เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย ,,*

ลำดับตอนที่ #1 : Audition F.T / SHINee / BB-ฮงกิ

~~แบบฟร์อมใบสมัครนางเอกลีฮงกิ~~

คนสมัครชื่อไรคร๊า:
Cake
 

ชื่อตัวละคร :
ปาร์ค ซอนอา
 

ชื่อเล่น (อาจจะเป็นชื่อแปลกๆก้อได้นะ  ไม่ว่ากัน  แต่ถ้าเป็นชื่อไทยๆนี้...=o=)  :อลิซ (ความจริงไม่เข้าใจค่ะ ว่าทำไม แต่ชอบชื่อนี้ -*-)

อายุ (บังคับ17):17

ส่วนสูง : 168 ซ.ม.

น้ำหนัก : 49

ฉายา+ที่มา :ฮงกิ เรียก ยัยประจำเดือน(หงุดหงิดง่าย)

บุคลิกภายนอก : ห้าวหาญสุดๆ ไร้ความเป็นหญิงสิ้นดีหมายถึงไม่รู้จักอายเรื่องที่ผู้หญิงเขาอายกันอะไรประมาณนี้

รูปร่างหน้าตา : หุ่นเฟิร์ม หน้าตาดีแต่ไม่เว่อร์ ดั้งเป็นดั้งหมายถึงจมูกสวย

คาแรคเตอร์ (เอื้อยใบ้ไปแล้วนะ  ฉะนั้นขอ 5 บรรทัดขึ้น  อะเค๊) : ไร้ความเป็นหญิงสิ้นดีหมายถึงไม่รู้จักอายเรื่องที่ผู้หญิงเขาอายกันอะไรประมาณนี้ และเป็นคนใจร้อน อดทนต่ำ วีนเก่งถึงขั้นเคยรับจ้างวีนที่ร.ร.แต่ปิดกิจการเพราะไม่ค่อยรุ่ง =[]=! ขี้โวยวายเลยชอบพูดตรงๆ ไม่สนใจใคร ฉันถูก!!(เสมอ)   เวลาไม่มีเรื่องขัดใจจะร่าเริงลันล้ามาก ขัดนิดๆจะฉุน และขัดกับฮงกิบ่อยเพราะเป็นคนใจร้อนเลยไม่ค่อยเข้าใจศิลปะ ถ้าถูกทำให้โกรธจัดก็จะ "ไปตายซะ" ดีมาดีกลับร้ายมาร้ายกลับ ใช้ความคิดเก่ง เด็ดขาดบอกว่าไม่คือไม่ห้ามขัด(ขัดแล้วก็ฉุนจิ --*)แต่เวลาที่มีคนปฏิเสธก็จะ"อืม" ตัดใจเพราะถ้าเขาไม่ก็คือไม่(คิดว่าขัดกับปฏิเสธมันคนละกรณี....ใช่มั้ย-*-) เก่งทุกด้านเลยทั้งบาส     (เป็นกัปตันทีมบาสหญิง) วิทย์ คณิต ภาษา ไม่ได้เก่งจัดแต่ถือว่าดี ชอบแต่งตัวแบบผู้ชายเพราะมันทะมัดทะแมงคล่องตัวกว่า   ถ้าผิดฉันจะขอโทษถ้าฉันไม่ผิดไม่มีง้อ    ตรงต่อเวลาวีนแตกถ้าคุณมาสาย!
 

