ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักลวงหลังม่านอารมณ์

    ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นที่แสนเลวร้าย...และชีวิตใหม่ที่ใกล้จะเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 50


    ในภาวะที่ฐานะของครอบครัวเด็กสาวสวยวัย17ปี      ใบหน้าที่เรียวทรงรูปไข่ ดวงตากลมโต ขนตาเป็นแพ

    สวยงาม  จมูกโด่งด้วยได้จากเชื้อสายยุโรปของพ่อ    และริมฝีปากอวบอิ่มอมชมพูและเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ได้

    จากแม่ของเธอที่เป็นชาวไทย ที่ชื่อว่า พิม      กำลังตกต่ำจนเกินกว่าที่พ่อแม่ของเธอจะรับได้  เสียงปีนจึงดัง

    ขึ้น 2 นัด จากห้องชั้นบบ้านหลังใหญ่   
    ปัง....ปัง.....  พิมวิ่งขึ้นไปดูด้วยใจที่สั่นระรัวเมื่อเปิดประตูห้อง

    ตอนตอของเสียงเธอต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็นจนน้ำใสๆจากดวงตาที่เริ่มไหลอาบแก้มอมชมพูของเธอจน

    ชุ่มแชะ        กว่าที่เธอจะรู้สึกตัวก็ไม่สามารถช่วยชีวิตของพ่อและแม่เธอได้เลย   มีจดหมาย 1ฉบับที่แนบมา

    กับกระเป๋า 1ใบ       เธอหยิบมันมาอ่านหลังจากเสร็จสิ้นงานศพของพ่อและแม่เธอ  ด้วยอารมณ์ที่ยังอาลัย

    อาวรณ์คนที่เธอรักและเคยบอกกับเธอว่าจะอยู่กับเธอและรักเธอตลอดไป   โดยในจดหมายได้เขียนบอกไว้ว่า


     
    ถึง...พิม..

                   หากตอนนี้ที่ลูกอ่านจดหมายของพ่อและแม่คงเข้าใจกับถาวะตอนนี้ที่พ่อกับแม่อยู่มันเกินกว่าที่พ่อกับแม่จะจนได้เพราะอยู่ไปมันก็เหมือนกับตายหนี้สินที่เป็นหลายสิบล้าน  ถูกโกงบริษัทที่เป็นฐานหลักของครอบครัว แต่พ่อก็ได้นำเงินเก็บที่มีพอใช้หนี้ และมันก็เหลือเป็นจำนวน1 แสน ในกระเป๋าให้ลูกเก็บเงินนี้ไว้เผื่อใช้ยามฉุกเฉิน  ดูแลตัวเองดีๆนะลูกพ่อกับแม่จะอยู่ข้างลูกเสมอ

                                                                                                                                           รักลูก

            

                 ตอนนี้เธอถูกส่งมาอยู่ที่บ้านหลังหนึ่งที่อยู่ใจกลางเมืองอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางตึกมากมายหลายแบบ 
    บ้านหลังนี้ใหญ่มากแทบเรียกได้ว่าคฤหาสน์เลยก็ได้    ตกแต่งในแบบโรมันด้วยเสาแบบโรมันหลายต้น  ภาย

    ในบ้านปูพรมทั้งหลัง ข้าวของเครื่องใช้ส่วนใหญ่  ถูกสั่งตรงมาจากต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่  ซึ่งบ้านหลังนี้

    มีเจ้าของบ้านเพียงคนเดียวเป็นหนุ่มนักศึกษา ที่ชื่อว่าเอ็ม  พร้อมด้วยคนใช้ 10กว่าคน  วันแรกที่เธอกล่าวเข้า

    ไปเธอถูกต้อนรับด้วยยามเป็นเปิดประตูให้

      
    มาหาใครครับ
      เสียงยามที่ชื่อลุงชิดด้วยเสียงที่สุภาพ


     
    อ๋อ..หนูมาตามจดหมายนี่น่ะค่ะ


     
    งั้นเดินไปที่ตึกใหญ่เลยนะครับ จะมีป้าคนนึงชื่อป้าพิณ รออยู่


    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------
    นี่เป็นการเขียนนิยายครั้งแรกเลยนะเนี่ย
    ไม่รู้ว่าจะเป็นไงช่วยอ่านและติชมด้วยแหละกานนะ
    ..............

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×