นายทอมตัวร้ายกะยัยทอมตัวป่วน

บทนำจ้า....
"แม่ฮะไปโรงเรียนก่อนนะฮะ" สาว(เอ..หรือหนุ่ม)น้อยพูดขึ้นขณะกำลังเคี้ยวขนมปังคำสุดท้าย นั่นล่ะ มื้อเช้าของเค้า พร้อมกับผูกเชือรองเท้าสเก็ต(พาหนะสำหรับไปโรงเรียนน่ะ)
"จ้าๆ  พูดค่ะบ้างสิ เราเป็นผู้หญิงนะ" คู่สนทนาตอบพร้อมกับตักเตือนเบาๆ
"ค่ะๆ แม่"คนถูกเตือนตอบมักง่าย
      สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชาร์ ที่บ้านฉันมีคุณแม่และน้องสาวอีกคน คุณแม่พยายามเลี้ยงฉันมาอย่างให้เป็นกุลสตรี แต่ตอนนี้ฉันกล้าพูดได้เลยว่าฉันเป็นทอม เพราะรักครั้งแรกของฉันคือผู้หญิงคนนึง เธอน่ารักมากและกุลสตรีที่สุด และนี่คือวันปฐมนิเทศ แต่ฉันต้องไปไม่ทันแน่ ........เพราะมันสายแล้ว!!!!!!!
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก
โอ๊ย ใครที่ไหนมายืนขวางทางเข้าล่ะนั่น คนยิ่งรีบๆ "ถอยๆๆๆๆ หน่อย  "
 "อ๊ากซ์!!! /เฮ่ย!!!"

โครมมม

"โอย.........ลุกซักทีซิ"คนที่ฉันชนพึมพำ
"อา..เอ่อ  ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ กำลังรีบ คือว่าฉันกำลังจะไปพิธีปฐมนิเทศน่ะ ไม่ทราบว่าไปทางไหนเหรอ"ฉันพูดขณะที่กำลังเปลี่ยนจากรองเท้าสเก็ตเป็นรองเท้านักเรียนทั่วไป
"แหะๆ  ขอโทษนะ ฉันก็กำลังหาอยู่เหมือนกัน"
"อ้าว ...อ้อ  ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อชาร์แล้วนาย เอ่อ...เธอสินะ ชื่ออะไร" ชาร์เปลี่ยนคำพูดเมื่อมองเห็นเครื่องแบบนักเรียนหญิง
"ฮ่าๆๆ ตลกจัง ฉันชื่อมิน ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน ฉันบอกตรงๆเลยนะ ฉันดีใจที่เธอเรียกแทนตัวฉันว่านาย เพราะฉันเป็นทอม"
"ห๊า จริงเหรอเนี่ย งั้นฉันก็ได้เพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้วสินะเนี่ย(อุดมการณ์บ้าๆก็คือลักเพศนั่นเอง--i-tem)"ฉันพูดพร้อมกับคิดในใจว่าไอ่หมอนี่เถรตรงชะมัด "น่าดีใจชะมัด ได้เพื่อนตั้งแต่วันแรก  แต่พิธีนั่นเราคงไปไม่ทันแล้วนะ ตอนนี้คงต้องโดดซะแล้วซิ"
"จริงด้วย ฮ่าๆๆ เยี่ยมเลย งั้นเราไปไหนดีล่ะ" ฉันเห็นดีเห็นงามด้วยเพราะ ขี้เกียจโดนลงโทษเหมือนกัน
"อีกประมาณครึ่งชั่วโมงถึงจะขึ้นเรียน เราไปนั่งเล่นก็พอแล้ว ไม่ต้องไปไกลหรอก งั้นก็ที่..."
"สวนสาธารณะตรงนั้น" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
"555 ท่าทางเราจะไปกันได้นะเนี่ย เพื่อนแรกพบ"
"เพื่อนแรกพบงั้นเหรอ น่าสนใจดีนะ ฮึฮึ"

นับแต่นั้นมิตรภาพแปลกๆก็เกิดขึ้น มันจะกลายเป็นความรักยังไง ก็ติดตามเองละกัน