คลังเก็บตัวละคร

ลำดับตอนที่ #22 : Zeno Viller

B
E
R
L
I
N
❀

 

APPLICATION

" หุบปากได้มั้ยพอดีว่ามันน่ารำคาญน่ะ "

บท:: Hood [7]

ชื่อ:: ซีโน่ วิลเลอร์  { Zeno Viller }

ความหมายชื่อ:: 

ซีโน่ แปลว่า ของขวัญจากเทพซุส

วิลเลอร์ แปลว่า ผู้เจรจาต่อรอง(มักใช้วิธีการไม่ถูกต้องในการต่อรอง)

ชื่อเล่น:: ซีน { Zene }

ชั้นปี:: 5

อายุ:: 20

ฝั่ง:: ครีเอ {ผู้สร้าง}

ส่วนสูง/น้ำหนัก:: ส่วนสูง 185 ซม. น้ำหนัก 75 กก.

รูปร่างลักษณะ:: ซีนโน่มีผมสีดำขลับเงางาม แต่เจ้าตัวมักไม่ค่อยจะจัดทรงมันสักเท่าไหร่เลยทำให้ผมของซีโน่นั้นมักจะดูยุ่งๆอยู่เสมอ มีคิ้วสีดำที่ได้รูป ดวงตาเรียวและคมสีเทาหม่นที่มักจะแสดงเเววตารำคาญหรือเบื่อหน่ายทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้เขาสักเท่าไหร่ จมูกที่โด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากได้รูปสีพีชอ่อนๆ สีผิวของซีนนั้นเรียกได้ว่าขาวเพราะเจ้าตัวไม่ค่อยชอบจะออกแดดมากเท่าไหร่นัก มีกล้ามพอสมควรและค่อนข้างเเข็งแรง ซีนมักจะใส่เสื้อโทนสีดำส่วนมากเขาจะใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงสวมทับด้วยฮู๊ดสำดำที่ค่อนข้างจะตัวใหญ่และซีนมักจะดึงให้มันมาบังหน้าเขา

อุปนิสัย:: ซีนเป็นคนที่ หงุดหงิดง่ายและขี้รำคาญ ซีนค่อนข้างจะหงุดหงิดง่าย โดยเฉพาะเวลาที่อากาศมันร้อน เขาจะหงุดหงิดง่ายเป็นพิเศษ แต่เขาไม่ได้พูดออกมาหรือเรียกว่า เป็นคนไม่ค่อยพูดก็ได้ ไม่ชอบเสียงดัง เพราะเขาบอกว่ามันหนวกหูและน่ารำคาญไม่ชอบยิ้มทำให้คนไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้เพราะดูไม่เป็นมิตร แต่ถึงเขาจะหงุดหงิดง่ายเขาก็ค่อนข้างจะสุขุมและมีเหตุผลพอสมควร เป็นคนฉลาดความจำดี และ มีเหลี่ยมเยอะไม่ชอบพูดมากแต่จะชอบใช้การกระทำสื่อแทน(การกระทำสำคัญกว่าคำพูดนั่นคือสิ่งที่เขาคิด)  ด้วยความที่ไม่ชอบเสียงดังเลยทำให้เขาชอบที่จะอยู่คนเดียวโดดเดี่ยวมากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่าชอบอยู่คนเดียวเพียงแต่เพราะเขาเข้าสังคมไม่เก่ง เท่านั้นเอง ถึงแม้ซีนดูไม่เป็นมิตรแต่หากรู้จักกันจริงๆแล้วเขาค่อนข้างจะเป็นที่ปรึกษาที่ดี  เก็บความลับได้ และเพราะอดีตที่ไม่ค่อยดีนักทำให้เขารักครอบครัวที่เหลืออยู่ของเขามาก ค่อนข้างแค้นฝังหุ่นเพราะงั้นอย่าไปทำอะไรให้ซีโน่โกรธแค้นเลยนะ

ลักษณะการพูด:: ซีนมีน้ำเสียงที่ค่อนข้างทุ้มแต่กลับนุ่มน่าฟัง เป็นคนพูดกระชับสั้นได้ใจความ ค่อนข้างสั้นและห้วน ไม่ค่อยมีหางเสียง ส่วนมากจะแทนตัวว่า'ผม'และเรียกคนอื่นว่านาย-เธอ แต่ถ้าสนิทกันหน่อยก็แทนตัวว่า'ฉัน'และจะเรียกอีกฝ่ายด้วยชื่อเล่น เวลาอยู่กับผู้ใหญ่เขาจะแทนตัวด้วยคำว่า'ผม'และเรียกคนนั้นด้วยชื่อยศ-คุณ(ชื่อ)และมีหางเสียงท้ายประโยค

