ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บตัวละคร

    ลำดับตอนที่ #6 : Evan Memorymind

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 62


    B
    E
    R
    L
    I
    N
    Application Form

    [Memorymind]




    " ถ้าคุณง่วงก็หลับได้นะครับหรือจะคิดว่านี่เป็นแค่ฝันก็ได้ครับ...  "

    ชื่อ: อีวาน { Evan }   นามสกุล: เมมโมรี่มายด์  { Memorymind }

    ชื่อเล่น: อีวาน { Evan }

    อายุ: 20

    ส่วนสูง: 183

    เพศ: ชาย

    ลักษณะหน้าตา: อีวานมีผมสีม่วงอ่อนจนเกือบจะขาว มีดวงตาสีเข้มกว่าผมนิดเดียว(จริงๆนะ!) มีจมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากเป็นกระจับ อีวานมาพร้อมกับผิวสีขาวน้ำนมซึ่งทำให้เขาดูไม่ค่อยเป็นผู้ชายมากนัก ร่างกายของเขาไม่ได้กำยำเพียงแค่ดูเป็นผู้ชายที่ออกกำลังกายเป็นประจำเฉยๆ 


    อาชีพ: นักดนตรี , นักฆ่าลับๆ

    การแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์: อีวานมักจะแต่งกายด้วยเสื้อโทนสีม่วงอ่อนเสมอ มีเเค่กางเกงกับรองเท้าที่เป็นสีดำนอกนั้น ก็มักจะใส่เสื้อเชิ้ตสีโทนม่วงอ่อนบ้าง หรืออาจจะใส่เสื้อสีขาวแล้วใส่เสื้อกันหนาวสีน้ำเงิน

    อุปนิสัย: อีวานเป็นคนเงียบๆนิ่งๆแต่กลับชอบยิ้มเสมอ เป็นคนที่มักจะมีรอยยิ้มบางๆประดับหน้าเขาเจ้าเล่ห์มาก และ เป็นคนที่วางแผนเก่งแผนของเขามักจะใช้ได้ผลเสมอ เขาเป็นคนไหวพริบดี เป็นคนที่แสดงละครเก่งมากไม่ว่าจะเป็นการบีบน้ำตา หรือการสลับหน้า นอกจากนั้นเขาเป็นคนที่ทำอะไรแล้วต้องได้ผลประโยชน์เสมอ  เขามีความอดทนสูงมาก เป็นคนใจเย็นสุขุมและรอบคอบ ลึกๆแล้วเขาก็ค่อนข้างที่จะอ่อนโยน แต่เมื่อโมโหแล้วจะมีความดุร้ายและน่ากลัวมาก 

    พลังวิเศษ: Hypnotic Control การสะกดให้ผู้อื่นหลับได้ด้วยพลังจิต หรือบางครั้งก็อาจะทำให้ผู้อื่นง่วงๆสะลึมสะลือได้สักระยะ(อาจจะ5-10วินาที)ทำให้การป้องกันตัวลดลง 

    ความสามารถพิเศษ: จุดเด่นของอีวานคือ มีไหวพริบและความรู้สึกไว นอกจากนั้นยังมีความเร็วในระดับที่คนปกติไม่ค่อยมีกันเขามักจะอาศัยสายตาและความเร็วของเขาสังหารคู่ต่อสู้ก่อนที่คู้ต่อสู้จะรู้สึกตัวด้วยซ้ำ และด้วยความรู้จากนักฆ่าคนหนึ่งทำให้เขารู้จุดตายและสามารถเล็งไปที่จุดตายคนคนนั้นและฆ่าได้ทันที นอกจากนั้นเขายังมีความจำที่ดีมากจนเพียงเเค่มองผ่านๆก็จำรายละเอียดได้แม่นยำมันเป็นประโยชน์กับเขาพอสมควร

    ท่าไม้ตาย: { การสะกดให้ผู้อื่นคิดว่านี่คือฝันและเข้าควบคุม } อีวานสามารถทำให้ใครก็ได้คิดว่านี่คือฝันและอีวานจะสามารถควบคุมเขาได้ช่วงระยะเวลาหนึ่งโดยเจ้าตัวจะรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาแต่จะไม่รู้ว่าตนนั้นถูกควบคุม

    ข้อจำกัดในการใช้พลัง: เขาสามารถใช้พลังได้ไกลสุด2เมตรแบบสบายๆเเละสามารถสร้างกองทัพเล็กๆได้ภายในระยะเวลา15นาทีแต่หากใช้พื้นที่หรือเวลาเกินกว่านั้นสติของเขาจะเริ่มเลือนหายไปและเขาจะสลบไปในที่สุดนอกจากนั้นเมื่อตื่นขึ้นมาเขายังจะปวดหัวมากๆราวกับมีคีมมาบีบหัวของเขาไว้เป็นเวลาตามที่เขาใช้เกินไป(เช่นใช้ท่าไม้ตายหรือพลังไป5เมตรเป็นเวลา1ชั่วโมงจะทำให้เขารู้สึกปวดหัวเป็นเวลา6ชั่วโมง) และหากใช้พลังติดต่อกันมากเกินไปเลือดกำเดาของเขาจะเริ่มไหลออกมาเเละเขาจะเริ่มรู้สึกอ่อนแรงลง

