LBU

ลำดับตอนที่ #1 : Philos Lesson1 : Judge a man by his questions rather than by his answers.

Philosophy

- Lucy Barrett




- Edward Hamilton

Lesson1 : Judge a man by his questions rather than by his answers.
ตัดสินใครสักคนจากคำถามของเขามากกว่าคำตอบของเขา - Voltaire 
 

"เฮ้~ ล้อเล่น สินะ สินะ สินะ...." ร่างบางพึมพำราวกับภาวนาให้กับภาพตรงหน้า 

อุบัติเหตุรถยนต์ขัดขวางการจราจรนี้จะทำให้เธอเข้าคลาสไม่ทัน มีเวลาอีกแค่15นาที คงไม่ใช่แค่เธอที่มีปัญหา ขณะนี้เวลา 07.45น. นาทีเร่งด่วนของคนทั้งประเทศ ดูจากสีหน้าของเจ้าของรถที่ติดแหง็กอยู่ด้วยกันทุกคันแล้ว ไม่แคล้วคงกลัวไปเข้างานเข้าเรียนกันไม่ทัน

"ไม่เอาแบบนี้นะ เปิดเทอมวันแรกของฉัน" และวิชาแรกของปีคือวิชาที่เธอตั้งหน้าตั้งตารอเรียนมา2ปีแล้ว อุตส่าห์แย่งชิงหนึ่งในพันที่นั่งมาได้เชียวนะ 

Rrrr!
(ฮาโหลลลลลล ลูซี่! ทำอะไรอยู่ มาได้แล้วนะ) เสียงกวนประสาทดังขึ้นทันทีที่กดรับสาย โทรศัพท์ยังไม่แนบหูฉันด้วยซ้ำ ไอ้เพื่อนบ้า

"อุบัติเหตุน่ะ..."

(ห๊ะ! เฮ้ย! อุบัติเหตุ! เธอเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนไหม)

"ใจเย็นกาเบรียล ฟังให้จบก่อนสิ ไม่ใช่ฉันแต่อุบัติเหตุขวางถนนอยู่"

(อ๋อ เฮ้อ! เล่นเอาตกอกตกใจ) นายตีโพยตีพายไปเองต่างหาก

"ฉันคิดว่าอีกเดียวเขาคงเคลียร์ถนนเสร็จแล้วล่ะ ไม่เกินอีก20นาที ฉันคงไปถึง" ดูเหมือนจะโชคดีที่มีเจ้าหน้าที่ทำงานเต็มที่ ไม่งั้นซวยกันทั้งบางนาที่เร่งด่วนแบบนี้

(โอเค มีอะไรรีบโทรบอกเลยนะ)

"แน่นอน เดี๋ยวเจอกัน"


ก็อก! ก็อก!

เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นทันทีที่ฉันวางสายโทรศัพท์ทำให้ฉันต้องหันไปมอง 

ว้าว...หนุ่มหล่อแหะ

"ขอโทษนะครับ คุณจะไปLBUรึเปล่า"

"ใช่ค่ะ"

"ถ้าไม่เป็นการรบกวนผมขอติดรถไปหน่อยได้ไหมครับ ผมไม่อยากสายวันแรก"

เอ่อ...

"ผมไม่ใช่มิจฉาชีพนะครับ ผมสายคลาสนี้ไม่ได้จริงๆ"เขาขอร้องพร้อมกับชูหนังสือในมือยืนยันว่าเขาเป็นนักศึกษาLBU ราวกับอ่านความคิดฉันออก หนังสือเล่มนี้ถ้าไม่ใช่นักศึกษาLBUที่ไปรายงานตัวเมื่อวันก่อนคงไม่มีแน่และเป็นเล่มเดียวกับที่ฉันมีในกระเป๋าด้วย 

ใช่ วิชาแรกของปีที่ฉันรอคอยนั่นล่ะ บังเอิญจริงเข้าเรียนคลาสเดียวกันเสียด้วย

"เอ่อ โอเค ไปด้วยกันก็ได้" ฉันอนุญาตให้คนแปลกหน้าขึ้นมาบนรถโฟล์คน้อยของฉัน เอาเถอะถือว่าช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ เขาก็...ไม่ได้ดูไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ มั้ง และพอดีกับถนนสามารถใช้ได้ตามปกติฉันจึงออกรถทันที

"นายรู้ได้ยังไงว่าฉันจะไปLBU"

"สติ๊กเกอร์หน้ารถน่ะ" อืม...