ครอบครัว (ห้ามรวย  เด็ดขาด!!!!!) : คุณแม่(ปาร์ค ซารา)เป็นแม่บ้าน คุณพ่อ(ปาร์ค ซองมิน)เป็นพนักงานบริษัทที่ตำแหน่งโอเค  แต่ค่าใจ่ายครอบครัวเยอะ รถ บ้าน ค่าเรียน มีพี่ชาย(ปาร์ค ฮยอกแจ)คนหนึ่งที่ออกจะผลาญเงินครอบครัวนิดๆ แต่ครอบครัวอบอุ่น ทุกคนรักกัน มีอะไรจะพูดให้กันฟัง เชื่อฟังคุณพ่อคุณแม่(บางเรื่อง บาเรื่องก็ขอเถอะ)

ของรักของหวง (อ่า~~มีรูปด้วยก้อดีนะ   เอาของที่มันเข้ากะนิสัยหน่อยนะจ๊ะ) :
นาฬิกา 
 

ประวัติความรัก : เคยหลงรักรุ่นพี่ที่เรียนเก่งมากๆคนหนึ่ง อยู่ข้างบ้านเก่า เข้าขั้นสนิทเพราะพี่เขาคอยติวให้แต่พี่เขาชอบผู้หญิงที่เรียบร้อยและมองว่าวอนอายังเด็กน้อย ปีต่อมาชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนหล่อเอาการแต่พี่คนนั้นเป็นเกย์ =.=^^ เข็ดไปอีกนาน

การเรียน : เรียนอยู่ระดับดีเพราะทั้งกีฬาก็เจ๋งด้วย เรียนวิทย์ คณิต แต่แอบศึกษาภาษาเพราะสนใจและเป็นประโยชน์ในการทำงานในอนาคต

อิมเมจ (4 รูปเท่านั้น!!!!!) :

 

บอกไรกะเอื้อยนิดนุง : ทำดีที่สุดแล้ว พิจารณาด้วยค่ะ คาแร็คเตอร์มันมีอะไรขัดๆมั้ยอ่ะ --*

บอกไรกะเหมี่ยวนิดนุง :เหมือนข้างบน แอบหวังเล็กๆเพราะเราสมัครคนแรกๆ(จริเหรอ) ตอบคำถามไม่เก่งน้า อารมณ์ว่าไม่เคยน่ะค่ะ

บอกไรกะไอซ์นิดนุง :ลอกกันเลยค่ะขางบน ฮ่าๆๆๆ อิมเมจไม่ได้น่ารักเว่อแต่เป็นธรรมชาติ รักคนเขียนนะ ทำให้ดีที่สุดนะคะสู้ๆ ถึงเค้กไม่ติดก็จะมาอ่าน น่ารักมากเรื่องน่าสน งงได้ใจ

ติดแล้วเม้น+โวต : งานเยอะเหมือนกันแต่เค้กสู้ตาย

พล็อตเรื่องเป็นไง : เจ๋งดี งงหน่อยๆไม่สิอาจจะเป็นเพราะตัวละครเยอะมั้งคะ เค้กไม่ค่อยชิน  แต่อ่านไปก็จำได้เอง น่าสงสารหลายคนนะ เรื่องพลิกสุดๆ  แอบรักกันชุลมุนเลย ฮะฮะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คำถามชิงบทออสำหรับนางเอกฮงกิ

1.เพราะอะไรคุณถึงได้มาทำงานที่ร้านกาแฟแห่งนี้ล่ะ  (ตอบให้มันยาวๆสะใจเหมี่ยวหน่อยดิ่!!!!!!!!!)
ที่บ้านไม่รวยค่า แต่พี่มันดันผลาญตังค์เก่ง และอยู่ดีๆคุณพ่อไปเป็นหนี้ก้อนโตกับรถคันงามซะงั้น ไม่ใช่เบนซ์หรือเฟอรารี่ ปอร์เช่ แต่มันเกินกำลังครอบครัวของเราที่จะรับไหว ฉันเป็นคนที่รักครอบครัว ไม่อยากให้คุณพ่อ คุณแม่เหนื่อยมากเกินไปที่นี่ก็ร้านสวยด้วย น่าสนใจ มีที่พัก คนที่นี่ทำให้ฉันได้วีนบ่อย เอ้ย ชีวิตมีสีสันขึ้นเยอะ รักทุกคน จุ๊บ ถ้าไอ้ฮงกิลดความเป็นฝอยลงบ้างจะดีมาก (ขัดตลอด กวนทีนมากมาย) -o-^
 

