คลังเก็บตัวละคร

ลำดับตอนที่ #15 : Joseph Roussel

B
E
R
L
I
N
❀

 

Application

" งี่เง่าน่า.... "

ชื่อ: โจเซฟ โรสเซล { Joseph Roussel }

ชื่อเล่น : โจ { Jo }

สมัครบท: ลูกค้าVIP

เผ่าพันธุ์: แวมไพร์

เพศ: ชาย

อายุ: 22(จริงๆ2,200 ปี)

สนใจในเพศ: ไม่มีเป็นพิเศษ

อาชีพ: ไอดอล / นายแบบ

ลักษณะ: โจเซฟมีผมสีเงินยาวถึงต้นคอที่เป็นประกายยามต้องแสงต่างๆทำให้เขาดูมีออร่าเปล่งประกายเหมือนคุณชาย และส่วนมากเขามักจะรวบมันไว้หลวมๆด้วยหนังยางก่อนผูกด้วยริบบิ้นสีน้ำเงิน เขามีดวงตาเรียวสีฟ้าน้ำทะเลที่ดูน่าหลงใหล ประกอบกับจมูกโด่งและปากที่ได้รูปทำให้เขาดูเป็นคุณชายเจ้าเสน่ห์แต่เมื่อมองลงมาแล้วเขามีผิวสีขาวและร่ายกายที่กำยำแต่ดูดียิ่งเสริมความเถื่อนให้เขายิ่งขึ้นบวกกับเเววตาที่ดูคมของเขาทำให้สาวๆพากันหลงเขาตรึม ส่วนมากโจเซฟจะใส่เสื้อผ้าโทนสีน้ำเงินหรือเทาแกมฟ้า

ลักษณะนิสัย: โจเซฟเป็นคนใจเย็นแม้หน้าตาของเขาจะชวนหาเรื่องแต่เขานั้นมีความใจเย็นและมีความอดทนสูงและรอบคอบมาก เขามักจะคาดเดาสิ่งต่างๆไว้ก่อนและวางแผนไว้ก่อนเสมอ คติของเขาคือถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ลึกๆเขาเป็นคนฉลาดเจ้าเล่ห์และโหดร้ายค่อนข้างจะชอบใช้ความรุนแรงด้วย แถมยังเป็นคนไม่ค่อยพูดด้วย เขาน่ะก็เหมือนปีศาจตัวร้ายที่เจ้าเล่ห์นั่นแหละเห็นนิ่งๆเเต่ในใจมีแผนร้อยแปดเตรียมอยู่แล้ว จริงๆเป็นคนไม่ค่อยยิ้มนะ แต่ว่าด้วยงานที่เขาทำมันทำให้เขาต้องทำตัวเป็นคนที่อ่อนโยน ใจดี ยิ้มง่าย คีพลุคเป็นคุณชายผู้เพอร์เฟคขวัญใจเหล่าแฟนคลับจนบางครั้งเขาก็แอบรำคาญแต่มันก็ทำให้เขาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขต่อไปได้โดยไม่ถูกสงสัยล่ะนะ

สิ่งที่ไม่ชอบ: กระเทียม[ที่ไม่ได้ถูกปรุงเช่นกระเทียมสดๆดิบๆ] , กาแฟ , คนที่พูดไม่รู้เรื่อง , กลิ่นที่ฉุนเกินไป

สิ่งที่ชอบ: ชาทุกชนิด , อาหารประเภทเส้น , ไวน์ , เนื้อ , เลือด[ตามสัญชาตญาณของเผ่าพันธุ์]

