ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : No.1 - คำพูด
บางครั้งผมก็ตั้งคำถามถึงความสัมพันธ์ของพวกเรา
ความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนจะคลุมเครือ จนสื่อต่างๆให้ความสนใจ
ความสัมพันธ์ที่ว่า “ตกลงแล้วผมกับเขาเราเป็นอะไรที่มากกว่านั้นรึเปล่า?”
เพราะตอนที่เขาเครียด ผมมักจะลงทุนเปลืองเนื้อเปลืองตัว เพียงเพื่อให้เขาเลิกสนใจเรื่องนั้นขึ้นมาบ้าง
เพราะตอนที่เขาอารมณ์ดี ผมก็มักจะยิ้มให้เขาเสมอ
เพราะอยู่ๆผมก็เดินเข้ามาใกล้เขาทันทีที่ผมเห็น แม้ตัวเราจะอยู่ห่างกันเป็นเมตร และไม่มีความจำเป็นต้องเดินไปหา
เพราะเรากอดกันบ่อยๆ ทั้งตอนที่รู้สึกดีและรู้สึกไม่ดี
เพราะเขาร้องไห้ให้ผมที่ต้องเดินออกจากบ้านไป ร้องมากกว่าตัวผมที่เป็นคนออกเองซะอีก
เพราะเขานึกถึงผมตลอดแม้แต่ในความฝัน
และแม้กระทั่งในคอนเสิร์ต ชื่อผมก็ยังถูกเอ่ยตอนที่เขาแสดง
ผมบอกใครๆว่าความสัมพันธ์ของเราแค่พี่ชายน้องชาย
บางทีผมอาจจะรู้ตัวว่ามีบางอย่างที่มากกว่านั้น ความรู้สึกห่วงหาที่เอาแต่นึกถึงเขาอยู่ตลอดเวลา ห่วงว่าวันนี้จะเป็นยังไง จะเจอเรื่องอะไรไม่ดีมั้ย ห่วงซะจนเหมือนแม่มากกว่าพี่
ตอนอยู่ในบ้าน พวกเราสนิทกันมาก สนิทจนนานทีเดียวกว่าผมจะรู้สึกตัวว่ารู้สึกยังไง และรู้ตัวว่าเลิกรู้สึกแบบนั้นไม่ได้ ตลอดเวลาที่ผมและเขายังมีเวลาอยู่ด้วยกัน เล็กๆน้อยๆก็ยังดี อยากให้เขายิ้ม ใช่...ยิ้มกว้างๆจนเห็นเหล็กดัดฟันของเขานั่นแหละ
แล้วก็อยากให้เขารู้ ว่าต่อให้ผมต้องออกจากบ้านไป หรือรายการนี้จบไป แต่พวกเราจะยังเป็นเหมือนเดิม แต่เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดอีกแล้ว ทุกนาทีที่ได้อยู่ด้วยกันถึงมีค่า
ทุกสื่อจะถามถึงความสัมพันธ์ของเรา
“พี่ริทกับพี่โตโน่เป็นแฟนกันรึเปล่าคะ?” คำถามนี้ทางบ้านถามมาในรายการแฉแต่เช้า
“นอกจากโตโน่แล้วมีใครอีกมั้ย” อันนี้พิธีกรเขาถามอีกคนที่ผมกำลังนึกถึง
“เมื่อกี้ร้องเพลงคุณโบกมือให้ใคร”
“ตกลงว่าคุณสองคนเนี่ยเป็นอะไรกันกันแน่”
แรกๆผมก็กังวล เอาแต่ปฏิเสธลูกเดียว และบอกแค่ว่าเราเป็นพี่น้อง จนวันนั้นที่เป็นวันคอนเสิร์ตปิดท้าย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมพยายามเดินเข้าไปใกล้เขาตลอด เวลาร้องเพลงหวานๆก็มักจะมองตาเขา ชอบกอดคอเขา และกอดเขาอยู่นานตอนประกาศผลว่าใครได้เป็นเดอะสตาร์
เพิ่งรู้ว่าตัวเองคิดมากกว่านั้น
และสิ่งที่ผมตัดสินใจทำให้เขา คือการแสดงออกว่าเขายังมีผมที่รักและห่วงใย
ยอมรับว่าตั้งแต่ออกจากบ้านมา ผมเพิ่งรู้ถึงกระแสต่างๆที่มีต่อพวกเรา หนึ่งในนั้นคือเรื่องผมกับริท ข้างนอกเขาจับคู่ให้กัน ส่วนมากก็บอกว่าพวกผมสองคนน่ารักดี เป็นคู่พี่น้องที่น่ารัก ผมยิ้มรับกระแสนั้น แต่อีกกระแสหนึ่งที่ทำให้ผมกังวลมากที่สุด...
ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหม รู้แต่ข่าวเกี่ยวกับเดอะสตาร์ 6 ซึ่งเป็นไปในทางลบ ส่วนมากเป็นข่าวของริท
ประเด็นแรกคือเรื่องเป็นเหมือนพี่บี้ ไม่มีสไตล์เป็นของตัวเอง ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาเหมือนกันตรงไหน แต่ผมไม่อยากให้เอาใครไปเปรียบเทียบกัน ริทก็เป็นของริทอยู่อย่างนี้ ผมรู้
ประเด็นที่สองที่ชักหนักข้อขึ้นทุกวัน คือเรื่องเพศที่สาม
ผมรู้ ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบให้คนอื่นด่าว่าเป็นตุ๊ดเป็นกะเทย แม้แต่ผู้ชายที่เป็นจริงๆก็ไม่มีใครชอบ ถ้าเป็นแล้วก็อยากได้รับการยอมรับในฐานะผู้หญิง เพื่อนผมที่เป็นเล่ามาว่าอย่างนั้น
อาจเพราะสังคมไทยยังมองว่าเรื่องเพศที่สามยังเป็นเรื่องของ “สิ่งแปลกปลอม”
แน่นอนว่าไม่มีใครอยากเป็นสิ่งแปลกปลอม ใครๆก็อยากได้รับการยอมรับและอยู่กับคนอื่นได้อย่างปกติเท่านั้น ทั้งริททั้งผมเอง
ผม...เป็นห่วง
ความรู้สึกที่ไหนไม่รู้สังหรณ์ในใจว่าต่อไปพวกเราจะไม่ได้เป็นเหมือนเดิม ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน ผมไม่เคยมีลางสังหรณ์
แต่แค่คิดว่าวันหนึ่งจะไม่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ข้างๆ ไม่มีเสียงหัวเราะร่าเริงนั้นให้ได้ยินใกล้ๆ ไม่มีคนกลัวผีคอยออดอ้อน ไม่มีคนจอมนอยด์ระบายอะไรให้ฟัง ไม่มีรอยยิ้มกว้างจนเห็นเหล็กดัด ไม่ได้กอดกันเวลาใครสักคนทุกข์ใจ... โดยเฉพาะตอนที่เขามีความทุกข์
อยู่ๆความหนาวยะเยือกก็บังเกิดที่ขั้วหัวใจ
ตอนนี้ผมอยากให้เขารู้ว่ายังมีผมที่จะรักและห่วงใย แม้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแม้กระแสข้างนอกจะว่ายังไง แม้ข่าวที่เกี่ยวกับเขาจะเป็นยังไง
ถึงตอนออกสื่อเราจะไม่ได้นั่งใกล้กัน แต่ถ้าแค่สายตาและคำพูดของผมจะพอทำให้เขายิ้มได้ล่ะก็...
“กำลังดูใจกันอยู่ครับ”
“ผมกลัวริทหึง”
“ออกมาข้างนอกแล้วเริ่มหวั่นไหว”
“แล้วพี่ล่ะ?”
“ผมรักเขามาก”
“รักพี่มั้ย?”
แค่คำพูดที่จากใจ ที่อยากทำให้เขารู้สึกดี...