2.อยากทำงานในตำแหน่งอะไร  (เด็กเสิร์ฟ / คนชงกาแฟ / พนักงานคิดเงินที่เคาเตอร์ / ดูแลความสะอาด / ล้างแก้ว(อันนี้ล็อคให้นางเอกวอนบินกะวอนบินแล้วค่ะ)
คนชงกาแฟเจ้าค่ะ จะได้วีนแค่คนรับเมนู ไม่ต้องไปถึงลูกค้า =v= เหอะๆ เป็นเอามากนะเนี่ย

3. อยากให้เจอกับพระเอกครั้งแรกเป็นยังไง  (อาจจะเจอก่อนสมัครงานก้อได้ ไม่ว่ากัน)

ขณะที่ฉันลันล้ากลับบ้านอย่างมีความสุข สุขตายเลยยย ฉันต้องไปหางาน รถคันนั้นฉันไม่ได้นั่งซะหน่อยโว้ยยย พ่อนะพ่อ  ฉันเดินเขามาในสวนสาธารณะใกล้บ้านแล้วเจอขยะชิ้นหนึ่ง กระป๋องกาแฟน่ะเอง ใครมันทิ้งวะ ขอเลวด้วยการเตะระบายหน่อยเถอะ(นิสัย-*-)

เคร้งง !!

"โอ๊ยยย" อูยยย~ พระเจ้า
"นี่เธอ หยุดนะ!!"หยุดก็บ้าแล้วเว้ยยยย ฉันวิ่งสุดฝีตีนด้วยเลือดนักบาสแต่ไอ้บ้านั่นวิ่งเร็วจัด ทันแล้วววว และเขาก็คว้าผมฉันได้ T^T
"โอ้ยยย เจ็บๆ ปล่อยนะ" ฮึ่ย นางร้ายเก่ามั้ยเนี่ย ทึ้งผมซะเจ็บ
"เฮอะ เจ็บเหรอ ฉันก็เจ็บ กว่าเธอด้วย เตะมาได้เต็มแรง"
"ขอโทษ! ก้ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่"
"ไม่ตั่งใจงั้นหันมามองนี่ ผมฉันและกาแฟที่ยังเหลือแล้วมันยังกระเด็นเปื้อนงานชิ้นสำคัญของฉันด้วย"
"อุ๊บส์..." กร๊ากกก หัวไอ้บ้านี่และกาแฟแล้วมันย้อยลงมาถึงคางเลย
"ขำเหรอ !! จะชดใช้ยังไง ฮะ!" อ้าว ขำก็ผิดเหรอวะ ฉุน!
"นี่นาย!ก็ขอโทษแล้วไง อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นกันได้น่า เป็นตุ๊ดรึไง เรื่องมากชะมัด"คนจะรีบไปหางานเว้ยยย
"เธอ..ว่าฉันเป็นตุ๊ด!!!"
"ใช่!อ๋อ หรือเป็นเกย์ล่ะ"
"เฮอะ เธอก็ยัยทอมล่ะ!!"
"นาย!! ไอ้บ้าเอ๊ย ว่าฉันเป็นทอมเหรอ ไอ้ตุ๊ดๆๆๆเกย์ๆๆๆ วิปริต"
"เธอ!!"
"ฉันไม่ได้ชื่อเธอ ไปแล้ว รีบ!!บาย นายเกย์กาแฟย้อย" หมอนั้นทำท่าจะวิ่งตามฉันแต่....ฉันแอบเอาเชือกที่ติดกับเสาอะไรซักอย่างผูกขาเขาไว้ตอนทำเป็นก้มลงมัดเชือกรองเท้า (ไม่รู้ล่ะสิว่าเมื่อไหร่ --*)ไม่รู้ตัวเลยเซ่อมากกกก สะใจสุดๆ!

