คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -I-INTRO-O-
M MISSING LINK K
ถ้าลมหายใจของฉันหมดไป ถ้าหากฉันได้เกิดใหม่...
ฉันอยากเป็นดอกไม้ที่อยู่บนริมหน้าผาสูงเสียดฟ้าเทียมเมฆ
...จะไม่มีใครมาแตะต้องฉันได้
...ไม่อาจมีใครทำร้ายฉันได้
03.13 AM ท่าเรือประเทศJP
เขาเอื้อมมือไปยังเอวคอดสัมผัสเครื่องมือสังหารเย็นเยียบคุ้นเคย นิ้วชี้เรียวดันปลดห้ามไก เรือนกายช่วงบนโค้งต่ำ ขาเรียวก้าวยาวๆเคลื่อนไหวอย่างเงียบกริบไล้ตามแนวเงามืดของแถวเรือ หากแม้ระมัดระวังสักเพียงใด ปลายกระสุนกลึงขึ้นรูปจากเหล็กเป็นมุมแหลม 60 องศายังแหวกอากาศเจาะปะทะท่อนขาทะลุผ่านเนื้อเยื่อด้านหลัง เลือดทะลักออกมา ยังดีที่หางตาเขาสังเกตเห็นประกายไฟจากปากลำกล้องมฤตยู อาศัยเวลาเสี้ยววินาทีเอี้ยวตัวหลบเลี่ยงไม่ให้โดนจุดสำคัญ
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงปืนกลรัวสะท้อนก้องในอากาศ ...แนวกระสุนไม่ได้หันมาซ้ำเติมร่างที่ได้รับบาดเจ็บ หากแต่เบี่ยงไปยังต้นกำเนิดเสียงระเบิดและเปลวไฟสีส้มที่ทำร้ายเขาเมื่อครู่ แรงปะทะจากกระสุนทั้งชุดส่งเงาร่างหนึ่งกระเด็นหายไปจากคลองสายตา
อะไรวะ...
เสี้ยวหน้าติดสวยของชายผู้ได้รับบาดเจ็บหันไปมองอย่างตะลึงลาน อ้าปากค้าง ก่อนจะเหยียดหยักเป็นรอยยิ้มราวกับเด็ก
สมน้ำหน้า!
เขาขยับตัวเตรียมจะหลบหนีบ้าง ...ก็ใครจะไปไว้ใจไอ้บ้าตัวไหนที่แกว่งปืนมาแส่การไล่ล่าของคนอื่นล่ะ ดีไม่ดีเขาจะพลอยโดนหมายหัวไปด้วย ใช่...เขากลัว และความกลัวนั้นได้แผ่ซ่านไปทั่วร่าง เมื่อพบว่าแผลที่ถูกยิงเจ็บร้าวจนเป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหว
เสียงแผ่วๆคล้ายคนกำลังเคลื่อนไหวอยู่ใกล้ๆ บีบให้ใช้ขาที่ปวดปร่านั้นย่างก้าวถอยห่าง ท่าเดินปวกเปียกของตัวเองอาจทำให้รู้สึกอดสูนัก แต่ก็ยังดีกว่าไร้ความรู้สึกตลอดไปนี่นา
“เจออะไรไหม?”
“เวรเอ๊ย! มันใส่เสื้อเกราะกันกระสุนแน่ๆ!”
“ถ้าท่านมิยาบิรู้ว่าเก็บมันไม่สำเร็จล่ะก็...” ท้ายประโยคเว้นว่างราวกับไม่อาจสรรหาคำพูดใดมาบรรยายถึงบทลงโทษอันโหดเหี้ยมนั้นได้ ความเงียบกลับมาเป็นใหญ่ยืนยันว่าพวกเขาหวาดหวั่นต่อผู้เป็นนายมากเพียงใด
ผู้หลบซ่อนตัวไม่ได้เข้าใจภาษาของประเทศนี้มากไปกว่าคำว่า “ใช่” จึงมิอาจรู้ความหมายของเสียงพูดโทนต่ำคลุมเครือนั้นได้เลย เขาข่มใจกัดฟันกลั้นความเจ็บยกเท้าขึ้น แล้วเยื้องก้าววางเท้าลงโดยไร้เสียง คืบคลานด้วยความเร็วไม่ต่างจากหอยทาก กระนั้นก็ยังพยายามจนนำพาเรือนร่างอรชรออกมาจากเขตท่าเรือที่หลงเหลือแต่เพียงความเงียบสงบนั้นได้ แต่เขาก็ยังฉลาดพอที่จะไม่ไว้ใจจนกว่าโสตประสาทจะไร้ซึ่งเสียงคลื่นทะเลอันเป็นนิรันดร
“มีอะไรให้ช่วยไหมครับ?”
