ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักเปรี้ยวจี๊ดด วี๊ด หวาน เผ็ด ]- -MY SPicY&SWeET LoVE- -[

    ลำดับตอนที่ #4 : ]- -MY SPicY&SWeET LoVE- -[ 4>> วัน แรกๆ

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 49


    " กี้ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ็ดโมงครึ่งแล้ว โรงเรียนเข้าเจ็ดโมงสี่สิบห้า ตื่นเว้ยย ตื่น" เสียงพี่จีทุบประตูแล้วตะโกนเข้ามาอย่างดัง



    ห๊าา สายขนาดนี้แล้วหรอ



    " เออๆ เดี๋ยวพี่จีรอกี้แปบนะ" ฉันตะโกนออกไป


    แล้วรีบวิ่งไปหยิบเสื้อผ้านักเรียนที่พี่จีซื้อมาให้มะวาน แล้วก็ผ้าเช็ดตัววิ่งไปเข้าห้องน้ำ อีก 5 นาทีฉันก็วิ่งออกมา ลงมาตักข้าวไปทานบนรถพอมาถึงโรงเรียนที่มีป้ายด้านหน้าว่าโรงเรียน ใช้เวลาไป 15 นาที





    O.o 7.50 แล้วววว อ๊ากกกก



    " พี่จี รีบๆเอารถไปจอดสิ จอดตรงไหนก็จอดไปก่อนเร็ววว ครูโรงเรียนนี้ไม่ดุใช่มั๊ย" ฉันถามพี่จีโนอย่างเจ้าเข้า



    " ไม่ดุบ้าไรล่ะ วันแรกมาสายวิ่ง 5 รอบสนามบอล" พี่จียังตอบแบบสบายๆเหมือนไม่กลัวอะไร สงสัยพี่จีคงแกล้งให้ฉันกลัวตามเคย พี่จีคงโกหกฉันอีกแน่ๆ เพราะพี่แกชอบแกล้งฉันอยู่แล้วนี่ อย่าไปคิดมากเลย





    แล้วพี่จีก็จอดรถลงที่ที่จอดรถ ฉันเปิดประตูออกไป โห นักเรียนเยอะมากๆอยู่หน้าเสาธง แล้วจะมีอีกกลุ่มนึงอยู่ที่สนามใหญ่มากๆ โห ใหญ่จัง เอ๋ นั่นมันฮันนี่กับ      คัสตาร์ดนี่ ยืนอยู่ปลายแถวชนกลุ่มน้อย(เรียกงี้เพราะมันมีคนนิดเดียว)ที่สนามใหญ่ๆนั่น หรือว่านั่นคือ ...  ส น า ม บ อ ล





    ไม่น้าาาาาาาาาาาา นี่พี่จีไม่ได้แกล้งฉันหรอนี่ เป็นไปไม่ได้



    " เฮ้ย ไอ้กี้ เร็วๆ รีบๆตามฉันมา เดินตามฉันมา" พี่จีพูดพลางเดินนำไปที่สนามบอลอย่างไม่เกรงกลัวใครหน้าไหนเลย ถ้านี่เป็นนิยายพี่ฉันนี่เท่ไม่เบาเลย โฮะๆเหมือนพระเอกหนังเกาหลีแน่ะ แต่นี่มันชีวิตจริง ฉันยังไม่อยากตายเพราะพี่ชายตัวเองนะ!







    ฉันคิดอยู่แปบนึงแล้วตัดสินใจรีบเดินไปข้างๆพี่จี แทนที่จะตามหลัง แต่รู้สึกเสียวๆไงไม่รู้ พวกผู้ชายที่อยู่ในแถวชนกลุ่มน้อยมองกันใหญ่ ก็ฉันมันสวยนี่นา คงไม่แปลก แสดงว่านักเรียนชายโรงเรียนนี้ตาถึงใช้ได้เลย แต่ทำไมมองแบบจะกินเลือดกินเนื้อกันแบบนี้เนี่ย ฉันไปหลบข้างหลังพี่ดีกว่า อิอิ แล้วเรา2คนก็เดินไปถึงแถวนั้นจนได้