4.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง   (ถ้าจะให้มันจี๊ดถึงใจเหมี่ยว ขอเป็นบทนะฮ๊าบบ)

'ลาก่อน     ปาร์คซอนอา' ตื่นขึ้นมาผมก็เจอโน๊ตนี่แปะอยู่ที่โต๊ะข้างเตียง
อะไรกัน...หมายความว่าไง?!? เธอจะไปไหน ทิ้งผมไปไหน ผมลงมาที่ชั้นหนึ่ง วอนบินผลักประตูเข้ามา
"ฮงกิ อ้ากก ตื่นพอดี เร็วเข้าซอนอา ...ซอนอา"
"ซอนอาทำไม!"เขาไม่พูดอะไรแต่รีบวิ่งขึ้นรถแลวบึ่งไปที่...โรงพยาบาล
แล้วผมก้ได้รู้ว่าวอนบินเห็นเธอถูกรถชน วอนบินรีบส่งซอนอาเข้าโรงบาลแล้วจึงกลับมาหาผม ตั้งใจ? เพราะจดหมายข้างเตียงนั่น แต่ทำไม เธอจะฆ่าตัวตายทำไม พระเจ้า....
"หมอ!!"
"เธอเป็นเจ้าหญิงนิทราครับ เราจะพยายามจนถึงที่สุดแล้ว"............
สมองของผมว่างเปล่าไปหมด นี่มันอะรกัน!!

"ปาร์คซอนอา"
"......"
"ฉันมีเรื่องยังไม่บอกเธอเลยนะ..."
"......"
"ฉันรู้ว่าเธอรอฟัง"
"......."
"ตื่นขึ้นมาฟังเถอะ  เธอจำวันแรกได้มั้ยที่เธอเตะกระป๋องกาแฟใส่ฉันแล้วบอกว่าฉันเป็นตุ๊ด ฉันไม่โกรธแล้วนะ จานกับแก้วในร้านที่แตกฉันก็จะไม่ว่าแล้ว"เสียงของผมเริ่มสั่นมากขึ้นเรื่อยๆ
"......."
"ฉันรักเธอ ได้ยินไหม ซอนอา ลีฮงกิรักปาร์คซอนอา"
ปุ้ง!(เสียงพลุฮ่ะ)
"ปิ๊งป่อง..เฮฮฮฮฮฮ~"เพื่อนๆ กรูกันเข้ามาในห้อง เห?
"สุขสันต์วันเกิดลีฮงกิ เจ้านายที่รักของเรา!!"
O[]O ตกใจจนไม่รู้จะทำหน้ายังไง...ปาร์คซอนอาที่เป็นเจ้าหญิงนิทราบนเตียงก็ลุกขึ้นมา
"ฉันก็รักนาย^_^"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! แสบกันทุกคนเลย
 

--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--

5.วันนึงในขณะที่คุณเตรียมตัวจะกลับบ้าน(อาทิตย์นึงกลับบ้านได้ครั้งนึง  แอบเหมือนโรงเรียนประจำแฮะ)   มีเสียงเอะอะเกิดขึ้นที่ครัว   เมื่อคุณเดินเข้าไป คุณแอบเห็นฮงกิกะแฟน(นางเอกจงฮยอน)ทะเลาะกัน   จนผู้หญิงคนนั้นร้องไห้และเดินออกมา   ฮงกิอารมณ์เสียมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น    คุณตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาทั้งๆที่เขากำลังฉุนจัด    แต่...คุณจะทำยังไงให้เขาอารมณ์ดีขึ้นและเหตุกาณ์จะเป็นยังไง 

