั้งหัวใจ และทิ้งท้ายไว้ด้วยความคิดถึงและโหยหา
แบล็คเบอร์รี่เครื่องนี้ที่ได้มาหลังจากจบเวทีเดอะสตาร์ แบล็คเบอร์รี่ที่ได้มาจากตอนสัมภาษณ์รายการวู้ดดี้ แบล็คเบอร์รี่เครื่องนี้ที่เขาใช้ติดต่อกับใครคนนั้นเป็นประจำ
สิ่งที่คิดมาทั้งหมดยิ่งตอกย้ำว่ามันเป็นอดีตที่ผ่านพ้นไปแล้ว และจากนี้เขาต้องเดินหน้าต่อไป โดยที่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะยังมีความสุข มีความทรงจำดีๆมากมายเหมือนที่เคยผ่านมาหรือไม่
มือขาวๆของหนุ่มนักศึกษาแพทย์หยิบแบล็คเบอร์รี่ขึ้นมารับ ชื่อที่ปรากฏแสนคุ้นเคย พลันให้ปากสวยๆแย้มยิ้มและกดรับมันด้วยหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะแปลก กลับไปตื่นเต้นเหมือนครั้งแรกๆที่คนคนนี้โทรมาหาเขา แค่ได้ยินเสียง เรื่องดีๆมากมายที่เขาได้ทำร่วมกับคนคนนั้นก็ไหลทะลักเข้าหัวจนดวงตากลมแป๋วเจือความเจ็บปวด...ความเจ็บปวดของคนที่รู้ตัวว่าอีกไม่นานจะต้องลาจาก
“ครับพี่โน่” ตอบรับเหมือนอย่างเคย และทางฝ่ายนั้นก็พูดด้วยเสียงอบอุ่นห่วงใยเหมือนเคย
“วันนี้กลับ 5 ทุ่มใช่มั้ย เดี๋ยวพี่ไปรับ”
“อื้อ”
คุยกันอีกพักเล็กๆก็หยุด เป็นบทสนทนาที่ง่ายๆและสั้นๆ แต่ทุกคำพูดกลับซึมลึกเข้าในหัวใจจนหนุ่มร่างเล็กแสดงความสุขออกมาทางใบหน้า
ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งจะมีความสุขมากขนาดนี้ แค่เพราะได้ยินเสียงของใครบางคน
ยิ้มเล็กๆบนใบหน้าเปี่ยมสุขนั่นดูท่าว่าจะไม่เลือนไปง่ายๆ จนตอนนั้นที่เขาได้ยินเสียงพี่ทีมงานเรียกไป ร่างเล็กๆของชายหนุ่มวัย 21 จึงเดินไปตามหน้าที่
“เดี๋ยวพอพี่ให้สัญญาณก็ขึ้นไปได้เลยนะคะ” เขาพยักหน้ารับ ตามจริงก็ผ่านมาหลายงาน พอจะชินแล้วบ้าง แต่พอคิด ก็พลันนึกถึงช่วงแรกๆที่ยังไม่ประสา หวนคิดถึงเวลาเก่าๆที่ผ่านมา เวลาเก่าๆที่ยังมีเขา มีพี่โตโน่ มีกัน มีเซน เกต เกรซ ไอซ์ พี่เก่ง อยู่ด้วยกัน ณ จุดนั้น
“ขึ้นไปได้เลยค่ะริท” ช่วงขาที่ยาวเพิ่มขึ้นจากแต่ก่อนเดินขึ้นไปบนเวทีด้วยท่วงท่าสง่าและไม่เขินอาย เสียงกรีดร้องจากแฟนคลับที่ในวันนี้ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน กลับกันมีแต่จะเติมจะเต็ม ก็ทำให้ทั้งใจของเขาชื้น
ดีใจที่มีคนรัก
ดีใจที่มีคนให้ความสำคัญ
นายริทเดอะสตาร์ให้สัมภาษณ์ในรายการด้วยความสดใส น้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ มุกตลก และท่าทางน่ารักๆนั่นยังไม่เปลี่ยนไปเลยจากเมื่อก่อนที่เขาได้ให้คนทั้งประเทศรู้จักผ่านเวทีประกวด ทั้งความสามารถ และรูปร่างหน้าตาที่เข้าที่เข้าทางมากขึ้น กลับทำให้คนที่ชอบอยู่แล้วยิ่งชอบยิ่งรัก คนที่ไม่เคยรู้จักก็หันมาให้ความสนใจในแง่บวก
แต่ในวันนี้เขาต้องมาให้สัมภาษณ์เรื่องการกลับไปเรียนต่อ
การกลับไปเรียนคณะแพทยศาสตร์ที่มข. การที่จะต้องห่างเหินจากวงการที่เขารัก การที่จะต้องบอกลาเรื่องคุ้นเคย คนที่คุ้นตา และคนที่เขารักที่นี่ไปไกลอยู่
เบื้องหลังใบหน้าสดใสที่กำลังให้สัมภาษณ์ไปตามความ ด้วยใบหน้าร่าเริงแย้มรอยยิ้ม...
