ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทะลุมิติไปขายน้ำพริกในยุค 80s

    ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องราวในนิยาย

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ย. 66



     

     

     

    ส่วนเรื่องราวในนิยายนั้น ฉินไฉ่หงจะโดนใส่ร้าย หลังจากที่เธอได้เข้าไปทำงานในโรงงานทอผ้าแล้ว

    และฉินไฉ่หงก็จะโดนคนที่เป็นนางเอกใส่ร้าย เพราะอิจฉาที่พระเอกในนิยายได้มาชอบเธอ

    ...อันที่จริงฉินไฉ่หงในนิยาย ก็ได้แต่งงานแล้ว ตั้งแต่เมื่อตอนที่เธออายุได้สิบหกปี

    เธอได้แต่งงานกับสามีที่เป็นทหาร ซึ่งตัวเธอและสามีก็เป็นคนหมู่บ้านเดียวกัน

    เนื่องจากฉินไฉ่หงเป็นคนเงียบๆ นิสัยดูน่าเบื่อ เธอเลยไม่ค่อยสนิทกับใครซะเท่าไร ส่วนมากเธอก็จะคุยกับแค่คนในครอบครัวของเธอเท่านั้น

    และพอตอนที่เธอแต่งงาน ก็เลยทำให้มีแค่คนในหมู่บ้านเท่านั้นที่รู้ว่าเธอได้แต่งงานแล้ว

    แม้แต่เพื่อนที่เธอเรียนที่โรงเรียนด้วยกัน ก็ยังไม่มีใครรู้เลย ว่าฉินไฉ่หงได้แต่งงานแล้วเลย

    เพราะฉินไฉ่หงก็ไม่มีเพื่อนที่สนิทด้วย จนถึงกับต้องเล่าเรื่องราวของครอบครัวของเธอให้กับใครฟังได้

     

    ...และหลังจากที่ฉินไฉ่หงได้เข้าไปทำงานในโรงงานทอผ้าแล้ว

    นางเอกที่แอบชอบพระเอกก็ไม่รู้ว่า หล่อนไปรู้เรื่องราวมาจากใคร ว่าฉินไฉ่หงแต่งงานแล้ว

    ตัวนางเอกก็เลยได้แอบปล่อยข่าวโดยไม่ให้ใครรู้ว่าหล่อนเป็นคนทำ โดยปล่อยข่าวลือว่า ฉินไฉ่หงได้แต่งงานแล้ว นอกจากนี้เธอก็ได้นอกใจสามีที่เป็นทหาร แล้วมาแอบคบชู้อยู่กับพระเอกในตอนนี้อีกด้วย

    พอมีข่าวลือออกมาอย่างนี้ ก็เลยทำให้คนทั้งโรงงานทอผ้า ก็มองฉินไฉ่หงอย่างแปลกๆ และก็พากันซุบซิบนินทาต่อว่าให้ฉินไฉ่หงอย่างเสียๆ หายๆ อีกด้วย

    จนทำให้หัวหน้างานต้องเรียกฉินไฉ่หงและตัวพระเอกไปคุย ถึงแม้ว่าทั้งตัวฉินไฉ่หงและตัวพระเอกจะปฏิเสธออกไปแล้วว่า ข่าวที่ปล่อยออกมานั้นไม่เป็นความจริงเลย

    แต่คนทั้งโรงงานก็ได้เชื่อในเรื่องนี้ไปแล้ว อีกทั้งหลังจากที่ทั้งสองคน ได้ออกมาแก้ข่าวลือในเรื่องนี้

    ก็ยังมีข่าวอื่นๆ ถูกปล่อยขึ้นมาอีกว่า เป็นเพราะฉินไฉ่หงไปอ่อยพระเอก แต่พระเอกไม่เล่นด้วยกันกับเธอ

    เลยทำให้ตัวพระเอกต้องออกมา ปฏิเสธข่าวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ระหว่างฉินไฉ่หงกับเขาด้วย

    และเนื่องจากตัวพระเอกหน้าตาค่อนข้างดี เลยทำให้สาวๆ ในโรงงานทอผ้า

    เลยทำให้มีคนแอบมาชอบเขาเยอะ และพอมีข่าวเกิดขึ้นมาอย่างนี้ ก็กลายเป็นตัวฉินไฉ่หงเอง ที่ต้องโดนคนที่โรงงานพูดจาใส่ร้ายเสียๆ หายๆ ได้อีกด้วย