เขาเสียใจ...ใบหน้านั่นฉันไม่ชอบซะเลย
"เอ่อ.."
"..มีอะไร.." คิ้วที่ขมวดคลายออกนิดๆ
"พวกนาย...โอเคมั้ย"
"หึ"T^T ทำไมต้องแสยะยิ้มกวนๆอีกแล้วววเห็นแล้วจี๊ด
"คือฉันจะไปร้านสะดวกซื้อ ไปหาไรกินกันมั้ย"
"ไม่กลับ?" จริงด้วย...โอยยยย ปาก
"ไปเถอะน่า อย่าเรื่องมาก"
"...." ฮงกิทำหน้าประมาณว่า เรื่องมากเมื่อไหร่วะ -*-"ขอโทษ ฉันอยากอยู่คนเดียวซักพัก"
"เหรอ..." ตกลงว่าปฏิเสธใช่มั้ย ฉับอุตสาห์หยิบยื่นน้ำใจนะ!!"ไม่ไปก็อย่าไป!" ฉันเดินสะบัดใส่เขา ทั้งที่ไม่ผิดซักหน่อย แต่คนมันฉุนเว้ยยย ไร้เหตุ!แคร์กันเข้า รักกันนี่ เชอะๆๆๆโว้ย

"เดี๋ยว ซอนอา"ออกจากร้านมาสามเมตร ฉันก็ได้ยินเสียงเขาตามมา
"ไหนบอกไม่ไปไง" ชิ
"เปลี่ยนใจไง ไม่ได้?" เขาถามด้วยเสียงสูงๆ กวนทีนสุดๆ -*-
"ไม่! กลับไปง้อที่รักโน่น"
"...."
"...."
"ผู้หญิงเดินคนเดียวมันอันตราย โดยเฉพาะเธอจะไปวีนใส่เขากลางร้านเอาได้"
"...!"

6.คุณรู้ใจตัวเองแล้วล่ะว่าคุณชอบฮงกิ  เมื่อมีโอกาศไปนั่งดูดาวกับฮงกิสองคนบนดาดฟ้า   บรรยากาศเริ่มหนาว เขาจึงถอดเสื้อตัวนอกให้คุณคลุมตัวไว้    มันยิ่งทำให้ความรู้สึกของคุณล้นปริ่ม    คุณจะบอกรักเขาหรือไม่  ยังไง? 

ไม่บอกหรอก ถ้าเขารักฉันเขาต้องบอกฉันก่อนสิ (มีหน้ามาหยิ่ง) ตามนิสัยฉันไม่ใช่คนที่จะบอกรักใครก่อน เก็บความรู้สึกเอาไว้แบบนี้แหละดีแล้ว ฉันกลัว..ว่ามัน..จะเปลี่ยนไป  ฉันไม่รู้ว่าเขาแน่นอนกับฉันแค่ไหนหรอก ขอซบไหล่ใช้ภาษากายแล้วกัน ไม่รู้ก็อย่ารู้ ><

7.ฮงกิชอบแกล้งคุณ  เช่นการใช้ให้ทำงานหนักๆ  คุณเองเป็นพนักงานซะด้วยสิ  จะไปขัดคำสั่งเค้าซึ่งเป็นเจ้าของร้านไม่ได้   คุณเอาแต่แอบบ่นในใจ   แต่พอคุณทำงานตามที่เค้าส่ง  เค้ากลับแกล้งคุณทำให้คุณได้ทำงานนั้นซ้ำ  คุณเป็นคนความอดทนต่ำเสียด้วย   คุณจะทำยังไงเมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้>>แน่ล่ะ วีนมันซะ!!

