คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4 โรคประหลาดเคออส
อนนี้พวเราำลัยืนมอพวเธอทั้7ในรัที่มีนนึใล้ะายอยู่แล้ว
" ำสาปนั้น้อรีบรัษานะ!! " โมโมทารอสพยายามเินเ้าไป่วย
" อ อย่าเ้ามา!! แเป็นใรันแน่?! "
" ไม่สำัาร่วยพวเธอในอนนี้สำัว่า ำสาปนั้นมันอันราย!! " โมโมทารอสบอ
" แรู้้วยเหรอว่าำสาปนี่ืออะไร?! "
" ใ่! เร็วเ้าผู้หินนั้นเหลือเวลาไม่มา " โมโมทารอส
" แรัษามันไ้ั้นเหรอ?! "
[ ไ้สิเพราะมันเป็นแ่ำสาปที่ะลืนินมานาอนๆนั้น ] ผมบอโมโมทารอส
" ใ่มันรัษาไ้เร็วเ้า!! " โมโมทารอสเ้าไปับัวผู้หิที่มีปานเยอะที่สุ
[ ถ่ายพลัเ้าไปในัวเธอเลยรับ ] ่อนที่โมโมทารอสะถ่ายพลัไปให้เธอนนั้น สีหน้าอเธอูเ็บปว่อนที่ะ่อยๆีึ้น พวปานนั้น็่อยๆปริแ
" ปานพวนี้มายัไ? " โมโมทารอส
" ำสาปนี้เป็นำสาปอนที่ถูพระเ้าทอทิ้ ผู้นบอว่าำสาปนี้เิาวามว่าเปล่าอวามมือันเป็นนิรันร์ มันะนำพาวามโร้ายและภัยพิบัิมาสู่ผู้นและอาาัร พวเราที่มีำสาปนี้เลยถูเนรเทศออมาาอาาัร บาน็ถู่า แ่พวเราที่หนีรอมาไ้แ่สุท้าย็้อายเพราะถูำสาปนี้ลุมทั้ัวในวันที่พวเราอายุไ้18ปี พวเราไม่อาหนีามันไ้ "
" เ่นเธอนนี้สินะ " โมโมทารอสหันลับไปูผู้หินที่มีปานมาที่สุที่อนนี้ปานทั้หมไ้หายไปนหมเหลือเพียแผลที่เหมือนโนน้ำร้อนลวเท่านั้น
พวเรารีบรัษานอื่น่อในทันที
" ว่าเปล่าั้นเหรอ " โมโมทารอส
[ ถ้าำไม่ผิว่าเปล่าเยมีอีำเรียนึ ]
[ เออส " ผมับโมโมทารอสพูพร้อมันในะที่รัษาพวเธออยู่ ผมรีบหา้อมูลเี่ยวับเออสในทันที
" ท ท่านรู้ื่ออมัน้วยเหรอ? " โมโมทารอสที่รัษาพวเธอนเสร็หมแล้ว เธอนนึ็ถามึ้นมา
[ ้อมูลที่ไ้มานะรับ เยมีอมมารัรพรริปีศาเออสอยู่เมื่อ2000ปี่อน ] โมโมทารอสพูามผม
" ัรพรริปีศา!! " พวเธอร้อออมา
[ ปีศานั้นะมีเรื่อสัเวย หรือ็ือพวเธอทั้หมและมันทำเพื่อฟื้นืนพลัอมัน ] โมโมทารอสพูามผม
" ั้นเ้าพวนี้็! "
" นอลัทธิเออส " โมโมทารอส
[ ใ่รับถ้า้อมูลที่ผมหามาไม่ผิเยเิเรื่อแบบนี้มานานนับพันปีเลยรับ แถมนที่เยรอ็มีและเป็นหนึ่ในนที่ัารอมมารอี้วยรับ ]
" แปลว่าพวเราเป็นอันราย่อมนุษย์สินะ "
" พวเราไม่สมวรเิมาริๆ "
" ถ้าเป็นแบบนี้ันอายีว่าให้ัรพรริปีศานั้นฟื้นืนีพ "
" ัน้วย "
" แม้ะเ็บปวแ่็ือวามริ "
" เี๋ยวสินที่สามารถัารัรพรริปีศาไ้มีแ่พวที่เยมีำสาปนี้นะ " โมโมทารอสบอพวเธอพร้อมลุไปแล้วเินออารั
" ริเหรอ!! "
" ใ่ ว่าแ่พวเธอไม่มีื่อสินะ " โมโมทารอส
" ่ะ พวเราถูับไล่ออมาาหมู่บ้านแ่เ็เลยไม่มี "
" ั้นเหรอ อืม " โมโมทารอสิ
" แน บลู มั เอพริ้ว เมย์ ูน ูไลน์ ่อไปนี้ือื่ออพวเธอ " โมโมทารอสพู่อนะเินไปพร้อมะออมา
" เี๋ยว่ะ! " แนพูออมา
" มีอะไรอี " โมโมทารอส
" ท่านมีื่อว่าอะไร? " แน
[ ่ายมาเลยนะรับ ] ผมบอ
( ใ่่ายมา ) โมโมทารอส
[ มาสไรเอร์นั้นือื่ออพวเรา " พวเราพูพร้อมัน่อนะหันไปยัำแพแล้ว่อย ึ!!! โมโมทารอสเินออมาพร้อมเอับมอเอร์ไ์ันนึ
โมโมทารอสึ้นไปี่่อนะบิออไปพร้อมับมีราออมาาใ้รถ่อนที่เาะับึ้นฟ้าหายไปในที่สุ
้าน7สาว
" เาไปแล้ว " แนที่เินออมาารูึ
" พวเราะเอายัไ่อีล่ะพี่บลู " ูน
ใ่พวเธอถูเนรเทศออมาาอาาัรอัวเอไม่มีที่ให้ลับและไม่มีที่ให้ไปรอถ้าเป็นเมื่อ่อนพวเธอะมีีวิที่สิ้นหวัและสุท้าย็ายอย่าไร้่า แ่อนนี้พวเธอไ้รับุมุ่หมายอีวิาายที่สวมเราะแปลๆ
ายนนั้นไ้ปัเป่าสิ่ั่วร้ายและมอบแสสว่าให้พวเธอ ทำให้พวเธอ็ไ้รู้ว่าหน้าที่อัวเอืออะไร
พวเธออยาแ็แร่เหมือนเา ายที่ทั้แ็แร่และอ่อนโยน
พวเราอยาะแ็แร่เพื่อะให้ทุนไ้รู้ว่าพวเธอไม่ไ้ไร้่า
" แม้พวเราะไม่สามารถออสู้โลภายนอไ้แ่พวเรายัเป็เาไ้เาที่อยปป้อผู้อื่น " แน
พวเธอทั้7มอไปยะท้อฟ้าพร้อมำหมัแน่น
" เราะเป็นผู้ล้าในโลเบื้อหลั เราือ7ทิวารารีแห่โลมื เราะอยปป้อผู้นภายในเามื เหมือนับท่านมาสไรเอร์ " แน
บ
ความคิดเห็น