หลอดไฟบนเสาสูงริมถนนสายเล็กไล้แสงนวลลงบนซีกร่างด้านหนึ่งของชายผู้ปรากฏตัว อันที่จริงทุกคนที่ได้พบเห็นเขามักจะคิดถึงเขาในฐานะเพศชายได้ไม่เต็มใจนัก ในเมื่อเครื่องหน้าวิจิตรนั้นงดงามเกินกว่าที่เพศชายควรจะมี รวมถึงเรือนกายผอมที่กลบส่วนสูงกว่า 185 เซนติเมตรให้ดูบอบบางแช่มช้อยราวกับอิสตรี
คล้ายกับมีรัศมีบางอย่างพวยพุ่งออกมาจากร่างนั้น คนเจ็บที่เดินกระเผลกๆจึงถึงกับผงะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
ดวงตาคมภายใต้กรอบเส้นดำเฉี่ยวปรายมองหัวจรดเท้า สูทสากลสีเข้มกับปืนพกที่ลืมเก็บเข้าที่ ...ยูนิฟอร์มของกลุ่มชนที่ถูกเรียกขานว่า “มาเฟีย” รอยเลือดหยาดหยดอยู่ด้านหลังจากแผลสดๆแดงฉานบนท่อนขาเพรียว ราวกับเครื่องหมายการค้าของอาชีพนี้
“มาจากประเทศKRเหรอครับ? ลำบากจังนะ คนKRที่อาศัยอยู่ในJPน่ะ”
ชายร่างสูงสาวเท้าเข้าหาอย่างไม่กลัวเกรง เหมือนกับว่าปืนและรอยแผลนั้นเป็นเพียงเครื่องประดับตามแฟชั่น เขาพูดภาษาKRได้อย่างคล่องลิ้น ตรึงอีกฝ่ายไว้ด้วยความประหลาดใจ เขาดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่ไม่น่าจะมีอยู่ในโลกเส็งเคร็งใบนี้ เขาเหมือนแกะขนชมพูในฝูงแกะ เหมือนปีศาจที่อาศัยอยู่บนสรวงสวรรค์ เหมือนอะไรอีกหลายอย่างที่ดูแปลกแยกแต่ไม่มีทางจะเหมือนผู้ใด
“สวัสดีครับ ผมชื่อมิยาบิครับ” โค้งลงตามมารยาทดีงามของชาวKRอย่างสมบูรณ์แบบ
“สวัสดีครับ ผมชื่อคิมฮีซอลครับ”
“ยิน” ปืนในมือถูกปัดรุนแรงรวดเร็ว
“ดี” สันมืออีกข้างทุบเอาตรงท้ายทอย
“ที่” เท้าวาดเตะเกี่ยวขาข้างที่เจ็บจนร่างเล็กกว่าล้มลง
“รู้” รวบมือเรียวสองข้างไขว้ไว้กลางแผ่นหลัง
“จัก” ใช้เข่ากดแนวกระดูกสันหลัง ดันร่างบางนอนราบแนบผิวถนน
“ยินดีที่รู้จัก” มิยาบิสยบฮีซอลได้เพียงพูดคำนี้จบ...
ไม่ยินดีเลยสักนิด!! ฮีซอลคิดในขณะที่น้ำตาคลอหน่วย
“ร้องไห้เหรอ น่ารักจัง~~” กลีบปากสีชมพูคลี่ยิ้ม ก่อนจะโน้มลงซับน้ำตาด้วยเรียวลิ้น
โรคจิตชัดๆ!!
“ท่านมิยาบิ จับได้แล้วเหรอครับ” กลุ่มคนที่สวม “ยูนิฟอร์มมาเฟีย” วิ่งเข้ามารวมกันใต้แสงไฟ หน้าที่ขาวซีดเพราะกลัวบทลงโทษมีสีสันขึ้นมาอย่างโล่งใจ
ปัง!
คนขี้สงสัยไม่มีโอกาสได้ถามอะไรอีกแล้ว หลังจากกระสุนเจาะผ่านหน้าอกด้านซ้ายทะลุหัวใจเป็นรู
กรณีศึกษานี้ทำให้ผู้ที่เหลืออยู่มิกล้าเปล่งวาจาใดๆออกมาอีกเลย...
“ไปหาต่อเถอะ” สิ้นคำสั่งทุกคนก็หันหลังกลับไปทางท่าเรือ แม้จะสงสัยอยู่เต็มอกว่าเจ้านายผู้ร้ายกาจเป็นยักษ์มารจะจัดการอย่างไรกับผู้ที่ยื่นจมูกเข้ามาแทรกในแผนภารกิจสำคัญ
กริ๊ก!