ปกติ: ตอนนี้คนข้างๆตัวเขาได้แนะนำตัวไปแล้วและคงถึงตาเขาที่จะต้องแนะนำตัว ซีนลุกขึ้นช้าๆก่อนจะกระชับฮู๊ดและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆปนเบื่อหน่าย "ซีโน่ วิลเลอร์ ยินดีที่ได้รู้จัก" เมื่อพูดจบเขาก็นั่งลงที่เดิม

ดีใจ: ซีนมองคนตรงหน้าด้วยสายตาประหลาดใจปนตื่นเต้นและดีใจเล็กน้อย ก่อนที่จะยื่นมือไปรับของขวัญและกล่าวขอบคุณด้วยความจริงใจ น้ำเสียงของเขาสั่นเล็กน้อยแต่หากไม่ฟังดีๆก็คงไม่รู้ว่ามันสั่น "ขอบใจ" เขากล่าวสั้นๆ หลังอีกฝ่ายเดินจากไปเขาก็เดินไปหาที่เงียบๆและเปิดของขวัญดู

เศร้า: ซีนเพียงมองคนตรงหน้าและสวมกอดเขาไว้ เขาไม่ได้พูดอะไรแต่น้ำตาของเขาค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาซีนพยามเช็ดน้ำตาออกไป และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆที่แฝงไปด้วยความเศร้า "ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" เขากล่าวกับอีกฝ่ายและเริ่มร้องไห้เงียบๆต่อไป

รำคาญ: ตอนนี้ซีโน่ได้อยู่ในห้องเรียนแล้วเขากวาดสายตาไปทั่วห้องเพื่อหาที่เงียบๆสำหรับการนอนของเขา เเต่เมื่อเขานั่งได้ไม่ทันไรก็มีคนมาวอแวเขาจึงทำให้เขาเริ่มรำคาญหล่อนพยามจะถามโน่นนี้และพรีเซ้นตัวเองสุดๆซีโน่มองด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย "ช่วยหุบปากได้มั้ยพอดีว่ามันน่ารำคาญน่ะ" หลังจากที่เขาพูดออกไปหล่อนมองเขาด้วยสายตาที่ไม่เชื่อแต่ถึงอย่างนั้นหล่อนก็ยอมกลับไปหากลุ่มเพื่อนของเธอ

โกรธ: ซีนตวัดสายตามองคนตรงหน้าด้วยความเย็นชาในเเววตาสีเทาเทาหม่นนั้นแสดงถึงความไม่ชอบใจ ซีนกล่าวออกไปด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบแต่หากฟังดีๆจะพบว่ามันแทรกไปด้วยความโกรธและโมโห "สมกับเป็นแกดีนี่ ยังทำเรื่องชั่วๆเหมือนเดิมเลยนะ หึ" เขาพูดพลางมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเหยียดหยาม มุมปากของเขายิ้มอย่างเย้ยหยันให้คนตรงหน้า