วันหนึ่งพนักขัดส้วมลาป่วย ไอ้บ้าฮงกิใช้ฉันมาทำแทนเขา มันบอกหน้าที่เหมือนๆกับชงกาแฟ=o= แล้วพอมันตรวจรอบสองบอกว่ายังมีรอยโสโครกอยู่ ฉันจึงกำลังขัดรอบสามๆ...
ขัดๆๆๆๆ รอยบ้าอะไรวะ ไม่ออกสีกที ฮึ่มม....
"โว้ยยยย เอบบ่นในใจมานานแล้วเว่ย" ฉันตะโกนพร้อมกับวิ่งออกมาจากห้องน้ำ
"อะไรของเธอเนี่ย"ฮงกิที่วาดรูปอยู่ถึงกับสะดุ้ง
"นายนั่นแหละ ใช้ฉันอยู่ได้ ใช้ๆๆๆ รอบที่แสนแล้วขัดส้วมเนี่ย ฉันขัดจนมันใสกิ๊งมองเห็นเครื่องในแล้ว (เว่อร์ทีเดียว)เฮอะ แล้วที่สำคัญชงกาแฟกับขัดส้วมมันเหมือนกันตรงไหนวะ!!!!" ฉันพูดประโยคสุดท้ายพร้อมกับตบโต๊ะวางจานสีของเขา

8.ฮงกิเลียดคนโกหกมาก   เมื่อคุณไปโกหกเค้าบางอย่าง(อันนั้นตามจินตนาการเลยจ่ะว่าโกหกเรื่องไร)   เค้าโกรธคุณมากเมื่อรู้ความจริง    คุณจะง้อเค้าดวยวิธีใด

"ฮงกิ ฉันขอโทษ"
"....." สีหน้าบอกว่า แล้วไง แบบกวนสุดๆ ฮึ่ม..
"โธ่ ฉันมาง้อแล้วน้า นายก็รู้ฉันไม่ง้อใครง่ายๆ"
"...." สีหน้าบอกว่า เธอต้องทำอยู่แล้ว แถมมันแอบยักไหล่เล็กๆ ฮึ่มม..
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ มันจำเป็นนี่"
"....."สีหน้าบอกว่า ถึงขั้นต้องโกหกฉัน ทั้งๆที่รู้...(ฉันเก่งจังอ่านได้เพียงนี้ -*-)ความใจร้อนอดทนต่ำพุ่งลงอย่างเร็ว เขาพูดถูก ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ อดทนไว้ ฉันผิด ฉันต้องง้อเขา ฉันเดินออกจากห้องเขาไปและกลับมาอีกที ในชั่วโมงถัดมา

"อ่ะ ฉันขนมาหมดเลย นายชอบอะไร บะหมีรสต้มยำเล้นเล็ก ลูกชิ้นอบเนย ข้าวโพดปิ้ง บลาๆๆๆ"
"...."เขาบอกว่าไม่สนของกินอ่ะ (รู้?)
"ฉันรู้านายเป็นคนอารมณ์ดี ไม่ซีเรียสเรื่องเล็กน้อย รับขนมแล้วยกโทษให้ฉันเถอะ"
"...."ทำหน้ากวนๆที่อ่านได้ว่า เล็กน้อย?
"นี่ อย่างน้อยพูซักคำ ฉันจะได้ไม่ต้องแปลให้เขาฟัง"
"...." ทำหน้างงอีก(ไม่งงก็บ้า)
ฉันตัดสินใจ มีวิธีเดียวแน่ๆ สมัยสามขวบคุณพ่อของฉันง้อตอนฉันโกรธ โดย....
ฉันแต่งตัวบ้าๆ เอาผ้าโพกหัวพันตัวตัวเองเต็มไปหมดแล้วก็เอาเพลงมาเปิดเต้นท่าบ้าๆสมัยอนุบาล
"ลีฮงกิ!! "อ๊ากกก >o</// อายยยยยย
"O[]O" ตกใจสุดๆ
กร๊ากกกกกก ฮ่าๆๆๆ
"หยุดนะ พอแล้ว ฉันปวดท้อง(ขำจัด)"
">///<"ฉันพ่ายเขาจริงๆ ทำไมฉันต้องมาทำแบบนี้เพื่อ..นาย วะ!!!

9.กล่าวส่งท้ายนิดๆ

คำเดียวสั้นๆ
 "สุดๆฮะ" ไม่อยากเซดเลย ตอนจบสุดๆ มั่วไปเรื่อย~