เสียงลั่นกุญแจมือดังขึ้นอย่างน่าเอ็นดูในความคิดของผู้กระทำ ช่างแตกต่างแปลกแยกจากเสียงสบถด้วยความโกรธของผู้ถูกกระทำเสียจริง มิยาบิดึงกุญแจมือให้ลุกขึ้นตามร่างสูงของตน แต่ร่างเล็กที่ถูกพันธนาการนั้นเล่า จะลำบากยากเข็ญเพียงใดก็ไม่ได้ให้ความสนใจที่แสนมีค่าของเขาหรอก
ฮีซอลกัดฟันกรอดๆ ไอ้เจ้าคนแปลกประหลาดนี่จะลากเขาไปถึงไหนกันนะ! ขาที่เจ็บอยู่แล้วปวดร้าวจนไม่มีดี น้ำตาที่ไม่เคยมีใครได้เห็นเริ่มไหลอาบแก้มนวล เจ็บนะ! เจ็บนะ! เจ็บนะ! ตะโกนอยู่ในใจ แต่ไม่มีทางร่ำร้องอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากใคร
“พบแล้วครับ! ท่านมิยาบิ!” น้ำเสียงตื่นเต้นชวนให้มิยาบิเร่งก้าวเท้าเดิน แน่ะล่ะ ความสนใจที่แสนมีค่าของเขาก็ยังไม่ได้มอบให้ผู้ที่ถูกลากติดมือไปด้วยเช่นเคย ถึงฮีซอลจะโมโหจนเริ่มพยายามใช้เท้าเตะขาแล้วก็ตาม
ของสำคัญถูกส่งมอบให้ร่างสูงผู้เป็นนายอย่างเคารพนบนอบ มิยาบิวางมือจากฮีซอล ปล่อยให้ลูกน้องจับร่างเล็กที่ดิ้นเร่าๆนั้นไว้ กอบกุมของสำคัญอย่างทะนุถนอมก่อนจะประทับจุมพิตแผ่วเบา
คาซึกิ...
“ย้า! จะฆ่าก็ฆ่าสิเว้ย คิดว่ากลัวเหรอไง!” เสียงฮีซอลแทรกห้วงภวังค์ของเขา พร้อมกับเสียงตุ้บตั้บที่ดังขึ้นภายหลังในทันที
ลูกน้องของมิยาบิทั้งทุบทั้งตีจนร่างเล็กกองลงไปกับพื้น เรียวปากอิ่มครวญครางอย่างเจ็บปวด แต่มุมปากกลับยกขึ้นสูงอย่างสมใจ
วันหนึ่งย่อมแห้งเหี่ยว
วันหนึ่งย่อมร่วงโรย
แม้วันนี้จะยังไม่ถึงวันนั้น
แต่หัวใจที่แห้งแล้งมันได้เฉาโรยแทบจะสลาย
ไม่กลัวหรอก...กับอีแค่ความตาย!
ได้ผล...ความสนใจที่แสนมีค่าของร่างสูงได้มอบให้ร่างเล็กทั้งหมดแล้ว
มิยาบิสบแววตาเด็ดเดี่ยวคู่นั้น อยากจะตายอย่างนั้นเหรอ...
ปัง!
กระสุนที่ยังเฉียบคมดุจแววตาทะลุผ่านหัวใจที่เต้นตุบๆอย่างแม่นยำ หัวใจต้นกำเนิดความรู้สึกใดๆไม่มีอีกต่อไปแล้ว ...หายไปแล้ว ...สลายไปแล้ว ชีวิตเล็กน้อยในมวลหมู่จักรวาลทั้งหมด
M MISSING LINK K
U UFO O
K KIMHEECHUL L
| ||||
| ||||
|  | Name : +!!นรกประทานนางมารส์ขาวีน!!+< My.iD > [ IP : 125.27.237.227 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : A-li< My.iD > [ IP : 202.57.173.188 ] | ||
| ||||
| ||||
|  | Name : kizz [ IP : 125.24.11.254 ] | ||
| ||||
| ||||
|  | Name : :+:+neonoto+:+:< My.iD > [ IP : 125.26.111.68 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : ^^^**Choi ShinKi**^^^< My.iD > [ IP : 118.172.111.201 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : wwe0619< My.iD > [ IP : 118.172.176.212 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : SILVER_KNIGHT&Lovely Hee chuL< My.iD > [ IP : 58.9.21.49 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : MindZ83Line< My.iD > [ IP : 124.122.205.125 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : A-li< My.iD > [ IP : 124.121.32.62 ] | ||
ความคิดเห็น