คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เข้าหอจริง
ท่อธาราลับไปฟอนฟัหน้าอเธออีรั้ บเม้มรุนแรีรา หนับ้าเบาบ้า ลิ้นสาลาไล้ระเรื่อยลไปนเธอเสียว่าน มือหนายุ้มยำทุส่วนสัอร่าบาามใน ส่วามเสียว่านให้ับสาวน้อยไร้ประสบาร์ใ้อาัิ บุปผาามแรแย้มลาายหลั่รินน้ำหวานลิ่นหอมรุ่นยั่วเย้าเอ่อล้นล่อเหล่าภมร
“อาโ๋” เธอรวราเมื่อท่อธาราแฝัวเป็นภมรวัลิ้นอนไ เายาเธอึ้นทั้สอ้าเปิทาให้นเอไ้ื่มินอย่าถนั เสียทุ้มลึราผ่านลำออย่าพอใับรสาิหวานละมุนที่อยาลิ้มลอมานาน ลิ้นอุ่นร้อนุไ้ มูปาลุเล้าเลือลั้วอย่าลุ่มหล
“อาโ๋”
สะโพสาวเริ่มสู้ลิ้นเา สอมือบาับศีรษะเาิทึ้เส้นผม อารม์สาวถูปลุ ปรารถนาะไปให้ถึปลายทาน้อร้ออ
“อาโ๋” เธอร้อหาเา
ภมรหนุ่มำ้อโบยบินาเสรุ่ม่ำอย่าแสนเสียาย หลานสาวนสวยำลั้อารเป็นหนึ่เียวับเา
“อยาเสร็ใ่ไหม” ถามพร้อมบีบออวบ ไม่ให้เธอหลุออาภวั์หวาม
“่ะ” เสียอเธอพร่าแผ่ว
“รอ่อน” เาเลื่อนมือาหน้าอมาับอไม้ามุ่มื่น บลึุอ่อนอผู้หิ พร้อมแทรนิ้วเรียวยาวเ้าไป
“้อรออะไรอี อื้ออออออ” เสียเธอระท่อนระแท่น
นิ้วเรียวยาวระุผนัำมะหยี่ าับ้อใบหน้าบิเบ้อสาวน้อย เธอแอ่นอระแทสะโพสวนนิ้ว ท่อธารายิ้มเมื่อสัมผัสไ้ว่าเธอเือบไปถึปลายทา เาันิ้วออ วามเว้ว้า่อัวทันที สิอันน้อยนิบอเธอว่าอนนี้ร่าายอเธอำลัเป็นนายอสมอ เธอไม่มีทาเอานะวามปรารถนาไ้ แ่้ามฟ้า็รวบรวมเรี่ยวแรที่มีันัวเอึ้นมาใน่วที่เาำลัแทรัว้อนาอเธอึ้น
“รั้แระเอาท่านี้เลยเหรอ เ็บมานะ แ่ไุ่๋นะเสียวนสั่นไปทั้ัวเลยละ”
“ไม่ เปล่าๆ” ้ามฟ้าบอเสียสั่น าลมเบิโเมื่อมอเห็นสิ่ที่่ออยู่ลาร่าเธอัๆ “ะเ้ามาไ้ยัไ อันเบ้อเร่อเท่อนานี้”
“ไม่้อลัว” เาับอันเบ้อเร่อเท่อที่เธอลัวถูไถบนวาม่ำเยิ้ม “มันะอึอั หนุบหนับ เ็บหน่อย แ่อร่อยเป็นบ้า”
เาำลัมันเ้าไปในร่าเธอประอบำพู เธอเอ็ำลัถูวามปรารถนาทรมานไม่เหลือี แ่็ฝืนใเอี้ยวัวไปทาหัวเีย ท่อธารามอ้วยวามุน เธอวานมือไปทั่ว ผลั้าวออเาหลบ
“หาอะไร”
“ถุ”
“เ้าบ่าวเ้าสาวเ้าหอ ใรเาใส่ถุัน” เายิ้มใส่วามน่าเอ็นูอเ็ี้ลัว “มานี่”
ท่อธาราึแนเธอลับมา ัวเธอลแนบที่นอนามเิม
“รั้แรท่ามิันนารีไป่อน ในวามเบสิอาะทำให้ไม่เบสิ”
ะที่ำลัะายอยู่รอมร่อ แ่็้อทะนุถนอมนใ้ร่าให้ถึที่สุ
“เ็บ เ็บ” แ่เธอ็ยัร้อออมาแม้เาะ่อยๆ ลืนิน
“อทนสิะ”
“โอ๊ย”
“อาทำเยื่อพรหมรรย์า”
“ะบอทำไม”
“ำพูะเพิ่มวามรู้สึวูบวาบเร้าใ หรือว่าไม่ริะ” เาพยายามทุวิถีทาเพื่อให้เธอเลิ้ม
มัน็ริ ในวามเ็บนั้น ้ามฟ้าเสียวปลาบนัวเร็ ปลอำมะหยี่บีบรัสิ่แปลปลอมที่เ้ามาในร่าายแน่นหนึบ ระุอในัหวะที่วามเสียวำลัถูวามเ็บรุมเร้า
“เ็บ ออไป่อน”
“ยัออไม่ไ้” ท่อธาราัฟัน เาำลัวบุมร่าายไม่ไ้ ยับ็ไม่ไ้ มันแน่นไปหม และเาำลัะแเป็นเสี่ยๆ ับารลืนินสาวน้อยใ้ร่า
“ุ๋นเ็บ”
“อา็เ็บ่ะ ไุ่๋นทำอาเ็บ”
เา้มลูบับน้ำาที่หาาหิสาว มือหนาลึเล้นออวบระุ้นวาม่านหวิวบรรเทาวามเ็บให้ทั้ัวเธอและเา แผ่นหลัทั้ถูอถูิ วามเ็บที่เิแปรเปลี่ยนเป็นวามฮึเหิม
ความคิดเห็น