อนุชายทั้งห้าของรั่วเฟยจู

‘ปุ้งปั้งๆๆๆๆๆๆๆ’

เสียงประทัดที่ถูกจุดดังขึ้นตั้งแต่ทางเข้าหมู่บ้านจนกระทั่งถึงบ้านที่จัดงานแต่ง เกี้ยวสี่คนห้ามถูกแห่เข้ามาถึงที่หน้าจวนสกุลรั่ว วันนี้เป็นงานแต่งงานของนายหญิงสกุลรั่ว ที่เพิ่งจะแต่งอนุคนที่ห้าเข้าจวนของนาง หลังจากที่แต่งอนุคนที่สี่ไปเมื่อเดือนที่แล้ว 

“หนึ่งคำนับฟ้าดินนนน”

“………………………………….” 

“สองคำนับพ่อแม่” 

“……………………………………”

“สามคำนับกันและกัน”

“………………………………………” 

“เสร็จพิธีการ ส่วตัวบ่าวสาวเข้าห้องหออออออ” เสียงของคนทำพิธีประกาศ หลังจากที่ทำพิธีแต่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว 

งานแต่งครั้งนี้เจ้าบ่าวถูกพาไปรอที่ห้องหอแทนที่จะเป็นเจ้าสาว รั่วเฟยจูในยามนี้ถูกกักตัวเอาไว้ให้ดื่มเหล้าจากแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน โดยส่วนใหญ่แขกที่มาก็ล้วนแต่เป็นผู้ที่สนิทชิดเชื้อกันทั้งสิ้น นอกจากนี้ยังมีอนุทั้งสี่ที่คอยดูแลนางไม่ให้ดื่มเหล้ามากเกินไปจนเข้าห้องหอไม่ได้ 

และยามนี้ร่างในชุดแดงถูกประคองมาที่ห้องหอที่จัดเตรียมเอาไว้ สำหรับรับอนุคนที่ห้าของนางที่เพิ่งจะแต่งเข้ามา รั่วเฟยจูแม้ว่านางจะดื่มไปมากแต่นางก็ยังคงมีสติครบถ้วน 

“ข้าไม่เป็นอันใดแล้ว ฝากพวกเจ้าจัดการที่เหลือต่อด้วย ”รั่วเฟยจูกล่าวกับอนุทั้งสี่ของนาง

“ขอรับฮูหยิน ขอให้ท่านมีความสุขในคืนเข้าหอ” นายท่านใหญ่ หรือเป่าหย่งเสียน อนุที่แต่งเข้ามาในจวนสกุลรั่วเป็นคนแรกกล่าวกับภรรยาของเขา 

“อื้ม พวกเจ้าไปเถอะเดี๋ยวข้าจะเลยฤกษ์ดื่มเหล้ามงคล” รั่วเฟยจูกล่าวทิ้งท้าย ก่อนที่นางจะเดินโซเซเข้าไปภายในห้องหอของอนุคนที่ห้า 

ประตูเรือนปิดลงพร้อมกับดวงใจของอนุทั้งสี่ที่เจ็บปวด ไม่มีสามีคนใดจะดีใจเมื่อภรรยาแต่งอนุเข้าจวนมาเพิ่ม เพราะว่านั้นหมายความว่าความรักและความสนใจที่นางมีให้กับพวกเขา จะต้องถูกแบ่งออกไปให้กับผู้มาใหม่ และยิ่งหากว่าเขาผู้นั้นปฏิบัติต่อนางได้ดี ฐานะของพวกเขาใจจวนนี้ก็อาจจะตกต่ำลง ซึ่งพวกเขาเองก็ย่อมไม่ชอบใจแต่ก็ทำอันใดไม่ได้ 

ภายในห้องหอ…………

ร่างของชายในชุดแดงที่ถูกคลุมหน้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงเงียบๆ หัวใจของเขาเต้นตึ่กตั่กด้วยความตื่นเต้น คืนนี้เป็นคืนแต่งงานของเขากับนายหญิงรั่ว สตรีผู้เก่งกาจและมีชื่อเสียงเป็นถึงคหบดีหลวงที่ฝ่าบาททรงแต่งตั้งด้วยพระองค์เอง การที่เขาได้แต่งเข้ามาในจวนของนางแม้ว่าจะเป็นเพียงอนุ ทว่ามันก็ทำให้ครอบครัวของเขามีหน้ามีตาในเมืองแห่งนี้

“ขออภัยที่ทำให้เจ้าต้องรอ” รั่วเฟยจูกล่าว ก่อนที่นางจะหยิบคันชั่งขึ้นมาแล้วใช้มันเปิดผ้าคลุมหน้าของอนุคนที่ห้าของนางออก 

“………………………..” 

“มาเถอะ ดื่มเหล้ามงคลแล้วเราจะได้เข้าหอกัน” รั่วเฟยจูกล่าวกับอนุคนที่ห้าของนาง หลังจากที่ผ้าคลุมหน้าถูกเปิดออกแล้ว 

“ขอรับฮูหยิน” กงกวางหลิ่ว อนุคนที่ห้าของรั่วเฟยจูรับคำ 

มือเรียวขาวผ่องยกกาเหล้ามงคลที่ถูกเตรียมเอาขึ้นมาเทเหล้าใส่ถ้วยทั้งสองถ้วย ก่อนที่นางจะส่งหนึ่งถ้วยให้กับกงกวางหลิ่ว และอีกหนึ่งถ้วยนางยกขึ้นมาถือเอาไว้ 

สองสามีภรรยาคล้องแขนกันแล้วยกถ้วยเหล้ามงคลขึ้นจรดริมฝีปาก และทันทีที่น้ำสีใสไหลลงคอของทั้งสองไป รั่วเฟยจูก็มีอาการผิดปกติในทันที 

“อั่ก!!” 

หญิงสาวกระอั่กเลือดออกมาจนหลังจากดื่มเหล้ามงคลเข้าไป ของเหลวสีแดงฉานไหลลงมาเปื้อนชุดแต่งงานและซึมเข้าไปในเนื้อผ้าจนเป็นเนื้อเดียวกัน กงกวางหลิ่วที่เห็นแบบนั้นเขาก็ตกใจจนทำอันใดไม่ถูก เขารีบเข้ามาประคองนางเอาไว้ก่อนที่จะพบว่า บัดนี้ภรรยาของเขาที่เพิ่งจะได้แต่งงานกันสิ้นลมไปแล้ว