ประวัติ: โจเซฟ โรสเซล ลูกชายคนโตของตระกูลแวมไพร์ที่มีเชื่อเสียงในโลกของปีศาจเป็น1ในตระกูลผู้มีอำนาจแต่ในโลกมนุษย์นั้นกลับมีอธิพลทางด้านสื่อต่างๆไม่ว่าจะเป็นงานโฆษณาหรือการเป็นดารานายแบบสั้นๆว่ามีอธิพลด้านข้อมูล ตัวเขาที่เป็นลูกชายคนโตจึงได้สานต่อโดยการไปเป็นนักร้องหรือไอดอลในค่ายของตัวเองควบคู่กับรับงานนายแบบในวัยเด็กของเขาไม่มีอะไรเป็นพิเศษโอเคอาจจะแตกต่างจากคนปกติตรงที่ว่าเขาถูกจับไปเรียนการต่อสู้เเละการแสดงเป็นมนุษย์และถูกสอนหลายๆเรื่องไม่ว่าจะการวางแผนการรบหรือบริหารซึ่งตอนนั้นเขายังแค่5ขวบแต่เมื่อผ่านไปไม่นานนักเขาก็ยังถูกจับไปเรียนศิลปะป้องกันตัวต่างๆเสริมอีกนิดหน่อยและเมื่อเขาอายุ11ก็ได้เริ่มออกสังคมด้วยใบหน้าของเขาเพียงไม่กี่ปีทุกคนก็รู้จักเขาในนามไอดอลชื่อดังและไม่ว่าเขาจะขยับตัวไปไหนก็มักจะเป็นที่จับตามองเสมอช่วงแรกๆเขาเครียดมากแต่เมื่อนานเข้าเขาก็เริ่มจะชินชาจนสามารถจะจัดการปัญหาเหล่านั้นได้ง่ายดายจนเมื่อโตขึ้นอีกเขาก็ยิ่งมีชื่อเสียงทวีคูณอ่อในโลกปีศาจด้วยนะทุกคนมักจะเกรงใจเขาเสมอเพราะรับรู้ถึงความโหดร้ายของเขาในเรื่องการต่อสู้จากการที่มีคนพยายามตอแยเขาเพราะอยากนอนด้วยทำให้เขาเริ่มรำคาญและซัดแรงเกินไปนิดหน่อย พ่อแม่ของเขาไม่ได้เป็นคนโหดร้ายพวกเขาใจดีกับเขาเเละคนในครอบครัวเสมอช่วงที่เขาว่างๆเขามักจะเข้าไปในคาเฟ่เพื่อไปนั่งชิลๆหรือไม่ก็ไปนั่งทำงานในนั้น[อาจจะแต่งเพลงหรือทำงานบริษัทที่พ่อของเขานำมาให้ฝึกทำ]

เพิ่มเติม:

1.เขาสามารถโดนเเดดได้แต่ต้องไปนานจนเกินไป[อาจจะทนได้สัก3-5ชม.ถ้ามากกว่านั้นก็เริ่มแสบๆคันๆ]

2.ไม่ได้กลัวไม้กางเขน

3.เขาสามารถทำอาหารได้

4.เสียงของเขาทุ้มนุ่มน่าฟังเป็นที่สุด

5.เขาเป็นคนมีมารยาท

“โอ้ว คุณโจเซฟ โรสเซล ยินดีต้อนรับครับ"

: " อืมสวัสดีช่วยพาไปที่ห้องส่วนตัวหน่อยสิ " ดวงตาคมมองไปที่พนักงานที่เอ่ยคำเดิมๆซึ่งเขาก็มักจะตอบคำเดิมๆ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆเป็นปกติก่อนที่จะก้าวเท้าตามพนักงานไปด้วยท่าทางสง่างาม

“วันนี้รับ เหมือนเดิมสินะครับ”

: " นายจำได้?ไม่แปลกหรอกฉันมาบ่อยจะตายคงรู้ใช่มั้ยว่าฉันจะสั่งอะไร " เขาก้มมองไปยังเมนูเพื่อดูสิ่งที่มาใหม่ขณะที่พนักงานเมื่อดูจบเขาก็เงยหน้าไปพูดกับพนักงานชายคนนั้นด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะคิดได้ว่าตัวเขานั้นมาบ่อยจะตายหากจำไม่ได้ก็คงแปลก

“ผมก็ต้องรู้รายละเอียดของ คุณลูกค้าพิเศษอย่างคุณอยู่แล้วล่ะครับ”

: " หึๆอยากจะได้ทิปเพิ่มรึไง? " โจเซฟเอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกล้อกับพนักงงานที่เขาเจอประจำก่อนจะยื่นเมนูคืนไปพร้อมพิงไปที่โซฟาและหลับตาลง

“ว่าไปนั้น จะรับอะไรเพิ่มเติมหรือป่าวครับ”

: " อืมวันนี้ไม่ล่ะไม่ได้หิวอะไรเท่าไหร่ " เขาหลับตาลงแล้วเริ่มฮัมเพลงโดยที่ไม่สนใจพนักงานคนนั้นอีกเหมือนตัวเขานั้นได้เข้าสู่โลกส่วนตัวไปแล้ว

“งั้นทานให้อร่อยนะครับ”

: เขาไม่ได้ตอบอะไรเพียงเเต่พยักหน้าให้เป็นที่รู้กันว่าเขาขอบใจ หลังจากได้ยินเสียงฝีเท้านั้นเดินห่างออกไปเขาลืมตาขึ้นและเริ่มหยิบโน๊ตบุ๊คมาทำงานต่อ