คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ ซาเรส
ในยามบ่ายยังมีชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาวดูสบายๆและกางเกงหลวมๆขาสั้นสีดำนอนพิงต้นไม้อยู่ ผมชายหนุ่มเป็นสีดำเข้มพลิวไหวไปตามสายลมที่พัดผ่านมา ใบหน้ายามหลับดูผ่อนคลายจนทำให้สาวทุกคนๆที่ได้เห็นต้องละลาย และในตอนนี้ได้มีหญิงสาวผมสีม่วงอะมิทิตส์ยาวถึงกลางหลังนั่งเท้าคางอยู่ข้างๆชายหนุ่ม นัยน์ตาสีครามมองดูหน้าของคนที่กำลังนอนอย่างหลงใหล ก่อนจะค่อยเอื้อมมือมาเพื่อสัมผัสใบหน้าของชายหนุ่ม แต่แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อมีเสียงหนึ่งดัง
"เจ้าจะทำอะไรนะ ไอรีส"เสียงนั้นทำให้หญิงตกใจก่อนจะรีบชักมือกลับทันที
"ข้าแค่อยากสัมผัสหน้าท่านเท่านั้นเอง ไม่นึกว่าจะทำให้ตื่น??"หญิงสาวเอ่ย ในขณะที่ชายหนุ่มบิดขี้เกียจช้าๆ นัยน์ตาสีม่วงเข้มมองหญิงอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆฟังดูกันเอง
"ช่างมันเถอะนะ ข้าไปละ"ชายหนุ่มเอ่ย พร้อมลุกขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะก้าวเท้าเดิน ไป ก็ต้องชะงักเมื่อถูกหญิงสาวสวมกอดจากข้างหลัง
"เป็นข้าไม่ได้เหรอ?? ทั้งที่ข้ารักท่านมากขนาดนี้!!! ทำไมท่านไม่รักข้าบ้างเลย? คิล"หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงขอร้องปนเสียใจ ก่อนที่ชายหนุ่มเอยด้วยน้ำเสียงตัดเยื่อใย
"ข้าไม่เคยรักเจ้า ไอรีส!!! คนรักของข้ามีเพียงคนเดียว ถึงแม้จะไม่ได้รับรักตอบ แค่เห็นนางมีความสุขข้าก็พอใจแล้ว"ชายหนุ่มผู้มีนามว่า คิลมัส ฟีลมัส หรือเจ้าของฉายานักฆ่าแห่งซาเรสเอ่ยโดยไม่หันกลับมามองหญิงสาวนามไอรีสเลยแม้แต่น้อย ทำให้ไอรีสค่อยปล่อยมือที่กอดคิลลงพร้อมเอยด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
"ข้ารู้ แต่ถึงยังไงข้าก็จะพยายามต่อไป อะ!!ลืมบอกไปอีกอย่าง มีจดหมายจากคิงคาโนวาลมาถึงท่านด้วยนะ"คำพูดของไอรีสทำให้คิลรีบหันกลับมาทันที ใบหน้าของชายหนุ่มตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขเมื่อรู้ว่าเพื่อนรักส่งจดหมายมาถึงเขา ก่อนที่ไอรีสจะเอื้อมมือล้วงไปในเสื้อของตนเพื่อหยิบซองจดหมายสีขาวให้กับคิล
เมื่อคิลได้รับจดหมายก็นั่งลงพิงกับต้นไม้อีกครั้ง ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข นัยน์ตาสีม่วงเข้มมีประกายความสนุก ตอนนี้คิลมีความสุขมาก ในขณะที่ไอรีสมองดูคิลอยู่ ทำไมกัน?? แค่เพื่อนเก่าส่งจดหมายมาให้ ทำไมต้องดีใจขนาดนี้เลยเหรอ?? นักฆ่าไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนก็ได้นี่ เพราะอะไรกัน?? หญิงสาวคิดก่อนที่ชายหนุ่มจะหันมามองเมื่อรู้ตัวว่า ตนเองถูกมองอยู่
