[ One Piece ] #ทฤษฎีหมอกสีรุ้ง - ROBIN & NAMI

ตอนที่ 4 : #ทฤษฎีหมอกสีรุ้ง - CHAPTER 4

 

  CR.SQW

CHAPTER 4

"มาอาบน้ำด้วยกันไหม"

"ไม่มีทาง!"

"ฉันไม่ทำอะไรหรอกน่า"

สุดท้ายนามิก็ยอมเดินตามอีกคนเข้าห้องน้ำแต่โดยดีเมื่อโรบินบอกว่าถ้าเธออาบคนเดียวแล้วพวกซันจิมาแอบดูในร่างเด็กแบบนี้คงจะตอบโต้อะไรพวกเขาไม่ได้แน่ ร่างเล็กลงแช่อ่างขนาดใหญ่อย่างสบายอารมณ์โดยมีอีกคนนั่งอยู่อีกฝั่งของอ่าง

"เห็นไหมล่ะ..."

"เฮ้อ... เจ้าพวกนั้นแอบดูไม่เบื่อหรือไงนะ"

นามิถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงการแอบดูของพวกผู้ชายของแบบนี้ไม่ต้องมีพลังวิเศษก็รู้ได้ เธอพยักหน้าเป็นเชิงให้อีกคนจัดการซึ่งโรบินก็ใช้พลังของเธอไปปิดตาซันจิกับบรู๊คที่ด้านนอกจนพวกนั้นวิ่งหนีโครมครามที่ถูกจับได้

"ช่วยถูหลังไหม ?"

"มะ..ไม่ต้อง"

"ตอนเป็นผู้ใหญ่ฉันก็เห็นมาแล้วนะ"

"มันเหมือนกันที่ไหนเล่า!"

คนตัวเล็กกว่าปฏิเสธหน้าแดงซึ่งนามิก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะอายไปทำไมแต่เธอแค่รู้สึกว่าร่างเด็กแบบนี้มันน่าอายกว่าร่างตอนโตเยอะเลย ถ้าเป็นร่างน้ำเธอคงแก้ผ้าแล้วเก็บตังค์พวกนั้นข้อหาถ้ำมองไปแล้วไม่มานั่งเขินคนตรงหน้าอยู่แบบนี้หรอก

แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ฟังกันเมื่อโรบินอุ้มร่างของคนเด็กกว่าออกมานั่งข้างนอกโดยที่นามิพยายามดิ้นขัดขืนแต่ก็สู้แรงคนตัวโตกว่าไม่ได้จึงได้แต่ยอมให้อีกคนขัดหลังให้ เธอไม่ชอบความรู้สึกที่โรบินทำเหมือนเธอเป็นเด็กตัวเล็กๆแบบนี้ใจมันเต้นแรงยังไงไม่รู้

การอาบน้ำผ่านไปได้ด้วยดีจนกระทั่งถึงเวลานอนนามิกลับรู้สึกว่าเตียงที่ปกติเธอกระโดดลงนอนได้เลยแต่ครั้งนี้เธอกลับต้องปีนมันขึ้นไปท่ามกลางเสียงหัวเราะของโรบินจนเธอต้องหันไปมองค้อนอีกฝ่ายให้เงียบ เตียงของพวกเธออยู่ติดกันมันห่างไม่ถึงช่วงแขนด้วยซ้ำ

"ให้นอนเป็นเพื่อนไหม ?"

"ไม่ต้อง!"

"พอเป็นเด็กแล้วเอาแต่ใจจังนะ"

นามิกรอกตามองบนพยายามไม่สนใจคำพูดของอีกฝ่ายก่อนจะมุดตัวเองเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่ม ดูเหมือนว่าเตียงเธอจะใหญ่กว่าทุกครั้งที่ผ่านมาจนอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ เวลาผ่านไปสักใหญ่โรบินหลับไปแล้วแต่นามิยังคงตาสว่างซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจว่าการที่ตัวเธอเด็กแล้วความรู้สึกเธอเด็กตามหรือยังไง

สุดท้ายเธอก็พาร่างเล็กของตัวลงจากเตียงแล้วปีนข้ามไปนอนบนเตียงของอีกคน แม้เตียงมันจะเล็กแต่เธอตัวเล็กพอที่จะนอนกับโรบินสองคนได้ อากาศที่หนาวเย็นกว่าปกติทำให้นามิต้องย้ายตัวเองเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของอีกคนเพื่อหาความอบอุ่น

โดยไม่รู้เลยว่าคนที่เธอคิดว่าหลับกำลังแอบยิ้มอยู่ในใจ

#ทฤษฎีหมอกสีรุ้ง