...อยากให้รู้ว่ารัก
___________________________________________________
-special part-
และจะรู้ไหม คำพูดนั้นทำให้อีกคนรับรู้ได้ว่ายังมีคนที่รักและห่วงใย
เมื่อก่อนเขาอาจจะร้องไห้ อาจจะนอยด์เวลามีปัญหา แต่อยากให้รู้ไว้ว่าตอนนี้เขาเลือกที่จะยิ้มเวลาปัญหาประดังเข้ามา รู้มั้ยว่าเขาเรียนรู้วิธีนี้มาจากใคร
คนที่มีทัศนคติที่น่านับถือ คนที่แม้ออกจากบ้านยังยิ้มรับ คนที่เหมือนพี่ใหญ่ คนที่ชอบแก้ผ้าให้คนอื่นหายเครียด
เขาอยากจะเข้มแข็ง อยากจะโตขึ้น อยากให้รู้ว่าเขาไม่ได้อยากเป็นฝ่ายได้รับการดูแลฝ่ายเดียว เขาอยากดูแลอีกคนด้วย คนที่อยู่ข้างกันเสมอมา
เป็นห่วงอยู่เหมือนกันตอนที่สื่อถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองคน
แรกๆก็ปฏิเสธ บอกแค่ว่าเป็นพี่น้องกันแต่ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วนั่นแหละ ถึงได้เข้าใจ
และเข้าใจอะไรๆมากขึ้นหลังจากผ่านคอนเสิร์ตสุดท้ายมา คอนเสิร์ตที่ทำให้เขารู้ตัว...ว่ารัก
กระแสเรื่องเป็นเพศที่สามคงไม่ทำให้อีกคนดูดีเท่าไหร่ แต่ดีหน่อยที่กระแสนั้นเหมือนจะมาทางเขามากกว่า อย่างน้อยก็ดีใจ พี่เขายังไปได้อีกไกล ต่างจากเขาที่ยังเรียนไม่จบ และไม่รู้เลยว่าถ้าตัวเองไปต่อในวงการนี้จะไปทำอะไรได้ เรื่องร้องเพลงก็ไมได้เก่งเหมือนกับกัน เรื่องทัศนคติก็ไม่ได้ดีเท่าพี่เขา มีแต่มุกควายๆนี่แหละที่ทำให้รอดได้จนทุกวันนี้ และไม่รู้ว่าจะไปรอดได้ถึงเมื่อไหร่
แต่ทุกครั้งที่คิดเรื่องแบบนี้ มักจะได้ยินเสียงที่เจือความห่วงใยบอกผ่านแบบอ้อมๆ
“กำลังดูใจกันอยู่ครับ”
“ผมกลัวริทหึง”
“ออกมาข้างนอกแล้วเริ่มหวั่นไหว”
“แล้วพี่ล่ะ?”
“ผมรักเขามาก”
“รักพี่มั้ย?”
ทุกคำตอบที่พี่เขาตอบมาตอนที่สื่อถามถึงความสัมพันธ์ของพวกเรา
ถ้าคำพูดของผม จะทำให้เขารู้สึกดี ทำให้เขารู้ว่าตัวเองไม่ได้เป็นฝ่ายเดียวที่หยิบยื่นสิ่งต่างๆให้ เพราะผมเองก็อยากจะให้
ถ้าคำพูดของผมจะทำให้ช่วงเวลาที่เรายังได้อยู่ด้วยกันดีขึ้น ถึงไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไงก็ตามที
“ครับ ดูใจกันอยู่”
“เขาเป็นพี่ชายที่น่ารักที่สุดของผม”
“เริ่มคิดเหมือนกัน”
“ผมเห็นพี่เขาโบกมือมา เลยชูนิ้วโป้งให้บอกว่าเยี่ยมๆ”
“รักพี่มั้ย?”
“รักคร้าบบบบบบบบบบบบ”
แค่อยากให้รู้ว่ารักเหมือนกัน...
-เล็กน้อยถึงปานกลาง-
สวัสดีค่ะ สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นฟิคแรกของคู่โน่ริทที่เราแต่งสำเร็จ หลังจากที่อยู่ๆก็มาชอบคู่นี้ได้ไงไม่รู้ แล้วก็ค่อยๆเรียนรู้จนแต่งฟิคได้ออกมา โดยช่วงที่แต่งนี้กระแสว่าเบื้องบนจะจับสองคนนี้แยกออกจากกันมาแรง ไอ้เราก็เฟลไปกับเค้าด้วย ตอนนั้นเลยคิดเลยว่าต้องพยายามทำอะไรๆให้สองคนนี้ให้ได้เลย จนได้ฟิคนี้ออกมา..แต่เดิมเราเอาลงไว้ที่บ้านโน่ริท แต่พอผ่านไป ฟิคก็เริ่มกระจาย เรื่องนี้อยู่หน้านั้น เรื่องนี้อยู่ซีกนี้ เลยรวมมันไว้ที่นี่ซะเลย ฮ่ะๆๆ ยังไงก็จะลงไปเรื่อยๆ หวังว่าอ่านแล้วจะรู้สึกดีกันไม่มากก้น้อยนะคะ เจอกันตอนหน้าค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น