    ฮันนี่กับคัสตาร์ดยิ้มแห้งๆให้ฉันแล้วกวักมือเรียกฉันไป ฉันก็กำลังเดินไป





    " นี่เธอคนที่กำลังจะเดินไปเข้าแถวนั้นน่ะ บอกเหตุผลมา ทำไมมาสายยะ แล้วยังเดินมากับผู้ชายอีก นี่เธอเป็นผู้หญิงนะ มาทำแบบนี้ในโรงเรียนได้ไง" ครูคนที่คุมแถวเด็กมาสายถามเอาๆ แล้วยังถามแบบไม่เป็นมิตรด้วยนะ



    " เออคือ..." ฉันคิดไม่ออกว่าจะบอกครูนั่นไปว่ายังไงดี เพราะถ้าบอกว่าตื่นสายตามความจริง ครูก็อาจหาว่าฉันไม่สนใจต่อการเรียน แล้วฉันจะตอบไงดีล่ะ ใครก็ได้ช่วยคิดทีๆ



    " นี่แจ็คกี้น้องสาวผมเองครับครูจินดา แล้วที่มาสายก็เพราะรถมันติดน่ะครับ" พี่จีโนสุดที่รักตอบแทนฉันแล้วทำตาหวานๆใส่ครู ทำเอาสาวๆที่เข้าแถวข้างหน้ายัยฮันกับคัสกรี๊ดเป็นแถว นี่พี่ฉันหล่อขนาดนั้นเลยหรอ





    " ใช่ค่ะ หนูเป็นน้องสาวพี่เค้าเองค่ะ" ฉันตอบแบบยิ้มแย้มแจ่มใสที่สุดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้



    " เออ งั้นเธอไปนั่งได้เลยนะจ๊ะ" ครูนี่อะไรเนี่ย พอพี่จีบอกว่าฉันเป็นน้องสาวก็ให้ฉันไปนั่ง แล้วพูดดีๆใส่ฉันอีก



    แล้วฉันก็รีบไปนั่งข้างหลังข้างหลังคัสตาร์ด



    " เฮ้ย ไมแกมาสายนักล่ะกี้" คัสตาร์ดถามฉันอย่างเบาๆ



    " เออใช่ สายกว่าฉันอีก ตอนแรกฉันก็นึกว่าฉันสายสุดแล้วนะเนี่ย" ฮันนี่เสริม



    " ก็ฉันไม่อยากตื่นนี่นา" ฉันตอบพวกเพื่อนๆไปอย่างผ่านๆ แล้วเราก็คุยกันเรื่องใน Club fight ว่าตกลงมันเกิดอะไรขึ้นก่อน-หลังกันเนี่ย พวกเราเถียงกันไปเถียงกันมาจนพวกที่นั่งฟังครูจินดาบ่นลุกขึ้นกันหมด





    " เฮ้ย ลุกๆๆๆ เค้าลุกเราก็ลุกกันมั่ง" ฉันบอกพลางเอามือไปตีขาพวกนั้น



    แล้วเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นมา เสียงครูจินดานั่นเอง





    " นักเรียนชาย ยกเว้นจีโนกับบีม...ไปวิ่งรอบสนามบอลคนละ 5 รอบ" เอ้า ทำไมครูจินดาไม่สั่งให้พี่จีกับพี่บีมวิ่งล่ะ(ลืมบอกไป พี่บีมเป็นเพื่อนสนิทของพี่จีโนมาตั้งแต่ม.1 ละล่ะ)





    " นักเรียนหญิง ไปวิ่งคนละ 3 รอบยกเว้นน้องของจีโนกับเพื่อนๆอีก 2 คน" ครูจินดาสั่งอย่างเฉียบขาด แต่ดีละล่ะสงสัยเราเป็นเด็กใหม่มั้ง ครูเลยไม่เอาเรื่อง ฉัน ฮันฯ และคัสฯ กำลังจะลุกขึ้นจะไปขอบคุณครูจินดาที่ไม่เอาโทษเราสามคน แต่พี่จีก็บอกครูให้ฉันได้ยินเลยว่า