"หวา...รถนั่น" ฉันพูดขึ้นเมื่อขับผ่านซากรถหรูในฝันของฉัน ตอนนี้กลายเป็นแค่เศษเหล็กกองอยู่ข้างถนน "คนขับโคตรดวงอ่ะ" ฉันยังจ้องซากนั่นอย่างเสียดายของและพบว่ากลางรถบู้บี้แต่บริเวณที่นั่งคนขับไม่ไม่โดนอะไรเลย

"หะหะ" ชายแปลกหน้าที่นั่งบนรถของฉันหัวเราะแห้งๆ

"นาย...ปีหนึ่งเหรอ นี่คงเป็นวันแรกที่แสนจะน่าตื่นเต้นของเด็กใหม่สินะ" ปีหนึ่งแน่ๆ ถ้ามีหน้าแบบนี้ในคณะฉันต้องเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามบ้างล่ะ 

"อา...งั้นมั้ง"

ฮึ่ยยย คิ้วที่ขมวดตลอดเวลานั่นอะไรกัน ไม่พอใจอะไรรึไง

"เดี๋ยวผมลงตรงนี้" เขาบอกเมื่อขับมาถึงตึกเรียน เขาเข้าห้องได้เลยแต่ฉันยังต้องไปหาที่จอดรถนี่นะ "ขอบคุณมากนะครับ หวังว่าจะได้ตอบแทน ผมไม่ใช่......ผม..เป็น..."

ปิ๊น! ปี๊น!

เสียงบีบแตรจากรถคันข้างหลังทำให้ฉันไม่ได้ยินที่เขาพูด และตัดบทสนทนาเพราะรถขวางถนนหน้าตึกอยู่

"ไม่ต้องถือเป็นบุญคุณหรอก โชคดีเด็กใหม่"

'หวังว่าจะได้ตอบแทน' เนี่ยนะ หลุดออกมาจากหนังสือเล่มไหนรึเปล่าเนี่ย แต่ก็...ตลกดี 



"เฮ้! ลูซี่" กาเบรียลโบกไม้โบกมือให้ฉันเห็นว่าเขานั่งตรงไหนในห้องบรรยายที่จุได้พันคนนี่ นายมองหาไม่ยากหรอกไม่ได้โบกมือขนาดนั้นก็ได้น่า พ่อหนุ่มหล่อฮอตนายแบบหน้าใหม่ผู้รักการถ่ายรูปและกีตาร์ เอ่อ อะไรสักอย่าง เป็นคำที่หมอนั่นใช้เวลาพูดถึงตัวเองน่ะ ฉันจำไม่ได้หรอกต้องให้กาเบรียลพูดเอง





- Gabriel Wren


กาเบรียลเป็นเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของฉัน ถึงหมอนี่จะดูบ้าๆ อเลิร์ทตลอดเวลาเหมือนกับเด็กๆ แต่ฉันรู้ว่าที่สุดของเขาคือความจริงใจ เขาเป็นเพื่อนที่ดีมากสำหรับฉัน

สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดคือความจอมปลอม แบบที่พบเจอได้เวลาพวกผู้หญิงเขาเข้ากลุ่มกันน่ะ something like that และฉันเป็นคนที่มีความสามารถในการแยกแยะความจริงใจกับการโกหกออกจากกันได้ดีมาก ฉันเลยไม่นิยมเพื่อนผู้หญิงเพราะมันทำให้ฉันกระอักกระอ่วนเวลาที่รู้ว่าที่พวกหล่อนทำมันสุดแสนจะเสแสร้ง และกาเบรียลก็ใกล้เคียงกับเพื่อนในสเปกฉันทีเดียว ฉันถูกใจแค่คนนี้ก็จะคบกับแค่คนนี้ กินข้าวกับแค่คนนี้ คุยกับคนนี้เยอะที่สุด อ้อ..ทั้งหมดคือหมายถึงแบบเพื่อนน่ะ ฉันกับกาเบรียลสนิทกันมา2ปีแล้วนะ คิดเกินเพื่อนไม่ไหวหรอก หะหะ

ความจริงคือ...มันผ่านจุดนั้นมาแล้วล่ะมั้ง

"เธอมาสายนะ เธอไม่ควรให้หนุ่มหล่อดีกรีนายแบบสุดฮอตหน้าใหม่ผู้รักการถ่ายรูปและเล่นกีตาร์ต้องรอ" นั่นไงที่บอก พ่อหนุ่มหล่อ..กีตาร์..นายแบบ..เอ่อ...นั่นแหละ อะไรสักอย่าง

"ห้านาทีเองน่า ฉันเข้าก่อนอาจารย์ก็แล้วกัน"

"ฉันทนรอเจอเคียร่าแทบไม่ไหวแล้ว" กาเบรียลพูดพร้อมกับทุบโต๊ะรัวๆ เพราะอาจารย์ประจำวิชาไม่เข้าสักที