กลับซ่อนความเจ็บปวดที่จะต้องลาจากไว้ อย่างไม่ให้มีใครเห็น
____________________________________________________
เขากำลังนั่งรถกับชายที่สนิทกับเขาที่สุด พี่โตโน่เป็นคนขับ เขานั่งข้างๆ
ช่วงนี้ก็แอบบ่อยเหมือนกันที่พี่โตโน่จะมารับเขาที่ตึกหลังจากที่พี่แกยุ่งอยู่กับงานมานาน เขาเองก็ดีใจ เพราะแต่ก่อนต่างคนต่างทำงานไม่ค่อยมีเวลาให้ได้อยู่ด้วยกันอย่างในตอนนี้
หนุ่มร่างเล็กหันไปมองคนเป็นพี่ที่กำลังขับรถอยู่ ท่าทางมุ่งมุ่นตั้งใจทำให้เขาอมยิ้ม
“มองทำไมหือ?” เหมือนคนขับจะรู้ แอบเหล่ตามาทางเขานิดหนึ่งด้วยรอยยิ้มที่มุมปากก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ
“หือ เปล่า” คนตัวเล็กบ่ายเบี่ยง แล้วเสหน้าไปมองทางอื่น
“เออใช่ วันนี้พี่เจอเอฟซีโน่ริทที่ตึก”
“ตอนที่ริทไปสตูฯที่อื่น?”
“อื้ม เขาทักว่าช่วงนี้พี่บอกรักริทบ่อย” จบประโยค นายริทเดอะสตาร์ก็เตรียมพ่นลมออกทางจมูกอย่างเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ แต่เมื่อเห็นสีหน้าของคนเป็นพี่ที่ตอนนี้กำลังยิ้มอารมณ์ดี ความจริงที่ว่ามันก็ทำให้เขาเริ่มยอมรับ
“พี่โน่แหละชอบชง”
“เอ๋า ก็พูดไปตามอินเนอร์ รักก็บอกว่ารัก”
“รักมากมั้ย”
ถามเล่นๆ แต่ความเงียบกลับปกคลุมชั่วขณะ แล้วดวงหน้าของนายริทเดอะสตาร์ก็เริ่มขึ้นสี ด้วยสายตาและสีหน้าของอีกฝ่ายที่พูดออกมาอย่างจริงจัง
“มาก”
_______________________________________________
แล้วก็สักพักแล้ว ที่เขากับพี่โตโน่ย้ายมานอนห้องเดียวกันอย่างที่เคย
ในขณะที่พี่โตโน่คนโก้กำลังอาบน้ำแต่งตัว เขาก็นั่งเล่นไอแพดอยู่บนเตียง เล่นๆไปหน่อยก็ชักอยากจะออกจากเกมไปทำอย่างอื่น จนสุดท้ายก็ต้องปิดไปแล้วล้มตัวลงนอนแผ่หลา ปิดตาเพื่อให้ได้รับความสงบ
“เตี้ย หลับแล้วเหรอ” เสียงทักนั่นบ่งบอกได้ว่าพี่โตโน่อาบน้ำเสร็จแล้วและกำลังยืนมองเขาอยู่ เขารู้สึกถึงแรงยวบลงเตียงจึงเปิดตาแล้วลุกขึ้นนั่ง
“เฮ่ย นอนไปๆ จะลุกขึ้นไปทำไม” คนเป็นน้องล้มตัวลงนอนเหมือนเก่าอย่างว่าง่าย แต่ในสภาพที่ทั้งสองคนนอนราบอยู่แล้ว กลับไม่มีใครหลับ
“พรุ่งนี้พี่ต้องไปกองแต่เช้า ริทตื่นมาคงไม่เจอ”
“พี่ก็ปลุกริทดิ ริทตื่นมาจะได้เจอ” เขาโดนเขกมะเหงกหนึ่งทีข้อหากวนบาทา ดวงตาแป๋วๆจ้องเขม็งไปอีกฝ่ายอย่างคาดโทษ แต่นายโตโน่กลับยิ้ม ทั้งยังลูบหัวเขา สัมผัสคุ้นเคย ที่ทำให้เขาหวังว่าวันต่อไปจะได้รับอย่างเคยๆ
“พี่โน่”
“ไรเตี้ย”
เงียบไปพักหนึ่งเพราะคนเปิดประเด็นไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี จนคนเป็นพี่ต้องมองอย่างแปลกใจ “อะไรริท”
“...ถ้าริทกลับไปเรียนแล้วจะยังเป็นแบบนี้อยู่ได้มั้ยนะ”
“หือ?”
