คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : จะทะนุถนอมที่สุด
“เ็บ” ้ามฟ้าร้อ เ็บี๊บนลำอหา็สุ่านอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน
“อาะทะนุถนอมไุ่๋นที่สุ” พูออไปทั้ที่เพิ่ทำให้เธอเ็บ ลิ้นอุ่นร้อนโลมเลียบนร่อรอยที่ีราราวับเป็นยารัษาั้นี
้ามฟ้าหายใไม่ทั่วท้อ ทั้เาและเธอำลัทำสิ่ที่ไม่ถู้ออยู่หรือเปล่า แ่ใหนอ ทำไมถึอ่อนยวบเ่นนี้ สัมผัสอเาละลายาร่อ้านนหิสาวอ่อนระทวย มือเล็ๆ เริ่มิเ้าไปในผิวเนื้อบนแผ่นหลั
เมื่อลุเล้า็ยิ่มัวเมา เมื่ออมม็ยิ่ลุ่มหล มือหนาวานหาระุมเสื้อนอนบนร่าบาสะเปะสะปะ น้ำหนััวทั้หมทับหลานสาวนแทบมเีย
“อาโ๋ ปล่อยุ๋น ุ๋นเป็นนรัอหลานอานะ”
เสียเธอระท่อนระแท่น ยิ่เธอพู มือหนา็ยิ่เร่ปลพันธนาาร ริมฝีปาเลื่อนไปปิปาอิ่มที่ำลัพ่นถ้อยำแสลหู ไม่อยาฟั ไม่อบำนี้
“อื้อ อื้อ” าเรียวาวีิ้นหวัะหนีาไฟร้อนที่ถูุึ้นในาย หายใิั หน้าออวบอเธอำลัถูลึเล้น้วยฝ่ามือที่เยลูบหัวเธออย่าแสนรั ริมฝีปาำลัถูโรมรัน้วยริมฝีปาที่เยเอ่ยำพูประโลมใ
ร่าายอเธอำลัทรยศ มันไหวโอนไปามารเล้าโลม เพลิเพลินไปับวามเสียว่านแปลใหม่ วามระสันไหลลู่ไปามระแสเลือ ลุลามรวเร็วเหมือนเปลวไฟไ้ลม มือเล็สอ้าะปบลบนผ้าปูที่นอนยำแน่น ไม่เยิว่าสัมผัสาเาะส่ให้ร่าายร้อนเร่าเพียนี้ เสียราแว่วหวานั่อเนื่อ
ท่อธาราผละริมฝีปาออ ยืัวึ้นปลระุมเสื้อนอนัวเอมือไม้สั่น าม้วยาเ เาว้าัวเธอึ้นมา ึเสื้อที่ปลระุมออนหมแถวแล้วออาร่าสีน้ำนม
้ามฟ้ายมือสอ้าไว้บนอ ลัวนัวสั่นเมื่อเห็นุอาที่เปลือยเปล่ารหน้าเ็มา ำลัอ้าปาร้ออให้เาหยุ็ถูปิปาอีรั้ เาทิ้น้ำหนัทับเธอลไปนอนามเิม ออวบให่ถูมือหนาลึเล้นหนัหน่ว ริมฝีปาถูรอบรอพัวพัน ่อนะปล่อยให้เธอไ้ส่เสียราหวานหูเมื่อเาผละมาูึปทุมถันู่อ เธอำลัแหลสลายอยู่ในวิมานหอมหวานอย่า่วยเหลือัวเอไม่ไ้
ท่อธาราโลมลูบเล้าลึอย่าผู้ายเนั มือหนาไล้ลมาามสี้า ลูบผ่านาเนอนผ้าาินาสั้นเนื้อบาที่เาเลือให้เธอใส่ บลึลาายสำรววามพร้อมอสาวน้อย วามื้นแะึมผ่านเนื้อผ้าออมานุ่ม่ำ เาลอับอบาเ รอยยิ้มผุึ้นเมื่อเธอย้นึ้นให้เาถอาเโย่าย
“เ้าสาวออา” เาผละาออวบ าหรี่ปรืออย่านเมามอเ้าไปในวาสีนิล ับอาวุธร้ายไปแะ้อวามสาวทีุ่่ม่ำ
“ไม่นะ อย่า ไม่ไ้” ้ามฟ้าไ้สิทันที เธอะมีอะไรับเาไม่ไ้ เธอพยายามันไหล่เาออะที่เาันัวเ้ามา วามระสันรีเป็นริ้วๆ ไปทั่วาย ภายในปาเธอมีแ่ลิ่นแอลอฮอล์ที่ไ้รับมาาุมพิร้อน
“เ็บนิเียว ออาไว้” เาไม่ฟัำห้ามปราม ัวนลมาในทารัมาึ้น
วามับแบำลั่าทั้สอให้ายทั้เป็น เาไม่สามารถฝาฝััวเอลไปไ้ น้ำาเริ่มไหลลมาาหาาอ้ามฟ้า ทั้เ็บและเสียใที่เธอไม่สามารถ่อ้านวาม้อาราภายในไ้ วามทรมานที่น่า้นหาทำให้เธออยา้นพบำอบอปลายทา
ความคิดเห็น