ประวัติความเป็นมา:: ตอนเด็กๆอยู่กับพ่อและแม่ที่บ้านหลังใหญ่ของพ่อ ตอนแรกเขาใช้น้ำสกุลของพ่อจนกระทั่งพ่อแต่งผู้หญิงอีกคนเข้ามาในบ้าน เธอคนนั้นทำตัวน่ารังเกียจมาก เธอจิกหัวใช้แม่ของเขาแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เขาพยามบอกพ่อหลายครั้งแต่มักได้ของตอบแทนเป็นคำด่าทอ แทน ทำให้เขาเริ่มไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา จนเมื่อเขาอายุได้สักห้าขวบแม่ของเขาและเขาก็ถูกไล่ออกมาจากบ้านของพ่อ เป็นครั้งแรกที่เขาเกลียดพ่อของเขา เขาได้เปลี่ยนไปใช้นามสกุลวิลเลอร์แม่แทน เขาและแม่ต้องเดินทางไปหายายของเขาทั้งๆที่ไม่มีอะไรติดตัวแม้แต่ของของแม่ก็ถูกผุ้หญิงคนนั้นยึดไป เด็กชายทั้งโกรธทั้งแค้นแม้จะไม่สามารถทำอะไรได้แต่เขายังคงหวังเล็กๆว่าวันหนึ่งเขาจะได้กลับไปเพื่อแก้เเค้นพวกมันที่ทำลายชีวิตของเขาและแม่จนมันไม่มีชิ้นดี เขาและแม่ได้เดินโซซัดโซเซไปที่บ้านของยายของเขาแทนซึ่งมันค่อนข้างจะไกลเพราะอยู่ใกล้ป่า เมื่อถึงแล้วเขาก็ได้บอกเหตุผลและคุยกับยายของเขาเมื่อรับรู้เรื่องทั้งหมดยายก็อนุญาตให้เขาและแม่อยู่ที่นี่ได้ ตระกูลฝั่งแม่ของเขานับได้ว่ามีฐานะที่ปานกลางแต่เพราะยายของเขาเป็นคนชอบความสงบจึงได้ย้ายมาอยู่กระท่อมใกล้ป่า แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับรูัสึกว่ากระท่อมเล็กๆนี่มันช่างอบอุ่นกว่าบ้านหลังใหญ่โตนั่น เขาจึงสัญญากับตัวเองว่าเขาจะต้องเก่งกว่านี้เพื่อปกป้องคนสำคัญของเขาทั้งสองคน เวลาอยู่บ้านเขามักจะชอบช่วยยายของเขาปลูกผักและดูแลพวกสมุนไพรต่างๆ และแม่มักจะชอบไปขุดเขาออกมาจากที่นั่งในสวนเพื่อลากมาช่วยทำอาหารเสมอ เขาจึงสามารถทำอาหารได้ค่อนข้างดี วันหนึ่งเขากำลังรดน้ำต้นสมุนไพรเขาก็ได้พบเด็กสาวคนหนึ่ง(บทที่11)กำลังนั่งร้องไห้อยู่ที่ชายป่าซึ่งห่างจากเขาประมาณร้อยเมตร ซีนในวัยสิบปีถอนหายใจก่อนจะเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนนั้นและถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "เป็นอะไรทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้" เด็กผู้หญิงคนนั้นสะดุ้งเล็กน้อยเธอบอกว่าเธอหลงทางซีนถอนหายใจเบาๆก่อนจะสอบถามว่าเธออยู่ที่ไหนจะได้ไปส่ง เด็กคนนั้นได้บอกทางเขาแต่ในขณะที่เขาจะไปส่งนั้นมันก็เริ่มค่ำแล้วเขาจึงพาเด็กคนนั้นไปที่บ้านแต่ว่าเหมือนเด็กคนนั้นจะข้อเท้าเเพลงเขาเลยยอมให้เด็กคนนั้นขี่หลังเพราะเธอค่อนข้างตัวเล็กกว่าเขาเเม่ของเขาและยายของเขาค่อนข้างจะชอบเด็กคนนั้นทำให้เขากลายเป็นหมาหัวเน่าในทันที เขาได้แต่ยืนเป็นอากาศธาตุเงียบๆ วันต่อมาเมื่อกินข้าวเช้าเสร็จเขาก็ลากเด็กคนนั้นไปบ้านของเธอทันที หลังจากวันนั้นเธอคนนั้นก็มักจะมาเล่นกับเขาบ่อยๆบางครั้งเขาก็ระบายยิ้มบางๆตอนเล่นกับเธอซีนค่อนข้างจะตามใจเด็กสาวพอสมควร มีช่วงหนึ่งที่เขาไปเรียนต่อสู้ทำให้เด็กสาวคนนั้นงอเเงอยู่พักหนึ่งแต่สุดท้ายเธอก็เข้าใจและยอมมาหาเขาในช่วงกลางวันแทนเมื่อเข้าโรงเรียนแล้วเขาก็เริ่มจะตีตัวออกห่างเพราะเขาคิดว่าเด็กน้อยที่เหมือนน้องสาวของเขานั้นควรจะมีคู่ได้แล้วเเละเขาก็ไม่อยากจะอยู่ใกล้เธอเกินไปเพราะกลัวเธอถูกว่าเสียๆหายๆ 

ชอบ:: 

อากาศหนาวlเมื่อถึงฤดูหนาวซีนจะอารมณ์ดีกกว่าปกติหน่อยทำให้เขาไม่ค่อยใช้สายตาด่าคนนักเมื่อเจอหิมะตาของเขาจะเป็นประกายเล็กๆก่อนที่เจ้าตัวจะนอนลงไปในกองหิมะและหลับ(...)