    และบอกด้วยว่าตัวเธอเป็นคนผิด ที่ไปอ่อยพระเอกจนทำให้เกิดเรื่องราว แบบนี้ขึ้นมาได้

    แล้วยังมาว่าให้ฉินไฉ่หงอีกด้วยว่า มีสามีแล้ว ก็ยังคิดจะหาชู้มาให้สามีที่เป็นทหารอีก และยังบอกอีกว่าตัวเธอช่างเป็นผู้หญิงที่หน้าไม่อายซะจริงๆ

    มันเลยทำให้ตัวฉินไฉ่หงที่มีนิสัยอ่อนแอและขี้ขลาด ก็รับเรื่องนี้ไม่ได้ จากที่เป็นคนเงียบมากอยู่แล้ว เธอก็ยิ่งเงียบมากกว่าเดิมเข้าไปอีก...

    ฉินไฉ่หงก็ได้ขอหัวหน้าลางานกลับบ้านเลย หลังจากที่รู้เรื่องข่าวของเธอในวันนั้น พอกลับมาถึงที่บ้าน ครอบครัวฉินทุกคน ก็ยังไปทำงานในทุ่งนาอยู่ เลยทำให้ไม่มีใครอยู่ที่บ้านเลยสักคน

    พอฉินไฉ่หงได้กลับมาถึงที่บ้านแล้ว เธอก็กลัวว่าครอบครัวจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอที่โรงงานได้

    และก็กลัวว่าจะทำให้ครอบครัวผิดหวังในตัวเธอด้วย ถ้าพวกเขาได้รู้เรื่องนี้ เพราะครอบครัวฉินรักเธอมาก และตัวเธอก็รักครอบครัวของเธอมากเหมือนกันด้วย

    จากนั้นฉินไฉ่หงในนิยาย ก็เลยได้ตัดสินใจกินยาฆ่าตัวตายเพื่อจบชีวิตของเธอลง และเธอก็ได้ตายลงในวันนั้นจริงๆ

    และหลังจากที่พระเอกรู้ว่า ตัวฉินไฉ่หงได้เสียชีวิตลง เขาก็เสียใจกับเรื่องนี้มาก เพราะคิดว่าตัวเขาเป็นคนผิด ที่ไปยุ่งกับฉินไฉ่หง จนทำให้มีข่าวลือแบบนี้เกิดขึ้นมาได้ แล้วยังทำให้ตัวฉินไฉ่หงต้องอับอายจนต้องฆ่าตัวตายอย่างนี้อีก

    แล้วตัวนางเอกที่รู้ว่าพระเอกเสียใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ หล่อนก็ได้เข้าไปปลอบใจพระเอก จนทำให้ทั้งสองมีความรักเกิดขึ้นมา

    และหลังจากนั้นทั้งพระเอกและนางเอกก็ได้อยู่ด้วยกัน มีชีวิตที่มีความสุขมาก จนลืมฉินไฉ่หงที่เป็นคนที่ทำให้ตัวพระเอกเสียใจในตอนแรกไปเลย

    แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้น หลังจากที่สามีของฉินไฉ่หงได้รับบาดเจ็บแล้วกลับมาที่บ้าน เขาก็ได้รู้ว่าภรรยาของเขาได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

    และเขาก็ได้รู้อีกว่า ที่ภรรยาของเขาต้องเสียชีวิตลง นั้นก็เป็นเพราะว่าโดนใส่ร้ายจากคนในโรงงานทอผ้า เขาก็เลยได้สืบข่าวว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือ เกี่ยวกับข่าวของภรรยาของเขา

    และหลังจากที่เขารู้ว่า ตัวนางเอกเป็นคนปล่อยข่าวลือ เขาก็หาทางจะแก้แค้นให้กับภรรยาของเขา แต่ก็อย่างว่านางเอกก็คือนางเอก สุดท้ายสามีของฉินไฉ่หงก็จบลงได้ไม่ดีด้วยเช่นกัน

     