    อาวุธประจำตัว: มีดพกอันเล็กๆ และ ปืนที่ไร้เสียง

    งานอดิเรก: เล่นดนตรีร้องเพลง , อ่านหนังสือเกี่ยวกับการต่อสู้ และจิบชา , ฝึกการแสดงโดยการปั่นหัวคนรอบตัวเล่น(บางครั้ง) , เช็ดอาวุธของเขาให้สะอาด

    จุดอ่อน: อีวานเป็นคนที่แรงน้อยกว่าผู้ชายทั่วไปสักหน่อย (เช่นถ้าเทียบกับอีริคเเค่อีริคตบหัวอีวานทีเดียวเเบบเบาๆสำหรับเขาอีวานอาจจะเบลอไปเเปปนึงก็ได้) แต่มันก็แลกมากับความรู้สึกที่ไวของเขาล่ะนะ... 

    ชอบ: ดนตรี , มีดพกเเละปืนของเขา , น้ำหอมกลิ่นที่นุ่มๆ

    ไม่ชอบ: ผู้ชายที่มีแรงเยอะกว่าเขา(ออกเเนวอิจฉา) , น้ำหอมกลิ่นฉุนๆเเรงๆ , คนขี้เหวี่ยงขี้วีน

    ประวัติ: อีวานเป็นลูกชายคนโตของครอบครัวหนึ่งในตระกูลเมมโมรี่มายด์เขาเป็นลูกชายที่ไม่ค่อยมีคนสนใจมากเท่าไหร่นัก เเต่ถึงอย่างนั้นครอบครัวที่เขาอยู่ด้วยนั้นรักชื่อเสียงของตนเป็นที่สุดเพราะงั้นตั้งแต่เด็กอีวานจึงถูกบังคับให้อยู่ในแบบแผนและถูกบังคับให้เรียนวิชาต่างๆที่เขาไม่ชอบแต่ด้วยความจำของเขามันก็ทำให้เขาสามารถผ่านมันมาได้โดยไม่ยากมากนักเขาจึงถูกวางตัวให้เป็นผู้สืบทอดกิจการโรงแรมมาตลอดทั้งๆที่เขาไม่ต้องการพอเขาอายุได้15เขาก็เริ่มเล่นเครื่องดนตรีแต่นั่นทำให้พ่อเเม่ของอีวานไม่พอใจเป็นอย่างมากเขาจึงถูกสั่งให้เลิกเล่นมันไปซะเเล้วกลับไปเรียนบริหารทั้งๆที่ใจจริงแล้วเขาก็ไม่ได้ต้องการพอเขาอายุ17เขาก็เริ่มที่จะทนไม่ไหวเขาเริ่มที่จะใช้พลังของเขาทำให้คนอื่นๆคิดว่าเขากำลังเรียนอยู่และเขาก็ใช้เสียงดนตรีจากเครื่องดนตรีที่เขาเล่นประกอบเข้าไปทำให้ทุกคนเคลิ้มยิ่งกว่าเดิมแต่ทว่าเมื่อนานวันเข้าเขาต้องใช้พลังนี้บ่อยและถี่ขึ้นจนร่างกายของเขารับไม่ไหวมันทำให้เขาต้องหลับปเป็นระยะเวลาถึง3เดือนในขณะที่เขากำลังหลับอยู่นั้นธุรกิจพ่อแม่ของเขาก็เริ่มจะพยุงตัวไว้ไม่อยู่ทำให้เขาถูกส่งไปให้คนมีศักดิ์เป็นลุงหรือบรู๊คลินช่วยเลี้ยงดูเขาพอเขาฟื้นและรู้ความจริงเรื่องนี้เขาทั้งดีใจและเสียใจในเวลาเดียวกันแต่อยู่ที่นั่นมันทำให้เขาได้ทำในสิ่งที่รักจนเขาอายุ18เขาได้ไปเจอกับนักฆ่าคนหนึ่งเปิดรับสอนการป้องกันตัวเขาจึงลองไปสมัครเรียนเเละทำให้เขาได้รู้ว่าตัวเองก็มีฝีมือที่ร้ายกาจใช้เล่นแต่พอเขาเริ่มใช้อะไรที่มันต้องใช้แรงเยอะๆแล้วเขากลับทำมันได้ไม่ค่อยดีนักทำให้เขาไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่แต่พอผ่านไปเขาก็เริ่มทำใจกับมันได้พออายุ20เขาก็เลิกเรียนไปและกลับมาอยู่ที่บ้านของบรู๊คลินเหมือนเดิมแต่เขาก็ได้ขอให้บรู๊คลินจ้างคนมาสอนการแสดงทำให้ตอนนี้เขาค่อนข้างจะแสดงเก่งพอสมควร(ไม่ว่าจะตีหน้าซื่อ,พูดจายียวน,สลับสีหน้าให้คนอื่นปวดหัว,ทำตัวเป็นวายร้าย (อืมเรื่องดีๆทั้งนั้น) หรืออะไรก็ตามเขาก็ทำได้ดีจนครูของเขาชม)

    เพิ่มเติม:
    1.เขาเล่นดนตรีได้แทบทุกชนิด
    2.เขาสามารถปามีดพกได้ไวและเเม่นยำ
    3.เขาไม่ค่อยชอบใช้ท่าไม้ตายถ้าไม่จำเป็นจริงๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×