“มีเอฟซีคอยตามให้กำลังใจ ได้ทำเรื่องที่อยากทำ ได้อยู่กับทุกคน...กับพี่โน่”
“อะไร พร่ำเพ้อนะเนี่ยเตี้ย” ปากว่าอย่างนั้น แต่มือเจ้าตัวกลับโอบน้องชายให้มานอนใกล้ๆยิ่งกว่าเดิม ฝ่ามือแกร่งลูบหัวเด็กน้อยที่เหมือนจะเข้าโหมดมืดช้าๆ
“อื้อ ก็เพ้อแหละ” แล้วเจ้าตัวพร่ำเพ้อก็พลิกหน้าหันไปอีกทาง ความเงียบปกคลุมระหว่างคนทั้งสองอยู่นาน แต่ทั้งคู่ก็รู้ว่าไม่มีใครหลับ
“วันนั้นยังไม่มาสักหน่อยริท แล้วถึงวันไหนที่วันนั้นจะมาจริง แฟนคลับริทก็บอกแล้วนี่ว่าจะรอ”
“ก็รู้” เสียงอู้อี้ตอบแผ่ว หนุ่มหน้าตี๋เขยิบเข้าไปใกล้ “แล้วไปที่โน่น ริทก็ยังร้องเพลงได้ ลงเว็บก็ได้นี่ เหมือนที่ริทเคยให้พี่ดูไง”
“อื้อ” แต่ร่างเล็กๆก็ยังไม่หันหน้ามา
“พอริทกลับมา เดี๋ยวก็ได้เจอทุกคน”
“...”
“แล้ว 5 ปีนี้พี่ก็จะตั้งตารอ วันไหนว่างๆก็จะไปหา”
“ให้มันจริงเท้อ... พ่อซุปเปอร์สตาร์” ได้ผล ริทหันกลับมา สีหน้าซ่อนความขบขันในที “นอนได้แล้วพี่ พรุ่งนี้ไปกองแต่เช้าไม่ใช่เหรอ”
“อื้ม” เหมือนจะเข้าใจ แต่หลังจากนั้นอีกสักพัก เสียงคุ้นเคยของนายโตโน่ก็ดังขึ้นมาอีก
“พี่รักริท”
ประโยคถูกขั้นด้วยช่วงเวลาของความเงียบ ก่อนที่นายริทจะยอมพูดออกไป
“ริทก็รักพี่โน่”
หวัดดีค่า เจอกันอีกแล้ว
จริงๆแล้วเราก็รู้ตัวนะว่าไม่น่าแต่งฟิคแล้วช่วงนี้ แต่พอเห็นความรักที่สองพี่น้องมีให้กัน ความผูกพัน แล้วเรื่องที่พี่ริทจะกลับไปเรียนมันก็อดนึกถึงเวลาเก่าๆไม่ได้ ที่จริงว่าทำใจได้แล้วนะเรื่องเรียนเนี่ย แต่เพิ่งมารู้ตัวนี่เองว่าถ้าวันหนึ่งโน่ริทไม่ได้อยู่ใกล้ๆกันแล้ว...เจ็บว่ะเว้ยเฮ้ย ฮื้อออออออ ฉะนั้นมันเลยก่อกำเนิดฟิคอันไร้แก่นสารเรื่องนี้ขึ้น ไม่มีพล็อต ไม่มีอะไร แต่งมาเรื่อยๆสนองความเฟล
ไอ้ตัวเรามันก็เป็นคนชอบจิ้นเรื่องอนาคต ได้แต่หวังว่าอนาคตของโน่ริทจะมั่นคงไม่กายห่างกันนะ รักกันไปนานๆนะคะ
ความคิดเห็น