    ...อันที่จริงตัวฉินไฉ่หงก็ไม่ได้ชอบพระเอกเลย ถึงแม้ว่าพระเอกจะชอบเธอ แต่เธอก็ได้ปฏิเสธ และได้บอกกับตัวพระเอกไปแล้วว่า ตัวเธอเองน่ะ มีสามีแล้ว

    ถึงแม้ว่าตัวเธอและสามีจะยังไม่ได้เข้าหอมีอะไรกันในคืนวันแต่งงานของทั้งสองก็ตาม

    แต่ทั้งคู่ก็ถือว่าได้แต่งงานกันแล้ว อีกทั้งคนในหมู่บ้านก็ทราบเรื่องที่ทั้งคู่แต่งงานกันแล้วด้วยเช่นกัน

    อีกอย่างสามีของเธอก็จะส่งเงินมาให้เธอใช้โดยตลอด

    และเนื่องจากครอบครัวฉินจนมาก พวกเขาก็พากันกัดฟันส่งฉินไฉ่หงเรียนจบแค่ถึงมอต้นเท่านั้น ส่วนมอปลายเป็นสามีของฉินไฉ่หงที่บอกให้เธอเรียนต่อหลังจากที่แต่งงานกับเขาแล้ว และตัวเขาก็จะเป็นคนส่งเงินมาให้เธอเรียนจนจบเอง

    ถึงแม้ว่าหลังจากแต่งงานกันแล้ว สามีของฉินไฉ่หงที่ไปเป็นทหาร จะไม่เคยกลับมาที่บ้านเลยหลังจากทั้งสองได้แต่งงานกัน แต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะนอกใจสามีของเธอเลยจริงๆ

    ...และเหตุผลที่ทำให้ ฉินไฉ่หงได้แต่งงานกับสามีของเธอได้นั้น ก็เพราะว่า

    วันนั้นฉินไฉ่หงไปหาขุดผักป่าที่บนภูเขา แล้วบังเอิญเจองูพิษที่กำลังจะกัดเธอ พอเห็นว่างูกำลังจะฉกมากัดเธอ

    ตัวเธอเลยวิ่งหนีแต่งูก็ได้เลื้อยไล่ตามเธอมาติดๆ อีก จนสามีของเธอที่เป็นทหาร แล้วได้กลับมาเยี่ยมบ้านก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้

    แล้วเนื่องจากเธอวิ่งหนีงูจนหกล้มบนภูเขา เลยทำให้ได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าและข้อเท้า สามีของเธอจึงช่วยประคองเธอกลับไปส่งที่บ้านของเธอในตอนนั้น

    และทั้งสองก็คิดว่าคงไม่มีใครเห็น เพราะยังเป็นในช่วงที่เก็บเกี่ยวข้าวกันอยู่

    เลยจะทำให้ชาวบ้านทุกคนจะยุ่งมากในช่วงนี้ เลยคิดว่าคงไม่มีใครว่างขึ้นมาบนภูเขานี้อย่างแน่นอน

    แต่สิ่งที่ทั้งสองคาดว่าจะไม่เกิด ก็เกิดขึ้น ทั้งสองคนไม่คิดว่าจะมีชาวบ้านเห็นทั้งสองคน ประคองกันลงมาจากบนภูเขาด้วย

    และชาวบ้านที่เห็น ก็ได้ปล่อยข่าวว่า ทั้งคู่ได้แอบกอดและจูบกันบนภูเขา จากนั้นผู้คนเกือบทั้งหมู่บ้านก็ทราบเรื่องราวของเธอและสามี

    จนทำให้สามีของเธอต้องมารับผิดชอบเรื่องนี้โดยการแต่งงานกับเธอ

    และเนื่องจากสามีของเธอได้ตัดขาดกับครอบครัวของเขาแล้ว เลยทำให้ตัวฉินไฉ่หงยังคงได้พักอยู่กับครอบครัวฉินเหมือนเดิม และหลังจากงานแต่งงานของทั้งสองจบลง สามีของเธอก็ได้กลับไปเป็นทหารต่อ ตัวเขาก็จากไปทั้งอย่างนั้น แม้ว่าคืนนั้น ทั้งสองจะนอนคนละมุมในคืนแต่งงานของทั้งคู่เลยก็ตาม...

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×