    " ครูครับ ให้น้องผมกับฮันนี่ แล้วก็คัสตาร์ดวิ่งเหอะครับ จะได้จำไว้เป็นบทเรียน"



    อะไรกันนี่ แทนที่พี่จะช่วยน้องตัวเอง



    " อะไรกันพี่จี ทำไมไม่ช่วยกี้ล่ะ แกล้งกันหรอ เดี๋ยวเจอดีแน่" ฉันโวยใส่พี่จี



    " เธอ แจ็คกี้ใช่มั๊ย ตอนแรกครูกะว่าจะให้เธอกับเพื่อนวิ่งคนละ 2 รอบ แต่เห็นเธอแสดงอารมณ์ก้าวร้าวใส่พี่ชายเธอเธอวิ่งกันคนละ 3 รอบละกัน" ครูจินดาสั่ง





    ฉันกำลังจะไปสั่งสอนพี่จี แต่ฮันนี่เห็นท่าไม่ดีมั้งเลยรีบๆบอกฉันให้วิ่ง



    " ป่ะกี้ รีบๆวิ่งจะได้รีบๆเสร็จ" ฮันนี่ใช้มือดันหลังฉันกับคัสตาร์ดให้วิ่ง



    " แฮ่กๆๆ โย่ว รอบสุดท้ายแล้ว" ฉันเหนื่อยสุดๆ



    แล้วเราสามคนก็วิ่งวนสนาม 1 รอบ( ใหญ่ๆ ) อย่างเหน็ดเหนื่อยแล้วในที่สุดก็เสร็จซักที



    " แก คัส ฮัน ไปกินน้ำกันก่อนเข้าห้องได้มั๊ย" ฉันถามเพื่อนๆ



    " แล้วถ้าแกไม่กินน้ำแกจะขึ้นห้องไปนั่งเหนื่อย...เหงื่อไหลหรอยะ" ฮันนี่บอกฉันแล้วเดินนำไป



    " แกรู้ทางหรอฮัน" คัสตาร์ดถาม



    " เออ ใช่ นั่นสิ ไปทางไหนดีละเนี่ย" ฮันนี่หันหลังกลับมาแล้วเดินมาที่เรา



    " งั้น ไปนั่งร้อนบนห้องดีกว่า" ฉันพูดอย่างเหนื่อยอ่อนแล้วเดินไปหาผู้ชายคนนึงที่กำลังจะเดินขึ้นตึกข้างหน้าเพื่อไปถามทาง ( เพราะไม่รู้ว่าตึกอยู่ที่ไหน )





    " เออ ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าห้อง 4/2 อยู่ไหนคะ" ฉันเอามือไปสะกิดชายคนที่หันหลังแล้วกำลังจะเดินขึ้นตึก



    เขาหันมาอย่างช้าๆ ( สงสัยนึกว่าตัวเองเป็นพระเอกหนังไทยมั้ง )



    O.O หน้าใส ไร้สิว คิ้วเข้ม ของเค้ามันสะท้อนกับแสงแดดของเวลาสายๆทำให้ดู หล่อมากกกกกกกกกกกกกก หล่อกระชากลากดินสุดๆ >///< ฉันหันไปหายัยฮันนี่กับคัสตาร์ด ยัยสองคนนั้ยก็ใช่เล่น ตาลุกวาวเชียว หล่ออย่างงี้อยากได้เป็นแฟนอ่ะ ฉันคิดเพ้อไปเรื่อยๆ





    เพราะเธอ ทำให้ฉันพบ ท่วงทำนองเพลงที่ฉันเองไม่เคยเจอ บทเพลงรัก เพลงแรกจากเธอ จะเป็นคนบรรเลงให้ชีวิตฉันสดใส