เด็กน่ารักๆlเมื่อเจอเด็กน่ารักๆแล้วแววตาของเขามักจะอ่อนโยนลงเล็กน้อยซีนจะพูดคุยกับเด็กคนนั้นและคอยตามใจ(แต่ไม่ได้ตามจนเสียนิสัย)จนเหมือนพี่ชายไปเลย

แมวและสัตว์ต่างๆlตาเป็นประกายวิ่งเข้าไปหาพวกมันและทำการผูกมิตรทันทีเหตุผลเพราะว่าเขาคุ้นเคยกับสัตว์มาตั้งแต่เด็กๆ(บ้านอยู่ใกล้ป่า)

ไม่ชอบ:: 

อากาศร้อนlมันเหนียวตัวและทำให้เขานอนไม่ค่อยหลับพอนอนไม่ค่อยหลับก็หงุดหงิดง่าย

สถานที่ที่เสียงดังlเขาต้องการความเงียบสงบในการนอนเพราะงั้นถ้าเจอสถานที่เสียงๆดังๆเขาจะเดินเลี่ยงออกมาทันที

คนเรื่องมากlน่ารำคาญ หากเจอคนประเภทนี้ซีนจะเดินเลี่ยงออกไปและไม่เข้าไปยุ่งด้วยเท่าไหร่

เกลียด:: คนเสเเสร้งlเพราะมันเหมือนกับผู้หญิงคนนั้น(เมียน้อยพ่อของเขา)มันทำให้เขารู้สึกขยะแขยงจนอยากจะอ้วก ถ้าแค่เห็นเขาก็จะทำเพียงแค่มองด้วยสายตาสมเพช แต่หากเจอกับตัวเองตรงๆเขาก็จะเหงื่อตก อยากอ้วก ขยะแขยงและภาพในหัวจะรีเพลย์ภาพของผู้หญิงคนนั้นซ้ำๆทำให้เขาสามารถผลักคนคนนั้นออกและอาจจะพลั้งมือทำร้ายไปบ้างแต่สุดท้ายเขาก็คลื่นไส้จนอยากอ้วกอยู่ดี

กลัว:: การสูญเสีย เพราะว่าครอบครัวของเขาเหลือแค่เเม่เเละยายมันทำให้เขาไม่อยากจะสูญเสียคนที่รักเขาไปอีก

แพ้::-

งานอดิเรก:: นอนในที่เงียบๆ , เล่นกับพวกสัตว์ ,  อ่าหนังสือ-ทำอาหาร

ชมรมที่สังกัด::-

ความสามารถพิเศษ:: 

1.ทำอาหารได้อร่อยมาก

2.รู้เรื่องสมุนไพรผักกินได้ไม่ได้

3.เข้ากับเด็กได้ดี

4.วิ่งเร็ว

อาวุธ:: มีดสั้น

เพิ่มเติม::

                                                                                                                                 

*สาเหตุที่ถูกเชิญ*

วันหนึ่งที่ที่เขาเรียนต่อสู้อยู่ได้จัดงานแข่งขันขึ้นซึ่งมันก็ค่อนข้าง

จะได้รับความสนใจเป็นอย่างมากเเละในงานก็มีแมวมองมาด้วยแต่ไม่มีใครรู้เมื่อถึงตาเขาสู้เมื่อคืนเขานอนไม่พอเลยทำให้อารมณ์เสียนิดหน่อยบวกกับอากาศกลางสนามที่ร้อนและเสียงดังๆของผู้ชมกับเสียงของคู่ต่อสู้ที่คอยกวนประสาทเขาทำให้เขาหงุดหงิดมากเมื่อได้สัญญาณเริ่มเขาเลยจัดการซัดคนตรงหน้าจนสลบเหมือดภายในไม่กี่นาที ทำเอาทุกคนอึ้งไปพักใหญ่และสองวันต่อมาก็มีคนมาเคาะประตูที่บ้านของเขาแม้จะรู้สึกรำคาญไปบ้างแต่เพราะแม่ของเขาอยากให้เขาไปเรียน

เขาจึงยอมตกลงที่จะเข้าเรียนตามที่มีคนมาเชิญ

                                                                                                                                 

**ส่วนตัว**

1.เป็นคนที่กินง่ายอยู่ง่ายไม่ค่อยเรื่องมากนัก

2.ถ้านอนไม่พอเขาก็ค่อนข้างจะโมโหง่ายกว่าเดิม

3.ร้องเพลงได้แต่ยากที่จะเห็นเขาร้องเพลงต่อหน้าคนอื่น

[*ความหมายของนามสกุลมาจากคำนี้นะคะ[WHEELER]*]

                                                                                                                                 

***ตรงประวัติ***

1. กรณีน้องไม่ติดบทหลักเราจะลบออกนะคะ               

2. ถ้าติดแต่เหตุการ์ณไม่ตรงกันเดี๋ยวเราจะแก้ไขให้ค่ะ   

                                                                                                                                 

______________________________________________________________________________

R O L E P L A Y

ไม่ทราบว่าคุณรู้สึกอย่างไรที่ได้เข้ามาในรั้วโรงเรียน แปง เด ปีส คะ?

:: ซีนมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่สื่อว่าเขาเบื่อหน่ายแค่ไหนกับการที่ต้องมานั่งอยู่ในนี้ ซีนตอบด้วยน้ำเสียงปกติที่เจอความเบื่อและรำคาญเล็กๆ "ก็รู้สึกดีมั้ง....ครับ"ซีนตอบสั้นๆก่อนที่อีกฝ่ายจะถามคำถามต่อไป

มีความเห็นอย่างไรกับฝั่งตรงกันข้ามกับตนเองคะ?

:: ซีนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเพราะความแปลกใจก่อนจะตอบแบบส่งๆไป "ไม่มีเป็นพิเศษแค่ไม่มาวุ่นวายก็พอแล้วล่ะครับ" เขาคิดในใจเพียงแค่ว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จสักทีเขาอยากกลับไปนอนแล้ว

ไม่ทราบว่าคุณได้คาดหวังอะไรจากการเข้ามาศึกษาหรือเข้ามาสอนในโรงเรียนแห่งนี้รึเปล่าคะ?

:: ซีนมองคนตรงหน้าอีกครั้งก่อนจะหลับตาลงเพื่อคิดไม่นานเขาก็ลืมตาและตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "หวังว่าผมจะสามารถใช้ชีวิตจนเรียนจบอย่างสงบสุขล่ะมั้งครับ" ขอแค่ไม่มีคนมาวุ่นวายก็พอ

คำถามสุดท้ายแล้วนะคะ คุณคิดว่าตนเองเป็นคนอย่างไรคะ?

:: ในที่สุด ซีนอดในใจเมื่อได้ยินประโยคแรกแต่เมื่อได้ยินคำถามเขาก็ตกใจเล็กน้อย คิดว่าตัวเองเป็นคนยังไงหรอ? ซีนคิดตามก่อนที่จะยิ้มเย็นเพียงเสี้ยววิและใบหน้าของเขาก็กลับมาเป็นปกติดั่งเดิม เขาตอบคำถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "เป็นคนที่มีความพยายาม" เขาตอบก่อนที่จะพูดออกไปอีกประโยค ".....แล้วก็เป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีคนอยากคบสักเท่าไหร่ล่ะมั้งครับ" 

______________________________________________________________________________

P A R E N T   M E E T I N G

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ทางนี้ชื่อเครสค่ะ ขอทราบชื่อคุณผู้ปกครองหน่อยนะคะ

::สวัสดีค่าคุณเครส เรียกเราว่า เหมยหรือเหมยลี่ ก็ได้ค่า

เรื่องนี้ค่อนข้างดาร์กแต่ก็มีโรแมนซ์บ้างเล็กน้อย ไม่ทราบว่าคุณผู้ปกครองโอเคกับพวก LGBT+ มั๊ยคะ? ถ้าน้องที่ส่งมาไม่มีคู่หรือไม่ได้เป็นนอร์มอลจะพอรับได้มั๊ยคะ?

::รับได้ค่ะ ชอ--แค่กๆ//โดนซีโน่เตะ

ข้อนี้อาจมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องโรแมนซ์เล็กๆน้อยๆในเรื่องอยู่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณผู้ปกครองอยากให้น้องมีคู่หรือโสดคะ?

::ความจริงอยากให้มีคู่นะคะแต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรจ้า

ถ้าลูกคุณติดเข้าไปในเรื่องก็มีโอกาสที่จะตายหรือเสียชีวิตอยู่นะ โอเคกับแบบนั้นรึเปล่าคะ? (แต่ถ้ารับไม่ได้ก็คงต้องรับให้ได้อยู่แล้วน่ะนะ //เหงื่อตก)

:: ก็โอเคค่ะแต่ขอสัญญาณเตือนหน่อยเด้อจะได้ทำใจไว้ก่อน (//ปาดเหงื่อ+ยิ้มแห้ง)

ขอบคุณสำหรับตัวละครนะคะ ขอให้โชคดีติดบทกันนะ! ไว้เจอกันในคอมเม้นท์ค่ะ <3

<3