คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้นกับบ้านใหม่
เมื่อเดินผ่านสวนที่ถูกตกแต่งและดูแลเป็นอย่างดี เธอยืนชื่นชมดอกไม้ในบ้านหลังนี้อยู่นานจนเธอต้องสะดุ้งกับเสียงเรียก
“เธอ....เธอ....เธอ..เธอคนนั้นน่ะเร็วเข้าสิป้าพิณรออยู่นะ”
“ค่ะ....ค่ะ”
เธอต้องรีบวิ่งเมื่อเข้าไปเธอยังต้องตกตะลึกกับความงามและหรูเริ่ดในบ้านจนเหลือบไปเห็นหญิงคนหนึ่งดูมี
อายุ ใบหน้ายิ้มแย้ม และมีรอยตีนกาซึ่งเธอคาดว่าน่าจะเป็นป้าพิณ
“เธอคือ พิม ใช่มั๊ย”
“ใช่ค่ะ”
“อืมงั้นตามฉันมาจะพาไปพบคุณชาย ส่วนมุกน่ะเธอเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องที่เตรียมไว้” ป้าพิณพูด
“โธ่...ป้ากระเป๋ษกี่ใบเนี่ยหยั่งกะ มาจากบ้านทรายของแน่ะ พิมเธอขนอะไรมากมายเนี่ย” มุกบ่นพึมพัม
“ไม่ต้องพูดมากๆขนๆไป” เสียงบ่นของมุกทำให้พิมอคขำไม่ได้ แต่หลังจากเดินผ่านห้องนั้นไปก้อผ่าน
ไปห้องต่างๆมากมายทั้ง ห้องอาหาร ห้องรับแขก และห้องต่างๆ จนไปถึงห้องนึงที่ตกแต่งอย่างหรูหรา มีอุ
ปกรณโฮมเธียเตอร์ที่ทันสมัยมากมาย และพบชาย หนุ่มผิวขาวหน้าคม จมูกคม คิ้วหนาตาโต
“คุณชายค่ะ เด็กที่มาจากสังคมสงเคราะห์มาแล้วค่ะ”
“คนนี่เหรอ”
“ใช่....ค่ะ” ป้าพิณตอบคุณชาย
“อืม....งั้นป้าออกไปก่อนแล้วกัน”
“เธอคือพิม ใช่มั๊ย” เธอถูกถามคำถามเดิมอีกครั้ง
“ใช่ค่ะ”
“อืม......สวยกว่าที่คิดไว้มาอยู่ที่บ้านฉันเนี่ย เธอต้องช่วยป้าพิณทำงานบ้านและเธอจะพักที่เรือนหลังกับป้าพิณ
ตอนนี้เธอก็เรียนที่โรงเรียนเดิมแล้วกันเข้าใจมั๊ย...”
ไร้เสียงตอบรับจากคู่สนทนาจนเขาต้องตะคอก “เข้าใจมั๊ย..............”
“ห่ะ....ค่ะ..เข้าใจแล้วค่ะ แล้วคุณชื่ออะไรค่ะเนี่ย”
“อะไรนะ......ถามงี้แปลว่าหลงเสน่ห์ฉันแล้วใช่มั๊ย ฉันก็ลืมไปว่าฉันหน้าตาดีจนกว่าเธอจะมองแล้วไม่หลง
ไหล”
“ไม่ได้หมายความว่างั้น.....ฉันแค่อยากรู้คนที่จะอุปการะฉัน” พิมเถียง
“โอเคๆๆฉันชื่อเอ็ม รู้แค่นี้พอไปได้แล้วไป”
พิมเดินออกไปด้วยที่ไม่พอใจในคารมของชายหนุ่มที่อุปการะเธอเองและหน้าตาที่หลงตัวเองพิมเลยเดิน
ไปเลยๆจนเจอกับกับป้าพิณ
“ป้าค่ะ ช่วยพาหนูไปที่ห้องที่หนูจะพักได้มั๊ยค่ะหนูอยากจะจัดของ”
“ได้จ๊ะ.....” ป้าพิณพาพิมเดินไปพร้อมพูดเกี่ยวกับเรื่องที่นี่
“เรือนที่เราไปพักนะพิมเราพักกัน 3 คน คือป้าเอง หนู แล้วก็ยัยมุกที่ไปรับเธอนั่นแหละ”
เมื่อเดินผ่านสวนที่ร่มรื่นย์จนผ่านแถวต้นไม้สูงที่เป็นทิวแถวแนวอย่างเป็นระเบียบเมื่อผ่านจากแถวไม้นี้
ไป แทบจะไม่เชื่อเลยว่าเรือนใหญ่และเรือนเล็กแตกต่างกันสิ้นเชิงด้วยเรือนเล็กเป็นบ้านแบบไทยแท้ด้วย
แบบบ้านใต้ถุนสูงบริเวณปลูกไม้ไทยนานาชนิด “โห่ป้าพิณ.....ทำไม2หลังนี่แตกต่างกันเหลือเกิน”
“บ้านหลังนี้แต่ก่อนเป็นบ้านของยายคุณเอ็มเขา ท่านชอบแบบไทยๆเลยให้ปลูกแต่หลังที่ท่านเสียชีวิตไป
ท่านให้ป้ากับหลานป้ายัยมุกน่ะมาอยู่ที่นี้เพื่อดูแล” ป้ามุกเล่าให้พิมฟังถึงตำนานบ้านไทย
“อ้าว...มุกเป็นหลานป้าเหรอค่ะ”
“ใช่จ๊ะ อยู่หลังนี้ก็อย่าทำอะไรไม่ดีไม่งามล่ะอย่าทำตัวลุ่มล่ามที่บริเวณนี้นะจ๊ะ” ป้าพิณตอบและเตือนด้วย
น้ำเสียงที่นุ่มนวล
ความคิดเห็น