    อ๊ายยยยยยย เราเป็นกิ๊กกันเหอะ สุดหล่อของช้านนน~~



    " เป็นอะไรไปครับ" สุดหล่อของฉันถามฉัน ด้วยเสียงที่นุ่มๆ ฟังแล้วอบอุ่น เสียงหล่อชะมัด



    ฉันตื่นจากความคิดอันแสนเพ้อเจ้อทันที หลังจากตกอยู่ในนั้นประมาณเกือบ 1 นาที



    " เออ ชื่อฉันแจ็คกี้ เธอชื่ออะไรหรอ" ฉันถามนอกเรื่อง



    " ชื่อน่ารักดีนะครับ ผมชื่อโปรตรอนครับ เรียกว่า โปร เฉยๆก็ได้ครับ



    " ....." ฉันไม่ตอบเพราะได้แต่ยิ้ม



    " ที่แจ็คกี้ถามมะกี้ ห้อง 4/2 ใช่มั๊ยครับ ไปกับผมก็ได้ ห้องเดียวกัน" โปรตรอนบอกฉัน



    อ่าว แล้วทำไมตะกี้ไม่เห็นโปรตรอนวิ่งอ่ะ ฉันเลยทำหน้า งง ไป สุด ขีด



    ?_?



    " อ๋อ มะกี้โปรไปเอารายชื่อให้ครูน่ะ โปรไม่ได้มาโรงเรียนสายหรอก" โปรบอกฉัน แล้วเค้ารู้ความคิดฉันได้ไงเนี่ย หรือว่าสุดหล่อจะเป็น หมอดู คงไม่ม้างง





    " อ๋อ ค่ะ งั้นไปในห้องกันเถอะนะ" ฮันนี่บอกแล้วไปเดินข้างๆโปรของช้านนนนนน



    " รอด้วยค่ะ" คัสตาร์ดบอกมั่งแล้วไปเดินอีกข้างนึงของโปร



    เชอะ ยัยเพื่อนพวกนี้ คิดจะแย่งสุดหล่อของฉันไปหรอ ฝันไปเหอะ



    ฉันเหลือบไปเห็นก้อนหินพอดี แหม! ช่างเหมาะเจาะอะไรอย่างงี้ ฟ้าเข้าข้างฉันจริงๆ แล้วฉันก็วิ่งไปแกล้งสะดุดก้อนหินนั่น



    " โอ๊ย" ฉันร้อง(อย่างเสแสร้ง)



    สำเร็จ โปรตรอนสุดหล่อหันมาแล้ววิ่งเข้ามาหาฉัน



    " เป็นไรมากมั๊ยครับ" โปรตรอนถามฉัน



    " ไม่หรอกค่ะ" ฉันเสแสร้งสุดๆ



    เพื่อนของฉันสองคนมองมาที่ฉันตาเขียว ทำสายตางูเหลือมมาใส่ฉันทันที ทีใครทีมันย่ะ



    " โปรช่วยแจ็คกี้พยุงละกัน" พูดจบโปรตอนก็ช่วยฉันพยุงขึ้นจนสำเร็จ แล้วเราสองคนก็เดินนำหน้าฮันนี่กับคัสตาร์ดมา ฉันแอบส่งสายตายิ้มแบบชั่วร้ายไปให้เพื่อนด้วยแหละ อิอิ ฉันนี่เป็นนางเอกที่ดีจริงๆ





    พอไปถึงห้อง เหลือที่ 3 ที่พอดี เป็นแถวที่3นับจากด้านหลัง ฉันอยู่แถวกลางห้องพอดีด้วย ข้างหลังฉันก็เป็นโปรรตอน เทพบุตรสุดหล่อ



    ตอนบ่ายไม่มีอะไรมากมาย ก็แค่ฉันไปโปรยเสน่ห์เรียกเรตติ้งตัวเองเท่านั้น 55++ คนติดฉันตรึม ก็ฉันสวย ใส น่ารักขนาดนี้ ^-^



