เฮฮา.............ภาษาลาว

ข้อมูลเบื้องต้น

อ่านซะเเล้วคุณจะอมยิ้ม

เนื้อเรื่อง

เรื่องเล่าสนุกๆ เรื่องหนึ่ง จากคนที่ไปเที่ยวที่หลวงพระบาง ประเทศลาว มีอยู่ว่า ...

ดิฉันไปเที่ยวที่ลาว โดยมีไก๊สาวชาวลาวนำทาง ... การเดินทางสนุกสนาน รถเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ ระหว่างทางผ่าน ร้านแปงโมง (ร้านซ่อมนาฬิกา) ร้านจอดยาง (ร้านปะยาง) ร้านขายอุปกรณ์กีฬา มีทั้ง ลูกเตะบาน (ลูกฟุตบอล) ลูกบานบ่วง (ลูกบาสเก็ตบอล) และร้านแหกตา (ร้านถ่ายรูป) ...

ก่อนที่จะหยุดแวะ ปั๊มหอย (ปั๊มเชลล์) ให้ลูกทัวร์ได้คลายอิริยาบท ... ออกจากปั๊มหอย ดันติดไฟอำนาจ (ไฟแดง) เข้า ต้องจอดรถ รอจน ไฟอิสระ (ไฟเขียว) สว่าง แล้วจึงขับต่อไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่ง

ได้ยินชาวลาวบางคนสั่ง เฝา (ก๋วยเตี๋ยว) ซึ่งต้องใช้ ไม้ทู้ (ตะเกียบ) ทาน บางคนสั่ง ข้าวเปียก (ข้าวต้ม) อันนี้ใช้ บ่วง (ช้อน) ทาน

นั่งอยู่สักพัก เจ้าของร้านก็หยิบ จอก (แก้วน้ำดื่ม) ใส่ น้ำก้อน (น้ำแข็ง) พร้อมกับ แก้วน้ำบอริสุด (ขวดน้ำเปล่า) เจี๊ยอนามัย (กระดาษทิชชู) และ ไม้จิ้มขัว (ไม้จิ้มฟัน) มาวางบนโต๊ะ

แต่ยังไม่ทันได้สั่งอาหาร คนขับรถทัวร์ชาวลาว ก็วิ่งมาบอกไก๋สาวว่า มี ผู้หญิงถือพา (อุ้มท้อง) กำลังจะประสูติเด็ก ... นั่นทำให้ไก๊สาวต้องรีบขึ้นรถ เพื่อไป ห้องประสูติ (ห้องทำคลอด) แน่นอน ต้องมี นางประสูติ (นางผดุงครรภ์) คอยช่วย นายแพด( (แพทย์) ฝ่ายดิฉัน และเพื่อนก็นั่งงงเป็นไก่ตาแตก