คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ]- -MY SPicY&SWeET LoVE- -[ 10>> ช่วยพี่บีม !!
" นั่นๆ นั่นไงแก เห็นยัง มันกำลังสู้กันอยู่ หยุดรถสิวะ" ฉันตะโกนโหวกแหวกในรถ
ลุงที่ขับรถเขาก็จอดรถลงตามคำสั่งฉัน ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น เพราะเห็นว่าพวกอาชีวะกำลังลุมชายหนุ่ม 3 คน ที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มโรงเรียนใหม่ฉัน 1 คน แล้วชุดพละต่างโรงเรียนอีก 2 คนอยู่
ควับ !!
" ไอ้คัส ปล่อยๆ" ฉันหันไปเหวใส่คัส
ฮันนี่ที่จ่ายเงินเสร็จก็วิ่งมาพร้อมไม้หน้า 3 ขนาดเหมาะมือ
" พวกเราสู้ไม่เป็นนะไอ้เพื่อนโง่ ไม่มีอาวุธจะสู้ได้ไงวะ" คัสด่าฉันที่ฉันโง่แล้วหยิบไม้จากมือฮัน แล้ววิ่งนำไป
" ป๊ะ...ไปช่วยพี่เค้ากัน" ฮันนี่พูดแล้วโยนไม้มาให้ฉัน
ฉันวิ่งไปอย่างมาดมั่น เฮ้ย...แล้วเราจะสู้พวกอาชีวะผู้ชายได้ไงน่ะ แค่สู้สักครั้งพวกฉันก็ไม่เคย แล้วนี่ยังเป็นผู้ชายอีก เสียเปรียบกันชัดๆนี่หว่า
...บอกให้พวกฮันก่ะคัสหยุดดีมั๊ย...
" ไปตายซะ ไอ้เวร" เวรแล้ว ไอ้คัส แกไปสู้แล้วหรอนั่น ไม่ทันเตือนแล้ว
เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน
ฉันกับฮันวิ่งเข้าไปหาพวกอาชีวะ ฉันกวาดตามองเห็นพี่บีม มันกำลังยำพี่บีม ไอ้พวกหมาหมู่
ฉันหลับหูหลับตาฟาดไม้ลงกลางหลังคนที่ยำพี่บีมอยู่
" โอ๊ยย ....... นังเวรนี่..." คงเป็นเสียงคนที่ฉันฟาดใส่ อ๊า เสียงหายไปแล้ว
ฉันลืมตาขึ้น
O.O
ไอ้นักเรียนอาชีวะเลือดออกเต็มปากเลย มันสลบลงไปแล้วด้วย
" อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ฉันร้องสุดเสียง อโหสิให้ฉันด้วยเถอะ ชาตินี้เกิดมายังไม่เคยทำอะไรใครเลย
กิ๊สสสสสสสสสสส
" ยัยโง่ ระวังหลังสิ.." โย นายมาอยู่ข้างหลังฉันได้ยังไง
" นายๆ ...... ทำไมนายถึงมานี่ได้ นาย ...เลือด" นายมีเลือดไหลลงมาที่หัว
ฉันพยุงร่างของโยที่รู้สึกว่าจะหมดแรงเพราะโดนฟาดหลังแทนฉัน ใครมันกล้าทำขนาดนี้นะ
" ยัยโง่........จัดการมัน ยืนบื้อทำไม" เฮ้ย นี่เสียงไอ้พี่ยีนนี่ ฉันหันไปหาตั้นเสียง ยีนกำลังชกนักเรียนอาชีวะอยู่ นายก็อยู่หรอ
ฉันไม่รอช้า วิ่งไปหาคนที่กำลังรุมคัสอยู่
ป๊าบ ๆ
ฉันฟาดไม้ลงไปที่ต้นคอมัน ดูท่าทางมันกำลังจะสลบ ตอนนี้เหมือนเล่นเกมฝ่าด่านฆ่าปิศาจให้หมดเลย
" เฮ้ย น้องไอ้จี จับมัน" ไอ้คนที่ดูท่าจะจะสู้กับพี่บีมอยู่ ตะโกนมา มันรู้ได้ไงว่าฉันเป็นน้องพี่จี
สับสน อะไรกัน ฉันไม่เคยไปแย่งแฟนนักเรียนอาชีวะนะ
พวกอาชีวะทุกคนหันมาทางฉัน มันวิ่งมาแล้ว
กิ๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
หมับ !!
ใครคนนึงจับมือฉันวิ่ง นายยีน นายยังๆไม่ตายหรอ
ฉันวิ่งหนีออกมากับ พี่บีม โย ยีน คัส ฮัน ทุกคนเลยนี่
พวกเราวิ่งไปอย่างสุดชีวิต ฉันไม่กล้าหันหลังกลับไป กลัวว่าจะเห็นพวกมันตามมา ฉันจึงไม่ได้หันหลังกลับไปเลย แม้แต่นิด
พวกเราวิ่งมาหยุดที่สวนซอยเล็กๆ ซอยหนึ่ง ซึ่งรถยนตร์ไม่สามารถวิ่งผ่านไปได้
" นี่มันบ้าอะไร พวกมันรู้จักกี้ได้ไง พี่บีม" ฉันระเบิดความสงสัยออกมาถามพี่บีม ทั้งที่ยังหอบแฮ่กๆอยู่
- - - - - - - - - - P r i n c E 0 1 - - - - - - - - - -
อัพจนได้ .....^^
อัพช้าไม่ว่ากันนะคะ
เม้นท์ + คะแนน
ความคิดเห็น