    ตอนเย็น หลังเลิกเรียน



    ทำไมพี่จีไม่มารับฉันซะทีนะ โทรไปหาดีกว่า เพื่อน 2 คนของฉันก็กลับหมดแล้วด้วย เหลือแต่คนไม่รู้จัก



    " ฮัลโหล พี่จีอยู่ไหน มารับกี้สิ" ฉันบอกไปผ่านโทรศัพท์มือถือสุด Hi-sOของฉัน ด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ



    " เฮ้ย พี่ขอโทษ ตอนนี้พี่อยู่บ้าน ไม่ว่าง พี่จะให้เพื่อนพี่ไปรับละกัน แค่นี้นะ" พี่จีพูดจบก็วางสายไป เสียงเพลงงี้ดังสนั่นเลย



    อะไรวะ วางไปเฉยๆเลย แล้วใครจะมารับฉันเนี่ย



    ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ทำไมไม่มีใครมาเลยล่ะ มืดแล้วนะ 6.30pm แล้ว ฉันยิ่งสวยๆอยู่ โดนฉุดทำไง แล้วจู่ๆก็มีมือๆนึงมาสะกิดที่หลังฉัน



    " แจ็คกี้ยังไม่กลับหรอครับ" เสียงคุ้นๆหูถามฉัน



    ฉันหันไป โปรตรอน! เขายังไม่กลับอีกหรอ



    " อ้าว ยังไม่กลับหรอโปร" ฉันถามกลับ



    โปรตรอนส่ายหน้า



    เราสองคนคุยกันได้ถูกคนจริงๆนะ คุยกันจนมันมืดจริงๆ มีแต่แสงดาวกับหลอดไฟหน้าโรงเรียน ฉันบอกให้เขาเรียกฉันว่า กี้ เฉยๆก็ได้ เรียน แจ็คกี้มันยาวกว่าไปตั้ง 1 พยางค์ แน่นอนเขาหัวเราะใหญ่เลย โปรถามฉันว่าชอบผู้ชายแบบไหน ฉันก็ตอบไปว่า ชอบให้เขามาพูด คะ คะ ขา ขา กับเรา โปรก็พูดคะ ขา ใส่ฉันใหญ่เลย >///< น่ารักมั่กๆ





    " โอ๊ย เมื่อไหร่เพื่อนพี่จีจะมารับซักทีเนี่ย โปร...กี้เบื่อละนะ" ฉันบอกโปร



    " งั้นให้โปรไปส่งกี้นะคะ" เขายังอ้อนแบบน่ารักๆมาอยู่



    " ป๊ะ ไปกันเหอะ โปรไปส่งกี้จริงๆนะ" ฉันถามเพื่อความแน่ใจ



    " ค่ะ ไปส่งถึงบ้านเลย" โปรยิ้มแย้มแจ่มใส



    " นี่โปรเป็นเกย์รึเปล่า พูดแต่ค่ะไม่พูดครับบ้างล่ะ" ฉันแหย่เขาเล่นๆ



    " ก็โปรอยากให้กี้ชอบนี่ครับ" โปรพูดครับบ้างแล้ว เย้ๆ



    "..." ฉันไม่ตอบ



    " ไปกันเถอะค่ะ" แป่ว ไหงโปรพูดค่ะอีกล่ะ แต่ช่างมันเหอะ น่ารักดี โปรเขาเอาใจเรานี่ อิอิ



    เราสองคนกำลังจะเดินไปขึ้นรถ Vespa สีฟ้าเทา(หรือเทาฟ้านี่แหละ เรียกไม่ถูก) ของโปร เท่มากๆเลยล่ะ(เหมือนเจ้าของไง) แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น



    " แจ็คกี้ เธอต้อง กลับบ้านกับฉัน" เสียงหนึ่งพูดอย่างแข็งกร้าว



    ฉันหันหลังไป



    O.O นายยีน ! !





    - - - - - - - - - - - - - - - - PrincE01 - - - - - - - - - - - - 




    MenT ๆๆ
    เด๋วตอนบ่ายๆ มารีไรท์ตอนหน้าต่อ
                        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×