"มีอะไรเหรอ ไอรีส"คิลเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายๆ เพราะถ้าหญิงสาวไม่พูดเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับความรักกับเขาละก็ คิลก็พูดจาดีๆกับเธอ หญิงสาวชะงักไปแปปนึง ก่อนจะเอ่ยพร้อมยิ้ม
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอตัวก่อนนะ คิล"ไอรีสเอ่ยก่อนเดินจะเดินจากไป โดยมีเสียงคิลตะโกนไล่หลังมาว่า
"ขอบใจมากนะ ไอรีส" หญิงสาวยิ้มก่อนจะเดินจากไป
เมื่อเห็นว่า ไอรีสไปแล้ว คิลจึงค่อยๆแกะซองจดหมายออกอย่างทะนุถนอม ก่อนจะดึงกระดาษจดหมายที่อยู่ข้างในออกมาอ่าน
ถึง คิลมัส ฟีสมัส นักฆ่าแห่งซาเรส
สวัสดีคิล ไม่ได้พบกันซะนาน นี้ก็ผ่านมา 5 ปีแล้ว หลังจากที่พวกเราเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันอีก หวังว่า นายคงสบายดี ที่ฉันเขียนจดหมายมาในวันนี้ก็เพื่อเชิญนายไปงานเลี้ยงรุ่นของพวกเราชาวป้อมอัศวิน เนื่องจากช่วงนี้ทางโรงเรียนเอดิเบริ์กปิดเทอมอยู่ จึงใช้ที่นั้นเป็นสถานที่จัดงาน ฉันได้ส่งจดหมายไปบอกคนอื่นหมดแล้ว ก็เลยส่งมาหานายเป็นคนสุดท้าย งานจะเริ่มขึ้นในอีก 2 วันตอนหัวค่ำ หลังจากที่นายได้รับจดหมายฉบับนี้แล้ว จะมาก่อนหรือหลังเวลาก็ได้ งานนี้จัด 3 วัน 2 คืน เอาแค่เสื้อผ้ามาอย่างเดียว เพราะทางนี้เตรียมห้องพักและทุกอย่างไว้หมดแล้ว
ปล. หวังว่านายคงจะมานะ
จาก
คาโล วาเนบลี คิงแห่งคาโนวาล
เมื่ออ่านจดหมายจบ คิลก็ยิ้มน้อยคิดใหญ่ เอาละไปคืนนี้เลยดีกว่า น่าจะไปถึงที่นั้นประมาณบ่ายๆของวันงานพอดี ยิ่งเร็วได้ยิ่งดี คิลคิดในใจพร้อมลุกขึ้น ก่อนจะมองจดหมายมาอีกครั้ง แต่แล้วสายตาของนักฆ่าก็เหลือบไปเห็นตัวอักษรอะไรบ้างอย่างที่ด้านหลังของกระดาษจดหมายที่เขาพึ่งอ่านไปเมื่อกี้นี้
"ลึกลับจริงๆเลยนะ คาโล"คิลบ่นพึมพำ ก่อนจะพลิกด้านหลังขึ้นมาอ่าน
โทษทีที่ฉันลึกลับไปหน่อย แต่ฉันมีอะไรจะบอกนาย ในซองจดหมายนั้นมีจดหมายอีกฉบับนึง นายต้องอ่านนะ ขอย้ำว่า นายต้องอ่าน เพราะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเรนอนโดยตรง
เมื่ออ่านจบคิลก็รีบหาจดหมายที่อยู่ในซองอีกฉบับนึงและรีบอ่านทันที ก่อนจะเอยด้วยน้ำเสียงกังวลและตกใจสุดๆ
"นี่ มันอะไรกันเนี่ย!!!!!!!!!"
---------------------------------------------------------------------------
ลองแต่งเป็นเรื่องที่สองครับ ช่วยอ่านและโพสแสดงความคิดเห็นด้วย
ความคิดเห็น