ใช่ วิชานี้ก็เป็นวิชาที่หมอนี่รอคอยมา2ปีเหมือนกัน แต่คนละเหตุผลกับฉันนะ ฉันอยากเรียนปรัชญาอยู่แล้วและอาจารย์คนนี้ข่าวว่าสอนดีมาก แต่กาเบรียลลงทุนแย่งชิงที่นั่งมาเพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างถึงความสวยเริ่ดเพอร์เฟกของอาจารย์ประจำวิชาน่ะ แน่ล่ะ หนุ่มๆเกือบทั้งหมดลงทะเบียนเพราะเหตุผลนี้ วิชานี้บอกกันรุ่นสู่รุ่นว่าเนื้อหาเยี่ยมอาจารย์สอนเก่งและสวยมาก เปิดแค่เทอมละเซค เซตละพัน ฉันกับกาเบรียลแย่งชิงลงทะเบียนกับเด็กคนอื่นๆและได้ที่นั่งนี่มาก็ปีนี้เอง

กาเบรียลเรียนนิเทศน์ส่วนฉันเรียนแฟชั่นดีไซน์นะแต่ก็สนใจปรัชญาด้วย ลองดูสักหน่อยไม่เสียหาย



แกร็ก!

เสียงเปิดประตูห้องพักอาจารย์ที่เชื่อมกับห้องบรรยายดังขึ้นหยุดทุกการกระทำของคนทั้งห้อง แต่คนที่เดินออกมาไม่ใช่สาวสวยที่ใครร่ำลือ 

"ไม่เอาน่ะ นั่นเคียร่าตัดผมสั้นเหรอ"
"หะหะหะหะ เอ๊ะ เคียร่าแต่งตัวได้หล่อชะมัดเลยเนอะ"
"คะ..เคียร่าไว้เคราด้วยว่ะ" 
กาเบรียลยังพยายามเข้าข้างตัวเองไปเรื่อยๆ ประโยตสุดท้ายเสียงเริ่มสั่น

"สวัสดีครับ ผมเอ็ดเวิร์ด ฮามิลตัน จะมาสอนวิชานี้แทนอาจารย์เคียร่าจากวันนี้เป็นต้นไปครับ" เขาพูดพร้อมกับเขียนชื่อตัวเองบนกระดาน

ทั้งห้องเงียบสงัด...


.
.
.

"ม่ายยยยย เคียร่าของฉ้านนนน" 

หะหะ กาเบรียลยังมีเสียงจะครวญได้ แต่ฉันสิ....แข็งเป็นหินแล้ว....พระเจ้า



ก็ที่ยืนอยู่หน้าห้องนั่นมันไอ้เด็กปีหนึ่งที่ติดรถฉันมาเมื่อเช้า!!!!!


บทสนทนาแวบเข้ามาในหัว

"นาย...ปีหนึ่งเหรอ นี่คงเป็นวันแรกที่แสนจะน่าตื่นเต้นของเด็กใหม่สินะ"  

"อา...งั้นมั้ง"

เขาไม่ปฏิเสธฉันสักหน่อยเมื่อเช้า คำตอบ งั้นมั้ง นี่ใช้ตัดสินอะไรไม่ได้ใช่ไหม???




แถม



- Chiara Faye

(เอารูปเคียร่ามาฝากด้วย ไม่รู้เธอจะโผล่มาตอนไหนรึเปล่า ฮ่าๆๆ)



Talk

เป็นไงบ้างตอนแรก
ยืดเยื้อเยิ่นเย้อรึเปล่า >< 
แต่งไปเรื่อยๆนะ ด้นสด มีอะไรก็แนะนำด้วยนะคะ


อิมเมจตัวละครทุกตัวมาจากlookbookนะ 
ใครไปเยี่ยมชมประจำก็รู้จักทุกคนแหละ ฮอตๆทั้งนั้น 
แถมยังเอาชื่อเค้ามาใช้ด้วย ไม่ว่ากันนะ คนแต่งมันขี้เกียจคิด ฮ่าๆๆ
อ้อ แต่สกุลนี่ไม่ใช่นะ เอามาแค่อักษรตัวแรก 

เผื่อใครชอบคนไหนอยากดูรูปเพิ่มก็กูเกิ้ลชื่อพร้อมกับคำว่าlookbookเลย ขึ้นให้พรึ่บ
ถูกใจใครก็เชิญญญญ สวยหล่อทุกนาง 55

เอ่อ คงไม่ต้องถามนะว่า LBU ย่อมาจากอะไร  กรั๊กๆ 
บอกแล้ว คนแต่งมันขี้เกียจจจจจ

LB University <3